Marka 14
1 Ak law hly khawnghi a hihvoeinaak awh loentaak poei ingkaw hen amak boei phaihpi poei ce awm hly nawh, khawsoeih boeikhqi ingkaw anaa awi cawngpyikungkhqi ing Jesu ce tu unawh him aham a tym leek ce sui uhy.
A po dwóch dniach była Pascha i święto Przaśników. I naczelni kapłani oraz uczeni w Piśmie szukali [sposobu], jak by go podstępnie schwytać i zabić.
2 Cehlai, “poei a awm khui awhtaw am seh, thlang kqeng awipungnaak awm hau kaw,” ti uhy.
Lecz mówili: Nie w święto, aby czasem nie wywołać rozruchów wśród ludu.
3 Bethani khaw awhkaw mynqai ak neh Simon a im awh buh ami ai awh, nu pynoet ing a phu ak tlo soeih bawktui ce a uum mahna lawpyi nawh law hy. A uum ce khoeng kqek nawh Jesu a lu ce syp pehy.
A gdy był w Betanii, w domu Szymona Trędowatego, i siedział przy stole, przyszła kobieta, która miała alabastrowe naczynie [pełne] bardzo drogiego olejku nardowego. Rozbiła naczynie i wylała mu olejek na głowę.
4 Cawhkaw ak awm thlangkhqi ing amik kaw ama law doena, 'Ikaw hamna bawktui cemyihna ak plak?
Niektórzy oburzyli się i mówili: Po co takie marnotrawstwo olejku?
5 Tangka denari zathum na awm zawi nawh khawdeng hahqahkhqi pe mai thaw voei? ti uhy. Cawhkaw nu ak khan awh ce vung uhy.
Przecież można to było sprzedać drożej niż za trzysta groszy i rozdać [je] ubogim. I szemrali przeciwko niej.
6 Cawh Jesu ing, “Sai seh nyng. Ikaw hamna nami lawlh plak? Anih ing kai aham ik-oeih leek sai law saw.
Lecz Jezus powiedział: Zostawcie ją! Dlaczego sprawiacie jej przykrość? Dobry uczynek spełniła wobec mnie.
7 Khawdeng hahqahkhqi taw nangmih a venawh awm quiqah kawm uh, cedawngawh nami ngaihnaak awh a mingmih ce do a dan thai uhyk ti.
Ubogich bowiem zawsze macie u siebie i kiedy zechcecie, możecie im dobrze czynić. Mnie jednak nie zawsze będziecie mieć.
8 Vawhkaw nu ing a sai thai ang cang ca ce sai hawh hy. Ka qawk a khoemnaak aham anih ing bawktui ing ni syp oepchoeh hawh hy.
Ona zrobiła, co mogła. Zawczasu namaściła moje ciało na pogrzeb.
9 Awitak ka nik kqawn peek khqi, ve khawmdek awh awithang leek amik kqawnnaak a hoei awh anih a ik-oeih sai ve amah simpoenaak aham kqawn kawm uh,” tinak khqi hy.
Zaprawdę powiadam wam: Gdziekolwiek po całym świecie będzie głoszona ta ewangelia, będzie się również opowiadać na jej pamiątkę to, co zrobiła.
10 Cawh thlanghqa hlaihih ak khui awhkaw thlang pynoet, Juda Iskariot ce Jesu tu sak aham khawsoeih boeikhqi venna cet hy.
Wtedy Judasz Iskariota, jeden z dwunastu, poszedł do naczelnych kapłanów, aby im go wydać.
11 Anih ak awi ce khawsoeih boeikhqi ing aming zaak awh ym unawh tangka peek aham awi ta uhy. Cedawngawh anih ing tu sak thainaak aham a tym leek ce sui hy.
A gdy oni to usłyszeli, ucieszyli się i obiecali dać mu pieniądze. I szukał sposobności, aby go wydać.
12 Hen amak boei Phaihpi poei ak cyk nyn, loentaak poei tuuca nawnnaak khawnghi awh, a hubatkhqi ing a hu awh, “Loentaak poei buh veelnaak aham han a hun awh nu sai sak ham na ngaih?” tina uhy.
