Matthai 21
1 Jerusalem pha tawm unawh Olive tlang awhkaw Bethphage khaw ami pha awh, Jesu ing a hubat thlang pakhih ce haina tyi hy,
A gdy się przybliżyli do Jerozolimy i przyszli do Betfage na Górę Oliwną, wtedy Jezus posłał dwóch uczniów;
2 Cekkqawi a venawh, “Nani haiawh ak awm khawk khuina cet nih nawhtaw meqang ca ingkaw a nu ami king ce hu kawm nik ti. A qui ce hlam nih nawh ka venna sawi law nih.
Mówiąc im: Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz znajdziecie uwiązaną oślicę i oślątko z nią. Odwiążcie [je] i przyprowadźcie do mnie.
3 U ingawm anik kaanaak qawi awhtaw, Bawipa ing ngoe hy, thak law tlaih bit kaw, tina nih,” tinak qawi hy.
A gdyby wam ktoś coś mówił, powiedzcie: Pan ich potrzebuje, a zaraz je puści.
4 Vawhkaw ik-oeihkhqi boeih taw tawngha ing anak kqawn hyt ce a soepnaak a hamna ni:
To wszystko się stało, aby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka:
5 “Zion canu ce kqawn pe, 'Na sangpahrang kawdaw ing meqang awh, meqang noca awh ngawi kawmsaw law kaw,” a tice.
Powiedzcie córce Syjonu: Oto twój król przychodzi do ciebie cichy, siedzący na ośle, na oślątku, źrebięciu oślicy.
6 A hubat qawi ce cet nih nawh Jesu ing awi a peek qawi amyihna sai hy nih.
Poszli więc uczniowie i uczynili tak, jak im nakazał Jezus.
7 Cekkqawi ing meqang a nu ingkaw ak noca ce hawlaw hy nih, meqang ak khan awh hi phaih pe nih nawh, ak khan awh Jesu ce ngawih sak uhy.
Przyprowadzili oślicę i oślątko, położyli na nie swoje szaty i posadzili go na nich.
8 Thlang kqeng khawzah ing hikhqi ce lam awh phaih pe uhy, thlang vang ing thingbupkhqi ce chawm unawh lam awh phaih pe uhy.
A wielki tłum słał swoje szaty na drodze, inni zaś obcinali gałązki z drzew i kładli na drodze.
9 Haina ak cetkhqi ingkaw hu nakaw ak law thlang kqeng ing, “David capa venawh Hosanna! Bawipang ming ing ak law taw a zoseen seh!” “Sawsang soeih awh Honsanna!” tinawh khy uhy.
A tłumy, które szły przed nim i za nim, wołały: Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana! Hosanna na wysokościach!
10 Jerusalem khawk khui na Jesu a lut awh, khawk bau ce tyn nawh, “Ve ak thlang ve u nu ti?” ti uhy.
Kiedy wjechał do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto i pytano: Któż to jest?
11 Thlang kqeng ing, “Ve ak thlang taw Kalili qam Nazareth khaw awhkaw tawngha Jesu ni,” tina uhy.
A tłumy odpowiadały: To jest Jezus, prorok z Nazaretu w Galilei.
12 Jesu ing bawkim khuina lut nawh bawkim khuiawh ik-oeih ak zawi ingkaw ak thlai thlangkhqi ce hqek hy. Tangka ak hlengkhqi a caboeikhqi awm khup phlet pek khqi hy.
Wtedy Jezus wszedł do świątyni Boga i wypędził wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni; poprzewracał stoły wymieniających pieniądze i stołki sprzedających gołębie.
13 A mingmih a venawh, “Ka im ve cykcahnaak im ni, ti kawm uh,” tinawh a qee hyt awm hlai hy, nangmih ingtaw quk-aikhqi awmnaak hyn na sai u hyk ti,” tinak khqi hy.
I powiedział im: Jest napisane: Mój dom będzie nazwany domem modlitwy, a wy zrobiliście z niego jaskinię zbójców.
