< Saam 141 >

1 Aw Bawipa, nang ni ka nik khy; ka venawh ang tawnna law cang. Ka nik khy awh kak awi ve ngai cang lah.
Ein salme av David. Herre, eg ropar på deg, skunda deg til meg! Vend øyra til mi røyst når eg ropar til deg!
2 Kak cykcahnaak ve na haiawh bawktui na awm seitaw; ka kutphyl ve khawmy ben awhkaw lucik nawn amyihna awm seh.
Lat bøni mi gjelda som røykoffer for ditt andlit, mi hand-upplyfting som kvelds-grjonoffer!
3 Aw Bawipa, kam kha awh khoemkung ta law nawhtaw; ka hui chawmkeng ve qeh law lah.
Herre, set vakt for munnen min, vara mi lippe-dør!
4 Kak kawlung ve ik-oeih che benna, thlakchekhqi a ik-oeih sainaak ing amak leek ik-oeih ak sai thlangkhqi benna koeh hawi law; a mingmih a buh a an tui awm koeh ni ai sak.
Bøyg ikkje mitt hjarta til noko vondt til å gjera ugudlege gjerningar saman med menner som gjer urett, og ikkje lat meg eta av deira lostemat!
5 Thlak dyng ingtaw ni vyk mai seh – qeennaak dawngawh ni; ni zyi awm ni zyi seh – ka lu awhkaw situi nani a awm. Ka lu ing ap tha na tikaw. Cehlai kak cykcahnaak ing thlakchekhqi a ik-oeih sai ce oelh poepa hy;
Lat ein rettferdig slå meg i kjærleik og tukta meg! Slik hovudsalve skal ikkje mitt hovud forsmå! Um det varer, so set eg mi bøn mot deira vondskap.
6 a ningnih ak ukkungkhqi ce minpoeng na khawng kawm uh, kak awih kqawnkhqi ve ak leek ni ka kqawn tice thlakchekhqi ing sim kawm uh.
Deira domarar vert sturta utfyre fjellveggen, og sjølv skal dei høyra mine ord, at dei er yndelege.
7 Cekkhqi ing, “Thlang ing dek a nawk awh deklai a ah amyihna, kaimih a quhkhqi taw phyi a keng awh theh qu kang hy,” ti kawm uh. (Sheol h7585)
Som når ein pløgjer og rotar i jordi, so ligg beini våre spreidde kring ved døri til helheimen. (Sheol h7585)
8 Cehlai, Aw Boeimang Bawipa, ka mik qawi ing nang ni ani dan; nang awh ni kang thuk – thihnaak benna nang ing koeh ni pe.
For upp til deg, Herre, Herre, ser mine augo, til deg flyr eg, tøm ikkje ut mi sjæl!
9 Kai aham ami dun law dawng awhkawng ni loet sak nawhtaw; thlakchekhqi ing ami dun law dawng awhkawng ni loet sak lah.
Vara meg ifrå fella dei hev sett for meg, og snarorne til deim som gjer urett!
10 Kai taw ngaihding na ka ceh awh, thlakchekhqi taw a mimah a lawk awh awk nawn u seh.
Lat dei ugudlege falla i sine eigne garn, medan eg gjeng uskadd framum!

< Saam 141 >