Marka 11
1 Jerusalem ce pha law tawm unawh Bethphage ingkaw Bethani khaw awhkaw Olive tlang ce ami pha law awh, a hubat thlang pakhih ce haina tyi nawh,
A gdy zbliżyli się do Jerozolimy [i przyszli] do Betfage i Betanii przy Górze Oliwnej, posłał dwóch spośród swoich uczniów;
2 ani venawh, “Nani haai awhkaw khaw ak awmna cet nih nawh khawk khuina nani lut awh, u ingawm a mang ngawihnaak hlan, laa ca amik pai ce hu kawm nik ti. Suut nih nawh sawi law nih.
I powiedział im: Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz po wejściu do niej znajdziecie uwiązane oślątko, na którym nie siedział [jeszcze] nikt z ludzi. Odwiążcie je i przyprowadźcie.
3 U ingawm, 'Ikaw hamna nani sai?' a ti awhtaw, 'Bawipa ing ngoe hy, thak law sak tlaih bit kaw,' tina nih,” tina qawi hy.
A gdyby ktoś was zapytał: Co robicie? – powiedzcie, że Pan go potrzebuje i zaraz je tu przyśle.
4 Cekkqawi ce cet nih nawh vawng chawmkeng a venna, laa ca amik pai ce hu hy nih. Laa ca ce a ni hlan awh,
Poszli więc i znaleźli oślątko uwiązane u drzwi na dworze, na rozstaju dróg, i odwiązali je.
5 cawhkaw ak dyikhqi ing, “ikaw hamna laa ce nani hlam?” tina uhy.
Wtedy niektórzy ze stojących tam pytali: Co robicie? Dlaczego odwiązujecie oślątko?
6 Jesu ing a yn amyihna kqawn pe nih nawh cekkhqi ing ceh sak uhy.
A oni odpowiedzieli im tak, jak im nakazał Jezus. I puścili ich.
7 Laa ca ce Jesu venna sawi hy nih, cawh hikhqi ce laa ca ak khan awh phaih unawh, ak khanawh ngawi hy.
Przyprowadzili więc oślątko do Jezusa i włożyli na nie swoje szaty, a on wsiadł na nie.
8 Thlangkhqi ing hi ce lam awh phaih pe uhy, thlang vang ing thingbupkhqi ce chawm unawh lam awh phaih pe uhy.
Wielu zaś słało na drodze swoje szaty, a inni obcinali gałązki z drzew i kładli na drodze.
9 Haina ak cetkhqi ingkaw hu benna ak lawkhqi ing, “Hosanna!” “Bawipang ming ing ak law taw a zoseen seh!”
A ci, którzy szli przed nim i którzy podążali za nim, wołali: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana!
10 “Ak law hly kawi ni pa David a qam taw zoeksang na awm seh!” “Sawsang soeih awh Hosanna!” tinawh khy uhy.
Błogosławione królestwo naszego ojca Dawida, które przychodzi w imieniu Pana! Hosanna na wysokościach!
11 Jerusalem khawk khuina Jesu taw cet nawh bawkim ak khuina lut hy. Ik-oeihkhqi ce toek nawh khaw a my hawh a dawngawh, thlanghqa hlaihih tloek mi Bathani khaw na cet tlaih uhy.
I wjechał Jezus do Jerozolimy i [wszedł] do świątyni, a gdy obejrzał wszystko i nadszedł już wieczór, wyszedł z dwunastoma do Betanii.
12 A khawngawi awh Bathani khaw awhkawng ami law tlaih awh, Jesu taw ak phoen cawi hy.
A nazajutrz, gdy wyszli z Betanii, poczuł głód.
13 Ak hla nakawng a hah hqoeng na ak awm thai thing ce hu hy, ak thaih ak awm hy voei nu tinawh a kung na pan hy. Cehlai a pha awh, thai a qahnaak tym na ama awm dawngawh a hah hqoeng ce hu hy.
I widząc z daleka drzewo figowe pokryte liśćmi, podszedł, [by zobaczyć], czy może czegoś na nim nie znajdzie. Lecz gdy się do niego zbliżył, nie znalazł nic oprócz liści, bo nie był to czas na figi.
14 Cawh thai thing na ce, “Itykawm nak thaih ve u ingawm koeh ai voel seh,” tina hy. Ce ak awi ce a hubatkhqi ingawm za lawt uhy. (aiōn g165)
Wtedy Jezus powiedział do niego: Niech już nikt nigdy nie je z ciebie owocu. A słyszeli to jego uczniowie. (aiōn g165)
15 Jerusalem ami pha awh Jesu ing bawkim khuina lut nawh ik-oeih ak zawikhqi ingkaw ak thlaikhqi ce hqek khqi hy. Tangka ak thungkhqi a caboeikhqi ce khuphlet pe nawh kqukqu ak zawikhqi ang ngawihnaak khqi awm khuphlet pek khqi hy.
I przyszli do Jerozolimy. A gdy Jezus wszedł do świątyni, zaczął wyganiać sprzedających i kupujących w świątyni oraz poprzewracał stoły wymieniających pieniądze i stołki sprzedających gołębie.
16 Ik-oeihkhqi ce bawkim khui awhkawng am khyn sak khqi hy.
Nie pozwolił też, żeby ktoś [jakiekolwiek] naczynie przeniósł przez świątynię.
17 Ami venawh: 'Ka im ve pilnam thlangkhqi a cykcahnaak im na awm kaw,' tinawh qeena am awm nawh nu? Nangmih ingtaw quk-aikhqi ak khui ak kawk' na nami sai,” tinak khqi hy.
