Johan 1
1 Ak cykca awh awi ce awm hy, Awi ce Khawsa ing awm haih hy nih, ce awi taw Khawsa ni.
I upphavet var ordet, og ordet var hjå Gud, og ordet var Gud.
2 Anih ce ak cykca awh Khawsa ing awm haih hy nih.
Han var i upphavet hjå Gud.
3 Anih ak caming ik-oeih boeih boeih ve sai na awm nawh; anih kaana taw ik-oeih sai pynoet ca awm am awm hy.
All ting vart til ved honom, og utan honom vart ikkje ein einaste ting til av det som hev vorte til.
4 Anih ak khuiawh hqingnaak ce awm nawh, cawhkaw hqingnaak cetaw thlanghqing aham vangnaak na awm hy.
I honom var liv, og livet var ljoset åt menneski.
5 Cawhkaw vangnaak ce than ak khuiawh vang hy, cehlai thannaak ing anih ce am sim hy.
Og ljoset skin i myrkret, og myrkret fekk ikkje magt med det.
6 Khawsa venawh kawng a tyih law thlang pynoet ce awm hy; anih taw Johan mingna hy.
Det stod fram ein mann, send ifrå Gud; Johannes er namnet hans.
7 Anih ak caming thlang boeih ing amik cangnaak thai aham anih taw cawhkaw vangnaak ak sim sakkung simpyinaak na awm hy.
Den mannen kom til vitnemål, at han skulde vitna um ljoset, so alle kunde tru ved honom.
8 Amah taw vangnaak amni; cehlai cawhkaw vangnaak ak dyih pyi simpyinaak na awm hy.
Det var ikkje han som var ljoset, men han skulde vitna um ljoset.
9 Thlang boeih ak coeikung vangnaak tang tang ce khawmdek awh law hy.
Det sanne ljoset, som lyser upp kvart menneskje, var den gongen på veg til verdi.
10 Anih taw khawmdek awh awm hawh hy; amah ing khawmdek ve sai hlai hy, khawmdek ing amah ce am hat hy.
Han var i verdi, og verdi hev vorte til ved honom, og verdi kjende honom ikkje.
11 Ak thlangkhqi venna law hlai hy, ak thlangkhqi ing anih ce am do uhy.
Han kom til sitt eige, og hans eigne tok ikkje imot honom.
12 Cehlai amah ce ak dokhqi boeih, ang ming ak cangnaak thlangkhqi boeih a venawh, Khawsa cakhqi na awm thainaak ce pehy.
Men alle som tok imot honom, deim gav han rett til å verta Guds born, deim som trur på namnet hans,
13 Pumsa ben kaana, ‘Khawsa a ngaihnaak amyihna ak thang thlangkhqi na awm uhy.
som ikkje er fødde av blod, og ikkje av kjøts vilje, og ikkje av manns vilje, men av Gud.
14 Awi ce pumsa na coeng nawh, ningnih a venawh awm hy. Pynoet ingkaw taak chyn na ak awm a boeimangnaak, qeennaak ingkaw awitak ing ak be, Pa a venna kawng ak law, amah a boeimangnaak ce ni hu hawh uhy.
Og Ordet vart kjøt og feste bu hjå oss, og me skoda herlegdomen hans, ein sovoren herlegdom som ein einboren Son hev frå Far sin, full av nåde og sanning.
15 Johan ing anih akawng ce thlang a venawh sim sak hy. “Anih akawng maw kak kqawn mah, ‘Anih taw kai anglakawh lamma na a awm hawh dawngawh, kai a hu awh ak law cetaw kai anglakawh bau khqoet hy,’ ka tice,” tihy.
Johannes vitnar um honom og ropar ut: «Han var det eg sagde soleis um: Den som kjem etter meg, hev vorte fyre meg; for han var til fyrr enn eg.»
16 Am qeennaak ak be pyr awhkawng ningnih ing zoseennaak pynoet coeng pynoet ni hu boeih uhy.
Ja, av hans fullnad hev me alle fenge, og det nåde på nåde;
17 Mosi a venawh kawng anaa awi ce a na pe nawh, qeennaak ingkaw awitak taw Jesu Khrih awhkawng law hy.
for lovi vart gjevi gjenom Moses, nåden og sanningi vart til ved Jesus Kristus.
18 U ingawm Khawsa ce am hu khawi hlai hy, pynoet doek khoeih a taak chyn na ak awm Khawsa, Pa a venawh ak awm ing anih ce dang law sak hawh hy.
Aldri hev nokon set Gud; den einborne Sonen, som er i fanget åt Faderen, han hev gjort honom kjend.
19 Jerusalem awhkaw Judakhqi ing anih ce doet aham khawsoeihkhqi ingkaw Levikhqi ce a venna a tyih khqi awh Johan ing a simpyinaak taw vemyihna awm hy.
So var vitnemålet Johannes gav då jødarne sende prestar og levitar frå Jerusalem, som skulde spyrja honom: «Kven er du?»
20 Anih ce simpyi kaana am awm hy, “Kai ve Khrih amni,” tinawh kqawn hy.
Då sagde han beint ut, og dulde ikkje fyre det; han sagde beint ut: «Eg er ikkje Messias.»
