Cei 4
1 Piter ingkaw Johan ing thlangkhqi venawh awi anik kqawn hui awh, khawsoeihkhqi, bawkim temkungkhqi ingkaw Sadusikhqi ce law uhy.
A gdy mówili to do ludzi, nadeszli kapłani, dowódca straży świątynnej i saduceusze;
2 Thihnaak awhkawng ak tho tlaih Jesu ak caming ceityih qawi ing thlang cawngpyi nih nawh awi anik khypyi ce am ngaih uhy.
Oburzeni, że nauczają ludzi i głoszą w Jezusie powstanie z martwych.
3 Cedawngawh Piter ingkaw Johan ce tu unawh, khaw a my hawh adawngawh a khawngawi mymcang dy thawngim khuina thla qawi uhy.
Schwytali ich i wtrącili do więzienia aż do następnego dnia, bo był już wieczór.
4 Cehlai awi amak ngai thlang khawzah ak khuiawh ak kuum ngai ing cangna unawh; thlang mi na thongnga tluk pung uhy.
A wielu z tych, którzy słyszeli słowo, uwierzyło. A mężczyzn było w liczbie około pięciu tysięcy.
5 A khawngawi awh ukkungkhqi, a hqamcakhqi ingkaw anaa awi qeekungkhqi ce Jerusalem awh cun uhy.
Nazajutrz zebrali się w Jerozolimie ich przełożeni, starsi i uczeni w Piśmie;
6 Khawsoih boei khyt Ana, Kaiapha, Johan, Alexander ingkaw khawsoeih boei khyt a cakaw paqeng thlak changkhqi awm cawh awm lawt uhy.
I Annasz, najwyższy kapłan, i Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu najwyższych kapłanów.
7 Piter ingkaw Johan ce khy sak unawh doet uhy: “Hana kaw saithainaak, a u ang ming ing nu ve a themkhqi ve na ni sai?” tina uhy.
Postawili ich na środku i pytali: Jaką mocą albo w czyim imieniu to uczyniliście?
8 Cawh Piter taw Ciim Myihla ing be nawh: “Ukkungkhqi ingkaw a hqamcakhqi!
Wtedy Piotr, pełen Ducha Świętego, powiedział do nich: Przełożeni ludu i starsi Izraela;
9 Tuhngawi awh khawkkhem a venawh qeennaak sainaak awh ikawmyihna a qoeinaak tice kqawn aham nami nik khy awhtaw,
Jeśli my dziś mamy być przesłuchiwani z powodu dobrodziejstwa [wyświadczonego] choremu człowiekowi, dzięki czemu został on uzdrowiony;
10 nangmih ingkaw Israel thlangkhqi boeih ing sim lah uh: Nangmih ing thinglam awh tai hlai uhyk ti, Khawsa ing thihnaak awhkawng am thawh tlaih, Nazareth Jesu Khrih ang ming ing, nangmih a hai awhkaw ak dyi ve qoei hy.
Niech wam wszystkim i całemu ludowi Izraela będzie wiadomo, że w imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, którego wy ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych, przez niego on stoi przed wami zdrowy.
11 Anih taw, nangmih im ak sakungkhqi ing nami qoeng lung ce, a kil awhkaw lung khoeng a phu tlo soeihna coeng hy,” a ti ceni.
On jest tym kamieniem odrzuconym przez was, budujących, który stał się kamieniem węgielnym.
12 “Hulnaak ve hana awm am awm qoe qoe hy, khawnghi ak kaiawh nangmih hul thainaak aham thlanghqing anglakawh ming qoe qoe am awm hy,” tina hy.
I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.
13 Piter ingkaw Johan a qaal leeknaak ce ami huh awh, ca amanik sim, thlang mailai ni, tice ami sim awh amik kawpoekna kyi hy, cehlai cekqawi ce Jesu venawh anik awm ni, tice sim uhy.
Gdy zobaczyli odwagę Piotra i Jana i zrozumieli, że są ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznali również, że byli z Jezusem.
