2 Samuel 13
1 Chuin David chapa Absalom chun sopi numei hoi tah khat aneiyin, amin chu Tamar akiti; hiti chun phat chomkhat jouvin David chapa Ammonin Tamar chu ahin deicha lheh tan ahi.
Później stało się tak: Absalom, syn Dawida, miał piękną siostrę imieniem Tamar. I zakochał się w niej Amnon, syn Dawida.
2 Amnon chun Tamar chu adeicha lheh jeng tan ahileh hinkho man ding dan jong ahethei tapon, hichun achainan Tamar adeichat behset jeh in adam mo lotan ahi; Ijeh inem itileh Tamar chu nungah thengsel ahina laiyin, chule Amnon in amanu chu kachan joulou ding hitam tin alungin agel tan ahi.
I dręczył się Amnon tak, że zachorował z powodu swojej siostry Tamar. Była bowiem dziewicą i Amnonowi zdawało się rzeczą trudną, aby uczynić jej cokolwiek.
3 Ahivangin Amnon hin kilopi loi lungthim suhto je themtah khat anei in, amin jong Jonadab akiti; amapa hi David loipa Shimea chapa ahi.
Lecz Amnon miał przyjaciela imieniem Jonadab, syna Szimy, brata Dawida. A Jonadab był człowiekiem bardzo przebiegłym.
4 Nikhat Jonadab in Amnon koma aseiyin, “Ipi bola lengpa chapa jingkah seh le mi-ngol ho um banga umjing nahim? Ipi ham nabuina?” atileh; Amnon in jong asei peh tai, “Keiman kasopi pa Absalom naonu Tamar khu kadei chat jeh ahi,” tin aphong doh tan ahi.
Ten go zapytał: Dlaczego ty, synu królewski, tak mizerniejesz z dnia na dzień? Dlaczego mi nic nie mówisz? Amnon odpowiedział: Zakochałem się w Tamar, siostrze mojego brata Absaloma.
5 Chuphat’in Jonadab chun aphai, “keiman epi nabol ding naseipih nange ati. Nungchin lang Nalupna a khun lumin lang kinat lhem sah in. Napa chu nangma ve dinga ahung tengleh napa koma hitin seiyin, Tamar chu ahunga nangma dia an neh themkhat nahung bolpih din thum'in. chule aman namitmu a akhut tah a nahung vah'a ahileh nangma naol chom din jong seipih tan ati.”
Jonadab powiedział mu: Połóż się do łóżka i udawaj chorego. Gdy twój ojciec przyjdzie, aby cię odwiedzić, powiesz mu: Pozwól, proszę, aby przyszła moja siostra Tamar i dała mi jeść, aby przygotowała posiłek na moich oczach, bym to widział i jadł z jej ręki.
6 Hichun Amnon in jong asei bang bang chun alup nah a alumin akinat lhem sah tai. chuin lengpa chu ave din ahungtan ahileh Amnon chun lengpa koma chun asei tai,” Lungset tah in kanaonu Tamar chu neihin solpeh inlang keima mitmun kadutah khat nehding eihung sempih hen, chutile ken ama khutsoh mong mong chu nenge,” ati tai.
Amnon położył się więc i udawał chorego. A gdy król przyszedł go odwiedzić, Amnon powiedział do króla: Pozwól, proszę, aby moja siostra Tamar przyszła i przygotowała na moich oczach dwa placki, abym jadł z jej ręki.
7 Hijeh chun David jong anom in Tamar chu Amnon’s in a agachi a anneh ding them khat agasem peh din asol tan ahi.
Wtedy Dawid posłał Tamar do domu, mówiąc: Idź teraz do domu twego brata Amnona i przygotuj mu posiłek.
8 Chuphat’in Tamar jong Amnon in'a achen alhun phat in, alupna lang a ache lut tai. Hichun changboi goina alan changbong agoiyin, Amnon mitmu tah in changlhah chu asem’in akan peh tai.
Tamar przyszła więc do domu swego brata Amnona, a on leżał. Wzięła mąkę i zagniotła [ciasto], po czym uczyniła placki na jego oczach i upiekła je.
9 Ahin amanun akhangbel sunga a changlhah kansa chu Amnon ang sunga agathah lutpeh vang'in amapan ane deh tapon ahi. Hichun Amnon’in asohte kommah aseiyin, “Kakoma konin nabon un potdoh'un,” ati. Hijeh chun abonchao vin ama koma konin apotdoh soh kei tau’ve.
