< Ezekiel 33 >

1 Pakaija kon thu kisei kahenga khat ahung lhung kitne.
La palabra de Yahvé vino a mí, diciendo:
2 Mihem chapa, hiche thusei hi namite seipeh in: Keiman gamsung khat douna army kahin pui tengleh, hiche gamsung mite chun amaho lah a konna khongah ding khat akilhendoh diu ahi.
“Hijo de hombre, habla a los hijos de tu pueblo y diles: ‘Cuando yo traiga la espada sobre una tierra, y el pueblo de la tierra tome a un hombre de entre ellos y lo ponga como vigilante,
3 Hiche khongah pa chun melma ho chu amu teng leh amite hetsahna galdah akhetding ahi.
si, cuando ve que la espada viene sobre la tierra, toca la trompeta y advierte al pueblo,
4 Hiteng chule koi tobang khat touvin galdah jana a ngaisah louva auma athitah le ama themo hiding ahi.
entonces quien oiga el sonido de la trompeta y no haga caso de la advertencia, si la espada viene y se lo lleva, su sangre será sobre su propia cabeza.
5 Amahon galdah gin ajah uva adonse louvu ahijeh a chu amaho mopohna ahi. Amahon phatecha galdah gin chu angaijuva ahileh ahinkhou akihuhhing theiju ahi.
El que oyó el sonido de la trompeta y no hizo caso de la advertencia. Su sangre recaerá sobre él, mientras que si hubiera hecho caso de la advertencia, habría librado su alma.
6 Ahivangin khongah pa chun melmaho chu ahung amua mipite kigin theina dinga galdah akhet louva hiche sohchan nachunga chu khongahpa mopohna hiding ahi. Amaho chu achonset nauva thiden diu ahitan, ahinlah amaho thisan phu chu khongahpa khutna kahin del ding ahi.
Pero si el centinela ve venir la espada y no toca la trompeta, y el pueblo no es advertido, y viene la espada y se lleva a alguien de entre ellos, será llevado en su iniquidad, pero su sangre la exigiré de la mano del centinela’.
7 Mihem chapa tua hi Israel mite a ding khongah a kapansah ding nahitai. Hijeh chun kathusei ngaijin lang kei khellin gihsal tan.
“Así que tú, hijo de hombre, te he puesto como centinela de la casa de Israel. Escucha, pues, la palabra de mi boca, y adviérteles de mi parte.
8 Ijemtia keiman migilou techu thitei teidiu ahitai tia kaphondoh a chule nangin amaho ahinkho kikhel dinga nasei peh da a, achonset nauva athiden tah uva ahileh amaho thisan phu chu nang khutna kahin del ding ahi.
Cuando yo diga al impío: ‘Oh, impío, ciertamente morirás’, y tú no hables para advertir al impío de su camino, ese impío morirá en su iniquidad, pero yo requeriré su sangre de tu mano.
9 Ahivanga nangin kisih dinga nagih salla chule amaho akisih louvuva ahileh amaho chu achonset nauva thiden diu ahitai, ahinlah nangin nahinna vang nakihuhdoh ahitai.
Sin embargo, si adviertes al impío de su camino para que se aparte de él, y no se aparta de su camino, morirá en su iniquidad, pero tú habrás librado tu alma.
10 Mihem chapa, Israelte chu hiche thuhi seipeh in. Nanghon, kachonset nau gih tah chu kachunguva achunmang thah paiding kahi tauve, iti kahin jou nahlai dingu ham natiuve.
“Tú, hijo de hombre, di a la casa de Israel: ‘Dices esto: “Nuestras transgresiones y nuestros pecados están sobre nosotros, y nos consumimos en ellos. ¿Cómo, pues, podremos vivir?”
11 Thaneitah Pakaiyin, keima kahing jinge tin aseije, migilou ho thijeh chun keima kakipah poi. Keiman athilsebol nauva konna akihei mang uva amaho ahin diu bou kadei ahije. O Israel mite! Nathilse bol nauva konin kihei mangun, kihei mangun, ipi bolla nathiden diu ham?
Diles: “Vivo yo — dice el Señor Yahvé — que no me agrada la muerte del impío, sino que el impío se convierta de su camino y viva. ¡Vuélvanse, vuélvanse de sus malos caminos! ¿Por qué van a morir, casa de Israel?”
