< Marka 10 >

1 Cekcoengawh Jesu ing ce a hun ce cehta nawh Jordan long caqai Judah qam benna cet hy. Cawh thlang kqeng ing a ven pan law tlaih bai uhy, a sai khawi amyihna cekkhqi ce cawngpyi khqi hy.
Potem wyruszył stamtąd i przyszedł w granice Judei przez krainę [leżącą] za Jordanem; i ponownie zeszli się do niego ludzie, i znowu ich nauczał, jak miał w zwyczaju.
2 Farasi thlang vangkhqi ce law unawh noek a dak naakna awi doet uhy, “Thlang ing zu ak thlak ham ak thym hly nu?” tina uhy.
Wtedy faryzeusze podeszli i pytali go: Czy wolno mężowi oddalić żonę? A [robili to], wystawiając go na próbę.
3 Anih ing, “Mosi ing ikawk awi nu a na peek khqi?” tinawh doet khqi hy.
Lecz on im odpowiedział: Co wam nakazał Mojżesz?
4 Cekkhqi ing, “Mosi ingtaw zu thlak thainaak caa qee nawh zu thlak thainaak pehy,” tina uhy.
A oni powiedzieli: Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić [ją].
5 Jesu ing, “Na mik kawlung a hqam soeih a dawngawh cemyihna anaa awi a na qee mai ni.
Jezus odpowiedział im: Z powodu zatwardziałości waszego serca napisał wam to przykazanie.
6 Cehlai ak cyk caawh Khawsa ing pa ingkaw nu a na sai hy.
Lecz od początku stworzenia Bóg uczynił ich mężczyzną i kobietą.
7 Ve akawngawh pa ing a nu ingkaw a pa ce cehta nawh a zu tu lawm saw;
Dlatego opuści mężczyzna swego ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną;
8 pakhih ce pum pynoet na awm kawm nih,' tina hy. Cedawngawh pakkhih na am awm voel nih nawh, pumoet na awm hawh hy nih.
I będą dwoje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało.
9 Cedawngawh Khawsa ing a tawm ce hawh taw thlanghqing ing koeh hqe seh,” tinak khqi hy.
Co więc Bóg złączył, człowiek niech nie rozłącza.
10 Ipkhui na ami awm awh, ve akawng ve a hubatkhqi ing doet tlaih bai uhy.
A w domu jego uczniowie znowu go o to pytali.
11 A mingmih a venawh, “U ingawm a zu ce thla nawh nuk chang ce a zu naak tlaih awhtaw a zu ak khanawh sam ak phaih ni.
I powiedział im: Kto oddala swą żonę i żeni się z inną, cudzołoży wobec niej.
12 Nu ingawm a va ma nawh thlak chang a va naak awhtaw anih awm sam ak phaih ni,” tinak khqi hy.
A jeśli kobieta opuści swego męża i wyjdzie za innego, cudzołoży.
13 Jesu ing a bi hamna naasen cakhqi ce law pyi khqi uhy, cehlai a hubatkhqi ing kaa nak khqi uhy.
I przynoszono do niego dzieci, aby ich dotknął, ale uczniowie gromili tych, którzy je przynosili.
14 Cehlai Jesu ing cece a huh awh, ak kaw am law nawh, a hubatkhqi venawh, “Naasen cakhqi ce ka venna law pyi khqi lah unawh, koeh hqek khqi uh, kawtih khan qam taw vemyihna ak awm thlangkhqi aham na ni.
Gdy Jezus to zobaczył, oburzył się i powiedział do nich: Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im. Do takich bowiem należy królestwo Boże.
15 Awitak ka nik kqawn peek khqi, u awm Khawsa ram ce naasen ca myihna amak do taw ityk awh awm ak khuina am lut tikaw,” tinak khqi hy.
Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego.
16 Naasenkhqi ce lo nawh ak pawn coengawh, a mingmih ak khan awh a kut tloeng nawh zoseennaak pek khqi hy.
I brał je na ręce, a kładąc na nie ręce, błogosławił je.