Potem wzięła patelnię i wyłożyła [je] przed nim, lecz nie chciał jeść. I Amnon rozkazał: Niech wszyscy wyjdą ode mnie. Wszyscy wyszli więc od niego.
10 Chutah chun Amnon in Tamar koma asei in, “Tun an neh ding chu kalupna langah hinchoilut inlang chule neinehsah tan ati. Hichun Tamar injong anehh ding chu achoilut pih tan ahi.
Wtedy Amnon powiedział do Tamar: Przynieś jedzenie do sypialni, abym jadł z twojej ręki. Tamar wzięła więc placki, które przyrządziła, i przyniosła je swemu bratu Amnonowi do sypialni.
11 Ahin amanun anehsah jing lai chun, amapan ahintuh chah kheh in chule athumtan ahi, “Hungin neihung luppin kalungset kanaonu,” tin.
A gdy podawała mu [je] do jedzenia, pochwycił ją i powiedział do niej: Chodź, połóż się ze mną, moja siostro.
12 Chuin Tamar chu akap in “Ahipoi he-u, ngol hih in! hitabang pihi kema kom ah bolhih beh in! hitobang ngol hoitah thil hi Israel chate lah a kibol ngai lou ahi, ati.
Ona mu odpowiedziała: Nie, mój bracie, nie hańb mnie, bo tak się nie postępuje w Izraelu. Nie popełniaj tego haniebnego czynu.
13 Chule keiman hoilam a jum kathoh ngam ding ham? chule nang jong Israel chate lah a michavai mi-ngol khat mong mong nahi ding hita chume. Hijeh a chu katao tho ahi, lengpa koma neiki thumle chun aman jong nang ding beh a chu ajah da louhel ding ahi nai,” ati.
Dokąd bowiem się udam ze swoją hańbą? A ty staniesz się jak jeden z [ludzi] nikczemnych w Izraelu. Proszę, porozmawiaj raczej z królem, bo on ci mnie nie odmówi.
14 Ahin Amnon chun amanu thusei chu a ngaipeh tapon, amanu sanga athahat joh jeh chun pum hat’in aluppi tai.
Lecz on nie chciał posłuchać jej głosu, ale przemógł ją i zhańbił, i położył się z nią.
15 Chuin hetman louvin Amnon’s lungset nachu muda najoh ahungsoh tan, chule amuda dan chu masanga adei chat na sang in akhoh jo tai ahi. Hijeh chun Amnon chun akoma hitin asei tai, “Kithou doh loiyin lang pot doh loiyin,” tin asol doh loitan ahi.
Potem Amnon znienawidził ją tak bardzo, że nienawiść, którą ją znienawidził, była większa niż miłość, jaką ją miłował. I Amnon powiedział jej: Wstań, idź stąd!
16 Chuin Tamar’in kap pummin aseiyin, “Ahipoi he-u, hitobang thildih louva neisol doh loi hi neibol masat na sanga khoh cheh jo ahi,” ativangin Amnonin angai peh deh tapon ahi.
Odpowiedziała: Z jakiego powodu? Wyrzucając mnie, czynisz [mi] większą krzywdę niż ta, którą już wyrządziłeś. Ale nie chciał jej posłuchać.
17 Chujouvin Amnon in alhacha ho akouvin thu apetan ahi, “Hiche nu hi kamasang a konin sol doh loiyun lang anunga kotpichu kamloi un” ati.
Wtedy zawołał swego sługę, który mu usługiwał, i rozkazał: Wyprowadź tę [kobietę] ode mnie i zarygluj za nią drzwi.
18 Hitichun Amnon lhachahon Tamar chu asoldoh loiyun anunga kotpi akamden tan ahi. Tamar chun sangkhol chol hoitah aki-ah ahi; ajeh chu chuchi laikhanga chon nadan dungjui a leng chanu nu-ngah theng hochu hitobanga chu ana kivonji mongu ahiye.
A miała na sobie kolorową suknię, gdyż w takie szaty ubierały się córki króla, które były dziewicami. Wtedy jego sługa wyprowadził ją i zaryglował za nią drzwi.
19 Ahinlah tun Tamar in asang khol chol chu abot tel’in chule alu jangah vutvam akiloi tan ahi. chuin akhut chu amai ah akoi in, o thong je jun akap’in achi mangtan ahi.