W pierwszy dzień Przaśników, gdy zabijano baranka paschalnego, zapytali go jego uczniowie: Gdzie chcesz, abyśmy poszli i przygotowali ci Paschę do spożycia?
13 Cedawngawh a hubat thlang pakkhih ce tyi hy, “Khawk bau khuina cet nih nawh, tuiam awh tui ak doeng ce hu kawm nik ti. Anih a hu ce hquut nih.
I posłał dwóch spośród swych uczniów, i powiedział im: Idźcie do miasta, a spotka się z wami człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim.
14 Ipkhui na a lut awh imkung a venawh, “Cawngpyikung ing, 'ka hubatkhqi mi loentaak poei buh veelnaak aham ka pahnaak hly im ce hana a awm? tihy,' tina nih.
Tam zaś, gdzie wejdzie, powiecie gospodarzowi: Nauczyciel pyta: Gdzie jest pokój, w którym będę jadł Paschę z moimi uczniami?
15 Anih ing ipkhan ak kau soeih, a qoek abah hqeet ce nim huh qawi bit kaw. Amah cawh mybuh ce sai kawm nik ti,” tina qawi hy.
A on wam pokaże wielką salę [na piętrze], urządzoną i przygotowaną. Tam dla nas [wszystko] przygotujcie.
16 A hubat qawi ce khawk bau khuina cet nih nawh Jesu ing ak kqawn peek a myihna hu hy nih. Amah cawh loentaak poei buh veelnaak ce toen hy nih.
Odeszli więc jego uczniowie i przyszli do miasta, gdzie znaleźli [wszystko] tak, jak im powiedział, i przygotowali Paschę.
17 Khaw a my law awhtaw a hubat thlanghqa hlaihih ingkaw Jesu ce law uhy.
A gdy nastał wieczór, przyszedł z dwunastoma.
18 Caboei awh buh ami veel awh, a mingmih a venawh, “Awitak ka nik kqawn peek khqi, nangmih ak khui awhkaw thlang pynoet, kai mi buh ak vel haih ing - kai ve ni zawi kaw,” tinak khqi hy.
Kiedy siedzieli za stołem i jedli, Jezus powiedział: Zaprawdę powiadam wam, że jeden z was, jedzący ze mną, wyda mnie.
19 Cawh a mingmih ing kawseet doena pynoet coeng pynoet a venawh, “Kai amni my?” tina uhy.
Wtedy zaczęli się smucić i pytać jeden po drugim: Czy to ja? a inny: Czy ja?
20 A mingmih a venawh, “Thlanghqa hlaihih ak khui awhkaw thlang pynoet, kai ingqawi buh beei ak zoep haih ceni.
Lecz on im odpowiedział: Jeden z dwunastu, ten, który ze mną macza w misie.
21 Thlanghqing Capa ve amah akawng ami na qee hyt amyihna a awm aham awm hy. Cehlai thlanghqing Capa thlang a kut awh ak pekung ce khaw na map hy! Anih ce ama thang mantaw nep bet hlai voei,”tinak khqi hy.
Syn Człowieczy odchodzi, jak jest o nim napisane, ale biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany! Lepiej byłoby dla tego człowieka, gdyby się nie urodził.
22 Buh ami vel huiawh Jesu ing phaihpi ce lo nawh, zeelnaak awi ak kqawn coengawh ek nawh, a hubatkhqi ce pehy, “Lo lah uh, ve ve ka sa ni,” tinak khqi hy.
A gdy jedli, Jezus wziął chleb, pobłogosławił, połamał i dał im, mówiąc: Bierzcie, jedzcie, to jest moje ciało.
23 Cekcoengawh boet ce lo bai nawh, zeelnaak awi ak kqawn coengawh a mingmih a venawh pekkhqi bai hy, a mingmih ing aw bai uhy.
Potem wziął kielich, złożył dziękczynienie i dał im. I pili z niego wszyscy.
