Job 29

1 Job in athusei ajom kit in:

Hiob ciągnął swoją przypowieść i mówił:

2 Pathen in eina chin hoi jing lai kum chemangsa ho kagel doh kit e.

Obym był taki jak za dawnych miesięcy, za [tych] dni, w których Bóg mnie strzegł;

3 Kamasang lampi eivah peh a muthim lah a bitsel a kana vale lai.

Gdy jego pochodnia świeciła nad moją głową, a przy jego świetle przechodziłem w ciemności;

4 Pathen toh golcha a ka in a apansah lai, aluboh pen a kapan lai chu hileh.

Taki, jaki byłem za dni swojej młodości, gdy tajemnica Boga pozostawała nad moim namiotem;

5 Hatchungnung pachu kakoma aum jing lai, chuleh kachate kakimvel a anaum laijin,

Gdy Wszechmocny był jeszcze ze mną i otaczały mnie moje dzieci;

6 Kabongpi ten bongnoi ninglhing set a asosah thei laiju chuleh kahon na keh hon olive thao alondoh sah laiju chu hileh.

Gdy moje ścieżki opływały w masło, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

7 Khopi kelkot phung kajot a ja um tahtah le lamkai len leh lalte ho toh katou khomle lai nikho ho chu hileh,

Gdy wychodziłem do bramy przez miasto i na rynku przygotowałem sobie miejsce.

8 Khangdong hon eimu teng ule eipel doh jiuva upa tehseho jengin jong akoma kahung tengle jana neitah a adindoh ji laiju.

Widząc mnie, młodzi ukrywali się, a starcy podnosili się i stali.

9 Leng chapate jong thipbeh a aum uva chule akam uva akhut u akoi uva.

Książęta przestawali mówić i kładli rękę na swoich ustach.

10 Khopi sung vaipo lenpen pen ho thipchet a adin uva jabolna a adin uva aleiju atuh chahkheh uva.

Głos dostojników cichł, a ich język przylegał im do podniebienia.

11 Kathu japha ho jousen eipahcha uvin, eimu kha jousen phatechan eihoupi jiuve.

Ucho, które mnie słyszało, błogosławiło mnie, a oko, które mnie widziało, dawało o mnie świadectwo;

12 Ijeh inem itile mivaicha ten angaichat nau leh chagate kithopina ngaicha ho chu kakithopi jin ahi.

Bo wybawiałem ubogiego, gdy wołał, sierotę oraz tego, który nie miał pomocnika.

13 Keiman kinepna beimi ho chu kaki thopin ahile amahon phatthei eiboh jiuve, chule meithai ho lungthim kakipa doh sah jin, chuteng amahon la asajiuve.

Błogosławieństwo ginącego przychodziło do mnie, a serce wdowy radowałem.

14 Kabol jouse chu lungtheng sellin kabol in chonphat nan sangkhol chol bangin eikhu khume, chule thutan dihna chu lukop bangin kakikop e.

Przyoblekłem się w sprawiedliwość i ona mnie okryła. Mój sąd był jak płaszcz i korona.

15 Mitcho ho din mitchang tenin kapang in, chule elbai ho din akeng tenin kapange.

Byłem oczami dla ślepego, a nogami dla chromego.

16 Chaga pabeite din mipan kapang in chuleh het khahlou hel miho jong kithopi angaichat nau vah kapanpi ji e.

Byłem ojcem ubogich, a sprawę, której nie znałem, badałem.

17 Keiman Pathen neilou mi engse ho ha kasuhbal peh jin, chuleh gimbol a um chu aha a konin kasalhah peh ji'e.

I kruszyłem szczękę niegodziwca, a z jego zębów wydzierałem łup.

18 Hinkho pha sautah kahin man nung hin tahbeh mongin kathi tengle kainko ten eikimvel unte tin kana gel’e.

Dlatego powiedziałem: Umrę w swoim gnieździe, rozmnożę [swoje] dni jak piasek.

19 Ijeh inem itile, thingphung ajung hon twi lah aphah a abah ho daitwi in achap nou jing tobang kahi.

Mój korzeń rozciągnął się przy wodach, a rosa trwała całą noc na moich gałązkach.

20 Jabolna thah thah kachunga kilong louhel in eikipe jing jin, chuleh kathahatna jong tang louhel in akibelap jinge.

Moja chwała odświeżała się we mnie, a mój łuk odnowił się w mojej ręce.

21 Amichang cheh in kathumopna angaijun kathusei ding hi amahon thipchet in angah uve.

Słuchali mnie i oczekiwali, przyjmowali moją radę w milczeniu.

22 Chuleh kasei chai tengle amahon belap ding anei ji pouve, Kathumop chun amaho alung lhai sah jeh u chun.

Po moich słowach już nie mówili, moja mowa kropiła na nich.

23 Mihem ten gojuh ding kinem tah a anga jing bangun amahon kathusei ding kinem tah in angah jiuvin, kathusei ho chu chavang gotwi bangin adon uve.

Oczekiwali mnie jak deszczu, otwierali swe usta jak na późny deszcz.

24 Amaho alunglhah teng uleh ken amaho chu nuiseuvin kave jin ahileh mailhai sel a kavet chu amaho a din manlu tah ahiji.

[Jeśli] się śmiałem do nich, nie wierzyli, a światła mojej twarzy nie odrzucali.

25 Haosapu bangin amahon atoh diu kaseipeh in sepai hon lah a chun lengpa bangin kacheng in chuleh lengvai ho kalhamon jin ahi.

Wytyczałem im drogę, siadałem na czele i przybywałem jak król wśród wojska, jak [ten], który smutnych pociesza.