Saam 22

1 Ka Khawsa, ka Khawsa, kawtih nani ceh taak vik? Ikawtih a hul kaana ak hla na awm hoe nawh, kak khy awi awhkawng ak hla na na awm hy voei?

Til songmeisteren etter «Morgonraudens hind»; ein salme av David. Min Gud, min Gud, kvi hev du forlate meg? Dei ord eg skrik ut, er langt burte frå mi frelsa.

2 Aw Bawipa, dai awh khy nyng, cehlai am nim hlat tiksaw than awh awm am sit thai nyng.

Min Gud! eg ropar um dagen, og du svarar meg ikkje, og um natti, og eg fær ikkje tegja.

3 Cehlai nang taw thlak ciim na boei ngawihdoelh awh ngawi nawh; Isarelkhqi a zoeksang na awm hyk ti.

Og du er då heilag, du som bur yver Israels lovsongar.

4 Ami pakhqi ing nang ce ni ypna unawh; a mingmih ing ami ypnaak a dawngawh nang ing cekkhqi ce hul hyk ti.

På deg leit våre feder; dei leit på deg, og du frelste deim.

5 Na venawh amik khy awh ce hul na awm uhy, nang ce ami ni ypnaak dawngawh amik kaw am boet hy.

Til deg ropa dei og slapp undan; på deg leit dei og vart ikkje til skammar.

6 Kai taw thlanghqing na am awm voel nyng, ceilaak nani ka awm hawh, thlang ak kqawnseet ingkaw thekhanaak na awm nyng.

Men eg er ein makk og ikkje ein mann, ei spott for menneskje og vanvyrd av folk.

7 Kai amik hukhqi boeih ing ni qaih na uhy; a hui ni mele sih unawh, ami luu ni hyl sih uhy.

Alle som ser meg, spottar meg, rengjer munnen og rister på hovudet og segjer:

8 Bawipa ypna saw; Bawipa ing hul thaw voei. Anih ing hul thaw voei, anih ak khanawh ak kaw a law soeih koenoek,” ti uhy.

«Legg det på Herren! han frelse honom, han berge honom, sidan han hev hugnad i honom!»

9 Cehlai nang ing zenbu ak khui awhkawng nik plawk nawh; ka nu suk ka awk hui awh awm namah ce ni ypna sak hawh hyk ti.

Ja, du er den som drog meg fram frå morslivet, som let meg kvila trygt ved morsbrjostet.

10 Ka thang cyk ca awhkawng namah awh peek na awm hawh nyng saw, ka nu puk khuiawh ka awm awhkawng nang taw ka Khawsa na awm hyk ti.

På deg er eg kasta frå morslivet, frå morsfanget er du min Gud.

11 Ak hla na koeh ni awm taak hoe, kyinak ing ni zoe law nawh anik hulkung u awm am awm hy.

Ver ikkje langt burte frå meg! for trengsla er nær, for det finst ingen hjelpar.

12 Vaitaw am caikhqi ing nik chung unawh, Bashan a vaitaw am cai ak tha ak awm awmkhqi ing nik chung khoep uhy.

Sterke uksar ringar meg inne, Basans stutar kringset meg.

13 A kawk doena a ai kawi qamsa ak phu pat pat samthyyn ing am kha ang khara nawh ning hawi sih hy.

Dei spilar upp sitt gap imot meg, som ei flengjande og burande løva.

14 Tui amyihna hawk na awm nyng saw, ka quh cawngkhqi pet hoh hoh boeih hy. Kam thin ve khawi-ut amyihna paan nawh kak khuiawh a tui na tle boeih hy.

Eg er runnen ut som vatn, og alle mine bein skilst frå kvarandre; mitt hjarta hev vorte voks, smolte inst i mitt liv.

15 Kak thaawmnaak awm am keek amyihna qum boeih nawh, kam lai awm kak dangkhyl na bet qap hawh hy; nang ing thihnaak dekvai awh ni tloeng hawh hyk ti.

Mi kraft er uppturka som eit krusbrot, mi tunga kleimer seg til min gom, og du legg meg ned i daudens dust.

16 Uikhqi ing nik chung khoep unawh; thlakche tloek ing nik chung khoep uhy, ka kut qawi ingkaw ka khaw qawi ve ni hen pe uhy.

