Cei 12
1 Ce tloek awh kut thlak aham a ngaih dawngawh, Herod sangpahrang ing thlangboel khuiawh kaw thlang pynoet ce tuhy.
En omtrent denzelfden tijd sloeg de koning Herodes de handen aan sommigen van de Gemeente, om die kwalijk te handelen.
2 Anih ing Johan a na Jokop ce cimca ing him hy.
En hij doodde Jakobus, den broeder van Johannes, met het zwaard.
3 Cemyihna a sai ak caming Judakhqi zeel sak hy tice a huh awh, Piter awm tu aham cai hy. Ce a tym taw hen amak boei phaihpi poei na awm hy.
En toen hij zag, dat het den Joden behagelijk was, voer hij voort, om ook Petrus te vangen (en het waren de dagen der ongehevelde broden);
4 Piter ce am tu coengawh thawngim na thla nawh, qalkap bu pupthli, qalkap pupthli pupthli ce qeh sak khqi hy.
Denwelken ook gegrepen hebbende, hij in de gevangenis zette, en gaf hem over aan vier wachten, elk van vier krijgsknechten, om hem te bewaren, willende na het paas feest hem voorbrengen voor het volk.
5 Cedawngawh Piter ce thawngim na tahy, cehlai thlangboel ing Khawsa venawh ak dung soeih na cykcah pe uhy.
Petrus dan werd in de gevangenis bewaard; maar van de Gemeente werd een gedurig gebed tot God voor hem gedaan.
6 Herod ing awideng aham ang cainaak a nyn a pha tawm a khawthan awh, Piter ce qalkap pakkhih anglak law awh ip hy; thiqui pakkhih ing khit uhy; cekcoengawh chawmkeng awh awm qaltoek ce dyi bai hy.
Toen hem nu Herodes zou voorbrengen, sliep Petrus dienzelfden nacht tussen twee krijgsknechten, gebonden met twee ketenen; en de wachters voor de deur bewaarden den gevangenis.
7 Kawlhkalh awh khan ceityih ce a venawh dyih pe nawh thawngim khui ce vangnaak ing coei pheng hy. Piter ce ak pep awh beei nawh thawh hy. “Ang tawnna tho,” tina saw ak kut awhkaw thiqui tla pahoei hy.
En ziet, een engel des Heeren stond daar, en een licht scheen in de woning, en slaande de zijde van Petrus, wekte hij hem op, zeggende: Sta haastelijk op. En zijn ketenen vielen af van de handen.
8 Cawh khan ceityih ing, “Na hi bai nawhtaw na khawmyk ce myk lah,” tina hy. Ak kqawn peek amyihna Piter ing sai hy. “Na hi ce bai nawhtaw ka hu awh law lah,” tinawh khan ceityih ing tina hy.
En de engel zeide tot hem: Omgord u, en bind uw schoenzolen aan. En hij deed alzo. En hij zeide tot hem: Werp uw mantel om, en volg mij.
9 Piter taw cawn nawh a huawh cet hy; khan ceityih a bibi ve a takna am ngai nawh, ang myimang na ngai hy.
En uitgaande volgde hij hem, en wist niet, dat het waarachtig was, hetgeen door den engel geschiedde, maar hij meende, dat hij een gezicht zag.
10 Qaltoek pynoetnaak ingkaw pakkhihnaak ce haih poeng nih nawh khawk khuina cehnaak thi chawmkeng ce pha hy nih. Chawmkeng ce amah poek awh cekqawi aham awng qu nawh cet poe hy nih. Lam pynoet ce ani ceh phat coengawh, khan ceityih ing cehta hy.
En als zij door de eerste en tweede wacht gegaan waren, kwamen zij aan de ijzeren poort, die naar de stad leidt; dewelke van zelve hun geopend werd. En uitgegaan zijnde, gingen zij een straat voort, en terstond scheidde de engel van hem.
11 Piter ing, “Herod a kut khui ingkaw Judakhqi ing kak khan awh ik-oeih soepkep ami sainaak ak khuiawh kawng hul a ham Bawipa ing ak khan ceityih tyi law hy, tice tuh taw ak caih na sim hawh nyng,” tihy.
En Petrus, tot zichzelven gekomen zijnde, zeide: Nu weet ik waarachtiglijk dat de Heere Zijn engel uitgezonden heeft, en mij verlost heeft uit de hand van Herodes, en uit al de verwachting van het volk der Joden.
12 Khaw a dai awhtaw, Marka tinawh amik khy, Johan a nu Meri a im na ce cet hy, Cawh ce thlang khawzah a nang cun unawh a nak cykcah uhy.
En als hij alles overlegd had, ging hij naar het huis van Maria, de moeder van Johannes, die toegenaamd was Markus, alwaar velen samenvergaderd en biddende waren.
