Job 11

1 Hichun Naamath mi Zophar chun Job adonbut in,

Saa tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde:

2 Twilon banga long thucheng hi mikhat beh in adonbut lou ding ham? Thu tamtah kisei hin mi khat chu nolna bei ahi ti aphotchet ding ham?

Skal en Ordgyder ej have Svar, skal en Mundheld vel have Ret?

3 Nasei sei laijahi kei kamoh umthim jeng ding ham?

Skal Mænd vel tie til din Skvalder, skal du spotte og ikke faa Skam?

4 “Katahsan athenge, chule Pathen mitmun keima kangime,” tin naseije.

Du siger: »Min Færd er lydeløs, og jeg er ren i hans Øjne!«

5 Pathen m among mongin seihen, m among mongin alunggel naseipeh ding hileh,

Men vilde dog Gud kun tale, oplade sine Læber imod dig,

6 Ama mong mongin chihna thuguh ho chu naseipeh ding hihen, ajeh chu chihna dihtah chu thumai mai hilou ahi, ngaijin “Pathen in nathemmona sanga lhomjoa nabol genthei joh nahlai ahibouve.”

kundgøre dig Visdommens Løndom, thi underfuld er den i Væsen; da vilde du vide, at Gud har glemt dig en Del af din Skyld!

7 Pathen chihna thutah'a kisel guh chu naholdoh jou ding ham? Hat chungung ahina ho jouse chu naholdoh jou mong ding hinam?

Har du loddet Bunden i Gud og naaet den Almægtiges Grænse?

8 Hiche tobang chihna hetna hi van sanga sangjo ahin chule nang koi nahija hiche hinoimigam sanga jong thuhjo ahi, nangin ipi nahet em? (Sheol h7585)

Højere er den end Himlen — hvad kan du? Dybere end Dødsriget — hvad ved du? (Sheol h7585)

9 Hiche hi leiset sangin alenjon, chule twikhanglen sangin alenjoi.

Den overgaar Jorden i Vidde, er mere vidtstrakt end Havet.

10 Pathen chu hunga mihem khat songkul'a koihen ahiloule thutanna munna kou taleh ama chu kon apho tang thei ding ham?

Farer han frem og fængsler, stævner til Doms, hvem hindrer ham?

11 Ajeh chu aman midihlou ho chu ahet ahin chule achonsetna hou aboncha amelchih ji ahi.

Han kender jo Løgnens Mænd, Uret ser han og agter derpaa,

12 Milhoh bei chu hung ching lou ding hicheng jouse chunga chu gamlah sangan in anou ahin thei joh ding ahi.

saa tomhjernet Mand faar Vid, og Vildæsel fødes til Menneske.

13 Ijemtia nangma tah in nalung nagel phatna, chule taona'a nakhut tenia amalam nasanna ahileh,

Hvis du faar Skik paa dit Hjerte og breder dine Hænder imod ham,

14 Pathenin nachonsetna abonna na onthol sah a, chule themmona jouse nanunga nadalhah sah ding ahi.

hvis Uret er fjern fra din Haand, og Brøde ej bor i dit Telt,

15 Chutengle nolna beija namai hung vahdoh ding ahin hung hatdoh in natin chule gin nanei tahlou ding ahi.

ja, da kan du lydefri løfte dit Aasyn og uden at frygte staa fast,

16 Nalung gentheina jouse sumil tan natin, twilong mang tobangbep hiding ahi.

ja, da skal du glemme din Kvide, mindes den kun som Vand, der flød bort;

17 Nahinkho chu sunlai nisa sangin hung vah hoijon tin, muthim jeng jong jingkah sangin vah hoi jonte.

dit Liv skal overstraale Middagssolen, Mørket vorde som lyse Morgen.

18 Kinepna nanei chun hansanna napen tin nahuhdoh a chule lhamong tah a nekicholdo ding ahi.

Tryg skal du være, fordi du har Haab; du ser dig om og gaar trygt til Hvile,

19 Kichatna neilouvin umen natin chule mitam tah in kithopi noma navet diu ahi.

du ligger uden at skræmmes op. Til din Yndest vil mange bejle.

20 Ahinla migiloute vang amitnu kisucho a, amahon jamdohna anei lou diu, amaho akinep nau chu thina bou chu hiding ahitai.

Men de gudløses Øjne vansmægter; ude er det med deres Tilflugt, deres Haab er blot at udaande Sjælen!