I nauczał ich, mówiąc: Czyż nie jest napisane: Mój dom będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów? Lecz wy zrobiliście z niego jaskinię zbójców.
18 Khawsawih boeikhqi ingkaw anaa awi cawngpyikungkhqi ing ce akawng aming zaak awh amah ami himnaak thai ham lam ce sui uhy, anih a cawngpyinaak awh thlang kqeng ak kawpoek a kyi a dawngawh, anih ce kqih uhy.
A słyszeli to uczeni w Piśmie i naczelni kapłani i szukali [sposobu], jak by go zgładzić. Bali się go bowiem, dlatego że cały lud zdumiewał się jego nauką.
19 Khaw a my law awhtaw khawk bau ce cehta uhy.
A gdy nastał wieczór, wyszedł z miasta.
20 A khawngawi mymcang ami ceh tlaih awhtaw, thai thing ak kqa dyna a koh ce hu uhy.
A rano, przechodząc, zobaczyli, że drzewo figowe uschło od korzeni.
21 Piter ing poek hqoet nawh Jesu a venawh, “Cawngpyikung, toek lah! thai thing nang ing na zyih ce thi hawh hy ce!” tina hy.
Wtedy Piotr przypomniał sobie [o tym] i powiedział do niego: Mistrzu, drzewo figowe, które przekląłeś, uschło.
22 Jesu ing, “Khawsa awh ce cangnaak ta lah uh.
A Jezus odpowiedział im: Miejcie wiarę w Boga.
23 Awitak ka nik kqawn peek khqi, u ingawm vawhkaw tlang na ce 'Thoeih nawh tuili na khawng qu lah' tinawh upvoetnaak taak kaana ak kqawn ce coeng ngai ngai kaw, tinawh ak cangnaak awhtaw, a ti amyihna awm pekaw.
Bo zaprawdę powiadam wam, że kto powie tej górze: Podnieś się i rzuć się w morze, a nie zwątpi w swoim sercu, lecz będzie wierzył, że stanie się to, co mówi – spełni się mu, cokolwiek powie.
24 Cedawngawh ka nik kqawn peek khqi, nangmih ing cykcahnaak ing ik-oeih nami thoeh awh hu hawh nyng tinawh cangna uh, cawhtaw hu kawm uk ti.
Dlatego mówię wam: O cokolwiek prosicie w modlitwie, wierzcie, że otrzymacie, a stanie się wam.
25 Cykcah aham naming dyih awh nak khan awh ik-oeih ak sai thawlh a awm awhtaw qeen lamma cang uh, cawh ni khawk khan nakaw ak awm nangmih a Pa ing nangmih a thawlhnaakkhqi a nim qeen hly khqi lawt.
A gdy stoicie, modląc się, przebaczcie, jeśli macie coś przeciwko komuś, aby i wasz Ojciec, który jest w niebie, przebaczył wam wasze przewinienia.
26 Cehlai am namim qeen awhtaw khawk khan nakaw ak awm nami Pa ingawm nangmih a thawlhnaakkhqi ce am nim qeenkhqi lawt kaw,” tinak khqi hy.
Bo jeśli wy nie przebaczycie, to i wasz Ojciec, który jest w niebie, nie przebaczy wam waszych przewinień.
27 Jerusalem pha law unawh, Jesu ing bawkim khuina a ceh awh, khawsoeih boeikhqi, anaa awi cawngpyikungkhqi ingkaw a hqamcakhqi ce a venna law uhy.
I znowu przyszli do Jerozolimy. A gdy się przechadzał po świątyni, podeszli do niego naczelni kapłani, uczeni w Piśmie i starsi;
28 “Hanakaw saithainaak ing vawhkaw ik-oeihkhqi ve na sai? U ing vemyih ik-oeihkhqi ve a ni sai sak?” tinawh doet uhy.
I zapytali: Jakim prawem to czynisz? I kto dał ci władzę, żeby to czynić?
29 Jesu ing, “Awi pynoet awh ni doet khqi cang vang. Nim hlat lah uh, cawh ni hanakaw saithainaak ing kai ing vawhkaw ik-oeihkhqi ka sai, tice kak kqawn hly lawt hy.
Wtedy Jezus im odpowiedział: Spytam was i ja o pewną rzecz. Odpowiedzcie mi, a powiem, jakim prawem to czynię.
30 Johan a Baptisma ve - khan benna kaw nu, am awhtaw thlanghqing benna kaw nu? Kqawn law lah uh!” tinak khqi hy.
Czy chrzest Jana pochodził z nieba czy od ludzi? Odpowiedzcie mi.
31 Cawh a mimah ingkaw a mimah ce doet qu uhy,” Khan benna kaw ni tinaak mantaw, 'Cawhtaw kawtih amna mik cangnaak? niti nak khqi kawh.
I rozważali [to] między sobą, mówiąc: Jeśli powiemy, że z nieba, zapyta: Dlaczego więc mu nie uwierzyliście?
32 'Thlanghqing benna kaw ni,' ni tinaak bai mantaw,” ti uhy. Cehlai thlang kqeng ce kqih khqi bai uhy, thlang boeih ing Johan taw tawngha ni, ami ti a dawngawh.
A jeśli powiemy, że od ludzi – boimy się ludu. Wszyscy bowiem uważali Jana za prawdziwego proroka.
33 Cedawngawh Jesu a venawh ce, “Am sim unyng,” tina uhy. Cawh Jesu ing, “Cawhtaw hanakaw saithainaak ing kai ing vawhkaw ik-oeihkhqi ka sai, tice ap kqawn lawt kawng,” tinak khqi hy.
Odpowiedzieli więc Jezusowi: Nie wiemy. Jezus im odpowiedział: I ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.
