Cei 23

1 Paul ing Sanhedrinkhqi ce toek khqi ceet ceet nawh, “Ka koeinaakhqi, tuhngawi dy awh kawpoek dyngnaak ing Khawsa bi ce bi nyng,” tinak khqi hy.

Paweł, patrząc uważnie na Radę, powiedział: Mężowie bracia, aż do dziś żyłem przed Bogiem z zupełnie czystym sumieniem.

2 Ce ak awi ce ang zaak awh khawsoih boeikhyt Ananias ing Paul a venawh ak dyikhqi venawh Paul ce am kha awh vyk aham awi pehy.

Lecz Ananiasz, najwyższy kapłan, rozkazał tym, którzy przy nim stali, uderzyć go w twarz.

3 Cawh Paul ing, “Nang ak baawkna amik thuut vawng, Khawsa ing namah ni vyk kaw! Anaa awi amyihna kai awideng aham cawh ngawi hyk ti, cehlai namah ing kai vyk aham awi pe tiksaw anaa awi ce hqe nawn hyk ti! tina hy.

Wtedy Paweł powiedział do niego: Uderzy cię Bóg, ściano pobielana! Zasiadłeś, aby mnie sądzić według prawa, a każesz mnie bić wbrew prawu?

4 Paul a venawh ak dyikhqi ing, “Khawsa a khawsoeih boei khyt awm na zyih hy? tina uhy.

Ci zaś, którzy tam stali, powiedzieli: Złorzeczysz najwyższemu kapłanowi Boga?

5 Paul ing, “Koeinaakhqi, anih ve khawsoeih boei khyt tinawh am ka sim dawngawh ni; ‘Nak thlangkhqi ak ukkung ce awih che ing koeh zyi,’ tinawh a qee awm zawk hy,” tinak khqi hy.

Paweł odpowiedział: Nie wiedziałem, bracia, że to najwyższy kapłan. Jest bowiem napisane: Przełożonemu twego ludu nie będziesz złorzeczyć.

6 Cawhkaw amik awmkhqi ak khuiawh thlang vang taw Sadusikhqi na awm nawh, thlang vang taw Farasikhqi na awm uhy, tice Paul ing a huh awh, cawhkaw Sanhedrinkhqi venawh, “Koeinaa khqi, kai ve Farasi capa na ka awm dawngawh Farasi na awm nyng. Thlakthi thawh tlaih ngaih-uunaak ka taak dawngawh tuh awidengnaak hun awh dyi nyng,” tinak khqi hy.

A Paweł, poznawszy, że jedna część składa się z saduceuszy, a druga z faryzeuszy, zawołał do Rady: Mężowie bracia, jestem faryzeuszem, synem faryzeusza. Sądzą mnie [dziś] z powodu nadziei i zmartwychwstania umarłych.

7 Ce ak awi ce ak kqawn awh, Farasikhqi ingkaw Sadusikhqi ce oelh qu unawh, pakkhih na pek qu uhy.

Gdy to powiedział, powstał spór między faryzeuszami a saduceuszami i doszło do rozdwojenia wśród gromady [zebranych].

8 (Sasusikhqi ingtaw, thlakthi thawh tlaihnaak am awm hy, khan ceityih awm am awm nawh myihla awm am awm hy, ti uhy, cehlai Farasikhqi ingtaw vemyihkhqi boeih ve awm hy, ti uhy.)

Saduceusze bowiem mówią, że nie ma zmartwychwstania ani anioła, ani ducha, a faryzeusze wyznają jedno i drugie.

9 Cawh a mimah ce hqo unawh, a mingmih anglak awhkaw anaa awi ak qeekung Farasi thlang vang ce dyi unawh oelh uhy. Cekkhqi ing, “Ve ak thlang awh ve a thawlhnaak ikaw awm am awm hy. Myihla ing nu khan ceityih ing nu awi ak kqawn peek mai mantaw ikawmyihna ni ti hly?” ti uhy.

I wszczął się wielki krzyk, a uczeni w Piśmie ze stronnictwa faryzeuszy zerwali się i zaczęli się spierać, mówiąc: Niczego złego nie znajdujemy w tym człowieku. Jeśli mu coś powiedział duch albo anioł, to nie walczmy z Bogiem.

10 A ming oelh qu khqoet khqoet awh qaalboei ing Paul khqaak kawm uh a ti awh, qalkapkhqi ce tyi khqi nawh Paul ce a mingmih a venawh kawng qalkapkhqi awmnaak na lawh sak khqi hy.

A gdy doszło do wielkiego wzburzenia, dowódca, obawiając się, aby Pawła nie rozszarpali, rozkazał żołnierzom zejść, wyrwać go spośród nich i zaprowadzić do twierdzy.

