< Johan 12 >

1 Loentak Poei a phanaak aham khaw kquk nyn a ngaih awh, Lazaru a thihnaak awhkawng a thawhnaak khaw Bethani ce pha hy.
Na sześć dni przed Paschą Jezus przyszedł do Betanii, gdzie był Łazarz, który umarł, a którego wskrzesił z martwych.
2 Ce a khaw awh Jesu zoeksangnaak aham buh veelnaak sai pe uhy. Martha ce plawng a tho nawh, Lazaru taw caboei kung awh anih ing ngawi haih lawt hy.
Tam przygotowali mu wieczerzę, a Marta usługiwała. Łazarz zaś był jednym z tych, którzy razem z nim siedzieli przy stole.
3 Cawh Meri ing a phu ak tlo soeih nard bawktui boet oet lo nawh Jesu a khaw ce a hloen coengawh a lusam ing thuut pehy. Cawh ce bawktui baw ing ipkhui ce zing khoep hy.
Wówczas Maria, wziąwszy funt bardzo drogiej maści nardowej, namaściła nogi Jezusa i wytarła je swoimi włosami, a dom napełnił się wonią [tej] maści.
4 Cehlai hubat ak khuiawh kaw Juda Iskariot ak mingnaak thlang pynoet, Jesu zawih ham ak cai ing, am ngaih nawh,
Wtedy jeden z jego uczniów, Judasz Iskariota, [syn] Szymona, ten, który miał go zdradzić, powiedział:
5 “Ikawtih vawhkaw bawktui ve zawi nawh khawdeng hahqahkhqi ama peek? Kumoet thaphu zah qoe law moe,” tihy.
Dlaczego tej maści nie sprzedano za trzysta groszy i nie rozdano [ich] ubogim?
6 (Anih ing hahqahkhqi poek tang tang nawh ak kqawn awm amni, amah ce quk-ai na a awm dawngawh ni; tangka ak khoemkung na awm nawh amah aham cawhkaw tangka ce haw na poepa hy.)
A to mówił nie dlatego, że troszczył się o ubogich, ale ponieważ był złodziejem i miał sakiewkę, a nosił to, co [do niej] włożono.
7 Jesu ing, “Kai a qawk vyih naak hly khawnghi simnaak hamna sai mai seh.
Wtedy Jezus powiedział: Zostaw ją; zachowała to na dzień mego pogrzebu.
8 Hahqahkhqi taw nangmih a venawh awm poepa kaw, cehlai kai taw nangmih a venawh am awm poepa kawng nyng,” tina hy.
Ubogich bowiem zawsze macie u siebie, ale mnie nie zawsze będziecie mieć.
9 Jesu cawh awm hy tice Judahkhqi ing aming zaak awh law unawh, Jesu doeng huh ngaih awh am nawh, thihnaak awhkawng ak tho Lazaru awm huh si ngaih unawh law uhy.
Wtedy wielu [Żydów] dowiedziało się, że tam jest; i przyszli nie tylko z powodu Jezusa, ale także, by zobaczyć Łazarza, którego wskrzesił z martwych.
10 Cedawngawh khawsoeih boeikhqi ing Lazaru awm him hamna teng uhy;
I naradzali się naczelni kapłani [nad tym], żeby zabić również Łazarza;
11 Judah thlang khawzah ing a nih ce cangna unawh Jesu venna a mi ceh ak camawh.
Gdyż z jego powodu wielu spośród Żydów odstąpiło i uwierzyło w Jezusa.
12 A khawngawi nyn awh Poei awh ak law thlang kqeng ing Jesu taw Jerusalem na law hy tice za uhy.
Nazajutrz mnóstwo ludzi, którzy przyszli na święto, usłyszawszy, że Jezus idzie do Jerozolimy;
13 Samtoe khyn unawh ak do na cet uhy. “Hosanna!” “Bawipa ming ing ak law taw zoseennaak awm seh!” “Israel Sangpahrang taw a zoseen seh!” tinawh khy uhy.
