Cei 16
1 Cawhkawng Derbe ingkaw Lustra khaw ce pha hy. Ce a khaw awh a nu Juda nu, a pa Greek na ak awm hubat thlang pynoet Timote ce awm hy.
En hij kwam te Derbe en Lystre. En ziet, aldaar was een zeker discipel, met name Timotheus, zoon van een gelovige Joodse vrouw, maar van een Grieksen vader;
2 Anih taw Lustra ingkaw Ikonium khaw awhkaw koeinaakhqi ing a mim kyih thlang pynoet na awm hy.
Welken goeden getuigenis gegeven werd van de broederen te Lystre en Ikonium.
3 Paul ing anih ce ceh pyi poe aham ngaih hy, cedawngawh cawh amik awm Judakhqi ak coetnaak ama awmnaak aham cekkhqi ing a pa Greek pa ni tice ami sim boeih a dawngawh anih ce chahhui qeet pehy.
Deze wilde Paulus, dat met hem zou reizen; en hij nam en besneed hem, om der Joden wil, die in die plaatsen waren; want zij kenden allen zijn vader, dat hij een Griek was.
4 Khaw pynoet coeng pynoet ami ceh coengawh, thlangkhqi ing Jerusalem khaw awhkaw ceityihkhqi ingkaw a hqamcakhqi ing awi amik tlyh ce ngaih aham kqawn pe uhy.
En alzo zij de steden doorreisden, gaven zij hun de verordeningen over, die van de apostelen en de ouderlingen te Jeruzalem goed gevonden waren, om die te onderhouden.
5 Cedawngawh thlangboelkhqi ce cangnaak awh tai unawh pung khqoet khqoet uhy.
De Gemeenten dan werden bevestigd in het geloof, en werden dagelijks overvloediger in getal.
6 Asia qam awh awi kqawn aham Ciim Myihla ing a kham peek a dawngawh, Paul ingkaw a pyikhqi ce Phrygia qam ingkaw Galatia qam na cet poe uhy.
En als zij Frygie, en het land van Galatie doorgereisd hadden, werden zij van den Heiligen Geest verhinderd het Woord in Azie te spreken.
7 Musia qam khawqi ce ami pha awh, Bithynia qam khuina ceh aham cai uhy, cehlai Jesu ang Myihla ing cekkhqi ce am ceh sak hy.
En aan Mysie gekomen zijnde, poogden zij naar Bithynie te reizen; en de Geest liet het hun niet toe.
8 Cedawngawh Musia qam ce kan unawh Troas khaw na nu cet uhy.
En zij, Mysie voorbij gereisd zijnde, kwamen af tot Troas.
9 Cawh a awm awh Paul ing ik-oeih huh saknaak awh Makedonia thlang pynoet ing dyi nawh a venawh, “Makedonia na law unawh taw kaimih ve ni bawm khqi lah.” tinawh qeennaak thoeh hy.
En van Paulus werd in den nacht een gezicht gezien: er was een Macedonisch man staande, die hem bad en zeide: Kom over in Macedonie, en help ons.
10 Cawhkaw ik-oeih huh saknaak ce Paul ing a huh coengawh, Makedonia na ceh aham cai pahoei unyng. Khawsa ing cekkhqi venawh awithang leek kqawn aham nik khy khqi hy tice sim unyng.
Als hij nu dit gezicht gezien had, zo zochten wij terstond naar Macedonie te reizen, besluitende daaruit, dat ons de Heere geroepen had, om denzelven het Evangelie te verkondigen.
11 Troas khaw awhkawng tuicunli awh lawng ing Samothrace khaw na cet unyng, cawhkawng a khawngawi awh Neapolis na cet poe unyng.
Van Troas dan afgevaren zijnde, liepen wij recht naar Samothrace, en den volgende dag naar Neapolis.
12 Cawhkawng Rom a uknaak khui awhkaw qam Makedonia qam khuiawh kaw khawk bau na ak awm Philipi khaw na khaw ing cet unyng. Cawh ce khawnghi khawqyt awm unyng.
En van daar naar Filippi, welke is de eerste stad van dit deel van Macedonie, een kolonie. En wij onthielden ons in die stad ettelijke dagen.
13 Sabbath nyn awh cykcah aham khawk bau vawng chawmkeng a ceng benna kaw long na ce cet unyng. Cawhkaw amik cun nukhqi venawh awi kqawn pe unyng.
En op den dag des sabbats gingen wij buiten de stad aan de rivier, waar het gebed placht te geschieden; en nedergezeten zijnde, spraken wij tot de vrouwen, die samengekomen waren.
14 Cawhkaw awi ak ngaikhqik khuiawh Thyatira khaw awhkaw Khawsa ak bawk hik thim ak zawi nu thlang pynoet Lydia ak mingnaak ce awm lawt hy. Paul ak awih kqawn do aham Bawipa ing anih ak kawlung ce awng pehy.
En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster, van de stad Thyatira, die God diende, hoorde ons; welker hart de Heere heeft geopend, dat zij acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd.