11 Khawmthan awh Bawipa ing Paul a venawh dang pe nawh, “Nam thin cak sak! Jerusalem khawk khuiawh kai akawng nang dyih pyi amyih na, Rom awh awm kai ve ning dyih pyi hly bai hyk ti,” tina hy.

A następnej nocy Pan stanął przy nim i powiedział: Bądź dobrej myśli, Pawle! Tak bowiem, jak świadczyłeś o mnie w Jerozolimie, musisz świadczyć również w Rzymie.

12 A khawngawi mymcang awh Paul him hlan dy taw buh a an ama ai aham Juda thlangkhqi ing awi kam uhy.

Kiedy nastał dzień, niektórzy spośród Żydów zebrali się i zobowiązali się przysięgą, że nie będą jeść ani pić, dopóki nie zabiją Pawła.

13 Vemyihna Paul him aham ak tengkhqi ce thlang phlikip hlai law uhy.

A tych, którzy przystąpili do tego sprzysiężenia, było ponad czterdziestu.

14 Cekkhqi ing khawsoeih boeikhqi ingkaw a hqamcakhqi venna cet unawh, “Paul am ka mi him hlan dy taw buh an am kami ai aham awi kam unyng.

Przyszli oni do naczelnych kapłanów i starszych i powiedzieli: Związaliśmy się przysięgą, że nie weźmiemy nic do ust, dopóki nie zabijemy Pawła.

15 Cedawngawh tuh nangmih ingkaw Sanhedrinkhqi ing ve akawng ve ak caih na sim thainaak aham anih ce nangmih a venawh ami tyih law tlaihnaak aham qaalboei a venawh thoeh uh. Cawh ve a pha law hlan awh lam lakawh kaimih ing him vang unyng,” tinak khqi uhy.

Dlatego teraz wy razem z Radą dajcie znać dowódcy, żeby go jutro do was przyprowadził pod pozorem dokładniejszego zbadania jego sprawy, a my jesteśmy gotowi go zabić, zanim dojdzie.

16 Cehlai cawhkaw awi ce Paul a koeinanu a capa ing za nawh, qalkapkhqi awmnaak na a ceh awh Paul a venawh kqawn pehy.

A gdy siostrzeniec Pawła usłyszał o tej zasadzce, przybył, wszedł do twierdzy i powiadomił [o tym] Pawła.

17 Cedawngawh Paul ing qalkap zakhat ak ukkung thlang pynoet ce khy nawh, “Vawhkaw cadawng ve qaalboei a venna ceh pyi lah; awi pynoet kqawn peek aham ngaih hy,” tina hy.

Wtedy Paweł przywołał jednego z setników i powiedział: Zaprowadź tego młodzieńca do dowódcy, bo ma mu coś do powiedzenia.

18 Cedawngawh anih ing ce ceh pyi hy. Qalkap ukkung ing, “Thawngim ak tla Paul ing vawhkaw cadawng ve na venawh awi kqawn aham a ngaih dawngawh ceh pyi tinawh law pyi nyng,” tina hy.

Wziął go więc [ze sobą], zaprowadził go do dowódcy i powiedział: Więzień Paweł przywołał mnie i poprosił, abym przyprowadził do ciebie tego młodzieńca, który ma ci coś do powiedzenia.

19 Qaalboei ing cadawng ca ce a kut awh tu nawh ak chang na sawi nawh doet hy, “Kawmyih ak awi nu kqawn aham na ngaih?” tina hy.

Dowódca wziął go za rękę, odszedł z nim na bok i zapytał: O czym to masz mi powiedzieć?

20 Anih ing, “Khawngawi awh Judakhqi ing Paul ve Sanherdrin haiawh awi ak caih na doet aham tina unawh nang a ven awhkawng thoeh u sih, tinawh awi kqawn hawh uhy.

A [on] odpowiedział: Żydzi postanowili cię prosić, żebyś jutro zaprowadził Pawła przed Radę pod pozorem dokładniejszego zbadania jego sprawy.

21 Cekkhqi venawh Paul ve koeh tyih pek khqi, ikawtih thlang phlikip hlai ing lam awh mah uhy. Paul a mami him hlan dy taw buh am ai aham awi kam hawh uhy. Tuh nang ak awi ni ami lamtoen hawh,” tina hy.

Lecz nie ulegnij ich [namowie], bo czyha na niego ponad czterdziestu mężczyzn, którzy związali się przysięgą, że nie będą jeść ani pić, dopóki go nie zabiją. Są już w pogotowiu, czekając na twoje pozwolenie.

