Rom 8
1 Cedawngawh, Jesu Khrih awh ak awmkhqi boeih ham tuh dawknaak qoe qoe am awm voel hawh hy,
Dlatego teraz żadnego potępienia nie ma dla tych, którzy są w Jezusie Chrystusie, [którzy] nie postępują według ciała, ale według Ducha.
2 hqingnaak Myihla anaa awi ing thawlh ingkaw thihnaak anaa awi awhkawng, Jesu Khrih ak caming kai ce ni loet sak hawh hy.
Gdyż prawo Ducha życia, [które jest] w Jezusie Chrystusie, uwolniło mnie od prawa grzechu i śmierci.
3 Pumsa thawlhnaak awh anaa awi ce ak tha am awm nawh ama sai thai awh, Khawsa ing thlak thawlh amyihna amah a Capa ce thawlh hyih phymnaak aham tyi law hy. Thlak thawlh awh thawlhnaak ce dawk sak hy,
Co bowiem [było] niemożliwe dla prawa, w czym było [ono] słabe z powodu ciała, Bóg, posławszy swego Syna w podobieństwie grzesznego ciała i z powodu grzechu, potępił grzech w ciele;
4 Pumsa ngaih thawlhnaak amyihna khaw amak sa nawh Myihla ngaihnaak amyihna khaw ak sa ningnih awh ce dyngnaak ing a ngoe anaa awi ce a soepnaak thai aham thawlh anaa ce dawk sak hy.
Aby sprawiedliwość prawa wypełniła się w nas, którzy postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.
5 Pumsa ngaih thawlhnaak amyihna khaw ak sakhqi ing pumsa ngaihnaak awh a mik kawlung ce ta uhy; cehlai Myihla ngaihnaak amyihna khaw ak sakhqi ingtaw Myihla ngaihnaak awh a mik kawlung ce ta lawt uhy.
Ci bowiem, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne, ale ci, którzy [żyją] według Ducha, [myślą] o tym, co duchowe.
6 Thlakthawlh ak kawlung taw thihnaak na awm nawh, Myihla ing a sawi kawlung taw hqingnaak ingkaw ngaihdingnaak na awm hy;
Gdyż zamysł ciała [to] śmierć, ale zamysł Ducha [to] życie i pokój;
7 thawlhnaak kawlung taw Khawsa ingqawi thunkha qu hy nih. Khawsa anaa awi awh am pe qu nawh, ang peek na awm am pe qu thai qoe hy.
Dlatego, że zamysł ciała jest nieprzyjacielem Boga, bo nie poddaje się prawu Bożemu, gdyż i nie może.
8 Pumsa ngaih thawlhnaak ing ak awmkhqi ing Khawsa ce am zeel sak thai uhy.
Ci więc, którzy są w ciele, nie mogą podobać się Bogu.
9 Cehlai, nangmih taw, pumsa ngaihnaak awh am awm uhyk ti, nangmih ak khuiawh Khawsa ang Myihla a awm awhtaw, nangmih taw Myihla awh ni nami awm hy. U awm Khrih ang Myihla ama taak awhtaw, anih taw Khrih a koe na am awm hy.
Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w Duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was. A jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do niego nie należy.
10 Cehlai nangmih ak khuiawh Khrih a awm awhtaw, thawlhnaak awh nangmih a pum ce thi mai seiawm dyngnaak awh nangmih ang Myihla taw hqing hy.
Ale jeśli Chrystus jest w was, to ciało jest martwe z powodu grzechu, a duch jest żywy z powodu sprawiedliwości.
11 Thihnaak awhkawng Jesu ak thawhkung ang Myihla ce nangmih ak khuiawh a awm awhtaw, thihnaak awhkawng Khrih ak thawhkung nangmih ak khuiawh ak awm awh hqingnaak ce ni pek khqi lawt kaw.
A jeśli Duch tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, mieszka w was, ten, który wskrzesił Chrystusa z martwych, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez swego Ducha, który w was mieszka.
12 Cedawngawh, koeinaakhqi ni sai hly kawi ni ta uhy. Cehlai pumsa thawlhnaak benawh hqing khawsaknaak awh amni.
Tak więc, bracia, jesteśmy dłużnikami, [ale] nie ciała, abyśmy [mieli] żyć według ciała.
