Johan 9
1 A va ceh awh, a thang thai awhkawng a mik ak hyp thlang pynoet ce hu hy.
A przechodząc, zobaczył człowieka ślepego od urodzenia.
2 A hubatkhqi ing, “Cawngpyikung, a u a thawlhnaak nu, amah nu, am awhtaw a nu a pa a thawlhnaak camawh nu, ve ak thlang ve mikhyp na a thang?” tina uhy.
I pytali go jego uczniowie: Mistrzu, kto zgrzeszył, on czy jego rodzice, że się urodził ślepy?
3 Jesu ing, “Amah a thawlhnaak awh am nawh a nu a pa a thawlhnaak camawh awm amni, Khawsa a bibinaak ce ve ak thlang a hqingnaak awh ang dangnaak aham ni.
Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice, ale [stało się tak], żeby się na nim objawiły dzieła Boga.
4 Khaw a dai tloek awh ve, kai anik tyikung a bi ve bi aham awm hy. U ingawm bi ama binaak thai khawmthan ce law kaw.
Ja muszę wykonywać dzieła [tego], który mnie posłał, dopóki jest dzień. Nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać.
5 Khawmdek awh ka awm tloek awh, kai taw khawmdek vangnaak na awm nyng,” tinak khqi hy.
Dopóki jestem na świecie, jestem światłością świata.
6 Ve ak awi ak kqawn boeih coengawh, dek awh cimtui ce sa hy, am cimtui ing dekvai ce cawh nawh, Cekcoengawh mikhyp amik awh ce thut pehy.
To powiedziawszy, splunął na ziemię, zrobił błoto ze śliny i pomazał tym błotem oczy ślepego.
7 “Cet nawhtaw Siloam Tuili awh sil,” tina hy. (Siloan taw “Tyi” tinaak ni) Ce ak thlang ing cet nawh amik ce sil hy, cawh amik ce dai pahoei hy.
I powiedział do niego: Idź, umyj się w sadzawce Siloam – co się tłumaczy: Posłany. Poszedł więc, umył się i wrócił, widząc.
8 A imceng lovaikhqi ingkaw amah ak hukhqi ing anih ve kut ak dun thlang ni, tice ami sim awh, “Anih ve ngawi nawh kut ak dun thlang am nu ve?” ti uhy.
A sąsiedzi i ci, którzy go przedtem widywali ślepego, mówili: Czy to nie jest ten, który siadał i żebrał?
9 Thlang vang tloek ing, “Anih ni,” ti uhy. Thlang vang tloek bai ing, “Am ni, amah ak myih pyi ni,” ti uhy. Cehlai amah ing, “Ce ak thlang ce kai ni,” tinak khqi hy.
Jedni mówili: To on. A inni: Jest do niego podobny. Lecz on mówił: [To] ja jestem.
10 Cekkhqi ing, “Cawhtaw ikawmyihna nu na mik ang dangnaak?” tina uhy.
Wtedy zapytali go: Jak zostały otworzone twoje oczy?
11 Anih ing, “Jesu ami ti thlang ing dekvai sai nawh, ka mik awh thut law hy. ‘siloam na cet nawhtaw sil,’ ni tina hy. Cet nawh ka va silh awh, ka mik dai pahoei hy,” tinak khqi hy.
A on odpowiedział: Człowiek, którego nazywają Jezusem, zrobił błoto, pomazał moje oczy i powiedział do mnie: Idź do sadzawki Siloam i umyj się. Poszedłem więc, umyłem się i przejrzałem.
12 Cekkhqi ing, “Ce ak thlang ce hana nu a awm?” tina uhy. Anih ing, “Am sim nyng” tinak khqi hy.
Wtedy zapytali go: Gdzież on jest? Odpowiedział: Nie wiem.
13 Cawhkaw mikhyp thlang ce Farasi thlangkhqi venna khyn uhy.
Przyprowadzili więc do faryzeuszy tego, który przedtem był ślepy.
14 Jesu ing dekvai ing amik thut pe nawh a qoei saknaak a khawnghi ce Sabbath nyn na awm hy.
A [tego dnia], gdy Jezus zrobił błoto i otworzył jego oczy, był szabat.
15 Cedawngawh Farasikhqi ingawm ikawmyihna nu amik ang dainaak, tice doet uhy. Anih ing, “Ka mik awh dekvai thut law nawh, sil nyng saw dang pahoei hy,” tinak khqi hy.
