Johan 4
1 Jesu ing Johan anglakawh hubat khawzah khqoet hu nawh baptisma awm khawzah pehy tice Farasikhqi ing za uhy,
A gdy Pan poznał, że faryzeusze usłyszeli, iż Jezus więcej [ludzi] czynił uczniami i chrzcił niż Jan;
2 Jesu amah ingtaw baptisma ce am pehy, a hubatkhqi ing ni ami peek hy.
(Chociaż sam Jezus nie chrzcił, lecz jego uczniowie);
3 Bawipa ing ce ce a sim awh, Judah ce cehta nawh Kalili na cet tlaih hy.
Opuścił Judeę i odszedł znowu do Galilei.
4 Cawh Samari qam awhkawng ceh aham ce awm hy.
A musiał iść przez Samarię.
5 Cedawngawh Jakob ing a capa Joseph a venawh a peek lo a venawh ak awm, Sikar ak mingnaak Samari khaw ce pha hy.
I przyszedł do miasta w Samarii, zwanego Sychar, blisko pola, które Jakub dał swemu synowi Józefowi.
6 Cawh Jakob ing tui ak cawh tuikuk awm hy, lam a cehnaak awh ce hoet nawh, Jesu taw cawhkaw tuikuk a venawh ce ngawi hy. Khawnoek kquk tluk law hawh hy.
A była tam studnia Jakuba. Jezus więc, zmęczony drogą, usiadł sobie na studni. A było około godziny szóstej.
7 Cawh Samari nu pynoet ce tui ak than na law hy, Jesu ing a venawh, “Tui awk ahamni pe lah,” tina hy.
[I] przyszła kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus powiedział do niej: Daj mi pić.
8 A hubatkhqi taw buh ak thlai aham khawk khuina cet hawh uhy.
Jego uczniowie bowiem poszli do miasta, aby nakupić żywności.
9 Samari nu ing a venawh, “Nang taw Juda thlang, kai ve Samari nu ni. Ikawmyihna tui awk aham kai a venna na thoeh law?” tina hy. (Judakhqi ing Samarikhqi ve am pawlneng qu khawi uhy.)
Wtedy Samarytanka powiedziała do niego: Jakże ty, będąc Żydem, prosisz mnie, Samarytankę, o coś do picia? Gdyż Żydzi nie obcują z Samarytanami.
10 Jesu ing a venawh, “Khawsa a kutdo ce sim nawh na venawh tui ak thoeh lawkung ve na sim mantaw, nang ing thoeh kawm tiksaw anih ing hqingnaak tui ce ni pe hlai voei,” tina hy.
Jezus jej odpowiedział: Gdybyś znała ten dar Boży i [wiedziała], kim jest ten, który ci mówi: Daj mi pić, ty prosiłabyś go, a dałby ci wody żywej.
11 Cawh cawhkaw nu ing, “Bawipa, cawhtaw tui awm na than aham am ngoe voel hy, tuikuk awm dung soeih hy. Cawhkaw hqingnaak tui ce hana kaw nu na huh thai kaw?
I powiedziała do niego kobieta: Panie, nie masz czym naczerpać, a studnia jest głęboka. Skąd więc masz tę wodę żywą?
12 Nang ve kaimih a pa Jocob anglakawh na bau khqoet nawh nu? Anih ing vawhkaw tuikuk ve kaimih a venawh ni ceh pe taak khqi hy, amah ingawm ve a tui ve a na aw hy, a canaakhqi ingkaw ak khqin a taakkhqi ingawm a na aw uhy,” tina hy.
Czy ty jesteś większy niż nasz ojciec Jakub, który nam dał tę studnię i sam z niej pił, a także jego synowie i jego dobytek?
13 Jesu ing a venawh, “U awm vawhkaw tui ak awkhqi boeih taw tui ngaih tlaih kaw,
Odpowiedział jej Jezus: Każdy, kto pije tę wodę, znowu będzie pragnął.
15 Nu ing a venawh, “Bawipa, tui am ka ngaihnaak voel aham cawhkaw tui ce ni pe lah, vawhkaw tui awm am ka thannaak voel aham,” tina hy.