13 Pumsa ngaih thawlhnaak benawh khaw nami sak mantaw, thi kawm uk ti; cehlai Myihla ak caming pumsa sai thawlhnaakkhqi ce nami him awhtaw hqing kawm uk ti,
Jeśli bowiem żyjecie według ciała, umrzecie, ale jeśli Duchem uśmiercacie uczynki ciała, będziecie żyć.
14 kawtih Khawsa ang Myihla ing a sawi thlangkhqi boeih taw Khawsa cakhqi na awm uhy.
Wszyscy bowiem ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Bożego, są synami Bożymi.
15 Kqih awm tamnaa na awm tlaihnaak Myihla ce am hu u tiksaw, ca na coengnaak Myihla ni nami huh hy. Ce ak caming, “Abba, ka Pa,” tinawh nik khy thai uhy.
Gdyż nie otrzymaliście ducha niewoli, aby znowu się bać, ale otrzymaliście Ducha usynowienia, przez którego wołamy: Abba, Ojcze!
16 Myihla amah qoe ing ningnih ang Myihla ing ningnih taw Khawsa cakhqi na ni awm uhy tice dyih pyi hy.
Ten to Duch poświadcza naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Bożymi.
17 A cakhqi na ni awm awhtaw, ningnih taw qo ak pangkung na ni awm uhy – a boeimangnaak ing pang pyi thainaak aham ang yhnaak ce ning yh pyi tang tang awhtaw, Khrih ingkaw Khawsa qo ak pang haih na ni awm uhy.
A jeśli dziećmi, [to] i dziedzicami, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni.
18 Tuh tloek awhkaw khuikha ni huhnaakkhqi ve ningnih awh ak awm law hly kawi boeimangnaak ingqawi ka nyhtah awh kawna awm am awm hy tinawh poek nyng.
Uważam bowiem, że cierpienia teraźniejszego czasu nie są godne [porównywania z] tą przyszłą chwałą, która ma się w nas objawić.
19 A ik-oeih saikhqi ing Khawsa cakhqi ang dangnaak tym ce ngaih-u soeih doena lamtoen uhy.
Stworzenie bowiem z gorliwym wypatrywaniem oczekuje objawienia synów Bożych.
20 Them saikhqi boeih boeih ing phu amak ta na ak awm sak ak awi awina awm uhy; a mimah ing a mi ngaih dawngawh am nawh, cekkhqi ak awm sakkung a awm sakkhqi amyihna ak awm khqi ni, ngaih-uunaak doe ing,
Gdyż stworzenie jest poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu tego, który je poddał, w nadziei;
21 them saikhqi boeihboeih awm seetnaak tamnaa awhkawng loet sakna awm kawm saw, Khawsa cakhqi a boeimang ngaihdingnaak ak khuiawh lut lawt kaw.
Że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli zniszczenia do chwalebnej wolności dzieci Bożych.
22 Them sai boeih boeih ing tuhdy naa ak awm tawm tlawhnaak amyihna khy am kqang uhy tice ni sim uhy.
Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem jęczy i razem cierpi w bólach [rodzenia] aż dotąd.
23 A mingmih doeng amni, ningnih Myihla thaihcyk na ak awmkhqi awm cana ni awmnaak loetnaak ingkaw pum thaawngnaak khawnghi ce lamtoen doena am cei na taw ning ko ning kqang uhy.
A nie tylko [ono], ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała.
24 Ikawtih vawhkaw ngaih-unaak awh ni thaawng na ni awm uh. Cehlai mik huh nawn ngaih-unaak taw ngaih-unaak tang tang amni. U ing nu a taak ce ce ang ngaih-u khawi?
Nadzieją bowiem jesteśmy zbawieni. A nadzieja, którą się widzi, nie jest nadzieją, bo jakże ktoś [może] spodziewać się [tego], co widzi?
25 Ni taak hlan ik-oeih ce ning ngaih-u awhtaw, khawdungnaak ing qeh uhy.
Ale jeśli spodziewamy się tego, czego nie widzimy, [to] oczekujemy [tego] z cierpliwością.
