1 Piter 2

1 Cedawngawh, thlang sawhnaak ingkaw thainaak khqi, sa qunaak, thlang ytnaak, thlang theetnaak soepqep ce suut lah uh.

Odrzucając więc wszelką złośliwość, wszelki podstęp i obłudę, zazdrość i wszelkie obmowy;

2 Naaca ak awm thai amyihna, myihla ben suktui ce ngaih lah uh, cawh ni hulnaak benawh nami taai hly thai hy,

Jak nowo narodzone niemowlęta pragnijcie czystego mleka słowa [Bożego], abyście dzięki niemu rośli;

3 tuh Bawipa taw leek hy tice tan hawh uhyk ti.

Jeśli tylko zakosztowaliście, że Pan jest dobry.

4 Thlang ingtaw hoet hlai hy Khawsa ing tyk nawh a phu ak tlo soeih na a taak ak hqing lung amah a venawh nami law hawh dawngawh,

Zbliżając się do niego, do kamienia żywego, odrzuconego wprawdzie przez ludzi, ale przez Boga wybranego i drogocennego;

5 nangmih awm, ak hqing lungkhqi, myihla im saknaak awh ak ciim khawsoeih, Jesu Khrih ak caming Khawsa a do kawi myihla ben bulnaak nawn na awm uhyk ti.

I wy sami, jak żywe kamienie, jesteście budowani w duchowy dom, [stanowicie] święte kapłaństwo, aby składać duchowe ofiary, przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa.

6 Cabu Toek lah, Zion awh lung, a kil awh ak awm a phu ak tlo soeih ce hawih nyng, u awm cawhkaw lung ce ak cangnaak taw ityk awh awm am chak kaw,” tinawh.

Dlatego mówi Pismo: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony.

7 Tuh nangmih ak cangnaak thlangkhqi venawh vawhkaw lung ve a phu ak tlo soeih na awm hy. Cehlai amak cangnaak thlangkhqi ham taw, “im ak sakhqi ing ami qoeng lung ce a kil awhkaw lung ak khoeng soeih na awm hawh hy,”

Dla was więc, którzy wierzycie, [jest] on cenny, dla nieposłusznych zaś ten kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym;

8 cekcoengawh, cetaw thlang ak bah sak lung ingkaw thlang ak tluuk sak lung na awm hy,” Awi a maming ngai dawngawh bah uhy – a mingmih aham ce ce a taak peek khqi qoe na awm awm hy.

Kamieniem potknięcia i skałą zgorszenia dla tych, którzy nie wierząc, potykają się o słowo, na co też są przeznaczeni.

9 Cehlai nangmih taw thannaak khuiawh kawng amah ak kawpoek kyi vangnaak ak khuiawh amah kyihcah aham ak tyh thlang, boei khawsoeih, pilnam ak ciim Khawsa ak thlangkhqi na awm uhyk ti.

Lecz wy [jesteście] rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do swej cudownej światłości;

10 Maa na taw Khawsak thlangkhqi na am awm hlai uhyk ti, tuh taw awm hawh uhyk ti; am qeennaak amak hu thlangkhqi na awm hlai uhyk ti, tuh taw am qeennaak ce hu hawh uhyk ti.

Wy, którzy kiedyś nie [byliście] ludem, teraz jesteście ludem Bożym, wy, którzy [kiedyś] nie dostąpiliście miłosierdzia, teraz miłosierdzia dostąpiliście.

11 Ka lungnaak ka pyikhqi, ve khawmdek awh thlang lang ingkaw khinkhqi na nami awm dawngawh, nangmih ang myihla a qaalkhqi na ak awm thawlh ngaihnaakkhqi ce nami re aham ni yn khqi nyng.

Umiłowani, proszę [was], abyście jak obcy i goście powstrzymywali się od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy.

12 Lawki thlangkhqi venawh ak leek khawsaknaak ing khaw sa lah uh, nangmih ce ik-oeih amak thym ak sai thlangkhqi na nik poek khqi mai seiawm, nangmih a ik-oeih leek sai ce hu kawm usaw Khawsa ing ningnih ani hqip khqi nyn awh amah ce zoeksang kawm uh.

Postępujcie wśród pogan nienagannie, aby ci, którzy oczerniają was jako złoczyńców, przypatrując się [waszym] dobrym uczynkom, chwalili Boga w dniu nawiedzenia.

