Matthai 14
1 Cawh Herod sangpahrang ing Jesu akawng ce za hy.
W tym czasie tetrarcha Herod usłyszał wieść o Jezusie.
2 Cedawngawh a tyihzoeih a venawh, “Anih ce thihnaak awhkawng ak tho tlaih Baptisma ak pekung Johan hawh ni! Cawh ni kawpoek kyi ik-oeih saithainaakkhqi anih awh a awm hy,” tihy.
I powiedział swoim sługom: To jest Jan Chrzciciel. On zmartwychwstał i dlatego cuda dokonują się przez niego.
3 Herod ing a na Philip a zu Herodi akawng awh Johan ce tu nawh ak khih coengawh thawngim na thla hy,
Herod bowiem schwytał Jana, związał go i wtrącił do więzienia z powodu Herodiady, żony swego brata Filipa.
4 Johan ing “Na na a zu na zuna na lawh ce am thym hy,” a tinaak dawngawh ce myihna ce sai hy.
Bo Jan mówił mu: Nie wolno ci jej mieć.
5 Thlang kqeng ing Johan ce tawngha tinawh amik poek a dawngawh, Johan ce him aham ngaih hlai uhy, thlang kqeng ce kqih hy.
I chciał go zabić, ale bał się ludu, bo uważano go za proroka.
6 Cehlai Herod a thangnaak khawnyn a pha awh, Herod a canu ce a mingmih a haiawh lam sak nawh Herod ce ak kaw zeel sak hy,
A gdy obchodzono dzień urodzin Heroda, córka Herodiady tańczyła wśród [gości] i spodobała się Herodowi.
7 Cedawngawh cawhkaw nuca ing a ngaih saqui ce peek aham awikamnaak tahy.
Dlatego pod przysięgą obiecał jej dać, o cokolwiek poprosi.
8 Nuca ing a nu a cuih amyihna, “Baptisma ak pekung Johan a lu ce beihdung awh ni pe,” tina hy.
A ona, namówiona przedtem przez swoją matkę, powiedziała: Daj mi tu na misie głowę Jana Chrzciciela.
9 Cawh taw sangpahrang ce ak kaw se hy, cehlai mybuh amik veel haih khinkhqi haiawh awi ana kam hawh a dawngawh nuca ing a ngaih amyihna peek aham awi pehy,
I zasmucił się król, ale ze względu na przysięgę i współbiesiadników kazał [jej] dać.
10 thlang tyi nawh thawngim khui awhkaw Johan a lu ce hlyng sak hy.
A posławszy [kata], ściął Jana w więzieniu.
11 A lu ce beihdung awh hawlaw pe unawh nuca ce pe uhy.
I przyniesiono jego głowę na misie, i dano dziewczynie, a ona zaniosła ją swojej matce.
12 Johan a hubatkhqi ce law unawh a qawk ce a mi khyn coengawh pup uhy. Cekcoengawh cet unawh Jesu a ven awh kqawn pe uhy.
Potem przyszli jego uczniowie, zabrali ciało i pogrzebali je, a poszedłszy, powiedzieli [o tym] Jezusowi.
13 Ce ak awi ce Jesu ing ang zaak awh, thlang a dingnaak na lawng ing cet valh hy. Thlangkhqi ing a ming zaak awh, khawk khui awhkawng khaw ing cet unawh hquut uhy.
A Jezus, usłyszawszy to, oddalił się stamtąd łodzią na miejsce odludne, [żeby być] na osobności. Kiedy ludzie o tym usłyszeli, pieszo poszli za nim z miast.
14 Jesu ing kawngceng a pha awhtaw thlang kqeng ce hu hy, cawh a mingmih ce am qeen khqi soeih a dawngawh, thlak tlokhqi ce qoei sak hy.
Gdy Jezus wyszedł [z łodzi], zobaczył wielki tłum, ulitował się nad nimi i uzdrawiał ich chorych.
15 Khaw a my law awhtaw, a hubatkhqi ce a venna law unawh, “Ve ve kqawng lak na awm nawh, khaw awm my hawh hy. Cedawngawh thlang kqeng ve ceh sak hlah, khawk khuina cet u seitaw a mimah ing buh a an awm thlai useh,” tina uhy.
A gdy nastał wieczór, podeszli do niego jego uczniowie i powiedzieli: Miejsce to jest puste, a pora już późna. Odpraw tych ludzi, aby poszli do wiosek i kupili sobie żywności.
16 Cehlai Jesu ing, “A mingmih a mi ceh am ngaih hy. Nangmih ing ai kawi pe uh,” tinak khqi hy.
Lecz Jezus im odpowiedział: Nie muszą odchodzić, wy dajcie im jeść.
17 Cekkhqi ing a venawh, “Phaihpi cun nga ingkaw nga lunghih doeng ni ka mi taak,” tina uhy,
A oni mu powiedzieli: Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb.
18 Cekkhqi venawh, “Ka venna hawlaw lah uh,” tina hy.
On powiedział: Przynieście mi je tutaj.