26 Cemyih lawtna, nik tha ama awmnaak awh Myihla ing ningnih ce ni bawmkhqi hy. Cykcah hly kawi ce ningnih ingtaw amni sim uhy, cehlai Myihla ing awi ing kqawn noeng kaana ko doena ningnih aham thoeh law hy.
Podobnie i Duch dopomaga naszej słabości. Nie wiemy bowiem, o co powinniśmy się modlić, jak trzeba, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach.
27 Ningmih kawlung ak suikung ing Myihla kawlung ce sim hy, kawtih Khawsa kawngaihnaak amyihna thlak ciimkhqi aham Myihla ing thoeh pehy.
A ten, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, ponieważ według [woli] Boga wstawia się za świętymi.
28 Amah ak lungnaakkhqi ingkaw, amah ing ang cainaak amyihna ak khykhqi aham, ik-oeih boeih boeih Khawsa ing ak leek na sai pehy, tice ni sim uhy.
A wiemy, że wszystko współdziała dla dobra tych, którzy miłują Boga, [to jest] tych, którzy są powołani według postanowienia [Boga].
29 Ikawtih anih ce koeinaa khawzah anglakawh cakcyk na a awm thainaak aham Khawsa ing a sim ceekhqi ce amah a Capa a myi ing a ning myih aham hoep cee hawh hy.
Tych bowiem, których on przedtem znał, [tych] też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu jego Syna, żeby on był pierworodny między wieloma braćmi.
30 Amah ing a hoep ceekhqi ce khy nawh; ak khykhqi ce dyng sak hy; am dyng sakkhqi ce zoeksang khqi hy.
Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił.
31 Cawhtaw ve ak camawh ikawmyihna nu ni ti lah voei? Ningmih benna Khawsa ce a awm awhtaw, u ing nu a ni tuk thai kaw?
Cóż więc na to powiemy? Jeśli Bóg za nami, któż przeciwko nam?
32 Amah a Capa awm am hlyn kaana, ningnih aham ak pe boeih ing, them boeih boeih ce a peek kaana awm hly nawh nu?
On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale wydał go za nas wszystkich, jakże nie [miałby] z nim darować nam wszystkiego?
33 Khawsa ing ak tyh thlangkhqi ce u ing nu thawlh ak puk thai kaw? Khawsa ing dyng sak hawh hy.
Któż będzie oskarżał wybranych Bożych? Bóg [jest tym], który usprawiedliwia.
34 U ing a bo sak ce? Jesu Khrih, thihnaak awhkawng ak tho tlaih ing Khawsa ak tang benawh ngawi nawh ningnih aham thoeh law poepa hy.
Któż potępi? Chrystus jest tym, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który też jest po prawicy Boga i wstawia się za nami.
35 Khrih a lungnaak awhkawng u ing nu a ni khqeng thai kaw? Kyinaak, khuikhanaak, thekhanaak, khawseet khawkhaanaak, ak pum a zalna awmnaak, kqihawmnaak ingkaw zawzi ing nu?
Któż nas odłączy od miłości Chrystusa? [Czy] utrapienie, czy ucisk, czy prześladowanie, czy głód, czy nagość, czy niebezpieczeństwo, czy miecz?
36 Nangmih ak camawh khawnghi qui himna awm nyng; him aham ak awm tuu amyihna ni ta uhy,” tinawh a qee hyt amyihna.
Jak jest napisane: Z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce [przeznaczone] na rzeź.
37 Amni, ve a ik-oeih boeih awh ningnih anik lungnaak khqikung ak caming ningnih taw noengkung na ni awm uhy.
Ale w tym wszystkim całkowicie zwyciężamy przez tego, który nas umiłował.
38 Ikawtih kai taw thihnaak, hqingnaak, khan ceityihkhqi ingkaw qaaikhqi, tuh awm ni hai benawh awm, ikawmyih thaawmnaak ingawm,
Jestem bowiem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani moce, ani teraźniejsze, ani przyszłe [rzeczy];
39 sangnaak ingkaw nemnaak ing, ik-oeih sai boeih ak khuiawh ikawmyih ca ingawm ningnih a Bawipa Jesu Khrih awh ak awm Khawsa lungnaak awhkawng amnik khqeng thai hy, tice sim nyng.
Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.