24 A mingmih a venawh, “Ve ve ka thi thlang khawzah aham ka hawk awikamnaak ni.
I powiedział im: To jest moja krew nowego testamentu, która się za wielu wylewa.
25 Ka nik kqawn peek khqi, misur tui ve Khawsa ram khuiawh ak thai na nangmih mi ni aawk hlan dy taw am aw voel tikawng,” tinak khqi hy.
Zaprawdę powiadam wam: Nie będę więcej pił z owocu winorośli aż do tego dnia, gdy go będę pił nowy w królestwie Bożym.
26 Laa ami sak coengawh Olive tlang na cet uhy.
A gdy zaśpiewali hymn, wyszli ku Górze Oliwnej.
27 Jesu ing a mingmih a venawh “'Tuudoenkung ce vyk kawm usaw, tuukhqi ce kqeng sak zak zak kawm uh,' tinawh qee sut a myihna nangmih boeih tlu kawm uk ti.
Potem Jezus im powiedział: Wy wszyscy zgorszycie się z mojego powodu tej nocy, bo jest napisane: Uderzę pasterza, a rozproszą się owce.
28 Cehlai ka thawh tlaih coengawh nangmih a haiawh Kalili na ana cet kawng,” tinak khqi hy.
Lecz gdy zmartwychwstanę, udam się do Galilei przed wami.
29 Piter ing, “Thlangkhqi boeih ing tlu bai u seiawm, kai taw cemyihna am awm tikawng.
Ale Piotr mu powiedział: Jeśli nawet wszyscy się zgorszą, jednak nie ja.
30 Jesu ing, “Awitak ka nik kqawn peek khqi, tuhngawi awh, oeih, tuhngawi am than awh, aai hihvoei ang khawng hlanawh namah qoe qoe ing thumvoei nik khawng kawp ti,” tina hy.
I powiedział mu Jezus: Zaprawdę powiadam ci, że dziś, tej nocy, zanim kogut dwa razy zapieje, trzy razy się mnie wyprzesz.
31 Cehlai Piter ing ak tlo khqoet na, “Nang ing thih haih aham awm nyng seiawm, am nik khawng qoe qoe tikawng,” tina hy. Ak changkhqi ingawm cemyihna tina lawt uhy.
Ale on tym bardziej zapewniał: Choćbym miał z tobą i umrzeć, nie wyprę się ciebie. Tak samo mówili wszyscy.
32 Cekcoengawh Gethsemane ami ti a hun na ce cet uhy, cawh Jesu ing a hubatkhqi venawh, “Kak cykcah huiawh vawh a nang ngawi uh,” tinak khqi hy.
I przyszli na miejsce zwane Getsemani. Wtedy powiedział do swoich uczniów: Siedźcie tu, ja tymczasem będę się modlił.
33 Piter, Jakob ingkaw Johan ce ceh pyi nawh, amah ce ly soeih nawh ngaih kyi doena awm hy.
Wziąwszy ze sobą Piotra, Jakuba i Jana, zaczął odczuwać lęk i udrękę.
34 A mingmih a venawh, “Kak kawlung ve thihnaak khoek dy awh kak kaw se soeih hy. Vawh awm unawh qalqing caana awm kawm uk ti,” tinak khqi hy.
I powiedział do nich: Bardzo smutna jest moja dusza aż do śmierci. Zostańcie tu i czuwajcie.
35 Ak hla bet awh va cet nawh, ang coeng thai awhtaw a tym ing ang khum taak naak thai aham dek awh koep doena cykcah hy.
A odszedłszy trochę [dalej], upadł na ziemię i modlił się, aby, jeśli to możliwe, ominęła go ta godzina.
36 “Abba, Kapa, nang aham taw ik-oeih boeih boeih ve coeng thai hy. Vawhkaw boet ve ka venawh kawng khoe law lah. Cehlai kai ak kawngaih na koeh awm seitaw nang ak kawngaih myihna awm seh nyng,” tina hy.