19 Taaitin awh thlang kqeng ce ngawih sak aham awi pehy. Phaihpi cun nga ingkaw nga lunghih ce a lawh coengawh khan benna mang nawh, zeelnaak awi ak kqawn coengawh phaihpi ce ek hy. Cekcoengawh phaihpi ce a hubatkhqi venawh pehy, a hubatkhqi ing thlang kqeng a venawh teei patoeng uhy.
Wtedy nakazał ludziom usiąść na trawie, wziął te pięć chlebów i dwie ryby, a spojrzawszy w niebo, pobłogosławił i łamiąc chleby, dawał uczniom, a uczniowie ludziom.
20 Cekkhqi ing ami ai awhtaw phyi boeih uhy, ami ai ngenkhqi ce a hubatkhqi ing ami kawih awh vawh hqa hlaihih law hy.
I jedli wszyscy do syta. I zebrali z pozostałych kawałków dwanaście pełnych koszy.
21 Cawhkaw ak aikhqi ce nu ingkaw naasen a noet kaana, pa hqoeng thawngnga law uhy.
A tych, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.
22 Jesu ing thlang kqeng ce a tyih khqi huili awh, a hubatkhqi awm lawng awh luh sak khqi nawh caqai benna ana cet uh tinawh awi pek khqi hy.
Zaraz też Jezus przymusił swoich uczniów, aby wsiedli do łodzi i wyprzedzili go na drugi brzeg, a on tymczasem odprawi tłumy.
23 Thlang kqeng ce a ceh sak coengawh, cykcah aham amah doeng tlang na kaai hy. Khaw a my law awhtaw, ce a hyn awh amah doeng awm hy,
A odprawiwszy je, wszedł sam na górę, aby się modlić. A gdy nastał wieczór, [nadal] był tam sam.
24 Cehlai lawng taw caqai ing a hlanaak na tuibak ing mam khoep hy.
Łódź tymczasem była już na środku morza, miotana przez fale, bo wiatr był przeciwny.
25 Than cinghy khawnoek pali awh, Jesu taw a mingmih a venna tui awh ce cet hy.
Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich Jezus, idąc po morzu.
26 Tuili awh a ceh ce a hubatkhqi ing ami huh awh kqih uhy. “Ce ce myihla ni,” ti unawh amik kqih awh khyy uhy.
A uczniowie, gdy ujrzeli go idącego po morzu, przerazili się i powiedzieli: [To] zjawa! I krzyknęli ze strachu.
27 Cehlai Jesu ing a mingmih a venawh: “Koeh ly uh, kai ni, koeh kqih uh,” tinak khqi hy.
Ale Jezus zaraz do nich powiedział: Ufajcie, [to] ja jestem! Nie bójcie się!
28 Piter ing a venawh, “Bawipa, nang awhtaw na venna tui awh ce ni law sak lawt lah,” tina hy.
Piotr odezwał się do niego: Panie, jeśli to jesteś ty, każ mi przyjść do siebie po wodzie.
29 Jesu ing, “Law,” tina hy. Cawh Piter ce lawng awhkawng kqum nawh, tui awh Jesu a venna ce va cet hy.
A on powiedział: Przyjdź! I Piotr, wyszedłszy z łodzi, szedł po wodzie, aby przyjść do Jezusa.
30 Cehlai khawhli ce a huh awh kqih nawh tuih khuina ce nung tla hy, “Bawipa, ni hul lah! tinawh khy hy.
Lecz widząc gwałtowny wiatr, zląkł się, a gdy zaczął tonąć, krzyknął: Panie, ratuj mnie!
31 Jesu ing a kut soeng nawh tu hy, “Cangnaak ak zawi aw, kawtih upvoetnaak na taak?,” tina hy.
Jezus natychmiast wyciągnął rękę, uchwycił go i powiedział: Człowieku małej wiary, dlaczego zwątpiłeś?
32 Lawng khuina a ni kaai coengawh, khawhli ce sit hy.
A gdy wsiedli do łodzi, wiatr się uciszył.
33 Lawng khui awhkaw ak awm thlangkhqi ing anih ce beek uhy, “Nang ve Khawsa Capa tang tang ni,” tina uhy.
Ci zaś, którzy byli w łodzi, podeszli i oddali mu pokłon, mówiąc: Naprawdę jesteś Synem Bożym.
34 Caqai benna ce cet phat unawh Gennesaret qam ce pha uhy.
I przeprawiwszy się, przybyli do ziemi Genezaret.
35 Ce a hyn awhkaw ak awm thlangkhqi ing anih ce ami sim awhkawng ami qam pum awh awi ce pha sak boeih uhy.
A ludzie z tamtych okolic, poznawszy go, rozesłali [wiadomość] po całej okolicy i przyniesiono do niego wszystkich chorych.
36 A venawh tlawhnaak ak takhqi boeih ce hawlaw unawh a himai awm ami binaak thai aham a venawh qeennaak thoeh uhy, ak bi thlangkhqi boeih taw qoei uhy.
I prosili go, aby mogli dotknąć tylko brzegu jego szaty, a ci, którzy dotknęli, zostali uzdrowieni.