14 Cehlai khawkkhem ak qoei thlang cawh ak dyi ce ami huh awh ikaw awi awm ap kqawn uhy.
Widząc też, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie mogli nic przeciwko [temu] powiedzieć.
15 Cekqawi ce Sunhedrin ak khui awhkawng ami ceh sak coengawh, a mimah ce doet qu uhy.
Rozkazali im więc opuścić Radę i naradzali się między sobą.
16 “Vekqawi ve ikawmyihna nu ni sai lah voei? Jerusalem khawk khuiawh ak awmkhqi boeih ing vawhkaw kawpoek kyi them ani sai ve sim hawh uhy, ningnih ingawm amni oelh thai hy.
Mówili: Co zrobimy z tymi ludźmi? Bo [to], że dokonali oczywistego cudu, wiadomo wszystkim mieszkańcom Jerozolimy i nie możemy temu zaprzeczyć.
17 Cehlai ve ak awi a thang khawnghak hlanawh, ve ang ming ing awi ama nik kqawnnaak voel aham kham pe u sih,” ti uhy.
Lecz żeby się to bardziej nie rozchodziło wśród ludzi, zabrońmy im pod groźbą mówić do kogokolwiek w to imię.
18 Cekcoengawh cekqawi ce khy tlaih unawh, Jesu ang ming ing awi kqawn nawh thlang ama cawngpyi voel aham kqawn pe uhy.
A przywoławszy ich, nakazali, aby w ogóle nie mówili ani nie nauczali w imię Jezusa.
19 Cehlai Piter ingkaw Johan ing, “Khawsak awi ngai anglakawh nangmih ak awi ngai ve nu Khawsa haiawh a thym bet kaw, nangmih ing poek lah uh.
Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli im: Rozsądźcie, czy to sprawiedliwe w oczach Boga bardziej was słuchać niż Boga.
20 Kainih ingtaw ka ni huh ingkaw ka ning zaakkhqi ve ak kqawn kaana am awm thai ti kawng nih nyng,” tina hy nih.
My bowiem nie możemy nie mówić [o tym], co widzieliśmy i słyszeliśmy.
21 Cekkqawi ce kqih am hqin unawh hlah uhy. Ce akawnglam ak camawh thlang boeih ing Khawsa ce a mim kyihcah dawngawh, cekqawi ce ikawm a tina qawi uhy.
A oni zagrozili [im], a nie znajdując żadnej podstawy do ich ukarania, wypuścili ich ze względu na ludzi, bo wszyscy chwalili Boga za to, co się stało.
22 Cawhkaw khawkkhem ak qoei thlang ce kum phlikip hlai law hawh hy.
Człowiek bowiem, na którym dokonał się cud uzdrowienia, miał ponad czterdzieści lat.
23 Cekqawi ce ami hlah coengawh, Piter ingkaw Johan taw ani pyikhqi venna cet tlaih nih nawh Khawsoih boeikhqi ingkaw a hqamcakhqi ing amik kqawn peek ce zaak sak khqi hy nih.
A gdy ich wypuszczono, przyszli do swoich i opowiedzieli im wszystko, co do nich mówili naczelni kapłani i starsi.
24 Cekkhqi ing a ming zaak awh awi pynoet na y unawh Khawsa venawh cykah uhy. “Sawsang soeih Bawipa, nang ing khawk khan, khawmdek, tuicunli ingkaw ak khuiawh ak awmkhqi boeih ve sai hyk ti.
A gdy oni [to] usłyszeli, jednomyślnie podnieśli swój głos do Boga i powiedzieli: Panie, ty [jesteś] Bogiem, który uczynił niebo, ziemię, morze i wszystko, co w nich jest;
25 Namah a tyihzawih, kaimih a pa David am kha awhkawng, Ciim Myihla ing nang ingawh: ‘Ikawtih thlangphyn ahoei amik kaw so nawh, phu amak awmna khaw ami khan hy voei?
Który przez usta swego sługi Dawida powiedziałeś: Dlaczego burzą się narody, a ludzie knują próżne rzeczy?