I powiedział: Abba, Ojcze, dla ciebie wszystko jest możliwe, zabierz ode mnie ten kielich. Jednak [niech się stanie] nie to, co ja chcę, ale to, co ty.
37 A hubatkhqi venna ang voei awh a mingmih ami na ih ce hu hy. Piter a venawh, “Simon nami ip nawh nu? khawnoek pakhat khui kangna awm am nami qeh thai nawh nu?
Potem przyszedł i zastał ich śpiących. I powiedział do Piotra: Szymonie, śpisz? Nie mogłeś czuwać jednej godziny?
38 Syknaak ak khuiawh amna ming tluuknaak thai aham qeh unawh cykcah lah uh. Myihla ingtaw ngaih hlai hy, pumsa ingtaw zai hqoeng hy,” tinak khqi hy.
Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. Duch wprawdzie jest ochoczy, ale ciało słabe.
39 Cekcoengawh cet tlaih bai nawh ak kqawn hawh amyihna cykcah tlaih bai hy.
I odszedłszy znowu, modlił się tymi samymi słowami.
40 Ang voei tlaih bai awhtaw mikuu ing a naa khqi a dawngawh, ami na ih tlaih ce huk khqi bai hy.
A gdy wrócił, ponownie zastał ich śpiących, bo oczy same im się zamykały; i nie wiedzieli, co mu odpowiedzieć.
41 A thumvoei naak awh ang voei tlaih bai awhtaw, a mingmih a venawh, “Tuhdy awh ip unawh naming dym hyn nawh nu? Khoek hawh hy! A tym pha law hawh hy. Toek lah uh, thlanghqing Capa taw thlak thawlhkhqi kut awh peek na awm hawh hy.
I przyszedł po raz trzeci, i powiedział im: Śpijcie dalej i odpoczywajcie! Dosyć! Nadeszła godzina, oto Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.
42 Tho uh! Cet hlah usih! Thlang a kut awh kai anik pekung ve vawh awm hawh hy!,” tinak khqi hy.
Wstańcie, chodźmy! Oto zbliża się ten, który mnie wydaje.
43 Cemyihna awi ak kqawn huili awh, thlanghqa hlaihih ak khui awhkaw thlang pynoet, Juda ce law hy. Anih ing thingboeng ingkaw zawzi ak pawm thlang kqeng ce khawsoeih boeikhqi, anaa awi cawngpyikungkhqi ingkaw a hqamcakhqi venawh kawng law pyi hy.
I zaraz, gdy on jeszcze mówił, nadszedł Judasz, jeden z dwunastu, a z nim wielka zgraja z mieczami i kijami od naczelnych kapłanów, uczonych w Piśmie i starszych.
44 Thlang a kut awh amah ak pekung ing cekkhqi venawh huh simnaak ce sai pehy: “Kai ing ka mawk thlang ce hawh ni; tu unawh ak leek caana khy uh,” tinak khqi hy.
A ten, który go zdradził, ustalił z nimi znak, mówiąc: Ten, którego pocałuję, to on, schwytajcie go i prowadźcie ostrożnie.
45 Cekcoengawh Jesu a venna cet pahoei nawh, “Cawngpyikung” a tinaak coengawh mawk hy.
Gdy tylko przyszedł, natychmiast zbliżył się do niego i powiedział: Mistrzu, Mistrzu! I pocałował go.
46 Cawh thlangkhqi ing Jesu ce tu unawh khyn uhy.
Wtedy tamci rzucili się na niego i schwytali go.
47 A mingmih a venawh ak dyi thlang pynoet ing zawzi ce phlawng nawh, khawsoeih boei a tyihzawih ang haa ce zek pe hlak hy.
A jeden z tych, którzy tam stali, dobył miecz, uderzył sługę najwyższego kapłana i odciął mu ucho.
48 “Kai ve quk-ai na ka awm nawh nu, zawzi ing thingboeng ing kai tu aham nami law?
Jezus zaś powiedział do nich: Wyszliście jak na bandytę z mieczami i kijami, aby mnie schwytać.