14 Mikhypkhqi ingkaw khawkhemkhqi ce a venawh bawkim na law unawh, anih ing cekkhqi ce qoei sak khqi hy.
Wtedy ślepi i chromi podeszli do niego w świątyni, a on ich uzdrowił.
15 Cehlai khawsoeih boeikhqi ingkaw anaa awi cawngpyikungkhqi ing kawpoek kyi ik-oeih a saikhqi ingkaw naasenkhqi ing bawkim a keng awh, “David capa venawh Hosanna,” tinawh amik khy ce ami huh awh amik kaw am law hy.
A gdy naczelni kapłani i uczeni w Piśmie zobaczyli cuda, które czynił, i dzieci wołające w świątyni: Hosanna Synowi Dawida, rozgniewali się.
16 ”Naasenkhqi ing amik kqawn ce nak za nu?” tinawh Jesu ce doet uhy. Jesu ing, “Oeih, 'Naasenkhqi ingkaw naasenkhqi am kha awhkawng zoeksangnaak ce ta hawh hyk ti,' a tice am nami noet khawi nawh nu?” tinak khqi hy.
I zapytali go: Słyszysz, co one mówią? A Jezus im odpowiedział: Tak. Czy nigdy nie czytaliście: Przez usta niemowląt i ssących przygotowałeś [sobie] chwałę?
17 A mingmih ce a cehtaak coengawh, Bethany khaw na cet nawh, cawh ce ip hy.
A opuściwszy ich, wyszedł z miasta do Betanii i tam przenocował.
18 A khawngawi mymcang hqit awh khawk bau na ang hlat tlaih awh ak phoen cawi hy.
A wracając rano do miasta, poczuł głód.
19 Lam a keng awhkaw thai thing ce hu nawh, a hang ceh awh ahah doeng kaa taw ikaw awm am hu hy. Thai thing na ce, “Koeh qah qoe voel,” tina hy. Cawh thai thing ce khawng pahoei hy. (aiōn g165)
I widząc przy drodze drzewo figowe, podszedł do niego, ale nie znalazł na nim nic oprócz samych liści. I powiedział do niego: Niech się już nigdy nie rodzi z ciebie owoc. I drzewo figowe natychmiast uschło. (aiōn g165)
20 A hubatkhqi ing ami huh awh amik kawpoek kyi hy, “Ikawmyihna thai thing ak khawng paqap hy voei?” ti uhy.
A gdy uczniowie to zobaczyli, dziwili się, mówiąc: Jak szybko uschło to drzewo figowe!
21 Jesu ing a mingmih a venawh, “Awitak ka nik kqawn peek khqi, ypvoetnaak a taak kaana cangnaak nami taak awhtaw, thai thing awhkaw sai na ak awm doeng ve am sai thai kawm uk tik saw, vawhkaw tlang a venawh awm, 'Cet nawh tuicunli na thoeih lah,' nami tinaak awhtaw thoeih kaw.
Wtedy Jezus im odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę i nie zwątpicie, nie tylko to, [co się stało] z drzewem figowym, uczynicie, ale jeśli i tej górze powiecie: Podnieś się i rzuć się do morza, stanie się [tak].
22 Namik cangnaak awhtaw cykcahnaak ing nami thoeh ce hu kawm uk ti, “tinak khqi hy.
I wszystko, o cokolwiek poprosicie w modlitwie, wierząc, otrzymacie.
23 Jesu ing bawkim khuina lut nawh thlang a cawngpyi huili awh, khawsoeih boeikhqi ingkaw a hqamcakhqi a venawh law unawh doet uhy, “Hanakaw saithainaak ing vawhkaw ik-oeihkhqi ve na sai? Vawhkaw saithainaakkhqi ve u ing ani peek?,” tina uhy.
A gdy przyszedł do świątyni i nauczał, podeszli do niego naczelni kapłani i starsi ludu, pytając: Jakim prawem to czynisz? I kto dał ci tę władzę?
24 Jesu ing, “Awi pynoet ni doet khqi cang vang. Nami nim hlat awhtaw, hanakaw saithainaak ing vemyih ik-oeihkhqi ka sai tice nik kqawn pek khqi kawng.