13 Piter ing a leng nakawng chawh ce khoek hy, cawh Rodi ak mingnaak tyihzawih nuca pynoet ce chawmkeng na va cet hy.
En als Petrus aan de deur van de voorpoort klopte, kwam een dienstmaagd voor om te luisteren, met name Rhode.
14 Piter ak awi ce hat nawh, a zeel aih awh a huna dawng lat nawh, “Piter chawmkeng awh dyi hy!” tinawh khy hy.
En zij de stem van Petrus bekennende, deed van blijdschap de voorpoort niet open, maar liep naar binnen en boodschapte, dat Petrus voor aan de voorpoort stond.
15 Cekkhqi ing, “Am cyi hyk ti,” tina uhy. Cehlai anih ing a mantang na a tinaak khqi awh, “Ak khan ceityih vani hy voei,” tina uhy.
En zij zeiden tot haar: Gij raast. Doch zij bleef er sterk bij, dat het alzo was. En zij zeiden: Het is zijn engel.
16 Cehlai Piter ing chawh ce khoek khing hy, chawh ce a mim awng peek awhtaw, anih ce hu unawh a mingngaih kyi hy.
Maar Petrus bleef kloppende: en als zij opengedaan hadden, zagen zij hem, en ontzetten zich.
17 Piter ing a kut ing cekkhqi ce ami awm dymnaak aham hatnaak a peek khqi coengawh, Bawipa ing ikawmyihna thawngim khuiawh kawng a loet sak tice kqawn pek khqi hy. Cekkhqi venawh, “Jakob ingkaw koeinaakhqi venawh kqawn law pe uh,” tinak khqi hy, cekcoengawh ak chang na cet poe hy.
En als hij hen met de hand gewenkt had, dat zij zwijgen zouden, verhaalde hij hun, hoe hem de Heere uit de gevangenis uitgeleid had, en zeide: Boodschapt dit aan Jakobus en de broederen. En hij uitgegaan zijnde, reisde naar een andere plaats.
18 Mymcang awh, Piter a loet a dawngawh thawngim amik qeh qalkapkhqi ce awi pung uhy.
En als het dag was geworden, was er geen kleine beroerte onder de krijgsknechten, wat toch aan Petrus mocht geschied zijn.
19 Herod ing anih ce ak leek cana sui sak nawh ama huh voel awhtaw, thawngim ak qeh qalkapkhqi ce awideng nawh thih sak aham awi pehy. Cekcoengawh Herod ce Judah awhkawng Kaiserea na cet nawh cawh ce awm hy.
En als Herodes hem gezocht had, en niet vond, en de wachters rechtelijk ondervraagd had, gebood hij, dat zij weggeleid zouden worden. En hij vertrok van Judea naar Cesarea, en hield zich aldaar.
20 Tura ingkaw Sidon khaw awhkaw thlangkhqi mi anih ce anang hqo qu khing hawh uhy; cekkhqi ce kutoet na bawng qu unawh thlang kqeng mi za qu uhy. Sangpahrang a ypawm tyihzawih Blasta ang dyihpyinaak ce lo unawh, cekkhqi ing sangpahrang a qam ce buh a an lawhnaak aham a ming hangnaak na a awm a dawngawh, qoepnaak sai aham thoeh uhy.
En Herodes had in den zin tegen de Tyriers en Sidoniers te krijgen; maar zij kwamen eendrachtelijk tot hem, en Blastus, die des konings kamerling was, overreed hebbende, begeerden vrede, omdat hun land gespijzigd werd van des konings land.
21 Khawnghi ami taaknaak a nyn a pha awhtaw, Herod ing a boei suisak ing thoei ang cam qu nawh, boei ngawihdoelh awh ang ngawih coengawh a venawh awi kqawn hy.
En op een gezetten dag, Herodes, een koninklijk kleed aangedaan hebbende, en op den rechterstoel gezeten zijnde, deed een rede tot hen.
22 Cawhkaw thlangkhqi ing, “Vawhkaw awi ve Khawsak awi ni, thlanghqing awi amni,” tinawh khy uhy.
En het volk riep hem toe: Een stem Gods, en niet eens mensen!
23 Herod ing thang leek kyihcahnaak ce Khawsa venawh ama peek a dawngawh, Bawipa ak khan ceityih ing anih ce vyk pahoei hy, cheng ing ai nawh thi hy.
En van stonde aan sloeg hem een engel des Heeren, daarom dat hij Gode de eer niet gaf; en hij werd van de wormen gegeten, en gaf den geest.
24 Cehlai Khawsak awi ce pung a tai khqoet khqoet hy.
En het Woord Gods wies, en vermenigvuldigde.
25 Saul ingkaw Barnaba ing bibi ce ani boeih coengawh taw, Marka tinawh awm amik khy, Johan ce ceh pyi nih nawh, Jerusalem awhkawng hlat hy nih.
Barnabas nu en Saulus keerden wederom van Jeruzalem, als zij den dienst volbracht hadden, medegenomen hebbende ook Johannes, die toegenaamd werd Markus.
