Potdohbu 10
1 Chuin Pakaiyin Mose heng'a asei jin, “Pharaoh heng'a che kit inlang, ga seikit tan. Keiman ama leh a sohte ho lungthim ka suhtah ahin, melchihna hicheng jouse hi ka kilah sah ding ahi,” ati.
Potem PAN powiedział do Mojżesza: Idź do faraona, bo zatwardziłem jego serce i serca jego sług, abym czynił te moje znaki wśród nich;
2 “Chule nangman jong na chapate leh natupa te jah'a ichan geija ka gimsah uva chule melchihna tampi ka musah uve ti na jahsah thei na diuva kasei ahiye. Nangho jeng in jong keima hi Pakai kitipa chu kahi ti na hetdoh jeng diu ahi,” ati.
I abyś opowiadał do uszu swoich synów i wnuków, co uczyniłem w Egipcie i o moich znakach, których wśród nich dokonałem, abyście wiedzieli, że ja jestem PAN.
3 Mose leh Aaron jong Pharaoh heng'a achie lhonin asei lhon tai, “Hebrew mite Pakai, Pathen'in hitihin aseiye: Itih chan ka-angsung'a kunding da nahitam? Keima kin agabol na ding uvin, kamite soldoh tan.
Mojżesz i Aaron poszli więc do faraona i mówili mu: Tak mówi PAN, Bóg Hebrajczyków: Jak długo będziesz się wzbraniał uniżyć przede mną? Wypuść mój lud, aby mi służył.
4 Nanop louva ahile, vetan! Jing nikho teng le na gamsung'a khaokho te kahin lansah ding ahi.
Bo jeśli będziesz się wzbraniał wypuścić mój lud, oto sprowadzę jutro szarańczę w twoje granice.
5 Gam pumpi a lodim soh uva tol lham jong na muthei louding ahi. Gilchang'in akheh lih lou amoh chengse khaokho ten aneh gam hel diu, loujaova keh thingphung hojouse jong anehchai kei ding'u ahiye.
Ona przykryje powierzchnię ziemi tak, że nie będzie jej widać, i pożre resztki, jakie wam zostały po gradzie, i strawi każde drzewo rosnące na polu.
6 Nangma insung hinhen nasohte insung hi jong leh Egypt gam insung jouse ahin lodim soh hel jeng diu, hiche tabang thilsoh gimnei hi napu napateo khang'a pat na gamsung uva anaum khalou lai ahi, tin ahenga agasei lhon tai, chuin Mose jong Pharaoh angsung'a kon in a potdoh tan ahi.
Napełni twoje domy, domy wszystkich twoich sług i domy wszystkich Egipcjan, czego nie widzieli twoi ojcowie ani ojcowie twoich ojców od początku swego pobytu na ziemi aż do tego dnia. Potem odwrócił się i wyszedł od faraona.
7 Pharaoh sohte hojong ahung uvin Pharaoh heng'a asei tauve. “amapa hi itih chan lom lom eiho ding'a hahsatna a lhunsah ding hitam? Mipi hohi chie uva a Pathen kin abolna diuvin soltan! Egypt mite pihi jou le nal'a mangthah gamding ahitauve ti na hetdoh hih laiyem?”
Wtedy słudzy faraona powiedzieli do niego: Jak długo ten [człowiek] będzie dla nas sidłem? Wypuść tych ludzi, aby służyli PANU, swemu Bogu. Czy jeszcze nie wiesz, że Egipt został zniszczony?
8 Chuin Mose leh Aaron chu Pharaoh heng'a ding in ahin puilut kit tauvin. Pharaoh in jong amani jah'a aseiyin,”che uvin lang na-Pakaiju leh Na-Pathen kin gabol taovin. Ahile koipen mong hi nahiuvem ache ding? tin amani chu adong tan, ahi.
Wezwano więc ponownie Mojżesza z Aaronem do faraona, a on powiedział do nich: Idźcie, służcie PANU, waszemu Bogu. Którzy to mają iść?
9 Mose'n a donbut'in, “ateh-akhang, kacha pate hou ahin ka chanu teho'u jaona khatcha kidalha lou ding ka hiuve. Ka kelngoi jouseo leh gancha jouse aboncha ka puisoh kei diu, chule keihon kut chu alouthei louva ka gabol teitei ding'u ahi,” ati.