Wówczas również faryzeusze pytali go, w jaki sposób przejrzał. A on im odpowiedział: Nałożył mi błoto na oczy, umyłem się i widzę.
16 Farasi thlang pynoet ing, “Sabbath nyn ama zeih dawngawh, ve ak thlang ve Khawsa a venawh kaw thlang amni,” ti uhy. Cehlai thlak chang tloek bai ingtaw, “Ikawmyihna thlak thawlh ing vemyih them a sai thai kaw?” ti uhy. Cedawngawh, pakkhih na pek qu uhy.
Wtedy niektórzy z faryzeuszy powiedzieli: Ten człowiek nie jest z Boga, bo nie przestrzega szabatu. Inni natomiast mówili: Jak może grzeszny człowiek czynić takie cuda? I nastąpił wśród nich rozłam.
17 A hukhit na mikhyp a venawh, “Namik ak dang sakkung thlang ce, ikawmyihna aw nak poek?” tina uhy. Ce ak thlang ing, “Anih ce tawngha ni,” tinak khqi hy.
Zapytali więc znowu ślepego: Co mówisz o nim, skoro otworzył twoje oczy? A on odpowiedział: Jest prorokiem.
18 A nu ingkaw a pa a mik khy hlan dy taw ce ak thlang ce ni hu awh amik hyp hlai hy, tuhtaw amik dang tlaih hy, tice Judahkhqi ing ap cangna uhy.
A Żydzi nie wierzyli, że był ślepy i odzyskał wzrok, aż zawołali rodziców tego, który przejrzał.
19 Anih ve nangmih a capa aw? Anih ve aw a thang thai awhkawng a mik ak hyp, na ti ce? Ikawmyihna aw tuh amik ang dangnaak?” tina a nu ingkaw a pa ce doet uhy.
I pytali ich: Czy to jest wasz syn, o którym mówicie, że się urodził ślepy? Jakże więc teraz widzi?
20 A nu ingkaw a pa ing, Anih ve kai nih a capa ni, a thang thai awhkawng a mik hyp hy.
Odpowiedzieli im jego rodzice: Wiemy, że to jest nasz syn i że się urodził ślepy.
21 Cehlai ikawmyihna aw a mik a dainaak, u ing aw amik a qoei sak, am sim nih nyng, amah doet thaw voei uk ti, a kum hqam hawh saw. Amah akawng ce amah ing kqawn hly ti maw,” tinak khqi hy nih.
Lecz jakim [sposobem] teraz widzi, nie wiemy, ani kto otworzył jego oczy, nie wiemy. Ma [swoje] lata, pytajcie go, on sam o sobie powie.
22 A nu ingkaw a pa ing Judahkhqi ce kqih nih nawh cemyihna ce kqawn hy nih, Judahkhqi ing u awm Jesu Khrih ni, tinawh ak dyihpyi taw sinakawk khuiawh kawng hqek u sih,” tinawh anak kqawn paicai hawh uhy.
Tak mówili jego rodzice, bo bali się Żydów. Żydzi bowiem już postanowili, że każdy, kto wyzna, iż on jest Chrystusem, będzie wyłączony z synagogi.
23 Cedawngawh a nu ingkaw a pa ing, “A kum hqam hawh saw, amah doet thaw voei uk ti,” tinak khqi hy nih.
Dlatego jego rodzice powiedzieli: Ma [swoje] lata, jego pytajcie.
24 Cekcoengawh a hih voei naak na cawhkaw mikhyp ce khy tlaih unawh a venawh, “Khawsa ce kyihcah uh, ve ak thlang ve thlak thawlh ni tice sim unyng,” tina uhy.
Wtedy znowu zawołali tego człowieka, który był ślepy i powiedzieli do niego: Oddaj chwałę Bogu. My wiemy, że ten człowiek jest grzeszny.
25 Anih ing, “Anih ce thlak thawlh aw, thlak thawlh am aw, am sim nyng. Ik-oeih pynoet taw sim nyng. Ni hu awhtaw ka mik ve hyp hlai hy, tuhtaw kamik ve dang hawh hy,” tinak khqi hy.
A on odpowiedział: Czy jest grzeszny, nie wiem. To tylko wiem, że byłem ślepy, a teraz widzę.
26 Cawh a mingmih ing, “Nak khanawh ikaw a sai law? Ikawmyihna aw na mik a dai law sak?” tina uhy.
I zapytali go znowu: Cóż ci uczynił? Jak otworzył twoje oczy?