For hundar hev sanka seg um meg, ein hop av illmenne kringsett meg; dei hev gjenombora mine hender og mine føter.

17 Ka quhkhqi ve a cuna noet thai nyng, thlanghqing ing kawqep doena nim dai sih uhy.

Eg kann telja alle mine bein; dei skodar til, dei ser på meg med lyst.

18 Ka sui ka bai ce qek qu unawh ka angki ce taicung zyk sih uhy.

Dei skifte mine klæde millom seg og kasta lut um min kjole.

19 Cehlai Bawipa ak hla na koeh ni awm taak; Aw kak thaawmnaak, kai hul aham ang tawnna law lah.

Men du, Herre, ver ikkje langt burte, du min styrke, skunda deg å hjelpa meg!

20 Zawzi awhkawng ka hqingnaak ve hul nawh, uikhqi ak thaawmnaak awhkawng a phu ak tlo ka hqingnaak ve hul lah.

Fria mi sjæl frå sverdet, mi einaste frå hundevald!

21 Sendeihkhqi am khak khui awhkawng ni hul nawh; cungkhqi ak kii awhkawng ni hul lah.

Frels meg frå løvegap, og frå villukse-horn - du bønhøyrer meg!

22 Ka koeinaakhqi venawh nang ming ce khypyi nyng saw; thlangkqeng anglakawh nang ce nim kyih vang.

Eg vil forkynna ditt namn for mine brør, midt i ålmugen vil eg lova deg.

23 Nangmih Bawipa ak kqihkhqi, kyihcah lah uh! Nangmih Jacob a cadil boeih, amah ce zoeksang lah uh! Nangmih Isarel cadilkhqi boeih, amah ce kqihchah lah uh!

De som ottast Herren, lova honom, all Jakobs ætt, æra honom, og hav age for honom, all Israels ætt!

24 Khuikha nawh kyinaak ak hu thlang ce husit nawh am tyih hy; a haai awm am thuh pe nawh hul aham ak khynaak awi ce ngai pehy.

For han hev ikkje vanvyrdt og ikkje stygst ved ein armings armodsdom, og ikkje løynt si åsyn for honom; men då han ropa til honom, høyrde han.

25 Thlangkqeng anglak cunnaak awh nang ka nim kyihnaak awi ve namah a ven awhkawng ni a law; kak awikamnaak ve nang anik kqihkhqi haiawh soep sak vang.

Frå deg kjem min lovsong i ein stor ålmuge; eg vil avgjera mine lovnader for deira augo som ottast honom.

26 Khawdengkhqi ing ai kawi hu unawh amik phoen phyi kaw; Bawipa ak suikhqi ing amah ce kyih u seitaw- nak kawlung ce kumqui dyna hqing seh.

Dei audmjuke skal eta og verta mette; dei som søkjer Herren, skal lova honom. Dykkar hjarta live til æveleg tid!

27 Khawmdek a dytnaak boeih ing sim kawm usaw Bawipa venna hlat kawm uh, qam pum awhkaw cakaw paqeng boeih ing na haiawh koep kawm uh-

Alle endarne av jordi skal koma det i hug og venda um til Herren, og alle heidninge-ætter skal tilbeda for di åsyn.

28 Uknaak taw Bawipa koena a awm dawngawh pilnam thlang boeih ce amah ing uk hy.

For riket høyrer Herren til, og han råder yver alle hedningarne.

29 Khawmdek awhkaw boeikhqi boeih ing poei sai unawh bawk kawm uh; dekvai khuina ak cetkhqi boeih- amah poek awh a mak hqing thaikhqi ing a haiawh khawkhlu sym kawm uh.

Alle rikmenner på jordi skal eta og tilbeda; for hans åsyn skal dei bøygja kne, alle dei som stig ned i dusti, og den som ikkje kann halda si sjæl i live.

30 Cadilkhqi ing bibi pe kawm usaw; hai ben awhkaw ak law hly cadilkhqi venawh Bawipa kawng ce kqawn pe kawm uh.

Etterkomarar skal tena honom; det skal verta fortalt um Herren til den komande ætt.

31 Cekkhqi ing ak thang hlan thlangkhqi venawh anih a dyngnaak ce kqawn pe kawm uh. Anih ing ce ce asai hawh a dawngawh.

Dei skal koma og forkynna hans rettferd for det folk som vert født, at han hev gjort det.