17 Lam na a ceh awh, thlang pynoet ce a venna dawng law nawh a haiawh khuk sym doena, “Cawngpyikung leek, kumqui hqingnaak ka huhnaak thai ham ikaw ka sai hly?” tina hy. (aiōnios g166)
A gdy wyruszał w drogę, przybiegł pewien [człowiek], upadł przed nim na kolana i zapytał: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne? (aiōnios g166)
18 Jesu ing, “Ikawtih 'leek hy' tinawh na nik khy? Khawsa doeng tikaa taw u awm am leek hy.
Lecz Jezus mu odpowiedział: Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden – Bóg.
19 Awipeekkhqi sim tik sawkaw: 'Thlang koeh him, koeh samphaih, koeh qu, amak thym dyihthing na koeh dyi, thlang koeh qaai na, na nu ingkaw na pa kqihchah lah,' a tice,” tina hy.
Znasz przykazania: Nie będziesz cudzołożył, nie będziesz zabijał, nie będziesz kradł, nie będziesz mówił fałszywego świadectwa, nie będziesz oszukiwał, czcij swego ojca i matkę.
20 Anih ing, “Cawngpyikung, vekkhqi boeih ve ka naasen awhkawng ni ka sai hawh hy,” tina hy.
A on mu odpowiedział: Nauczycielu, tego wszystkiego przestrzegałem od mojej młodości.
21 Jesu ing anih ce toek nawh lungna soeih nawh, “Ik-oeih pynoet voet hyn hy,” tina hy. “Cet nawh na kawhthemkhqi boeih ce zawi nawh khawdeng hahqahkhqi ce pe, cawhtaw khawk khanna qo ta kawp ti; cekcoengawh law nawh ka hu awh bat law,” tina hy.
Wtedy Jezus, spojrzawszy na niego, umiłował go i powiedział: Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź, weź krzyż i chodź za mną.
22 Cehlai a hai ta malh nawh, ik-oeih khawzah a taak a dawngawh kawseet doena valh tlaih hy.
Lecz on zmartwił się z powodu tych słów i odszedł smutny, miał bowiem wiele dóbr.
23 Jesu ing hawi ang mang nawh, a hubatkhqi venawh “Bawikhqi ing Khawsa ram awh a luhnaak aham kyi soeih mah hy!” tina hy.
A Jezus, spojrzawszy wokoło, powiedział do swoich uczniów: Jakże trudno tym, którzy mają bogactwa, wejść do królestwa Bożego!
24 Ak awih kqawnnaak awh a hubatkhqi taw aming ngaih na kyi hy. Cehlai Jesu ing, “Naasenkhqi, boei ak ypnaak thlangkhqi ham Khawsa qam khuiawh lut ve kyi soeih mah hy.
I uczniowie zdumieli się jego słowami. Lecz Jezus znowu powiedział: Dzieci, jakże trudno jest tym, którzy ufają bogactwom, wejść do królestwa Bożego!
25 Bawi ak thlang ing Khawsa ram khuiawh a lut anglakawh Kalauk ing kqym ak khuiawh a lut zoei bet hy,” tinak khqi hy.
Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego.
26 A hubatkhqi ce amik kawpoek kyi khqoet nawh, “Cawhtaw u nu hul na ak awm hly hy voei?” ti uhy.
A oni tym bardziej się zdumiewali i mówili między sobą: Któż więc może być zbawiony?
27 Jesu ing a mingmih ce toek khqi nawh, “Thlanghqing aham taw am coeng thai hy, cehlai Khawsa ham taw ik-oeih boeih boeih ve coeng thai hy,” tina hy.
A Jezus, spojrzawszy na nich, powiedział: U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga. U Boga bowiem wszystko jest możliwe.
28 Piter ing, “Kaimih ing ik-oeih boeih boeih cehta unawh na hu ka ming bat law ve!” tinawh doet hy.
Wtedy Piotr zaczął mówić do niego: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą.
