Saam 122

1 Bawipa a im na cet u sih,” tinawh amik kqawn law awh zeel soeih nyng.

Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

2 Aw Jerusalem, kaimih a khaw khqi ve vawng chawmkeng awh dyi hawh uhy.

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

3 Jerusalem taw khawk bau ak zoei cana ami sak amyihna sak na awm hy.

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

4 Israel a venawh cuk kiknaak awipeek peek na a awm amyihna, Bawipang ming kyihcah ham, cawh ce thlang pilnamkhqi, Bawipa a pilnam khqi hang cet uhy.

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

5 Cawh ce awidengnaak boei ngawihdoelh khqi, David ipkhui awhkaw boei ngawihdoelh khqi awm hy.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

6 Jerusalem ngaihqepnaak aham cykcah lah uh: “Nang anik lungnaak thlangkhqi ce qalmawng na awm u seh.

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

7 Na vawng khuiawh ngaihqepnaak awm seitaw, na boei awmnaak im kqang ngaihqepnaak awm seh.”

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

8 Ka koeinaa ingkaw pyikhqi awh, “Nang ak khuiawh ngaihqepnaak awm seh,” ti kawng nyng.

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

9 Bawipa ningnih Khawsa im awh, nang a boeimangnaak ce sui kawng nyng.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.