26 Khawmdek sangpahrang khqi ingkaw ukkungkhqi ing kutoet na Bawipa ingkaw Khrih ce kalh uhy,’ tinawh awi kqawn hyk ti.
Królowie ziemi powstali i książęta zebrali się razem przeciw Panu i przeciw jego Chrystusowi.
27 Herod ingkaw Pontia Pilat ing Gentelkhqi, Israel thlangkhqi mi kutoet na nang a tyihzawih thlak ciim Jesu, nang ing situi na syp ce him aham ve khawk bau khuiawh hqum unawh teng uhy.
Rzeczywiście bowiem Herod i Poncjusz Piłat z poganami i ludem Izraela zebrali się przeciwko twemu świętemu Synowi, Jezusowi, którego namaściłeś;
28 Ak awm hly kawi nang a sai thainaak ingkaw ngaihnaak ak awm oepchoeh ce cekkhqi ing sai uhy.
Aby uczynić to, co twoja ręka i twój wyrok przedtem postanowiły, że ma się stać.
29 Tuh Bawipa, a mingmih am kqih am hqinnaakkhqi ce poek nawhtaw, qaal leek doena nak awi ka mik kqawnnaak thai aham na tyihzawihkhqi ve bawng lah.
A teraz, Panie, spójrz na ich groźby i daj twoim sługom z całą odwagą głosić twoje słowo;
30 Namah a tyihzawih thlak ciim Jesu ing thlaktlo qoei sak thainaak, kawpoek kyi ik-oeihkhqi ingkaw hatnaakkhqi saithainaak aham na kut ce zyng law lah,” tinawh cykcah uhy.
Gdy ty wyciągniesz swoją rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię twego świętego Syna, Jezusa.
31 Ceamyihna ami cykcah coengawh, a mingmih a awmnaak hun ce tlai lyk lyk hy. Ciim Myihla ing be unawh, Khawsa ak awi ce qaal leeknaak ing kqawn uhy.
A gdy oni się modlili, zatrzęsło się miejsce, na którym byli zebrani, i wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i z odwagą głosili słowo Boże.
32 Ak cangnaak thlangkhqi ing kawlung pynoet na ta uhy. U ingawm a taak them ce amah doeng a koena am poek voel unawh ami taakkhqi boeih ce pynoet na qup uhy.
A to mnóstwo wierzących miało [jedno] serce i jedną duszę. Nikt nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.
33 Thaawmnaak ak bau soeih ing ceityihkhqi ing Bawipa Jesu a thawhnaak akawng ce kqawn uhy, qeennaak khawzah ce a mingmih ak khan awh awm hy.
Apostołowie zaś z wielką mocą dawali świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusa i wielka łaska była nad nimi wszystkimi.
34 A mingmih anglakawh ak voet ak hlauh thlang am awm hy. Im a lo ak takhqi ing zawi unawh, a phu tangka ce ami haw law coengawh,
Nie było też wśród nich nikogo, kto by cierpiał niedostatek, gdyż ci, którzy mieli pola albo domy, sprzedawali je i przynosili pieniądze za to, co posprzedawali;
35 ceityihkhqi a khawk kaiawh tloeng uhy. Cawhkaw themkhqi ce a ngoe ngaihnaak amyihna thlang a venawh tei ang paa uhy.
I kładli u stóp apostołów. Rozdzielano [to] każdemu według potrzeb.
36 Kupra qam awhkaw Levi thlang Joseph, ceityihkhqi ing Barnaba tinawh amik khy (ak kqawn ngaihnaak taw Thapeek capa, tinaak) ing,
Także Józef, nazwany przez apostołów Barnabą – co się tłumaczy: Syn Pocieszenia – lewita rodem z Cypru;
37 lo a taak ce zawi nawh a huh tangka ce ceityihkhqi a khawkung awh haw law hy.
Sprzedał ziemię, którą posiadał, a pieniądze przyniósł i położył u stóp apostołów.
