Johan 20
1 Khaw khqih nyn khui awhkaw khawnghi lamma cyk mymcang hqit awh, Meri Magdalene ce, khaw than hun saw phyi na cet hy, cawh phyi chawmkeng awhkaw lung ak thoeng qu ce hu hy.
A pierwszego dnia po szabacie, rano, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena przyszła do grobu i zobaczyła kamień odwalony od grobowca.
2 Cedawngawh Simon Piter ingkaw Jesu ing a lungnaak ak chang hubat thlang a venna dawng nawh, “Phyi khui awhkawng Bawipa ce hana nu ta valh hawh uhy, hana nu ami taak hy voei am sim nyng,” tina hy.
Wtedy pobiegła i przyszła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i powiedziała do nich: Zabrali Pana z grobu i nie wiemy, gdzie go położyli.
3 Cedawngawh Piter ingkaw ak chang hubat thlang ce phyi na cet hy nih.
Wyszedł więc Piotr i ten drugi uczeń i poszli do grobu.
4 Dawng haih hy nih, cehlai ak chang hubat ing Piter ce dawng ta nawh phyi ce lamma na pha hy.
I biegli obaj razem, ale ten drugi uczeń wyprzedził Piotra i pierwszy przybył do grobu.
5 Anih ce nung koep nawh phyi ce a toek awh hi doeng a awm ce hu hy, cehlai amah taw am nu lut hy.
Kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednak tam nie wszedł.
6 Cawh a hu na a cehtaak Piter ce law nawh, phyi khuina ce nu lut hy,
Przyszedł też Szymon Piotr, idąc za nim. Wszedł do grobowca i zobaczył leżące płótna;
7 cekcoengawh Jesu a lu zennaak thlakthi hi awm hu bai hy. Cawhkaw hi ce amah doeng ak chang cana tum qu nawh awm hy.
I chustę, która była na jego głowie, położoną nie z płótnami, ale zwiniętą osobno na jednym miejscu.
8 Phyi ak pha ma hubat ak chang ce awm a hu na taw phyi khuina nu lut lawt hy. Anih ing ce ce hu nawh cangna hy.
Potem wszedł także ten drugi uczeń, który pierwszy przybył do grobu, zobaczył i uwierzył.
9 (Ca Ciim awhkawng thihnaak awhkawng Jesu a thawh tlaihnaak akawng ce am zasim hlan bak bak uhy.)
Jeszcze bowiem nie rozumieli Pisma, że miał zmartwychwstać.
10 Cekcoengawh a hubat qawi ce im na voei hy nih,
Wtedy uczniowie powrócili do domu.
11 cehlai Meri cetaw phyi a venawh dyi nawh kqang hy. Ang kqang doena koep nawh phyi ce toek hy.
Ale Maria stała na zewnątrz przed grobem, płacząc. A gdy płakała, nachyliła się do grobowca;
12 Ak baawk phung khan ceityih pakkhih ce Jesu a qawk ami soeinaak awh, pynoet ce a lu benawh pynoet ce a kaw benawh ngawi hy nih.
I ujrzała dwóch aniołów w bieli, którzy siedzieli tam, gdzie było złożone ciało Jezusa, jeden u głowy, a drugi u nóg.
13 Cek kqawi ing, “Nu kawtih nang kqang?” tina hy nih. Anih ing, “Hana nu ka Bawipa khyn valh hawh uhy, hana nu ami taak hy voei am sim nyng,” tina qawi hy.
I zapytali ją: Kobieto, czemu płaczesz? Odpowiedziała im: Bo zabrali mego Pana i nie wiem, gdzie go położyli.
14 Cawh, hu benna ang hawi awh ce, cawhkaw ak dyi Jesu ce hy hqoet hy, cehlai Jesu ni tina am hat hy.
A to powiedziawszy, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, lecz nie wiedziała, że to Jezus.
15 Anih ing, “Nu kawtih nang kqang? Unu na sui?” tina hy. Dum ak qeh thlang amyih ni tina poek nawh, a venna, “Nang ing na khyn awhtaw na taaknaak hun nik kqawn pe lah, law na vang nyng,” tina hy.
Jezus ją zapytał: Kobieto, czemu płaczesz? Kogo szukasz? A ona, sądząc, że to ogrodnik, odpowiedziała mu: Panie, jeśli ty go wziąłeś, powiedz mi, gdzie go położyłeś, a ja go zabiorę.
16 Cawh Jesu ing a venawh, “Meri,” tina hy. Anih ce hawi qu nawh Aqamaic awi na, “Rabboni,” (“Cawngpyikung,” tinak ni) tina hy.
Jezus powiedział do niej: Mario! A ona, obróciwszy się, powiedziała do niego: Rabbuni! – co się tłumaczy: Nauczycielu.
17 Jesu ing, “Pa a venna kang voei hlan a dawngawh, kai ve koeh nim tu voel moe. Ka koeinaakhqi venna mah cet nawhtaw, ‘Ka Pa ingkaw nangmih a Pa, ka Khawsa ingkaw nangmih a Khawsa venna voei hly tlaih hawh nyng, tihy,’ tinawh kqawn law pek khqi,” tina hy.
Jezus do niej powiedział: Nie dotykaj mnie, bo jeszcze nie wstąpiłem do mego Ojca. Ale idź do moich braci i powiedz im: Wstępuję do mego Ojca i waszego Ojca, i [do] mego Boga, i waszego Boga.