Kobieta powiedziała do niego: Panie, daj mi tej wody, abym nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać.
16 Jesu ing, “Cet nawh na vaa ce vak khy nawhtaw voei law tlaih,” tina hy.
Jezus jej powiedział: Idź, zawołaj swego męża i przyjdź tu.
17 Anih ing, “Vaa am ta nyng,” tina hy. Jesu ing a venawh, “Vaa am ta nyng, na ti ce thym hy.
Odpowiedziała kobieta: Nie mam męża. Jezus jej powiedział: Dobrze powiedziałaś: Nie mam męża.
18 Cehlai vaa pumha ta hawh hyk ti, tuhkaw pa na taak ce awm na vaa amni. Tuhkaw nak kqawn ce thym hy,” tina hy.
Miałaś bowiem pięciu mężów, a [ten], którego masz teraz, nie jest twoim mężem. Prawdę powiedziałaś.
19 Nu ing, “Bawipa, nang ve tawngha ni tice ni sim nyng.
Kobieta mu powiedziała: Panie, widzę, że jesteś prorokiem.
20 Ka pakhqi ing ve a tlang awh Khawsa ana beek uhy, cehlai nangmih Judakhqi ingtaw Jerusalem awh ni Khawsa beek aham a awm hy, ti uhyk ti,” tina hy.
Nasi ojcowie na tej górze czcili [Boga], a wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy [go] czcić.
21 Jesu ing, “Nang nu, nik cangna lah, ve tlang ingkaw Jerusalem kqawn kaana, Pa bawknaak a tym ce law hawh kaw.
Jezus powiedział do niej: Kobieto, wierz mi, że nadchodzi godzina, gdy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcić Ojca.
22 Nangmih Samari thlangkhqi ing am nami sim ce bawk uhyk ti; cehlai thaawngnaak ce Judakhqi venawh kawng a law dawngawh, kaimih ingtaw ka mi sim ce bawk unyng.
Wy czcicie to, czego nie znacie, a my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie pochodzi od Żydów.
23 Cehlai Khawsa ak bawkkhqi ing Pa ce Myihla ingkaw awitak ing bawknaak a tym ce law kaw, tuh awm law hawh hy, cemyihna Khawsa ak bawk thlangkhqi ce Pa ing sui hy.
Ale nadchodzi godzina, i teraz jest, gdy prawdziwi czciciele będą czcić Ojca w duchu i w prawdzie. Bo i Ojciec szuka takich, którzy będą go czcić.
24 Khawsa taw Myihla na a awm dawngawh amah ak beek thlangkhqi ing Myihla ingkaw awitak ing a beek aham awm hy,” tina hy.
Bóg [jest] duchem, więc ci, którzy go czczą, powinni go czcić w duchu i w prawdzie.
25 Nu ing, “Messiah law kaw tice sim nyng. Anih a law awh, ik-oeih boeih boeih ce kqawn caih law kaw,” tina hy.
Kobieta mu powiedziała: Wiem, że przyjdzie Mesjasz, zwany Chrystusem. Gdy on przyjdzie, oznajmi nam wszystko.
26 Cawh Jesu ing, “Nang a venawh awi ak kqawn kai ve anih hawh ni,” tina hy.
Jezus jej powiedział: Ja, który mówię z tobą, jestem nim.
27 Cekcoengawh a hubatkhqi ce voei law tlaih uhy, nu ing awi anik kqawn ce ami huh awh amik kawpoek kyi hy. Cehlai u ingawm “Kaw na ngaih? Ikawtih aw nu ingqawi awi na nik kqawn?” tinawh am doet uhy.
A wtem przyszli jego uczniowie i dziwili się, że rozmawia z kobietą. Nikt jednak nie powiedział: O co się pytasz? albo: Dlaczego z nią rozmawiasz?