Nabrało gałązek palmowych, wyszło mu naprzeciw i wołało: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana, król Izraela!
14 Jesu ing meqang ca ce hunawh ak khanawh ce ngawi hy,
A Jezus, znalazłszy oślątko, wsiadł na nie, jak jest napisane:
15 “Aw Zion canu, koeh kqih; toek lah, na Sangpahrang ce meqang awh ngawi kawmsaw law kaw,” tinawh qee ce amyihna.
Nie bój się, córko Syjonu. Oto twój król przychodzi, siedząc na oślątku.
16 Ak cyk awhtaw a hubatkhqi ing vawhkaw ik-oeihkhqi ve am zasim thai uhy. Jesu ce zoeksang na a awm coengawh ni, anih awh ce vawhkaw ik-oeihkhqi ve qee hyt na awm nawh ve a ik-oeihkhqi ve ami na sai peek hy, tice a ming zaksim hyn hy.
Z początku jego uczniowie tego nie zrozumieli, ale gdy Jezus został uwielbiony, wtedy przypomnieli sobie, że to było o nim napisane i że mu tak uczynili.
17 Lazaru ce phyi khuiawh kawng khy nawh thihnaak awhkawng am thawh awh cawhkaw amik awm thlang kqeng ing awi ce anak khypyi poe uhy.
Dawali więc świadectwo ludzie, którzy z nim byli, gdy Łazarza wywołał z grobowca i wskrzesił go z martwych.
18 Thlang khawzah ing, cawhkaw kawpoek kyi ik-oeih a sai ce aming zaak awh anih ce huh aham cet uhy.
Dlatego też ludzie wyszli mu naprzeciw, bo usłyszeli, że on uczynił ten cud.
19 Cedawngawh Farasikhqi ing, “Ikaw amni ti thai voel hawh hy ve, toek lah uh, khawmdek ing amah a hu kquut hawh hy ve!” ti uhy.
Wtedy faryzeusze mówili między sobą: Widzicie, że nic nie zdziałacie. Oto świat poszedł za nim.
20 Poei awh Khawsa bawk aham ak cetkhqi anglakawh Greek thlangkhqi awm awm lawt uhy.
A wśród tych, którzy przychodzili [do Jerozolimy], żeby oddać cześć [Bogu] w święto, byli pewni Grecy.
21 Cekkhqi ce Kalili qam Bethsaida khaw awhkaw Philip a venawh law unawh, qeennaak thoeh uhy. “Jesu huh aham ngaih hlai unyng,” tina uhy.
Oni to przyszli do Filipa, który był z Betsaidy w Galilei, i prosili go: Panie, chcemy zobaczyć Jezusa.
22 Philip ing Andru a venna cet nawh kqawn pehy, Cekcoengawh Andru ingkaw Philip ing Jesu a venawh kqawn pehy nih.
Filip przyszedł i powiedział Andrzejowi, a z kolei Andrzej i Filip powiedzieli Jezusowi.
23 Jesu ing, “Thlanghqing Capa zoeksang na a awmnaak tym taw pha hawh hy.
A Jezus im odpowiedział: Nadeszła godzina, aby Syn Człowieczy został uwielbiony.
24 Awitak kanik kqawn peek khqi, camci ce dek awh tla nawh ama thih awhtaw, ak khawi khawina kawm saw; a thih mantaw khawzah na vui thaih hy.
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, samo zostaje. Jeśli jednak obumrze, wydaje obfity plon.
25 U awm amah a hqingnaak ak lungnaak taw plam kaw, ve khawmdek awh a hqingnaak ce ak sawhnaak ingtaw kumqui hqingnaak ce khoem kaw. (aiōnios g166)
Kto miłuje swoje życie, utraci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. (aiōnios g166)
26 U awm ka bi ak bi ingtaw ka hu awh a ni hquut aham awm hy; kai ka awmnaak awh ka tyihzawih ce awm lawt kaw.
Jeśli ktoś mi służy, niech idzie za mną, a gdzie ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś będzie mi służył, uczci go mój Ojciec.