I Tamar posypała swą głowę popiołem, rozdarła kolorową suknię, którą [nosiła], położyła rękę na głowie i odeszła, głośno płacząc.
20 Hichun A-upa Absalom in ana dong in “Na sopipa Amnon chun naum khompi hiteiyin te ong? hijongle tun thipchat in umtan, ajeh chu ama jong na-upa ahi bouve. chule athilbol hi nalungthim a chinda tan,” ati. Hijeh chun Tamar jong a-upa Absalom in’a chun lung genthei tah in acheng den tan ahi.
Wtedy jej brat Absalom zapytał ją: Czy twój brat Amnon był z tobą? [Ale] milcz, moja siostro. To twój brat. Nie bierz tego do serca. Tamar mieszkała więc w osamotnieniu w domu swego brata Absaloma.
21 Chuin David lengpan hitobang thilsoh ho hi ajah doh phat’in alung hang lheh jeng tan ahi.
Gdy król Dawid usłyszał o tym wszystkim, bardzo się rozgniewał.
22 Chule Absalom in hitabong thilsoh hi Amnon koma aseidoh lou vang'in Amnon chu nasatah in avetda lheh jeng tan ahi ajeh chu anaonu chunga athilbol aumchan jeh chu ahi. Absalom’s in Amnon Chunga Phu Alah
Absalom zaś nie rozmawiał z Amnonem ani źle, ani dobrze. Absalom bowiem nienawidził Amnona za to, że zhańbił jego siostrę Tamar.
23 Hitichun kumni jouvin Absalom chun Ephriam kom a Baal-hazor khoa kelngoi mul avou in, Chule Absalom chun leng chapate jouse chu abonchan golvah a chun akou soh kei in ahi.
Po upływie dwóch lat, gdy strzyżono [owce] Absaloma w Baal-Chasor, które znajduje się w pobliżu Efraim, Absalom zaprosił wszystkich synów króla.
24 Hichun Absalom jong lengpa henga achin hitin agaseiye, “ka kelngomul vou hon tunna atong un, hijeh chun lengpa le asoh te jouse jong lungset tah a nahung uva hiche nikho hi keitoh neihung man khompi diu ham? tin agasei tai.
Absalom przyszedł do króla i powiedział: Oto teraz strzygą [owce] twemu słudze. Proszę, niech król i jego słudzy pójdą z twoim sługą.
25 Ahivang in lengpan Absalom adonbut’in, “Ahipoi kacha, kabon uva kahung uleh nang dinga khanlel kahi diu ahi ati. Ahinla Absalom in aha tem cheh jeng in ahi, hiche jong hin David chu ache deh poi, Absalom chu aphat thei na aboh jeng vang'in.
Lecz król powiedział do Absaloma: Nie, mój synu. Teraz nie pójdziemy wszyscy, aby nie być dla ciebie ciężarem. A chociaż nalegał na niego, on nie chciał iść, ale go błogosławił.
26 Chuphat’in Absalomin aphai khutia nang nahung thei lou ding leh eti nagel em kanaopa Amnon hinsol ding chu? Chuin lengpan ahin donbut in, epi jeh a Amnon hungding? ati.
Wtedy Absalom powiedział: Jeśli nie, proszę, niech pójdzie z nami mój brat Amnon. Król zapytał go: Po cóż miałby iść z tobą?
27 Ahin Absalomin asei kit in Amnon le leng chapate aboncha solpeh ding lengpa anup masang in angeh ngeh jenge tan ahi. ajeh chu Absalom kigutnahi lengte jaona dia kilomtah a kingon abol ahi.
A gdy Absalom nalegał na niego, posłał z nim Amnona i wszystkich synów króla.
28 Chujou in Absalom chun asoh teho chu thu asei peh masat in, “Amnon chu lengpi twi ahung kham ve-lhi jing jenguvin lang, keiman najah-uva, ‘Amnon chu jep’uvin tia kahin sei tengle that jeng uvin, kicha hih hel’uvin. Ajeh chu keiman thu kapeh louva nabol u ham? Hangsan tah le thanei tah in pang uvin,” tin asei peh tai.
Absalom zaś nakazał swoim sługom: Zauważcie, kiedy serce Amnona podochoci się winem, a gdy powiem wam: Zabijcie Amnona, zabijcie go, nie bójcie się. Ja bowiem nakazuję to wam. Bądźcie odważni i sprawcie się dzielnie.