21 Cekkhqi ing, Cawhtaw nang ve a u nu? Nang ve Elijah aw?” tinawh doet uhy. Anih ing, “Amni,” tinak khqi hy. “Nang ve Tawngha aw?” tina bai uhy. Anih ing, “Amni, tinak khqi bai hy.
«Kva er du då?» spurde dei. «Er du Elia?» «Nei, det er eg ikkje, » sagde han. «Er du profeten?» «Nei, » svara han.
22 A hukhit na taw cekkhqi ing, Nang ve a u nu? Kaimih anik tyikhqi venawh ka mik kqawnnaak aham nang ve a u nu tice kqawn lah. Namah ingkaw namah ce ikawmyihna nak kqawnnaak?” tina uhy.
«Kven er du?» sagde dei då - «so me hev eit svar å gjeva deim som hev sendt oss! Kva segjer du um deg sjølv?»
23 Johan ing tawngha Isaiah ak awi ing hlat pek khqi hy, Kai taw, ‘Bawipa aham lam ce dyng sak lah uh,’ tinawh qamkoh awh ak khypyi ce ni,” tinak khqi hy.
Han sagde: «Eg er røysti som ropar i heidi: «Beinka vegen åt Herren!» som profeten Jesaja segjer.»
24 Cawh ami tyihkhqi Farasi thlang vang tloek ing,
Dei som var sende, høyrde til farisæarflokken.
25 doet uhy, Khrih na awm am awm hyk ti, Elijah na awm am awm nawh tawngha na awm am awm loei tiksaw, ikaw ham nu baptisam nani peek khqi bai?” tina uhy.
So spurde dei honom: «Kvi døyper du då, når du ikkje er Messias, og ikkje Elia, og ikkje profeten?»
26 Johan ing, “Kai ing tui ing baptisma ni pek khqi nyng, cehlai naming lakawh am nami sim thlang pynoet dyi hy.
«Eg døyper med vatn, » svara Johannes; «midt ibland dykk stend ein som de ikkje kjenner:
27 Anih cetaw kai a hu awhkaw ak law ce ni, anih a khawmyk qui ak suh peek aham awm kai taw am kawih nyng,” tinak khqi hy.
han som kjem etter meg, og som eg ikkje er verdig til å løysa skobandet åt.»
28 Vawhkaw ik-oeihkhqi boeih taw Johan ing baptisma a peeknaak Jordan tui caqai Bethani khaw awh ak awm na awm hy.
Dette gjekk fyre seg i Betania, på hi sida åt Jordan, der Johannes var og døypte.
29 A khawngawi nyn awh Jesu a venna a law ce Johan ing a huh awh, “Khawmdek thawlhnaak ak phyikung, Khawsa a tuuca, toek lah uh!
Dagen etter ser han Jesus koma burt imot seg, og segjer: «Sjå der er Guds lamb, som tek burt verdsens synd!
30 Anih ni, ‘Kai a hu awh ak law taw kai anglakawh bau khqoet hy, kawtih anih taw kai ka awm hlanawh awm hawh hy,’ ka ti ce.
Det er han eg sagde det um: Etter meg kjem ein mann som hev vorte fyre meg; for han var til fyrr enn eg.
31 Kai kamah ingawm anih ce am sim nyng, cehlai kai ing tui ing baptisma ka ni peeknaak khqi vetaw, anih ce Israel thlangkhqi venawh ang dangnaak aham ni,” tihy.
Eg kjende honom ikkje, men for di han skulde openberrast åt Israel, difor er det eg er komen og døyper med vatn.»
32 Cekcoengawh Johan ing vemyihna sim pyi hy: “Khan nakawng Myihla kqukkqu amyihna kqum law nawh ak khanawh ang cuk ce hu nyng.
Og Johannes vitna: «Eg hev set Anden dala ned som ei duva frå himmelen, og han stana yver honom.
33 Ak khanawh Myihla kqum nawh ak cu thlang ing Ciim Myihla ing baptisma ni pe khqi kaw,’ tinawh tui ing baptisma peek aham anik tyikung ing amak kqawn law man kai ingawm amna sim kawng.
Eg kjende honom ikkje, men han som sende meg til å døypa med vatn, han sagde til meg: «Den du ser Anden dalar ned imot og stanar yver, han er den som døyper med den Heilage Ande.»
34 Kai ing ka huh hawh dawngawh anih ve Khawsa Capa ni, tice sim pyi nyng,” tihy.
Og eg hev set det, og hev vitna at han er Guds Son.»
35 A khawngawi nyn awh Johan taw a hubat thlang pakkhih ingqawi ce a hun awh awm tlaih bai uhy.
Andre dagen stod Johannes der atter med tvo av læresveinarne sine.
36 Jesu a ceh ce a huh awh, “Khawsa a tuuca ce, toek lah uh,” tinak khqi hy.
Då ser han Jesus, som kom gangande, og segjer: «Sjå der er Guds lamb!»
37 Cawhkaw awi ce a hubat thlang pakkhih ing a ning zaak awh, Jesu a hu awh ce bat hy nih.
Dei tvo læresveinarne høyrde kva han sagde, og fylgde etter Jesus.