A Jezus im odpowiedział: I ja was spytam o pewną rzecz. Jeśli mi odpowiecie, i ja wam powiem, jakim prawem to czynię.
25 Johan a Baptisma ce hana kaw nu ce? Hana kawng a law, khawk khan nakaw nu am awhtaw thlang a ven awhkawng nu?” tinak khqi hy. Cawh a mimah ingkaw a mimah ce doet qu unawh, “Khawk khan benna kaw niti naak man, 'cawhtaw kawtih amna mik cangnaak,' niti nak khqi kaw.
Skąd pochodził chrzest Jana? Z nieba czy od ludzi? A oni zastanawiali się między sobą i mówili: Jeśli powiemy, że z nieba, zapyta nas: Czemu więc mu nie uwierzyliście?
26 Thlang a ven awhkawng ni, niti bai man thlang nik kqih koek bai, thlang kqeng ing Johan ce tawngha ni a mi ti a dawngawh,” ti uhy.
Jeśli zaś powiemy, że od ludzi – boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka.
27 Cedawngawh, “Am sim nyng,” tina uhy. Cawh Jesu ing, “Cawhtaw hana kaw saithainaak ing vemyih ik-oeihkhqi ka sai, tice ap kqawn hly lawt nyng,” tinak khqi hy.
Odpowiedzieli więc Jezusowi: Nie wiemy. On również im odpowiedział: I ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.
28 “Ikawmyihna nangmih ing namik poek? Cakpa pakhih ak ta ak thlang pynoet awm hy. A capa a hqam a venawh cet nawh, 'Ka capa, tuhngawi awh misur dum na cet nawh bibi lah,' tina hy.
Jak wam się wydaje? [Pewien] człowiek miał dwóch synów. Podszedł do pierwszego i powiedział: Synu, idź, pracuj dziś w mojej winnicy.
29 Am cet tikawng,' tina hlai hy ahu na ak kaw hlat nawh cet tlaih hy.
Ale on odpowiedział: Nie chcę. Lecz potem odczuł żal i poszedł.
30 Cekcoengawh a pa ce a capa ak chang a venna cet bai nawh ce amyihna tina bai hy. Anih ingtaw, 'cet bit kawng,' tina hy, cehlai am cet hy.
Podszedł do drugiego i powiedział to samo. On zaś odpowiedział: [Idę], panie. Ale nie poszedł.
31 “Ce pakhih ak khuiawh u ing nu a pa ak kawngaih a sai?” tinak khqi hy. Cekkhqi ing, “Lamma awhkawng,” tina uhy. Jesu ing a mingmih a venawh, “Awitak ka nik kqawn peek khqi, mangmu ak cawikungkhqi ingkaw pum ak zawikhqi ing nangmih ve Khawsa qam khuina ni cehtaak khqi kaw ve.
Który z tych dwóch wypełnił wolę ojca? Odpowiedzieli mu: Ten pierwszy. Jezus im powiedział: Zaprawdę powiadam wam, że celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa Bożego.
32 Ikawtih Johan ce nangmih dyngnaak lam ak huh na law hy, cehlai nangmih ing am cangna uhyk ti, mangmu ak cawikhqi ingkaw a pum ak zawikhqi ing cangna uhy. Ve ve hu hawh utik seiawm, am zut utik saw anih ce am cangna u hyk ti.
Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a nie uwierzyliście mu, ale celnicy i nierządnice mu uwierzyli. A wy, chociaż [to] widzieliście, nie odczuliście żalu, aby mu uwierzyć.
33 Nyhtahnaak awi ak chang pynoet ve ngai bai lah uh: Dum ak takung thlang pynoet awm nawh anih ing misur ce ling hy. Dum ce chung hqeet nawh, misur suinaak ce co nawh a qehnaak ipsang ce sa hy. Cekcoengawh loh phlo thlangkhqi ce dum awh bibi sak aham a ceei coengawh amah ce khawk hla na cet valh hy.
Posłuchajcie innej przypowieści: Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Ogrodził ją płotem, wykopał w niej prasę, zbudował wieżę i wydzierżawił ją rolnikom, i wyjechał.