15 Amah ingkaw a ipkhuikaw boeih ing baptisma ami huh coengawh, kaimih ce a im na nik khy khqi hy. “Kai ve Bawipak awi ak cangnaak thlang na nami nik poek lawt awhtaw ka imna pah law uh,” ni tinak khqi hy. Anih ing kaimih ce ni hlawh khqi hy.
En als zij gedoopt was, en haar huis, bad zij ons, zeggende: Indien gij hebt geoordeeld, dat ik den Heere getrouw ben, zo komt in mijn huis, en blijft er. En zij dwong ons.
16 Hypoet taw cykcahnaak aham ka mi ceh awh, ni hai benna kaw ik-oeih ak kqawn thai qaai ak ta nuca tamnaa pynoet ce hu unyng. Hailam ben ik-oeih ak kqawnnaak ak caming a boei aham tangka huh pehy.
En het geschiedde, als wij tot het gebed heengingen, dat een zekere dienstmaagd, hebbende een waarzeggenden geest, ons ontmoette, welke haar heren groot gewin toebracht met waarzeggen.
17 Cawhkaw nuca ing Paul ingkaw kaimih a hu awh law nawh, “Ve ak thlangkhqi ve nangmih hulnaak ak kqawn lawkung, sawsang khyt Khawsa a tyihzawihkhqi ni,” tinawh khy hy.
Dezelve volgde Paulus en ons achterna, en riep, zeggende: Deze mensen zijn dienstknechten Gods des Allerhoogsten, die ons den weg der zaligheid verkondigen.
18 Khawnghi cemyihna ce kqawn khing hy. A hukhit na taw Paul ing ak kaw hul law nawh cawhkaw qaai na ce, “Jesu Khrih ang ming ing vawhkaw nuca ak kawk khuiawh kawng cawn hlah!” tina hy. Cawh qoe qoe awh ce qaai ing cawhkaw nuca ce cehta hy.
En dit deed zij vele dagen lang. Maar Paulus, daarover ontevreden zijnde, keerde zich om, en zeide tot den geest: Ik gebied u in den Naam van Jezus Christus, dat gij van haar uitgaat. En hij ging uit ter zelfder ure.
19 Cawhkaw tamnaa nuca a boeikhqi ing tangka ami huhnaak am awm voel hy tice ami sim awh, Paul ingkaw Sila ce tu unawh, ik-oeih zawihnaak a hun awh ukkungkhqi venna sawi uhy.
Als nu de heren van dezelve zagen, dat de hoop huns gewins weg was, grepen zij Paulus en Silas, en trokken hen naar de markt voor de oversten.
20 Cekqawi ce awidengkung a venna sawi unawh, “Vekqawi ve Juda phyn qawi ni, ni khaw na law nih nawh awipungnaak sai hy nih,
En als zij hen tot de hoofdmannen gebracht hadden, zeiden zij: Deze mensen beroeren onze stad, daar zij Joden zijn.
21 ningmih Rom thlangkhqi ing sai hly kawi am ingkaw do hly kawi am phung alamkhqi sai sak aham kqawn hy nih,” tina uhy.
En zij verkondigen zeden, die ons niet geoorloofd zijn aan te nemen noch te doen, alzo wij Romeinen zijn.
22 Thlang kqeng ing Paul ingkaw Sila ce him aham za qu uhy, cawh awidengkungkhqi ing cekqawi a hi ce suh sak nawh vyk aham awi pehy.
En de schare stond gezamenlijk tegen hen op; en de hoofdmannen, hun de klederen afgescheurd hebbende, bevalen hen te geselen.
23 Cekqawi ce ak tlo na ami vyk coengawh, thawngim na thla uhy, ak nep na doen aham thawngim ak qehkung ce awi pe uhy.
En als zij hun vele slagen gegeven hadden, wierpen zij hen in de gevangenis, en geboden den stokbewaarder, dat hij hen zekerlijk bewaren zou.
24 Cawhkaw awipeeknaak amyihna anih ing cekqawi ce thawngim khui ak kaina ak thlak coengawh khawceh byn sak qawi bawk hy.
Dewelke, zulk een gebod ontvangen hebbende, wierp hen in den binnensten kerker, en verzekerde hun voeten in de stok.
25 Thanlung awh Paul ingkaw Sila ing cykcah nih nawh Khawsa kyihcahnaak laa ce sa hy nih, cawh thlang thawng ang tlaak pyikhqi ing ngai pe uhy.
En omtrent den middernacht baden Paulus en Silas, en zongen Gode lofzangen en de gevangenen hoorden naar hen.
26 Cawh lipi thloek law nawh thawngim ce tlai law nyk nyk hy. Thawngim chawhkhqi boeih ce awng qu pheng nawh, thlang boeih a thiquikhqi awm hlam qu boeih hy.
En er geschiedde snellijk een grote aardbeving, alzo dat de fundamenten des kerkers bewogen werden; en terstond werden al de deuren geopend, en de banden van allen werden los.
27 Thawngim ak qehkung ce hqyng law nawh thawngim chawh ak awng qu boeih ce a huh awh, thawng ak tlakhqi cen boeih hawh hy voei uh tinawh, ak cimca ce phlawng nawh amah ingkaw amah sun qu aham cai hy.