38 Cekqawi ing a hu awh ani hquut ce Jesu ing a huh awh, hawi nawh, “Ikaw na ni ngaih? tina qawi hy. Cekqawi ing, “Cawngpyi kung, hanawh na awm?” tina hy nih.
Då snudde Jesus seg, og då han såg dei fylgde etter honom, sagde han til deim: «Kva vil de?» «Kvar bur du, rabbi?» spurde dei - rabbi tyder meister -.
39 Anih ing, “Vena law nih, hu bit kawm nik ti,” tina qawi hy. Cedawngawh cekqawi ce cet nih nawh anih a awmnaak ce hu hy nih, ce a nyn awh ce anih a venawh awm pyt hy nih. Ce a tym taw khawnoek pahqa tluk law hy.
«Kom, so skal de sjå!» svara han. So gjekk dei med honom, og såg kvar han budde, og dei vart verande hjå honom den dagen. Det var ikring tiande timen.
40 Simon Piter a na Andru taw, cekqawi ak khuiawh Johan ak awi za nawh Jesu a hu awh ak bat thlang pynoet na awm hy.
Andreas, bror åt Simon Peter, var ein av dei tvo som hadde høyrt ordi hans Johannes og fylgt etter Jesus.
41 Lamma cyk na Andru ing a sai taw ak tai Simon ce sui nawh, Mesiah (Khrih, tinaak) hu hawh nyng, tinawh kqawn peek aham sui hy.
Han finn fyrst bror sin, Simon, og segjer til honom: «Me hev funne Messias!» - Messias er det same som Kristus -.
42 Cekcoengawh ak tai ce Jesu a venna law pyi hy. Jesu ing anih ce toek nawh, “Nang taw Johan a capa Simon ni, Cepha (ve ve Piter tinaak ni) ming na hawh kawp ti,” tina hy.
Han tok honom med seg til Jesus. Jesus såg på honom og sagde: «Du er Simon Johannesson; du skal kallast Kefas!» - Kefas er det same som Peter -.
43 A khawngawi nyn awh Jesu taw Kalili na ceh aham cai hy. Philip ce hu nawh, “Ka hu awh bat lah,” tina hy.
Dagen etter vilde Jesus taka ut og fara til Galilæa. Han møter Filip, og segjer til honom: «Fylg meg!»
44 Andru ingkaw Piter amyihna Philip awm Bethsaida khaw awhkaw thlang na awm hy.
Filip var frå Betsaida, same byen som Andreas og Peter var ifrå.
45 Philip ing Nathanel ce hu nawh kqawn pehy, “Mosi a anaa awi awh qee nawh tawnghakhqi ingawm ami na qee – Nazareth Jesu, Joseph a capa ce, hu hawh nyng,” tina hy.
Filip møter Natanael, og segjer til honom: «Me hev funne den som Moses hev skrive um i lovi, og som profetarne hev skrive um; det er Jesus Josefsson frå Nasaret.»
46 Nathanel ing, Nazareth e! Cawhkawng ik-oeih leek law hly thai nawh nu ti?” tinawh doet hy. Philip ing, “Law nawh taw toek mah toek cang lah,” tina hy.
«Kann det koma noko godt frå Nasaret?» sagde Natanael. «Kom og sjå!» svara Filip.
47 Nathanel a law ce Jesu ing a huh awh, “Coet amak kap, Israel thlang tang tang vawh awm hy ve,” tina hy.
Jesus såg Natanael koma burt imot seg, og sagde um honom: «Sjå der er ein egte israelit, ein som det ikkje finst svik i!»
48 Nathanel ing, “Ikawmyihna nani simnaak?” tina hy. Jeush ing, “Philip ing anik khy hlanawh thaikung awh nang ngawih awh ni hu hawh nyng,” tina hy.
Natanael segjer til honom: «Kvar kjenner du meg ifrå?» «Eg såg deg då du var under fiketreet, fyrr Filip ropa på deg, » svara Jesus.
49 Cawh Nathanel ing, “Cawngpyikung, nang ve Khawsa Capa; Israel Sangphrang na awm hyk ti,” tina hy.
Då tok Natanael til ords og sagde til honom: «Rabbi, du er Guds Son, du er Israels konge!»
50 Jesu ing, “Thaikung awh na awm awh ni hu nyng, ka ni tinaak dawngawh nik cangna hyk ti. Ce anglakawh ik-oeih ak bau khqoet hu hyn kawp ti,” tina hy.
«Trur du for di eg sagde deg at eg hadde set deg innunder fiketreet?» svara Jesus; «du skal få sjå større ting enn det.
51 Cekcoengawh, “Awitak ka nik kqawn peek khawk khan ak awng qu ce hu kawm tiksaw, Thlang Capa ak camawh, Khawsa ak khan ceityihkhqi a hak kai ingkaw a nuk kqum ce hu kawp ti,” tina hy.
Det segjer eg dykk for visst og sant, » sagde han med honom: «De skal sjå himmelen open og Guds englar stiga upp og stiga ned yver Menneskjesonen.»