28 Cawhkaw nu ing a tuium ce cehta nawh khawk khuina ang dawng coengawh thlangkhqi venawh,
I zostawiła kobieta swoje wiadro, poszła do miasta i powiedziała ludziom:
29 “Law unawh taw, ka them sai boeih boeih ak kqawn lawkung thlang ce toek law lah uh. Khrih hy leek nu?” tinak khqi hy.
Chodźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział wszystko, co zrobiłam. Czy to nie jest Chrystus?
30 Thlangkhqi ce khawk khui awhkawng law unawh anih ce ak toek na cet uhy.
Wyszli więc z miasta i przyszli do niego.
31 Cawh a hubatkhqi ing, “Cawngpyikung, buh ai cang thoeih ti,” tina uhy.
A tymczasem uczniowie prosili go: Mistrzu, jedz.
32 Cehlai a mingmih a venawh, “Nangmih ing am nami sim ai kawi buh ta nyng,” tinak khqi hy.
A on im powiedział: Ja mam pokarm do jedzenia, o którym wy nie wiecie.
33 A hubatkhqi ing, “Thlang pynoet oet ing ai kawi haw law pe nawh hy voei nu?” ti uhy.
Uczniowie więc mówili między sobą: Czy ktoś przyniósł mu jedzenie?
34 Jesu ing, “Anik tyikung ak kawngaih sai aham ingkaw a bibi coeng peek aham ve ka buh ni.
Jezus im powiedział: Moim pokarmem jest wypełniać wolę [tego], który mnie posłał, i dokonać jego dzieła.
35 Hlak phli coeng awhtaw caang ah khoek hawh kaw, ti uhyk ti ka ti my? Ka nik kqawn peek khqi, nami mik dai unawh lokhqi ce toek lah uh! Caang hin nawh ah aham khoek hawh hy.
Czyż nie mówicie, że jeszcze cztery miesiące, a przyjdzie żniwo? Oto mówię wam: Podnieście wasze oczy i przypatrzcie się polom, że już są białe, [gotowe] do żniwa.
36 Tuh za caang ak aatkung ing thaphu hu hawh hy, caang ak sawkung ingkaw caang ak aatkung ce ani zeelnaak thai aham, kumqui hqingnaak aham caang ce tuh aat hawh hy. (aiōnios g166)
A kto żnie, otrzymuje zapłatę i zbiera owoc na życie wieczne, aby i ten, kto sieje, i ten, kto żnie, razem się radowali. (aiōnios g166)
37 Thlang pynoet ing saw nawh, pynoet ing aat hy,’ tinaak awi ve thym hy.
W tym właśnie prawdziwe jest przysłowie: Kto inny sieje, a kto inny żnie.
38 Nangmih ing am nami bi lo khuiawh cang ah ahamni tyi khqi nyng. Thlak chang ing bibi ak kyi ce ana bi hawh uhy, nangmih ing a mingmih a bibinaak ce aat uhyk ti,” tinak khqi hy.
Ja was posłałem żąć to, nad czym nie pracowaliście. Inni pracowali, a wy weszliście w ich pracę.
39 Cawhkaw nu ing, “Ka ik-oeih sai boeih kqawn law hy,” tinawh a simpyinaak awh ce a khawk khui awhkaw Samari thlang khawzah ing cangna uhy.
Wtedy wielu Samarytan z tego miasta uwierzyło w niego z powodu opowiadania tej kobiety, która świadczyła: Powiedział mi wszystko, co zrobiłam.
40 Samari thlangkhqi ce a ven ami pha law awh, a mingmih a venawh awm aham thoeh uhy, cedawngawh khaw hih voei a mingmih ce awm pyi hy.
Gdy więc Samarytanie przyszli do niego, prosili go, aby u nich został. I został tam przez dwa dni.
41 Ak awih kqawn awh thlang khawzah ngai ing cangna uhy.
I o wiele więcej ich uwierzyło z powodu jego słowa.
42 Cekkhqi ing cawhkaw nu a venawh, “Nang ing nak kqawn awh ap cangna unyng saw; ka mimah qoe qoe ing za unawh ve ak thlang ve khawmdek thaawngkung ni tice ka sim dawgawh, cangna hawh unyng,” tina uhy.