29 Hijeh chun Absalom soh ten jong Absalom in athupeh bang bang uvin Amnon chu athat taovin ahi. Chuin lengpa chapate adangho se abonchan akipat’uvin asakol pol cheh chunga atou doh soh keiyuvin ajam gamtauve.
I słudzy Absaloma uczynili z Amnonem tak, jak im nakazał Absalom. Wtedy wszyscy synowie króla wstali, każdy z nich dosiadł swego muła, i uciekli.
30 Hichun amaho lamkim lah Jerusalem ahung gei uvin David henga thu ahung kithang lut masan, “Absalomin lengpa chapate jouse athat game, khat’a khat cha jong ahing hoi ta poi,” tin ahung ki sei e.
A gdy jeszcze byli w drodze, dotarła do Dawida wieść: Absalom pozabijał wszystkich synów króla i nie pozostał z nich ani jeden.
31 Chutah chun lengpa jong akipat doh paiyin aponsil jouse abottel’in tollhanga akijam tai; chuin akoma ding alhacha jousen jong tijat jeh le lungkham jeh in aponsil akibotel soh kei tao vin ahi.
Wtedy król wstał i rozdarł swoje szaty, i położył się na ziemi. Wszyscy jego słudzy stali dokoła niego w rozdartych szatach.
32 Chuin David golpa Shimea chapa Jonadab chu David kom ahung in hitin asei e, “Ahipoi tahsan hih beh in, lengpa chapate ho jouse aboncha atha ahi sam poi, Amnon chang seh kithat ahibouve; ijeh-inem itileh Absalomin hichebol ding hi masanga pet Amnonin anaonu Tamar pum hat san a abolset nikho’a pat a chu gonsa anakoi ahitai.
Wtedy odezwał się Jonadab, syn Szimy, brata Dawida: Niech mój pan nie myśli, [że] zabito wszystkich młodzieńców, synów króla, bo tylko Amnon został zabity. Takie bowiem było postanowienie w umyśle Absaloma od tego dnia, w którym zhańbił jego siostrę Tamar.
33 Ahipoi, kapu lengpa nachapate abonchauva thigam ahi poi! Amnon sehbou thi ahi,” ati.
Teraz więc niech mój pan, król, nie dopuszcza tego do serca, myśląc, że zginęli wszyscy synowie króla, gdyż tylko Amnon zginął.
34 Hichephat tah chun Absalom chu ajam mang tai; chuin Jerusalem a mive lhia pangpa chun akho dah in agah vet’a ahileh, vetan, Horonaim molsang pang langa chun mihem tamtah ahung kijot’uvin ahi. tin lengpa seipih din alhai tan ahi.
Absalom zaś uciekł. A gdy młodzieniec pełniący straż podniósł oczy i spojrzał, oto za nim mnóstwo ludzi przychodziło drogą ze zbocza góry.
35 Hichun Jonadab chun lengpa jaah ven! Tun leng chapate khu ahung tauve; nalhachapa keiman kasei peh bang in ahung taove,” ati peh e.
I Jonadab powiedział do króla: Oto synowie króla nadchodzą. Stało się tak, jak twój sługa powiedział.
36 Chule Jonadab chun thu asei jou jouvin, vetan, lengpa chapate chu ahung lhung pai tauvin, chuin apeng jah’uvin akap cheh tauvin ahileh, lengpa le alhacha ho jong abonchauvin lhase tah-in akap soh kei uve.
A gdy przestał mówić, oto przybyli synowie króla, podnieśli głos i płakali. Król i wszyscy jego słudzy również gorzko płakali.
37 Chuin David in nisotpi achapa Amnon pul adouvin ahi. Absalom vang chu apupa Geshur lengpa Ammihud chapa Talmai koma ajam tan ahi.
Absalom zaś uciekł i poszedł do Talmaja, syna Ammihuda, króla Geszur. A [Dawid] opłakiwał swego syna przez wszystkie te dni.
38 Hitichun Absalom Geshur gamah kumthum sungin aga um tan ahi.
Absalom uciekł więc i przyszedł do Geszur, gdzie przebywał przez trzy lata.
39 Chule tun leng David injong Amnon thi chung changa kicham na nei a, achapa Absalom toh kithah gopkhom kit ding chu angaicha lheh tan ahi.
Potem król Dawid zapragnął zobaczyć Absaloma. Był już bowiem pocieszony po śmierci Amnona.