29 Jesu ing, “Awitak ka nik kqawn peek khqi, u ingawm kai ingkaw awithang leek ak caming a im a lo, a koeinaa, a koeinanu, a nu apa, a canaakhqi ingkaw a lokhqi a cehtaak awhtaw
A Jezus odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam: Nie ma nikogo, kto by opuścił dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, żonę, dzieci lub pole ze względu na mnie i na ewangelię;
30 tuh a khuk qoe awh a pyh zakhat dyna (imkhqi, a koeinaakhqi, a koeinukhqi, a nu a pakhqi, a canaakhqi ingkaw a lokhqi - cekkhqi ingkaw thekhanaakkhqi) ingkaw ak law hly a khuk awh, kumqui hqingnaak ce hu kaw. (aiōn g165, aiōnios g166)
A kto by nie otrzymał stokrotnie [więcej] teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a w przyszłym świecie życia wiecznego. (aiōn g165, aiōnios g166)
31 Cehlai ak maakhqi ce huu khyng kawm usaw huu ak khyngkhqi ce maa lat kawm uh,” tinak khqi hy.
Ale wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.
32 Jerusalem benna ami hang ceh awh, Jesu taw a mingmih a haiawh lamma na cet hy, cawh a hubatkhqi taw amik kawpoek kyi hy. Thlanghqa hlaihih tloek ce ak chang na cehpyi nawh ak khan awh ik-oeih ak pha law hly ce kqawn pek khqi hy.
I byli w drodze, zdążając do Jerozolimy, a Jezus szedł przed nimi. I zdumiewali się, a idąc za nim, bali się. On zaś znowu wziął ze sobą dwunastu i zaczął im mówić o tym, co miało go spotkać:
33 “Tuh Jerusalem na ni hang cet kawm usaw, thlanghqing Capa ve khawsawih boeikhqi ingkaw anaa awi cawngpyikungkhqi kut awh peekna awm kaw. A mingmih ing thih hamna ak khanawh awi tluuk sak kawm usaw Gentelkhqi kut awh pe kawm uh,
Oto idziemy do Jerozolimy, a Syn Człowieczy zostanie wydany naczelnym kapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą go na śmierć i wydadzą poganom.
34 Cekkhqi ing anih ce the a kha na kawm usaw him kawm uh. Cehlai am thum nyn awh tho tlaih kaw,” tinak khqi hy.
I będą się z niego naśmiewać, ubiczują go, będą na niego pluć i zabiją go, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie.
35 Zebedi a caqawi, Jakob ingkaw Johan ce a venna law hy nih. Cekkqawi ing, “Cawngpyikung, ka ni thoeh law a hoei boeih ve na sai hamna ngaih hlai nih nyng,” tina hy nih.
Wtedy podeszli do niego Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, i powiedzieli: Nauczycielu, chcemy, żebyś zrobił dla nas to, o co cię poprosimy.
36 Anih ing, “Ikaw sai sak ham nu nani ngaih?” tinak kqawi hy.
A on ich zapytał: Co chcecie, żebym dla was zrobił?
37 Cekkqawi ing, “Na boeimangnaak khuina na awm awh pynoet tang benna pynoet cawng benna na ning ngawih sak qawi aham ngaih nih nyng,” tina hy nih.
Odpowiedzieli mu: Spraw, abyśmy siedzieli jeden po twojej prawej, a drugi po lewej stronie w twojej chwale.
38 Cawh Jesu ing, “Ik-oeih nani thoeh ve am sim hy nik ti. Ka aawk hly kawi boet ve nami aw hly thai nawh nu? Baptisma ka huh hly kawi ve nani hu hly thai nawh nu?” tina qawi hy.
Lecz Jezus im powiedział: Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który ja piję, i być ochrzczeni chrztem, którym ja się chrzczę?
39 Cekkqawi ing, “Oeih, hu thai lawt kawng nih nyng,” tina hy nih. Jesu ing, “Kai ing ka aawk hly kawi boet ce aw thai kawm nih tiksaw ka huh hly kawi baptisma awm hu thai kawm nik ti,
Odpowiedzieli mu: Możemy. A Jezus im powiedział: Istotnie, kielich, który ja piję, będziecie pić i chrztem, którym ja się chrzczę, będziecie ochrzczeni.
