2 Korin 8

1 Koeinaakhqi tuh, Makedonia qam awhkaw thlangboelkhqi venawh Khawsa ing a peek qeennaak ce nami sim aham ngaih nyng.

A oznajmiamy wam, bracia, o łasce Bożej, która jest dana kościołom Macedonii;

2 Sykzoeknaak sang hlai uhy, zeelnaak ing be ngen unawh, khawdeng hahqah soeih hlai uhy, ami khawboe leek hy.

Iż w ciężkiej próbie ucisku ich obfita radość i skrajne ubóstwo obfitowały bogactwem ich ofiarności.

3 Ami peek thai khuiawh pe uhy, a mami peek thainaak a voel dyna pe uhy. A mimah qoe qoe ing,

Zaświadczam bowiem, [że] według możliwości, a nawet ponad możliwość okazali gotowość;

4 thlakciimkhqi bi bi pek ahamna ka venawh thoeh law uhy.

Z wielkim naleganiem prosząc nas, abyśmy przyjęli ten dar i ich udział w służbie na rzecz świętych.

5 Kaimih ing kamik poeknaak amyihna am awm uhy, Bawipa venawh lamma na a mimah ingkaw a mimah aming peek qu coengawh Khawsa ngaihnaak hqut doena kaimih a venawh awm pe qu bai uhy.

A [postąpili] nie [tylko] tak, jak się spodziewaliśmy, ale samych siebie najpierw oddali Panu, a [potem] nam za wolą Boga.

6 Cedawngawh nangmih awh maa awhkawng a sai law hawh adawngawh ve qeennaak awm nangmih avenawh a sai pahoei hamna Tita ce qeennaak thoeh nyng.

[Tak], że poprosiliśmy Tytusa, aby tak jak wcześniej zaczął, tak też dokończył u was tego dzieła łaski.

7 Cawhce, a soep – cangnaak awh, awihkqawn thoemnaak awh, simnaak benawh, thahlynaak kawi boeih awh, ani lungnaak khqi awh – nami huh amyihna ce qeenaak ce nami huh naak thai ahamna tha yy law uh.

Jak więc obfitujecie we wszystko, w wiarę, w mowę, w poznanie, we wszelką pilność i w miłość waszą do nas, tak i w tym dziele łaski obfitujcie.

8 Nangmih awi amni pek khqi nyng, cehlai coet amak kap lungnaak ce thlang a venawh ypawm na awmnaak ing nyhtah aham ngaih nyng.

Nie mówię [tego] jako rozkaz, lecz abym przez zapał innych wypróbował szczerość waszej miłości.

9 Ningmih Bawipa Jesu Khrih am qeennaak ce sim uhyk ti, anih ce Boei hlai hy nangmih ing anih a khawdengnaak ak caming nami boeinaak aham anih ce khawdeng na coeng hy.

Znacie bowiem łaskę naszego Pana Jezusa Chrystusa, że będąc bogatym, dla was stał się ubogim, abyście wy zostali ubogaceni jego ubóstwem.

10 Ve a kawnglam awh ve nangmih aham ak leek khyt ce kqawn law vang nyng: Ni hukum awh nangmih ve them ak pe cyk doeng kaana cemyih na sai ham ak ngaih cyk na awm awm uhyk ti.

A w tej [sprawie] daję [wam] swoją radę, gdyż jest to pożyteczne dla was, którzy nie tylko zaczęliście [to] robić, ale już ubiegłego roku wykazaliście chęć.

11 Cawhkaw bibi ce ang coeng dy na bi uh, cawh ni na mimah a sainaak amyihna nami ngaihnaak ing ang qoep hly.

Teraz więc to, co [zaczęliście] robić, dokończcie, aby tak, jak była gotowość w chęciach, tak też [aby było] wykonanie z tego, co macie.

12 Thlanghqing pek ngaihnaak kawlung ing a taak soeih awh am nawh a taak a myih lawtna a peek ve ym ham awm hawh hy.

Jeśli bowiem najpierw jest gotowość, jest przyjmowana według tego, co kto ma, a nie według tego, czego nie ma.