13 Bawipa awh thlang ukteem thainaak ak ta khqik kaiawh koep lah uh: saithainaak a boetnaak ak ta sangpahrang,

Bądźcie więc poddani każdej ludzkiej władzy ze względu na Pana: czy to królowi jako najwyżej postawionemu;

14 qam ak ukkungkhqi, ik-oeih ak sai thawlhkhqi toel ham ingkaw ik-oeih dyng ak saikhqi zoeksang aham cekkhqi ce anih ing tyi hy.

Czy to namiestnikom jako przez niego posłanym dla karania złoczyńców i udzielania pochwały tym, którzy dobrze czynią.

15 Ik-oeih leek sainaak ak caming ikaw amak sim thlak qawkhqik awi ce sit sak aham Khawsa ngaihnaak na awm hy.

Taka bowiem jest wola Boga, abyście dobrze czyniąc, zamknęli usta niewiedzy głupich ludzi;

16 Ngaihding na khaw sa lah, cehlai na ngaihdingnaak ce thawlh dahnaak aham koeh haw na; Khawsa a bi ak bikung amyihna khaw sa lah.

Jak [ludzie] wolni, ale nie jak [ci], którzy używają wolności jako zasłony dla zła, lecz jak słudzy Boga.

17 Thlang boeih ce kqihchah lah: ak cangnaak koeinaakhqi ce lungna lah, Khawsa kqih nawh, sangpahrang ce zoeksang lah.

Wszystkich szanujcie, braci miłujcie, Boga się bójcie, króla czcijcie.

18 Tamnaakhqi, nami boeikhqi ak kaiawh kqihchahnaak ing koep lah uh, thlak leek ingkaw khaw ak poek thai a ven doeng awh am nawh, ak kyikhqi ak kaiawh awm koep lah uh.

Słudzy, z całą bojaźnią bądźcie poddani panom, nie tylko dobrym i łagodnym, ale też przykrym.

19 Thlang ing Khawsa a sim dawngawh amak tyng khuikhanaak ce a huh awhtaw ce ak thlang ce kyih aham awm hy.

To bowiem podoba się [Bogu], jeśli ktoś znosi smutki ze względu na sumienie wobec Boga, cierpiąc niewinnie.

20 Ik-oeih nami sai thawlh dawngawh nganbawh nami zawk mantaw ikaw hawihkhangnaak a awm kaw? Cehlai ik-oeih leek nami sai dawngawh kyinaak nami huh awh taw yh mai uh, Khawsa haiawh ce ce kyih aham awm bet hy.

Bo cóż to za chwała, jeśli grzesząc, cierpliwie znosicie, choćby was i pięściami bito? Lecz jeśli dobrze czynicie i znosicie cierpienia, to podoba się Bogu.

21 Vemyihna awm aham ni anik khy khqi hy, Khrih ing nangmih aham yh nawh nangmih ing a khawleh thuih hly kawi ce ceh law taak hawh hy.

Do tego bowiem jesteście powołani, bo i Chrystus cierpiał za nas, zostawiając nam przykład, abyście szli w jego ślady;

22 Thawlhnaak am sai nawh, a hui awh qaai awi ve tehca awm am dang hy.”

Który grzechu nie popełnił, a w jego ustach nie znaleziono podstępu;

23 Amak thym na ami zyih awh, anih ing am thung hy; a khuikha awh thlang am kqih am hqin hy. Ak thym na awi ak dengkung a venawh pe qu hy.

Który, gdy mu złorzeczono, nie odpowiadał złorzeczeniem, gdy cierpiał, nie groził, ale powierzył [sprawę] temu, który sądzi sprawiedliwie.

24 Thawlh benawh ni thi unawh dyngnaak benawh ni hqingnaak aham, amah qoe qoe ing a pum awh ningnih a thawlhnaak ce thing awh yh hy; a nganbawh ngawha ing nangmih taw qoei hawh uhyk ti.

On nasze grzechy na swoim ciele poniósł na drzewo, abyśmy obumarłszy grzechom, żyli dla sprawiedliwości; przez jego rany zostaliście uzdrowieni.

25 Tuu amyihna lam pleng hawh hlai uhyk ti, tuh awhtaw nangmih ang myihla Tuukhaikung ingkaw ak khoemkung a venawh hlat tlaih hawh uhyk ti.

Byliście bowiem jak zbłąkane owce, lecz teraz nawróciliście się do Pasterza i Biskupa waszych dusz.