40 Cehlai kak tang ben ingkaw kak cawng benawh ngawih thainaak taw kai ak cam amni, a hoep peek ak thlangkhqi ham ni,” tina qawi hy.
Nie do mnie jednak należy danie miejsca po mojej prawej albo lewej stronie, ale [będzie dane] tym, którym zostało przygotowane.
41 Ce ak awi ce thlanghqa tloek ing aming zaak awh Jakob ingkaw Johan ak khan awh amik kaw am law hy.
A gdy dziesięciu to usłyszało, zaczęli się oburzać na Jakuba i Jana.
42 Jesu ing a mingmih ce kutoet na khy khqi nawh, “Gentel ukkungkhqi ing a mimah Gentelkhqi ak khan awh boeina ami awm ce sim u hyk ti, dyih hun ak sang na ak awmkhqi ing a mingmih ce a ngaihnaak a myihna uk uhy.
Ale Jezus przywołał ich [do siebie] i powiedział: Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, panują nad nimi, a ich wielcy sprawują nad nimi swą władzę.
43 Cehlai nangmih taw cemyihna am awm kawm uk ti. Nangmih anglakawh u ingawm ak bau khyt na awm a ngaih awhtaw nangmih a tyihzoeih na awm seh.
Lecz nie tak ma być wśród was, ale kto między wami chce być wielki, [niech] będzie waszym sługą.
44 U awm lamma na awm ak ngaih ingtaw nangmih boeih a tamnaa na awm seh.
A kto z was chce być pierwszy, [niech] będzie sługą wszystkich.
45 Ikawtih thlanghqing Capa ing za thlang bibi sak aham am law nawh, thlang a bi ak bi ham ni a law, thlang khawzah hulnaak aham a hqingnaak ak pe aham nani a law,” tinak khqi hy.
Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i aby dać swe życie na okup za wielu.
46 Cekcoengawh Jeriko khaw na ce pha uhy. Jesu ing a hubatkhqi, thlang kqeng mi khawk bau awhkawng ami ceh hui awh, mikhyp pynoet, Timai a capa, Bertimai ak mingnaak, taw lam keng awh ngawi nawh a kut dun hy.
I przyszli do Jerycha. A gdy on wychodził z Jerycha ze swoimi uczniami oraz mnóstwem ludzi, ślepy Bartymeusz, syn Tymeusza, siedział przy drodze, żebrząc.
47 Nazareth khaw awhkaw Jesu ni ak cet tice ang zaak awh, “David Capa, Jesu, kai nim qeen lah!” tinawh khy hy.
A słysząc, że to Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: Jezusie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
48 Thlangkhqi ing awm dym aham zyi uhy, cehlai anih ing, “David Capa kai nim qeen lah!” tinawh khy hy.
I wielu nakazywało mu milczeć. Lecz on tym głośniej wołał: Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
49 Jesu ing dyi nawh, “Anih ce khy lah uh,” tinak khqi hy. Cedawngawh cawhkaw mikhyp ce khy uhy, “Nang ngaih qep sak nawh dyi lah, nik khy nyng,” tina hy.
Wtedy Jezus zatrzymał się i kazał go zawołać. Zawołali więc ślepego i powiedzieli do niego: Ufaj! Wstań, woła cię.
50 Anih ing a hi ce khawng nawh ang peh doena Jesu a venna cet hy.
A on zrzucił swój płaszcz, wstał i przyszedł do Jezusa.
51 Jesu ing, “Nak khanawh ikaw sai pek ham na ngaih?” tina hy. Cawh, mikhyp ing a venawh, “Rabboni, huh thai ngaih hy nyng,” tina hy.
I zapytał go Jezus: Co chcesz, abym ci uczynił? Ślepiec mu odpowiedział: Mistrzu, żebym widział.
52 Jesu ing a venawh, “Cet hlah, nak cangnaak ing ni qoei sak hawh hy,” tina hy. Bawtbet awh amik ce dai nawh Jesu a hu awh bat pahoei hy.
A Jezus mu powiedział: Idź, twoja wiara cię uzdrowiła. Zaraz też odzyskał wzrok i szedł drogą za Jezusem.

< Marka 10 >