18 Meri Magdalene ing a hubatkhqi venna cet nawh ve ak awithang ce kqawn pek khqi hy: “Bawipa taw hu hawh nyng!” tinak khqi hy. Vawhkaw ik-oeihkhqi ve anih ing a venawh kqawn pehy tice cekkhqi venawh kqawn pehy.
Przyszła [więc] Maria Magdalena, oznajmiając uczniom, że widziała Pana i że jej to powiedział.
19 Ce a khawnghi, khqih nyn khui awhkaw lamma cyk khawnghi khawmy benawh, hubatkhqi ce pynoet na cun unawh awm uhy, Judakhqi amik kqih a dawngawh chawh kalh khoep uhy, cawh Jesu ce law nawh cekkhqi anglak lung awh dyih pek khqi hy, “Nami venawh ngaihdingnaak awm seh!” tinak khqi hy.
A gdy był wieczór tego pierwszego dnia po szabacie, a drzwi były zamknięte tam, gdzie zgromadzili się uczniowie z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i powiedział do nich: Pokój wam.
20 Ve ak awi ak kqawn coengawh, a kut ingkaw a veei ce huh khqi hy. Bawipa ce ami huh awh zeel uhy.
A to powiedziawszy, pokazał im swoje ręce i bok. I uradowali się uczniowie, ujrzawszy Pana.
21 Jesu ing, “Nami venawh ngaihdingnaak awm seh! Boei ing kai ani tyih amyihna, kai ing nangmih ce ni tyi khqi nyng,” tinak khqi hy.
Jezus znowu powiedział do nich: Pokój wam. Jak Ojciec mnie posłał, tak i ja was posyłam.
22 Ce ak awi ak kqawn coengawh ang hqi chan nawh ami venawh, “Ciim Myihla hu lah uh.
A to powiedziawszy, tchnął [na nich] i powiedział: Weźcie Ducha Świętego.
23 U a thawlhnaak awm namim qeen boeih taw qeenna awm kawm saw, u a thawlhnaak awm am namim qeen cetaw qeenna am awm kaw,” tinak khqi hy.
Komukolwiek przebaczycie grzechy, są im przebaczone, a komukolwiek zatrzymacie, są im zatrzymane.
24 Thlanghqa hlaihih ak khui awhkaw thlang pynoet, (Didymas ami ti) Thomas ce, Jesu a law awh hubatkhqi anglakawh am awm hy.
A Tomasz, jeden z dwunastu, zwany Didymos, nie był z nimi, gdy przyszedł Jezus.
25 Cedawngawh hubat ak changkhqi ing, “Bawipa hu unyng,” tina uhy. Cehlai cekkhqi venawh, “A kut awhkaw thicung ngaw ingkaw thicung ing ami hennaak a ngaw ce ka kut ing am kak pui nawh a vei ce ka kut ing am ka zam awhtaw ap cangna kawng nyng,” tinak khqi hy.
I powiedzieli mu inni uczniowie: Widzieliśmy Pana. Lecz on powiedział do nich: Jeśli nie zobaczę na jego rękach śladów gwoździ i nie włożę mego palca w ślady gwoździ, i nie włożę mojej ręki w jego bok, nie uwierzę.
26 Khaw khqih nyn a awm coengawh, hubatkhqi taw ipkhui awh cun tlaih bai uhy, cawhtaw Thomas awm awm lawt hy. Chawh ce kalh hlai uhy, Jesu ce law nawh, cekkhqi anglak lung awh dyih pek khqi hy, “Nami venawh ngaihdingnaak awm seh,” tinak khqi hy,
A po ośmiu dniach jego uczniowie znowu byli w domu, a Tomasz z nimi. I przyszedł Jezus, gdy drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i powiedział: Pokój wam.
27 Cekcoengawh Thomas a venawh, “Na kut ing zam nawh, ka kut qawi ve toek lah. Na kut lo nawhtaw ka veei ve zam lah. Koeh upvoet voel nawhtaw cangna hlah,” tina hy.
Potem powiedział do Tomasza: Włóż tu swój palec i obejrzyj moje ręce, wyciągnij swoją rękę i włóż ją w mój bok, a nie bądź bez wiary, ale wierz.
28 Thomas ing, “Ka Bawipa ingkaw ka Khawsa na awm hyk ti!” tina hy.
Wtedy Tomasz mu odpowiedział: Mój Pan i mój Bóg!
29 Cawh Jesu ing, “Nang ing nani huh deng awh nik cangna hyk ti, a huh kaana ak cangnaak thlangkhqi taw ami zoseen hy,” tina hy.
Jezus mu powiedział: Tomaszu, uwierzyłeś, ponieważ mnie ujrzałeś. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
30 Jesu ing a hubatkhqi mik huh awh a sai peek, ve cauk khuiawh qee na amak awm ak chang kawpoek kyi ik-oeih khawzah awm hun hy.
I wiele innych cudów uczynił Jezus na oczach swoich uczniów, które nie są napisane w tej księdze.
31 Cehlai nangmih ing Jesu taw Khrih, Khawsa Capa ni, tice cangna unawh ang ming awh hqingnaak ce nami taaknaak thai aham ve ak ca ve qee na awm hy.
Lecz te są napisane, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w jego imieniu.