Mojżesz odpowiedział: Pójdziemy z naszymi dziećmi i starcami, z naszymi synami i córkami, z naszymi trzodami i bydłem, bo musimy [obchodzić] święto dla PANA.
10 Pharaoh'in jong asei jin, “kei man nangho nacha sen gei uva kasol doh tha ngei ngeija ahile Pakai umpi nachu chang un! Na lungthim sung lhonna lungthim phalou na keng lhon'e.
Powiedział im: Niech PAN tak będzie z wami, jak ja wypuszczę was i wasze dzieci. Patrzcie, bo [coś] złego macie przed sobą.
11 “Hiche vang chu hithei louhel ding ahi! Nangho lah'a Pasal chengse che uvin lang na Pakai ju kin gabol tauvin, hichu natup tenten uva hilou ham? Hiche phat chun Pharaoh angsung'a kon in a soldoh tauvin ahi.”
Nie tak! Idźcie [sami] mężczyźni i służcie PANU, tego właśnie chcieliście. I wypędzono ich sprzed oblicza faraona.
12 Chuin Pakaiyin Mose heng'a aseijin, “Egypt gamsung pumpia khaokhopite alan na ding in na khut jah doh jeng tan. Egypt gamsung'a hamphung gilchang in a khehlih moh chengse aboncha aneh gamset diu ahi,” ati.
Potem PAN powiedział do Mojżesza: Wyciągnij rękę nad ziemię Egiptu po szarańczę, aby spadła na ziemię Egiptu i pożarła wszelkie rośliny ziemi, wszystko to, co pozostało po gradzie.
13 Mose’ atenggol chu Egypt gamsung pumpi chungvum a ajahdoh jeng tan ahile, hiche nikho chun Pakaiyin Egypt gamsung pumpi nilhum keileh khovah hel'in huiphalou solama kon'in tanglou vin anun sah tai. Jingkah in solam akon hui jin khaokhote ahon hon'in ahinpolut taovin ahi.
I Mojżesz wyciągnął swoją laskę nad ziemię Egiptu, a PAN sprowadził na ziemię wschodni wiatr na cały ten dzień i całą noc. Gdy nadszedł ranek, wschodni wiatr przyniósł szarańczę.
14 Chule Egypt gam pumpi chu khaokhoten alosoh hel jeng tan, hi tabang'a gamsunga khaokhote chu imatih channa ana um kha loulai ahiye.
Szarańcza pojawiła się na całej ziemi Egiptu i obsiadła wszystkie granice Egiptu. Była ona tak uciążliwa, że podobnej szarańczy nigdy przedtem nie było i po niej takiej nie będzie.
15 Khaokhoten gamsung pumpi alodim lhatau vin ahile mu athim lha jeng tai. Gelchang in akheh moh chengse gam leiset'a thing phung jouse jong anemang hel taovin, Egypt gamsung pumpi thingphung chule hamphung abonchan ana do khat jeng cha jong jong umlou vin khaokho ten anechai hel jeng taove.
Pokryła powierzchnię całej ziemi, tak że ziemia pociemniała. Pożarła całą roślinność ziemi i wszelkie owoce drzew, które zostały po gradzie. Nie pozostało nic zielonego na drzewach ani z roślinności polnej w całej ziemi Egiptu.
16 Chuphat in Pharaoh in jong asohte ho asol loiyin, Mose leh Aaron agakousah un, hiti hin aseiye. “Keiman na Pakai leh nangni chung'a chonset phat louna kabol kha tai,” ati.
Dlatego faraon czym prędzej wezwał Mojżesza i Aarona i powiedział: Zgrzeszyłem [przeciwko] PANU, waszemu Bogu, i [przeciwko] wam.
17 “Ka chonset na nei ngaidam lhon'in, Pakai heng'a neitao peh teitei lhon tan, hiche thi gamna huise hi keima angsung'a kon in tolmang jeng lhon tan,” ati.
Teraz więc wybaczcie, proszę, mój grzech jeszcze ten raz i wstawcie się u PANA, waszego Boga, aby tylko oddalił ode mnie tę śmierć.
18 Mose jong Pharaoh angsung'a kon in a kondoh in Pakai heng'a aga tao tai,
I [Mojżesz] wyszedł od faraona i wstawił się u PANA.
19 Pakaiyin nisolam a kon in hui hattah ahin nunsah'in ahile, hiche huipi chun khaokhote jouse twikhanglen dung laiya alhoh lut soh hel jeng tai. Egypt gamsung pumpia khaokhote chu khat jeng cha jong aum ta hih hel jeng'in ahi.