A [tej] kobiecie mówili: Wierzymy już nie z powodu twojego opowiadania. Sami bowiem słyszeliśmy i wiemy, że to jest prawdziwie Zbawiciel świata, Chrystus.
43 Khaw hihvoei a awm coengawh Kalili na cet hy.
A po dwóch dniach odszedł stamtąd i poszedł do Galilei.
44 Tawngha a u awm amah a ram awh zoeksang na am awm khawi hy, tinawh Jesu amah qoe ing ak kqawn hawh dawngawh.
Sam Jezus bowiem dał świadectwo, że prorok nie doznaje czci w swojej ojczyźnie.
45 Kalili ce a pha awh, Kalili thlangkhqi ing do uhy. Jerusalem khaw awh cehtaak poei awhkaw a them saikhqi boeih ce ami huh dawngawh, cawh cekkhqi ce cawh awm lawt uhy.
A gdy przyszedł do Galilei, Galilejczycy przyjęli go, widząc wszystko, co uczynił w Jerozolimie w święto. Oni bowiem też przyszli na święto.
46 Cekcoengawh tui misur na ang coeng saknaak Kalili ram awhkaw Kana khaw na cet tlaih hy. Cawh Kapernaum khaw awh a capa ak tlo qalboei pynoet ce cawh awm hy.
Wtedy Jezus znowu przyszedł do Kany Galilejskiej, gdzie przemienił wodę w wino. A był w Kafarnaum pewien [dworzanin] królewski, którego syn chorował.
47 Cawhkaw boei ing Judah ram awhkawng Kalili ram na Jesu law hy tice ang zaak awh, a venna law nawh ak thi tawm a capa ce qoei sak aham qeennaak thoeh hy.
Ten, usłyszawszy, że Jezus przyszedł z Judei do Galilei, udał się do niego i prosił go, aby przyszedł i uzdrowił jego syna, gdyż był umierający.
48 Jesu ing a venawh, “Nangmih ing kawpoek kyi ik-oeih ingkaw hatnaakkhqi am nami huh awhtaw ityk awh awm ap cangna hly uhyk ti,” tina hy.
I powiedział do niego Jezus: Jeśli nie ujrzycie znaków i cudów, nie uwierzycie.
49 Cawhkaw boei ing, “Bawipa, ka capa a thih hlanawh law cang lah,” tina hy.
[Dworzanin] królewski powiedział do niego: Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko.
50 Jesu ing, “Cet hlah, na capa ce qoei hawh hy,” tina hy. Jesu ak awi ce cangna nawh cet hy.
Jezus mu powiedział: Idź, twój syn żyje. I uwierzył ten człowiek słowu, które powiedział mu Jezus, i poszedł.
51 Lam awh a ceh awh, a tyihzawihkhqi ing a capa ce leek tlaih hawh hy ti awithang leek ing ana do law uhy.
A gdy już szedł, jego słudzy wyszli mu naprzeciw i oznajmili: Twoje dziecko żyje.
52 Han a tym awh nu a capa a leek tlaih tice a doet awh, a venawh, “Zan awh khawnoek khqih awh a tlawhnaak ing hlah law hy,” tina uhy.
Wtedy zapytał ich o godzinę, w której poczuło się lepiej. I odpowiedzieli mu: Wczoraj o godzinie siódmej opuściła go gorączka.
53 Ce a tym ce Jesu ing a venawh, “Na capa ce qoei hawh hy,” a tinak a tym na awm hy tice a pa ing sim hy. Cedawngawh amah ingkaw a ipkhuikaw boeih ing cangna uhy.
Wówczas ojciec poznał, że to [była] ta godzina, w której Jezus powiedział do niego: Twój syn żyje. I uwierzył on sam i cały jego dom.
54 Vawhkaw kawpoek kyi hatnaak ik-oeih ve Jesu ing Judah qam awhkawng Kalili qam na a law coengawh a sai hih voeinaak na awm hy.
To był drugi cud, który Jezus uczynił, przyszedłszy z Judei do Galilei.