49 Myngawi nangmih a venawh awm nawh, tempul khuiawh ka ni cawngpyi khqi awh, am na mim tu. Cehlai Ca ciim awi ve a soep aham awm hy,” tinak khqi hy.
Codziennie bywałem u was w świątyni, nauczając, a nie schwytaliście mnie. Ale Pisma [muszą] się wypełnić.
50 Cawh a hubatkhqi ing hlah hyt unawh cehta boeh boeh uhy.
Wtedy wszyscy opuścili go i uciekli.
51 Hi doeng ak bai cadawng pynoet ing Jesu ce a huhu awh qym hy. Anih ce tu uhy,
A szedł za nim pewien młody człowiek mający płótno narzucone na gołe [ciało]. I pochwycili go młodzieńcy.
52 Cehlai a hi bang nawh, ak pum kawlawng na cen valh hy.
Ale on zostawił płótno i nago uciekł od nich.
53 Jesu ce khawsoeih boei khyt a venna khyn uhy, cawh khawsoeih boei khyt, a hqamcakhqi ingkaw anaa awi cawngpyikungkhqi boeih boeih ce kutoet na cun kyng uhy.
Wtedy przyprowadzili Jezusa do najwyższego kapłana, gdzie zeszli się wszyscy naczelni kapłani, starsi i uczeni w Piśmie.
54 Piter ing ak hla nakawng khawsoeih boei khyt a vawng dyna qym hy. Cawh im ak qehkhqi mi ngawi haih lawt nawh mai awm lawt hy.
Piotr zaś szedł za nim z daleka aż do dziedzińca najwyższego kapłana i siedział ze sługami, grzejąc się przy ogniu.
55 Khawsoih boeikhqi ingkaw Sanhedrin awi kqawnkung khqi boeih ing Jesu ce ami thih sak naak thai aham a thawlhnaak ce sui pe uhy, cehlai ikaw awm am huh pe uhy.
Tymczasem naczelni kapłani i cała Rada szukali świadectwa przeciwko Jezusowi, aby go skazać na śmierć, ale nie znaleźli.
56 Thlang khawzah ing amak thym na thawlh puk uhy, cehlai thawlh amik puknaak awm am myih qu hy.
Wielu bowiem fałszywie świadczyło przeciwko niemu, lecz ich świadectwa nie były zgodne.
57 Cawh thlang pynoet ing dyi unawh vawhkaw amak thym sausi ce deng uhy:
Wtedy niektórzy wystąpili i fałszywie świadczyli przeciwko niemu, mówiąc:
58 ”Thlang a kut ing a sak vawhkaw tempul ve hqe nyng khaw thumvoei khuiawh kut ing ama sak ak chang tempul sa tlaih kawng nyng, tinawh kqawn hy,” tina uhy.
Słyszeliśmy, jak mówił: Zburzę tę świątynię ręką uczynioną, a w trzy dni zbuduję inną, nie ręką uczynioną.
59 Cehlai a mimah a dyihthing awm am myih qu hy.
Lecz i tak ich świadectwo nie było zgodne.
60 Cawh a mimah boeih a haiawh khawsoeih boei khyt ce dyi nawh Jesu ce doet hy, “A mingmih ak kqawn ve am nam hlat hly nawh nu? Vekkhqi ing nang thawlh amik puk ve ikaw myihna a awmnaak?” tina hy.
Wtedy najwyższy kapłan, stanąwszy na środku, zapytał Jezusa: Nic nie odpowiadasz? [Cóż to jest], co oni przeciwko tobie zeznają?
61 Cehlai Jesu ing awm taak dym nawh kaw awm ap kqawn hy. Cawh khawsoeih boei khyt ing, “Nang ve Khrih, Zoseennaak Capa nu?” tinawh doet tlaih bai hy.
Ale on milczał i nic nie odpowiedział. Znowu zapytał go najwyższy kapłan: Czy ty jesteś Chrystusem, Synem Błogosławionego?