A PAN odwrócił bardzo silny wiatr zachodni, który porwał szarańczę i wrzucił ją do Morza Czerwonego. Nie została ani jedna szarańcza we wszystkich granicach Egiptu.
20 Ahinlah Pakaiyin Pharaoh lungthim asutah jeng na laijin, Pharaoh in jong mipi ho chu asol doh hih laiye.
PAN jednak zatwardził serce faraona i ten nie wypuścił synów Izraela.
21 Chuin Pakaiyin Mose heng'a aseijin, “Nakhut ban jah'in lang vanlam sang tem in, Egypt gamsung pumpi muthim'in alo soh hel jeng ding ahi,” ati.
Wtedy PAN powiedział do Mojżesza: Wyciągnij rękę ku niebu, a nastanie na ziemi Egiptu taka ciemność, że będzie można jej dotknąć.
22 Mose'n jong Pakaiyin athupeh bang'in vanlam asan jeng'a ahile, “Egypt gamsung pumpi nithum sung mu athim lha jeng tan, ahi.”
I Mojżesz wyciągnął rękę ku niebu, i nastała gęsta ciemność w całej ziemi Egiptu, która trwała trzy dni.
23 Hiche phatsung chun khat le khat akimu thei tapouvin, koimacha jeng jong pot le thei lou ahi tai. Ahinlah Israel chate chenna mun vang chu khovah'in aumpi jing uve.
Jeden nie widział drugiego i nikt przez [te] trzy dni nie podniósł się ze swego miejsca. Lecz w domach wszystkich synów Izraela było światło.
24 Ajonan Pharaoh in jong Mose a koukit tan, a heng'a aseije, “Cheuvin lang Pakai kin gabol tauvin,” nachate'u kipui jun lang, ahinlah na kelngoi hon teu vang na dalhah ding'u ahi,” ati.
A faraon wezwał Mojżesza i powiedział: Idźcie, służcie PANU. Tylko niech wasze trzody i bydła zostaną i niech idą z wami wasze dzieci.
25 Mose'n adon but in, “hichu hithei him him ponte.” Ka gancha te'u chu nei puisah tei teiju angaije, ajeh chu ka Pakai u-leh ka Pathen angsung'a kilhaina a kaman chah ding'u ahi, ati.”
I Mojżesz odpowiedział: Dasz nam także ofiary i całopalenia, które złożymy w ofierze PANU, naszemu Bogu.
26 “Ka gancha teu aboncha, ka pui teitei diu ahiye; khat jeng cha jong ka dalhah thei louhel diu ahi. Ajeh chu ka ganchate'u lah a konna hi keihon Pakai angsung'a kilhaina'a kat doh ding'a ka lhen doh cheh cheh diu ahi. Chule amun ka lhun kahse uva itilam dol'a Pakai kin ka bol diu ham ti ka hechen nai pouve,” ati.
Pójdzie więc też z nami nasz dobytek, nie zostanie [nawet] kopyto. Z niego bowiem weźmiemy, aby służyć PANU, naszemu Bogu, gdyż nie wiemy, czym mamy służyć PANU, dopóki tam nie przyjdziemy.
27 Ahinlah Pakaiyin Pharaoh lungthim chu khatvei a sutah kit nalai jin, Pharaoh'in jong mipiho chu asol doh hih laiye.
Lecz PAN zatwardził serce faraona i ten nie chciał ich wypuścić.
28 Chuin Pharaoh jong apeng jah jeng tan, “Mose henga aseiyin, ka- angsunga kon in potdoh jeng'in!” ati. “Keiman nangma ka gih nahiye. Avel'a nei hung kinung mupi kitthei lou hel ding ahi! Nei kimupi kit ngai ngaiya ahile hiche nikhoa chu nathi jeng ding ahi,” ati.
Faraon powiedział do [Mojżesza]: Idź ode mnie i strzeż się, abyś więcej nie widział mego oblicza. Tego dnia bowiem, w którym zobaczysz moje oblicze, umrzesz.
29 Mose'n a donbut in, “Apha jenge,” “Avella ka kimaito pi tah lou ding nahiye,” ati.
Mojżesz odpowiedział: Dobrze powiedziałeś. Nie zobaczę więcej twego oblicza.