13 Thlangkhqi ham hawihkhang naak na a awm awh nangmih aham phyihqih na a awm aham am ngaih unyng, ang myih qip na awm ahamni kami ngaih hy.

Nie [chodzi] bowiem o to, żeby innym ulżyć, a was obciążyć;

14 Tuh ve nangmih a thempeek ing a mingmih a voethlauhnaak ce dawm kaw, cawh ni nangmih nami voethlauh awh a mingmih ing a mini dawm hly lawt hy. Cawhtaw ang myih pin na awm kawm uk ti:

Lecz o równość, aby teraz wasza obfitość [usłużyła] ich niedostatkowi, aby też ich obfitość waszemu niedostatkowi [usłużyła], tak żeby była równość;

15 Ak cun ingawm am ta kyng nawh, a khoehca ak cun ingawm a khoehca am tahy,” tinawh a qee amyihna.

Jak jest napisane: Kto wiele [nazbierał], nie miał za wiele, a kto mało [nazbierał], nie miał za mało.

16 Nangmih a venawh ngaihnaak ka taak lawt amyihna nangmih a venawh ngaihnaak kawlung Tita a venawh ak pekung Khawsa venawh zeelnaak awi kqawn nyng.

Lecz Bogu [niech będą] dzięki, który wszczepił taką troskę o was w serce Tytusa;

17 Kaimih a thoehnaak ce a do coengawh, amah a ngaihnaak kawlung qoe ing nangmih a venna law aham ngaih hy.

Że przyjął tę zachętę, a będąc bardziej gorliwym, dobrowolnie wybrał się do was.

18 Anih ing ak law haih aham awithang leek awh thlangboel ce tyi law haih kawng unyng.

Posłaliśmy razem z nim brata, którego sława w ewangelii rozchodzi się po wszystkich kościołach.

19 Cek coeng bai awh, kutdo ce kami khyn awh kaimih anik bawng aham anih ce thlangboel ing tyk bai hy, cawhkaw ik-oeih kutpeek bibinaak taw Bawipa amah zoeksangnaak ham ingkaw thlang dawmhlai aham ngaihnaak ta unyng tice dang saknaak ahamni.

A nie tylko [to], ale [też] został wybrany przez kościoły na towarzysza naszej podróży w tym dziele łaski, którym służymy ku chwale samego Pana i ku [okazaniu] waszej gotowości;

20 Vawhkaw ngaihding na ik-oeih kutpeek bibinaak awh thlang ing a coet aham am ngaih unyng.

Wystrzegając się tego, aby nas ktoś nie ganił z powodu tego hojnego daru, którym służymy;

21 Ikawtih ak dyng ik-oeih taw Bawipa mik huh doeng am nawh thlanghqing mik huh awh awm sai aham tha lo unyng.

Starając się o to, co uczciwe, nie tylko przed Panem, ale też przed ludźmi.

22 Cek coeng bai awh, ik-oeih a boe awh thahly na ak awm, tuh ak khqoet awh awm nangmih ni ypnak khqi nawh tha ak hly soeih kaimih a naa ce tyi law kawng unyng.

A posłaliśmy z nimi naszego brata, którego pilność wielokrotnie wypróbowaliśmy w wielu sprawach, a który teraz jest o wiele bardziej pilny, ponieważ [ma] do was wielkie zaufanie.

23 Tita ve nangmih anglakawh, kai bi a nik bi pyikung ingkaw kai anik pyikung na awm hy; koeinaakhqi taw thlangboelkhqi a dyihthing na awm unawh Khrih ak zoeksangkungkhqi na awm uhy.

A jeśli [chodzi] o Tytusa, jest [on] moim towarzyszem i współpracownikiem wśród was, [jeśli] zaś [chodzi] o naszych braci, są wysłannikami kościołów [i] chwałą Chrystusa.

24 Cedawngawh thlangboel ing a huh thainaak aham, ve ak thlangkhqi venawh nangmih a lungnaak ingkaw nangmih awh kaimih ang oek qunaak ce dang sak lah uh.

Okażcie im więc przed kościołami dowód waszej miłości i naszej chluby z was.