34 Misur qah bih tym a pha awh, misur qah ak bit aham a tyihzawih thlangkhqi ce dum qehkungkhqi venna tyi hy.
A gdy nadszedł czas [zbiorów], posłał swoje sługi do rolników, aby odebrali plony tej [winnicy].
35 Dum awh bi ak bikhqi ing cawhkaw tyihzawihkhqi ce tu unawh pynoet ce vyk uhy, pynoet ce him uhy, pynoet bai ce lung ing khaawng uhy.
Lecz rolnicy schwytali jego sługi, jednego pobili, innego zabili, a jeszcze innego ukamienowali.
36 Cawh dum ak takung ing lamma awhkawng lak awh tyihzawih ak chang khawzah ce tyi bai hy, cehlai dum awhkaw bi ak bikhqi ing ak cyk awhkaw amyihna sai tlaih bai hy.
Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, ale postąpili z nimi tak samo.
37 A hukhit nataw cekkhqi venawh amah a capa ce tyi hy. 'Ka capa taw kqihchah na bit kawm uh,' tina poek hy.
W końcu posłał do nich swego syna, mówiąc: Uszanują mego syna.
38 Cehlai cekkhqi ing, 'Vetaw qo ak pangkung ni ve. Law lah uh, him unawh a qo lawh pe usih,' ti uhy.
Lecz rolnicy, gdy zobaczyli syna, mówili między sobą: To jest dziedzic. Chodźmy, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo.
39 Anih ce tu unawh ami him coengawh vawng ak kep na khaawng uhy.
I schwytali go, wyrzucili z winnicy i zabili.
40 Cedawngawh, misur dum ak takung ce law nawh, cawhkaw dum awh bi ak bikhqi ce ikawmyihna a sai kaw? tinak khqi hy.
Gdy więc przyjdzie pan winnicy, co zrobi z tymi rolnikami?
41 Cekkhqi ing, “Cawhkaw thlak thawlhkhqi ce ak tlo soeih na him kawmsaw, cawhkaw misur dum ce a qah tym a pha awh ak thaih ak pe hly thai kawi thlak chang a venawh ceei kaw,” tina uhy.
Odpowiedzieli mu: Złych srogo wytraci, a winnicę wydzierżawi innym rolnikom, którzy będą mu oddawać plony we właściwym czasie.
42 Jesu ing cekkhqi venawh: “Im ak sakungkhqi ing ami qoeng lung ce, a kil awhkaw ak khoeng soeih na awm hawh hy; ve ve Bawipa ing sai nawh, ningnih amik huh awh kawpoek kyi na awm hy, 'tinawh Awihciim awh ak awm ce am nami noet khawi nawh nu?'
Powiedział im Jezus: Czy nigdy nie czytaliście w Pismach: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym; Pan to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach?
43 Cedawngawh ka nik kqawn peek khqi, cemyih lawtna nangmih a ven awhkawng Khawsa qam ve lawh na awm kawmsaw ak thaih ak qah sakkungkhqi venawh pe kaw.
Dlatego mówię wam: Królestwo Boże zostanie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce.
44 Vawhkaw lung awh ak bahkhqi taw kqek kawm usaw, lung ing ang tluuk khqi ce a dik a huina neet kaw,' tinak khqi hy.
A kto upadnie na ten kamień, rozbije się, na kogo zaś [on] upadnie, zmiażdży go.
45 Khawsoih boeikhqi ingkaw Farasikhqi ing Jesu a nyhtahnaak awi ce a ming zaak awh cekkhqi akawng ni ak kqawn hy tice sim uhy.
Kiedy naczelni kapłani i faryzeusze usłyszeli jego przypowieści, domyślili się, że o nich mówił.
46 Anih a mim tunaak thai aham lam ce sui uhy, cehlai thlang kqeng ing anih ce tawngha ni, a mi ti a dawngawh thlang kqeng ce kqih uhy.
I chcieli go schwytać, ale bali się tłumów, ponieważ uważały go za proroka.