27 Anih ing, “Nik kqawn pek khqi hawh hlai nyng, am ngai uhyk ti. Kaw ham aw naming zaak tlaih tlaih nami ngaih? Nangmih awm anih a hubat na coeng aham nami ngaih lawt nawh aw?” tinak khqi hy.
Odpowiedział im: Już wam powiedziałem, a nie słuchaliście. Dlaczego jeszcze chcecie słuchać? Czy i wy chcecie być jego uczniami?
28 Cawhtaw anih ce zyi unawh, “Nang ve anih a hubat na awm hyk ti ve! Kaimih taw Mosi a hubat na ni kami awm hy!
Wtedy złorzeczyli mu i powiedzieli: Ty bądź [sobie] jego uczniem, my zaś jesteśmy uczniami Mojżesza.
29 Khawsa ing Mosi a venawh awi kqawn hy, tice sim unyng. Cehlai ve ak thlang ve hana kawng a law ti awm am sim unyng,” tina uhy.
My wiemy, że Bóg mówił do Mojżesza, lecz skąd on jest, nie wiemy.
30 Ce ak thlang ing, Amah ce qoe ni kawpoek kyi ham ak awm ti ce, hana kaw a law ti am sim thai kana kamik a dai sak ce.
Odpowiedział im ten człowiek: To naprawdę rzecz dziwna, że wy nie wiecie, skąd jest, a otworzył moje oczy.
31 Khawsa ing thlak thawlh ak awi am ngai pehy tice ni sim uhy; cehlai u awm Khawsa lungna nawh a ngaihkawi a sai awhtaw Khawsa ing anih ak awi ce ngai pe hy.
A wiemy, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników, ale jeśli ktoś jest czcicielem Boga i wypełnia jego wolę, tego wysłuchuje.
Od wieków nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy ślepego od urodzenia. (aiōn g165)
33 Ve ak thlang ve Khawsa venawh kaw am mantaw, ikaw awm am sai hly thai hy,” tinak khqi hy.
Gdyby on nie był od Boga, nie mógłby nic uczynić.
34 Cawh cekkhqi ing, “Thawlh doena na thang awh vam hu nu; nang ing awi kqawn law qee lawt hyk ti!” tina uhy. Anih ce ak chang na hqek uhy.
Odpowiedzieli mu: Urodziłeś się cały w grzechach i ty nas uczysz? I wypędzili go precz.
35 Anih hqek uhy, tice Jesu ing ang zaak awh anih ce sui nawh a huh awh, “Thlanghqing Capa ve nak cangnaak aw? tina hy.
A gdy Jezus usłyszał, że go wypędzili, znalazł go i zapytał: Czy wierzysz w Syna Bożego?
36 Ce ak thlang ing, “Anih ce a u nu, Bawipa? Anih ce kak cangnaak aham kqawn law lah,” tina hy.
A on odpowiedział: A któż to jest, Panie, abym w niego wierzył?
37 Jesu ing, “Tu awh amah ce hu hawh hyk ti; nang a venawh awi ak kqawn ve anih hawh ni,” tina hy.
I powiedział do niego Jezus: I widziałeś go, i ten, który mówi z tobą, jest nim.
38 Cawh ce ak thlang ing, “Bawipa, cangna nyng,” tina nawh bawk hy.
A on powiedział: Wierzę, Panie! I oddał mu pokłon.
39 Jesu ing a venawh, “Awideng aham khawmdek awh law nyng, mikhypkhqi mikdai sak ham ingkaw mikdaikhqi mikhyp sak hamna,” tinak khqi hy.
Jezus mu powiedział: Przyszedłem na ten świat na sąd, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, stali się ślepi.
40 Cawh amik awm Farasi thlang pynoet ing ce ak awi ce aming zaak awh, “Ikaw? Kaimih awm kami mik hyp lawt nawh aw?” tina uhy.
I usłyszeli to niektórzy z faryzeuszy, którzy z nim byli, i zapytali go: Czy i my jesteśmy ślepi?
41 Jesu ing, “Nami mik a hyp mantaw thawlhnaak am ta hly hlai uhyk ti, cehlai ka mi mik dai hy namiti adawngawh nami thawlhnaak ce awm hun hy,” tinak khqi hy.
Jezus im odpowiedział: Gdybyście byli ślepi, nie mielibyście grzechu, lecz teraz mówicie: Widzimy – dlatego wasz grzech pozostaje.