22 Qaalboei ing cawhkaw cadawng ca ce a ceh sak coeng awh, “Ve ak awi nak kqawn law ve u a venawh awm koeh kqawn moe,” tina hy.

Wtedy dowódca odesłał młodzieńca, przykazując, aby nikomu nie mówił, że go o tym powiadomił.

23 Anih ing qalkap zakhat ak ukkung pakkhih ce khy nawh, “Qalkap zanhih ingkaw, meqang awh ak ngawi thlang khqihkip ingkaw cai ak pawm thlang zanhih ce tawh khawthan khawnoek pakow awh Kaiserea na ceh aham a oepchoeh cana ta lah.

Przywoławszy dwóch setników, powiedział: Przygotujcie do wymarszu do Cezarei na godzinę trzecią w nocy dwustu żołnierzy, siedemdziesięciu jeźdźców i dwustu oszczepników.

24 Qam ukkung Felix a venawh ak cym cana pha thainaak aham Paul ang ngawihnaak aham meqang ce hoep pe uh,” tina hy.

[Kazał] też przygotować zwierzęta juczne, aby wsadzić [na nie] Pawła i bezpiecznie doprowadzić go do namiestnika Feliksa.

25 Ak kai awhkaw amyihna ca qee pehy:

Napisał też list tej treści:

26 Klaudias Lisias ing, Qam uk boei ak leek khyt Felix a venawh, “Kut ni tlaih nyng.

Klaudiusz Lizjasz najdostojniejszemu namiestnikowi Feliksowi przesyła pozdrowienia.

27 Ve ak thlang ve Judakhqi ing tu unawh him u sih ami ti awh, Rom thlang ni tice ka sim dawngawh, kai ing qalkapkhqi mi cet nawh hul nyng.

Człowieka tego schwytali Żydzi, a gdy go mieli zabić, nadbiegłem z oddziałem i uratowałem go, dowiedziawszy się, że jest Rzymianinem.

28 Ikawtih thawlh amak puk hy voei tice sim aham ka ngaih dawngawh a mimah a Semhedrin a haiawh dyih sak nyng.

A chcąc wiedzieć, z jakiej przyczyny go oskarżają, zaprowadziłem go przed ich Radę;

29 Cawhkaw thawlh amik puknaak ce a mimah a anaa awi ben ni tice sim nyng, cedawngawh thawng thlak aham ingkaw thih hly kawi dyna a thawlhnaak am awm hy, tinawh hu nyng.

I stwierdziłem, że oskarżają go o [jakieś] sporne kwestie dotyczące ich prawa i że nie ma żadnej winy, dla której zasługiwałby na śmierć lub więzienie.

30 Anih ce him aham ang hyp na mah uhy tice amik kqawn law dawngawh, nang a venna ang tawnna tyi law nyng. Anih thawlh amik pukkhqi awm anih akawng kqawn aham tyi law pahoei nyng,” tinawh.

A gdy mi powiedziano o zasadzce, którą na niego przygotowali Żydzi, natychmiast wysłałem [go] do ciebie, a jego oskarżycielom nakazałem, żeby przed tobą stawiali zarzuty wobec niego. Bądź zdrów!

31 Cedawngawh qalkapkhqi ing, awipeeknaak amyihna, khawmthan awh Paul ce Antipatris dyna ceh pyi uhy.

Żołnierze zabrali więc Pawła zgodnie z rozkazem i zaprowadzili go nocą do Antipatris.

32 A khawngawi awh meqang awh ak ngawikhqi mi Paul ce ami ceh sak haih awh, a mimah taw qalkap a awmnaak im na hlat tlaih uhy.

A nazajutrz zostawili jeźdźców, aby jechali z nim [dalej], a [sami] wrócili do twierdzy.

33 Meqang awh amik ngawikhqi ce Kaiserea khaw ami pha awh, qam uk boei venawh ca ce pe unawh, Paul ce ap uhy.

Tamci przyjechali do Cezarei, oddali list namiestnikowi i stawili przed nim Pawła.

34 Qam uk boei ing ca ce a noet coengawh han benna kaw thlang hy voei nu tice doet hy. Kilikia qam awhkaw thlang ni, tice a sim awh,

A namiestnik po przeczytaniu [listu] zapytał [go], z jakiej prowincji pochodzi. Kiedy dowiedział się, że z Cylicji;

35 a venawh, “Nang thawlh anik pukkhqi ami pha law awh na kawng ve kqawn sih nyng,” tina hy. Cekcoengawh Paul ce amah a awmnaak Herod a im awh ak nep na taak aham awi pehy.

Powiedział: Przesłucham cię, gdy przybędą twoi oskarżyciele. I rozkazał strzec go w ratuszu Heroda.