En de stokbewaarder, wakker geworden zijnde, en ziende de deuren der gevangenis geopend, trok een zwaard, en zou zichzelven omgebracht hebben, menende, dat de gevangenen ontvloden waren.
28 Cehlai Paul ing, “Namah ingkaw namah koeh sai qu! Kaimih vawh awm boeih unyng!” tina hy.
Maar Paulus riep met grote stem, zeggende: Doe uzelven geen kwaad; want wij zijn allen hier.
29 Cawh thawngim ak qehkung ing mai a vang sak coengawh thawngim khuina dawng nawh Paul ingkaw Sila a haiawh thyn doena khyk sym pehy.
En als hij licht geeist had, sprong hij in, en werd zeer bevende, en viel voor Paulus en Silas neder aan de voeten;
30 Cekkqawi ce thawngim a ceng na a sawi qawi coengawh, “Bawipa qawi, hulna ka awmnaak aham ikaw ka sai kaw?” tina qawi hy.
En hen buiten gebracht hebbende, zeide hij: Lieve heren, wat moet ik doen, opdat ik zalig worde?
31 Cekkqawi ing, “Bawipa Jesu ce cangna nawhtaw, cawhtaw namah ingkaw na ipkhuikaw boeih hul na awm kawm uk ti,” tina hy nih.
En zij zeiden: Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.
32 Cekcoengawh cekqawi ing Bawipa ak awi ce anih ingkaw a ipkhuikaw boeih a venawh kqawn pe hy nih.
En zij spraken tot hem het woord des Heeren, en tot allen, die in zijn huis waren.
33 Cawh qoe qoe awh thawngim ak qehkung ing cekqawi ce ceh pyi nawh ani maakhqi ce silh pehy; cawh amah ingkaw a ipkhuikaw boeih ing baptisma hu pahoei uhy.
En hij nam hen tot zich in dezelve ure des nachts, en wies hen van de striemen; en hij werd terstond gedoopt, en al de zijnen.
34 Thawngim ak qehkung ing cekqawi ce amah a im na ceh pyi nawh buh ai sak qawi hy; amah ingkaw a ipkhuikhaw boeih ing Khawsa ce amik cangnaak hawh a dawngawh anih ce zeelnaak ing be hy.
En hij bracht hen in zijn huis, en zette hun de tafel voor, en verheugde zich, dat hij met al zijn huis aan God gelovig geworden was.
35 Khaw a dai awhtaw, awi ak tlykkungkhqi ing vawhkaw awipeek ing thawngim ak qehkng a venawh thlang tyi uhy: “Cekkqawi ce hlah hlah,” tina uhy.
En als het dag geworden was, zonden de hoofdmannen de stadsdienaars, zeggende: Laat die mensen los.
36 Thawngim ak qehkung ing Paul a venawh, “Awi tlykkungkhqi ing nang ingkaw Sila ve hlah awi ni pe hawh uhy. Cedawngawh cet thai hawh hy nik ti. Ngaihqep cana cet hlah nih,” tina qawi hy.
En de stokbewaarder boodschapte deze woorden aan Paulus, zeggende: De hoofdmannen hebben gezonden, dat gij zoudt losgelaten worden; gaat dan nu uit, en reist heen in vrede.
37 Cehlai Paul ing cawhkaw amik law thlangkhqi venawh: “Rom thlang na awm hlai nih nyng, awi ani deng hlanawh thlang a haiawh ni vyk uhy, cekcoengawh thawngim awh nik thlak qawi bai hy. Tuh kainih ve ang hyp na tyi dym aham ngaih unawh nu? Amni! A mimah qoe qoe law u seitaw kainih ve ni hlah law u seh,” tina hy.
Maar Paulus zeide tot hen: Zij hebben ons, die Romeinen zijn, onveroordeeld in het openbaar gegeseld, en in de gevangenis geworpen, en werpen zij ons nu heimelijk daaruit? Niet alzo; maar dat zij zelven komen, en ons uitleiden.
38 Cawhkaw thlangkhqi ing anih ak awi ce awi tlykkungkhqi venawh kqawn pe uhy, Paul ing Sila ce Rom thlang ni tice cekkhqi ing a ming zaak awh, kqih uhy.
En de stadsdienaars boodschapten deze woorden wederom den hoofdmannen; en zij werden bevreesd, horende, dat zij Romeinen waren.
39 Law unawh cekqawi a venawh qeennaak ami thoeh coengawh hlah uhy, ce a khaw ce cehtaak aham cekqawi a venawh qeennaak thoeh uhy.
En zij, komende, baden hen, en als zij hen uitgeleid hadden, begeerden zij, dat zij uit de stad gaan zouden.
40 Paul ingkaw Sila ce thawngim awhkawng ani loet coengawh, Lydia a im na cet hy nih, cawh ce koeinaakhqi hqum nih nawh thapeeknaak awi kqawn pe hy nih. Cekcoengawh ak chang na cet hy nih.
En uitgegaan zijnde uit de gevangenis, gingen zij in tot Lydia; en de broeders gezien hebbende, vertroostten zij dezelve, en gingen uit de stad.