12 Mihem chapa namite chu hichethu seipeh in: michonpha chu akihei manga achonset tah a ahile achonphatna chun huhhing jou pontin, ahilouva migilou chu gitlouna a konna akisih a chule achonset na a konna akiheimanga ahileh agitlouna chun sumang thei deh ponte.
“Tú, hijo del hombre, di a los hijos de tu pueblo: ‘La justicia del justo no lo librará en el día de su desobediencia. Y en cuanto a la maldad del impío, no caerá por ella el día que se convierta de su maldad; ni el que es justo podrá vivir por ella el día que peque.
13 Keiman michonpha ho chu nahin diu ahi kati a, ahia lah amaho achonset khah tah a, achonphatna abolsa chengsen eihuhhing nante tin kinem jongleh achonphatna chengse khatcha jong kigeldoh kit talouva, keiman achonset kasuhmang den diu ahitai.
Cuando digo que el justo vivirá, si confía en su justicia y comete iniquidad, no se recordará ninguna de sus obras justas, sino que morirá en su iniquidad que ha cometido.
14 Ahijeng vang'in keiman migilouho nathi teitei diu ahi tin kasei peh tajong leng hitia chu achonset nauva konna akihei manguva adihle thilpha ahin bolluva ahileh,
Además, cuando diga al impío: “Ciertamente morirás”, si se aparta de su pecado y hace lo que es lícito y correcto,
15 Ijem tin gangtah in abat lahna a thil kitung chengse chu pedoh henlang, athilguh hou jong nung peh hen, chule hinkho a chondan ding kapeh ho juijo henlang thilse bolda jeng taleh, hitia chu ahung chonuva ahileh amaho chu hing teitei diu ahin thi chu thilou ding ahitai.
si el impío restituye la prenda, devuelve lo que había tomado por robo, camina en los estatutos de la vida, sin cometer iniquidad, ciertamente vivirá. No morirá.
16 Achonset nau masa ho avella kinung pohdoh kit louding ijeh inem itile amahon adih leh thilpha abol joh ahitan, amaho hing teitei diu ahitai.
Ninguno de sus pecados que haya cometido será recordado contra él. Ha hecho lo que es lícito y correcto. Ciertamente vivirá.
17 Namiten, Pakaiyin thilpha abolpoi, atiuvin ahinlah thilpha bollou chu amaho joh ahibouve.
“‘Sin embargo, los hijos de tu pueblo dicen: “El camino del Señor no es justo”; pero en cuanto a ellos, su camino no es justo.
18 Ijeh inem itile avella kasei kit ahi, michonpha techu achonphat nauva konna akihei manguva thilse abolluva ahileh thidiu ahi.
Cuando el justo se aparta de su justicia y comete iniquidad, incluso morirá en ella.
19 Hijeh chun thilse bolte chu athil bol nauva konna ahung kihei doh uva adih le thilpha abolluva ahileh hing diu ahi.
Cuando el impío se aparta de su maldad y hace lo que es lícito y correcto, vivirá por ello.
20 O Israel mite! Nanghon Pakaiyin thilpha abolpoi natiuvin ahinlah keiman amichang cheh natoh dungjui juva nathu katana hi.
Pero ustedes dicen: “El camino del Señor no es justo”. Casa de Israel, yo juzgaré a cada uno de vosotros según sus caminos”.
21 Kasoh channao kum somle kum ni lhin kum Tolbol niget nin Jerusalema konna ahingdoh khat kahenga ahungin chule hitin aseije: khopi alhutai, ati.
En el duodécimo año de nuestro cautiverio, en el décimo mes, en el quinto día del mes, vino a mí uno que había escapado de Jerusalén, diciendo: “¡La ciudad ha sido derrotada!”
22 Hiche masangni nilhah chun Pakaiyin eituhchah kheh in chule Pakaiyin kakam eikeh peh in kapao thei kittai. Hijeh chun ajing jingkah a amapa hunglhun phat chun kei thuseijin kaumtai.
La mano de Yahvé había estado sobre mí al anochecer, antes de que viniera el que había escapado, y había abierto mi boca hasta que vino a mí por la mañana; y mi boca se abrió, y ya no estaba mudo.
23 Hichun Pakaija kon hiche thuhi kahenga ahung lhunge:
La palabra de Yahvé vino a mí, diciendo:
24 Mihem chapa, Judate akithe thang amoh chengse khopi lumsa a cheng hon hitin aseijuvin, Abraham chu mikhat ahijeng vang'in agam pumpi analon ahi. Keiho mitamtah kahiuvin hiche gam hi kagoulo diu mong monga eikipeu ahi atiuve.