62 Jesu ing, “Oeih, thlanghqing Capa ing Bawimang thak awm tang ben awh ngawi nawh khan myi ak khan awh a law awh hu bit kawp ti,” tina hy.
A Jezus odpowiedział: Ja jestem. I ujrzycie Syna Człowieczego siedzącego po prawicy mocy [Boga] i przychodzącego z obłokami nieba.
63 Cawh khawsoeih boei khyt ing a hi ce phleuh nawh, “Ikaw hamna dyihthing ak chang ni ngoe hly qee?
Wtedy najwyższy kapłan rozdarł swoje szaty i powiedział: Czyż potrzebujemy jeszcze świadków?
64 Khawsa ak thekhanaak awi za hawh u tiksaw kaw: Kawmyihna namik poek? tinak khqi hy. Cekkhqi ing thih aham tyng na thawlh sak boeih uhy.
Słyszeliście bluźnierstwo. Jak wam się zdaje? A oni wszyscy wydali wyrok, że zasługuje na śmierć.
65 Cawh thlang vang ing sawh uhy; amik ce zeen pe unawh, ami kuthlym ing thawng uhy, “Kqawn lah!” tina uhy. Qaltoengkhqi ing sawi unawh vyk uhy.
I niektórzy zaczęli pluć na niego, zakrywali mu twarz, bili go pięściami i mówili: Prorokuj! A słudzy go policzkowali.
66 Piter ce ipkai kawngma na a awm awh, khawsoeih boei khyt a tyihzawih nuca pynoet ce law hy.
Kiedy Piotr był na dole, na dziedzińcu, przyszła jedna ze służących najwyższego kapłana.
67 Piter mai ak awm ce hu nawh, toek ceet hy. “Nang awm Nazareth Jesu ing awm haih lawt hy nihk ti,” tina hy.
A gdy zobaczyła, że Piotr grzeje się [przy ogniu], popatrzyła na niego i powiedziała: I ty byłeś z Jezusem z Nazaretu.
68 Cehlai anih ing ciim hy. “Na ti ce am sim nyng ang zaak na awm am zasim nyng” a tinaak coengawh chawmkeng benna ce cet hy.
Lecz on się wyparł, mówiąc: Nie wiem i nie rozumiem, o czym mówisz. I wyszedł na zewnątrz do przedsionka, a kogut zapiał.
69 Anih ce tyihzoeih nu ing amah cawh hu tlaih bai nawh, cawhkaw ak dyikhqi venawh, “Anih ve awm a mingmih khqing lak awh paa lawt hy,” tinak khqi hy.
Wtedy służąca zobaczyła go znowu i zaczęła mówić do tych, którzy tam stali: To jest [jeden] z nich.
70 Cawh Piter ing hoet tlaih bai hy. A khoeh a awm coengawh, cawhkaw ak dyikhqi ing Piter a venawh, “Nang ve a mingmih ak khui awhkaw thlang qoe qoe lawt ni Kalili thlang na awm awm bai hyk ti,” tina uhy.
A on ponownie się wyparł. I znowu, po chwili ci, którzy tam stali, powiedzieli do Piotra: Na pewno jesteś [jednym] z nich, bo jesteś Galilejczykiem i twoja mowa jest podobna.
71 Amah ing amah seet lo nawh, a mingmih a venawh, “Ve ak thlang namik kqawn ve am sim qoe qoe nyng,” tinak khqi hy.
Lecz on zaczął się zaklinać i przysięgać: Nie znam tego człowieka, o którym mówicie.
72 Cawh aai ce a hihvoeinaak khawng hy. Cawh Piter ing, Jesu ing a venawh, “Ai hihvoei ang khawng hlanawh thumvoei nik khawng kawp ti,” a tinaak awi ce sim hqoet hy. Cedawngawh ak ak kaw se nawh kqang hy.
Wtedy kogut zapiał po raz drugi. I przypomniał sobie Piotr słowa, które powiedział mu Jezus: Zanim kogut dwa razy zapieje, trzy razy się mnie wyprzesz. I wyszedłszy, zapłakał.