27 Tuh kak kawlung khuikha hy, kaw kak kqawn lah voei? ‘Ka Pa, ve atym khuiawh kawng ni hul lah? Amni, ve a dawngawh ni ve atym awh ve ka law hy.
Teraz moja dusza jest zatrwożona. I cóż powiem? Ojcze, zachowaj mnie od tej godziny? Przecież dlatego przyszedłem na tę godzinę.
28 Ka Pa, nang ming ce zoeksang lah,” tina hy. Cawh khan benna kaw awi ing, “Zoeksang hawh nyng, zoeksang tlaih bai kawng nyng,” tina hy.
Ojcze, uwielbij swoje imię. Wtedy rozległ się głos z nieba: Uwielbiłem i jeszcze uwielbię.
29 Cawhkaw amik awm thlang kqeng ing aming zaak awh khawhum awi ni, ti uhy; thlang vang ingtaw khan ceityih ing awi kqawn pehy, ti uhy.
A ludzie, którzy stali i słyszeli, mówili: Zagrzmiało. A inni mówili: Anioł do niego przemówił.
30 Jesu ing, “Vawhkaw awi ve nangmih a leeknaak ahamni, kai aham amni.
Jezus odpowiedział: Ten głos rozległ się nie ze względu na mnie, ale ze względu na was.
31 Tuhtaw khawmdek ve awideng aham awm hawh hy; Khawmdek boei ve hqek na awm hawh kaw.
Teraz odbywa się sąd tego świata, teraz władca tego świata będzie wyrzucony precz.
32 Cehlai Khawmdek awhkawng kai ve tai na ka awm awh, thlang boeih ce ka venna dawk kawng nyng,” tina hy.
A ja, jeśli będę wywyższony nad ziemię, pociągnę wszystkich do siebie.
33 Vemyihna ak kqawnnaak taw amah a thihnaak hly ceni ak kqawn ngaihnaak hy.
A mówił to, dając znać, jaką śmiercią miał umrzeć.
34 Cawh thlang kqeng ing, “Anaa awi awhtaw Khrih taw a poepa na awm kaw, tinawh za unyng, ikawmyihna nang ingtaw, ‘Thlanghqing Capa taw tai na awm kaw,’ na ti bai? Thlanghqing Capa ve a u nu?” tina uhy. (aiōn g165)
Ludzie mu odpowiedzieli: Dowiedzieliśmy się z prawa, że Chrystus trwa na wieki. Jakże więc ty [możesz] mówić, że Syn Człowieczy musi być wywyższony? Któż to jest Syn Człowieczy? (aiōn g165)
35 Cawh Jesu ing cekkhqi venawh, “Nangmih ing vangnaak ve kawlhkalh ca ni nami taak hly hy. Thannaak ing a ni pha khqi hlanawh, vangnaak ak khuiawh cet lah uh. Thannaak ak khuiawh ak cet ing hana nu ka ceh tice am sim hy.
Wtedy Jezus powiedział im: Jeszcze przez krótki czas jest z wami światłość. Chodźcie więc, dopóki macie światłość, żeby was ciemność nie ogarnęła. Bo kto chodzi w ciemności, nie wie, dokąd idzie.
36 Vangnaak a cakhqi na nami awmnaak thai aham, vangnaak nami taak tloek awh ce vangnaak ce ypna lah uh,” tinak khqi hy. Awi ak kqawn coengawh, Jesu ing cehta nawh, cekkhqi ce thuk tak khqi hy.
Dopóki macie światłość, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. Gdy Jezus to powiedział, odszedł i ukrył się przed nimi.
37 Vawhkaw kawpoek kyi themkhqi boeih ve a mingmih amik huh awh a sai peek coengawh awm a mingmih ing ap cangna bak bak hyn uhy.