“Hijo de hombre, los que habitan los lugares baldíos en la tierra de Israel hablan diciendo: ‘Abraham era uno, y heredó la tierra; pero nosotros somos muchos. La tierra se nos ha dado en herencia’.
25 Hijeh chun hiche mite hi seipeh in, hichehi thaneitah Pakaiyin asei ahi: nanghon sa athisan pumin naneuvin, nanghon milimdoi na houvun chule mona neilou ho nathat uve. Gam leiset hi nangho a dinga ngellu ham?
Por lo tanto, diles: ‘El Señor Yahvé dice: “Ustedes comen con la sangre, y alzan los ojos a sus ídolos, y derraman sangre. ¿Así debéis poseer la tierra?
26 Tolthat teho, milim doi houho, jon thanhoi bolhon gamsung hi nachan mong diu hinam?
Ustedes se paran sobre su espada, trabajan en la abominación, y cada uno de ustedes profana a la mujer de su prójimo. ¿Así debéis poseer la tierra?”
27 Amaho chu seipeh in, hiche thuhi thaneitah Pakaiyin asei ahi. Tahbeh mongin keima kahing jinge, khopi gemsa a cheng ho chu chemjama kithat diu ahi, chule keiman gamsaho chu loujau chengho negam dinga kahinsol ding ahi. Kulpi kikai khum sunga le songko ho a chengse chu natna thidiu ahi.
“Les dirás: “El Señor Yahvé dice: “Vivo yo, ciertamente los que están en los lugares baldíos caerán a espada. Entregaré a los animales los que estén en el campo abierto para que los devoren, y los que estén en las fortalezas y en las cuevas morirán de peste.
28 Keiman agam kasuhmang hella chule aloupina a kasuhset peh ding ahi. Amanu kiletsahna thahatna chu kichai ding ahitai. Israel molsang ho chu ahom keuva kijama koi machan agam chu ajotpa lou ding ahi.
Haré de la tierra una desolación y un asombro. El orgullo de su poderío cesará. Los montes de Israel quedarán desolados, de modo que nadie pasará por ellos.
29 Keiman achonset nau kidah dah umho a agamu kasuhmang hel teng tah chuleh amahon keima Pakai kahi ti ahetdoh diu ahi.
Entonces sabrán que yo soy Yahvé, cuando haya convertido la tierra en una desolación y un asombro a causa de todas sus abominaciones que han cometido”.
30 Mihem chapa, namite ainsunguvah nangma chungchang akihou limuvin chule akotphung hou vah guh thimin akihoulim uve. Amaho khat leh khat akihouvun, hungun themgaopa koma cheu hitin Pakai thusei gangaiju hite atiuve.
“En cuanto a ti, hijo de hombre, los hijos de tu pueblo hablan de ti junto a las paredes y a las puertas de las casas, y se hablan unos a otros, cada uno a su hermano, diciendo: “Por favor, ven y escucha cuál es la palabra que sale de Yahvé.
31 Hijeh chun kamite chu lungtheng tah bangin ahungun chule nama sangah atou uve. Nathusei angai uvin ahin nathusei nahsah in anei pouvin bolding jong ago pouve. Akamsungu jonthanhoi thu jeng adimin chule alung thimuvin sum jeng aholluve.
Vienen a ti como viene el pueblo, y se sientan ante ti como mi pueblo, y oyen tus palabras, pero no las ponen en práctica; porque con su boca muestran mucho amor, pero su corazón va tras su ganancia.
32 Nanghi amaho ding nopsah pi thei tah nahi. Koitobang joldeila aw ngeitah tah sa a ahilouleh tumging thei ngeitah tah saiho toh nabange. Nathusei angaijuvin amahon abol pouve.
He aquí que tú eres para ellos como un canto muy hermoso de quien tiene una voz agradable y sabe tocar bien un instrumento; porque oyen tus palabras, pero no las ponen en práctica.
33 Ahivnagin hiche tijat umtah thilho achung'uva ahung lhun tengleh hiche hi hung guilhung tei ding ahi. Hiteng tah chule amahon alah uva themgao aume ti ahetdoh diu ahi.
“Cuando esto suceda — miren, sucede — entonces sabrán que un profeta ha estado entre ellos”.

< Ezekiel 33 >