A choć tak wiele cudów uczynił wobec nich, [jednak] nie uwierzyli w niego;
38 Vetaw tawngha Isaiah ing a nak kqawn ce a soepnaak hly hawh ni: “Bawipa, kaimih ak awi ve u ing ak cangnaak, u a venawh nu Bawipa a kut ce ang dang?” a ti ce.
Aby się wypełniło słowo, które powiedział prorok Izajasz: Panie, któż uwierzył naszemu głoszeniu? I komu ramię Pańskie zostało objawione?
39 Ve a dawngawh cekkhqi ing am cangna thai hy, tawngha Isaiah ing:
Dlatego nie mogli uwierzyć, bo jeszcze Izajasz powiedział:
40 Ami mik ce hyp sak nawh ami kawlung ce hqam sak hy, Cedawgawh ami mik ing am hu thai unawh, Amik kawlung ingawm am zasim thai uhy, Ang voei na awm am voei thai uhy, Cemyih am mantaw kai ing qoei sak khqi kawng,” tinawh ana qee hawh hy.
Zaślepił ich oczy i zatwardził ich serce, aby oczami nie widzieli i sercem nie zrozumieli, aby się nie nawrócili, żebym ich nie uzdrowił.
41 Isaiah ing Jesu a boeimangnaak ce ana huh dawngawh vemyihna anak kqawn hawh hy.
To powiedział Izajasz, gdy widział jego chwałę i mówił o nim.
42 Cawh thlang khawzah ingkaw sawikungkhqi ingawm cangna uhy. Cehlai Farasikhqi ce kqih unawh, sinakawk khuiawh kawng ni hqek hau kaw, ami ti dawngawh amik cangnaak ce ap kqawn uhy;
Jednak i z przełożonych wielu uwierzyło w niego, ale z powodu faryzeuszy nie wyznawali [go], aby nie wyłączono ich z synagogi.
43 Khawsa am kyihnaak anglakawh thlanghqing am kyihnaak ce ngaih bet uhy.
Umiłowali bowiem chwałę ludzką bardziej niż chwałę Bożą.
44 Cawh Jesu ing khy doena, “Thlang ing kai anik cangnaak awh, kai doeng amnik cangna nawh, kai anik tyikung ce awm cangna hy.
A Jezus wołał: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał.
45 Kai ce ani toek awh kai anik tyikung ce hu hy.
I kto mnie widzi, widzi tego, który mnie posłał.
46 U awm kai anik cangnaak thlang ce than khuiawh ama awmnaak aham, kai taw khawmdek vangnaak aham law nyng.
Ja, światłość, przyszedłem na świat, aby każdy, kto wierzy we mnie, nie pozostał w ciemności.
47 U awm kak awi za nawh am haana mai seiawm awi am deng nyng. Khawmdek awideng aham am law nyng, ak hul ahamni ka law hy.
A jeśli ktoś słucha moich słów, a nie uwierzy, ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem [po to], żeby sądzić świat, ale żeby zbawić świat.
48 Kai ni oelh nawh kak awi amak do ak thlang awi ak dengkung ce awm hy; kak kqawn awi ing anih ce khawnghi a dyt awh thawlh sak kaw.
Kto mną gardzi i nie przyjmuje moich słów, ma kogoś, kto go sądzi: słowo, które ja mówiłem, ono go osądzi w dniu ostatecznym.
49 Kamah poek awh awi ap kqawn nyng, cehlai kai anik tyikung ing kak kqawn hly kawi ce nik kqawn sak hy.
Bo ja nie mówiłem sam od siebie, ale ten, który mnie posłał, Ojciec, on mi dał nakaz, co mam powiedzieć i co mówić.
50 Ak awipeek ing kumqui hqingnaak benna sawi hy tice sim nyng. Cedawngawh Pa ing anik kqawn sak khqi boeih boeih ve dyng hy,” tinak khqi hy. (aiōnios g166)
I wiem, że jego nakaz jest życiem wiecznym. Dlatego to, co ja wam mówię, mówię tak, jak mi powiedział Ojciec. (aiōnios g166)

< Johan 12 >