1 Johan 4

1 Ka lungnaak pyikhqi, myihla saqui ce koeh cang law na uh, Khawsa ben nakaw hy voei aw tice simnaak aham noek a dak law lah uh, tawngha qawl ve khawmdek awh khawzah a ceh hawh a dawngawh.

Umiłowani, nie wierzcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na świat.

2 Khawsa Myihla hatnaak taw veni: Jesu Khrih taw pumsa na law hy ak ti myihla cetaw Khawsa ben nakaw myihla na awm nawh,

Po tym poznacie Ducha Bożego: każdy duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga.

3 Jesu amak dyih pyi myihla boeih boeih cetaw Khawsa ven nakaw amni. Ce mihkhqi cetaw Khrih ak oelh myihla, cemyih myihla law kaw, tinawh nangmih ing naming zaak ceni, ce myihla ce tuh awm khawmdek awh awm hawh hy.

Każdy zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga. Jest to [duch] antychrysta, o którym słyszeliście, że nadchodzi i już teraz jest na świecie.

4 Ka lungnaak naasenkhqi, nangmih taw Khawsa ven nakaw thlangkhqi na nami awm a dawngawh ce mihkhqi ce noeng hawh uhyk ti, kawtih nangmih ak khuiawh ak awm ce ve khawmdek awh ak awm anglakawh bau khqoet hy.

Dzieci, wy jesteście z Boga i zwyciężyliście ich, ponieważ ten, który [jest] w was, jest większy niż [ten, który] jest na świecie.

5 Ce mihkhqi taw khawmdek ben nakawng ami law a dawngawh khawmdek huhnaak ing kqawn uhy, khawmdek ingawm cekkhqi ak awi ce ngai pehy.

Oni są ze świata, dlatego mówią o świecie, a świat ich słucha.

6 Ningmih taw Khawsa ven nakaw thlangkhqi ni, u awm Khawsa ak sim ingtaw ningnih ak awi ce ngai hy, cehlai u awm Khawsa ben nakaw thlang am ingtaw ningnih ak awi ce am ngai hy. Ve ve awitak Myihla ingkaw amak thym myihla hatnaak na awm hy.

My jesteśmy z Boga. Kto zna Boga, słucha nas, kto nie jest z Boga, nie słucha nas. Po tym poznajemy ducha prawdy i ducha błędu.

7 Ka lungnaak pyikhqi, pynoet ingkaw pynoet lung qu na lah u sih, kawtih, lungnaak taw Khawsa ven nakawng ni a law lungnaak ak ta thlang taw Khawsa ing a cun thlang na awm nawh Khawsa ce sim hy.

Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, gdyż miłość jest z Boga i każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga.

8 U awm lungnaak amak ta thlang taw Khawsa ce am sim hy, kawtih, Khawsa taw lungnaak na a awm a dawngawh.

Kto nie miłuje, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością.

9 Vemyihna Khawsa ing ningnih a venawh lungnaak dang law sak hy: amah ak caming ni hqingnaak thai aham pynoet chyn ca ak awm amah a Capa ce khawmdek na tyi law hy.

Przez to objawiła się miłość Boga ku nam, że Bóg posłał na świat swego jednorodzonego Syna, abyśmy żyli przez niego.

10 Lungnaak taw veni: ningnih ing Khawsa amni lungna hy, cehlai amah ing ningnih ani lungnaak khqi a dawngawh ningnih a thawlh awh tlang na lucik sainaak aham a Capa ce tyi law hy.

Na tym polega miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że on nas umiłował i posłał swego Syna, [aby był] przebłaganiem za nasze grzechy.

11 Ka lungnaak pyikhqi, Khawsa ing ani lungnaak khqi soeih a dawngawh ningnih awm pynoet ingkaw pynoet ning lung qunaak aham awm hy.

Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my powinniśmy się wzajemnie miłować.

12 U ingawm Khawsa ce am hu man hy; cehlai ningnih pynoet ingkaw pynoet ning lung qunaak awhtaw, Khawsa ce ningnih ak khuiawh awm nawh a lungnaak ce ningnih ak khuiawh soep hy.

Boga nikt nigdy nie widział, [ale] jeśli miłujemy się wzajemnie, Bóg w nas mieszka, a jego miłość jest w nas doskonała.

13 Amah awh ni awm unawh anih awm ningnih ak khuiawh awm hy tice ni sim uhy; kawtih, amah ing amah ang Myihla ce ni pek khqi hawh hy.

Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy, a on w nas, że dał nam ze swego Ducha.

14 Khawmdek hulkung na Khawsa ing a Capa tyi law hy tice ningnih ing ni hu unawh nik kqawn hawh uhy.

My zaś widzieliśmy i świadczymy, że Ojciec posłał Syna, aby był Zbawicielem świata.

15 U awm Jesu taw Khawsa Capa ni ak ti taw, anih ak khuiawh Khawsa ce awm nawh anih awm Khawsa ak khuiawh awm hy.

Każdy, kto wyzna, że Jezus jest Synem Bożym, w tym mieszka Bóg, a on w Bogu.

16 Khawsa ing ningnih ani lungnaak ce ningnih ing ni sim unawh nik cangna uhy.

My poznaliśmy i uwierzyliśmy w miłość, którą ma Bóg do nas. Bóg jest miłością, a kto trwa w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim.

17 Cemyihna, awidengnaak khawnghi awh ngaihqepnaak ni taak naak thai aham ninglak awh lungnaak soep hy, kawtih, ningnih taw ve khawmdek awh amah amyihna ni awm uhy.

W tym jest doskonała miłość w nas, abyśmy mieli ufność w dniu sądu, że jaki on jest, tacy i my jesteśmy na tym świecie.

18 Lungnaak awh kqihnaak am awm hy, lungnaak soep ing kqihnaak ce hquut hy, kawtih kqihnaak taw toelna a awm a dawngawh ni a awm. Kqihnaak ak ta thlang taw lungnaak soep am ta hy.

W miłości nie ma lęku, ale doskonała miłość usuwa lęk, bo lęk przynosi udrękę, [a] kto się boi, nie jest doskonały w miłości.

19 Amah ing ani lungnaak khqi lamma a dawngawh ningnih ing ni lungna lawt uhy.

My go miłujemy, ponieważ on pierwszy nas umiłował.

20 U ingawm, Khawsa lungna nyng” ti seiawm a koeinaa ce a sawhnaak awhtaw, anih ce qaai ak kqawn ni. A huh nawn a koeinaa za amak lungnaak thlang ing ama huh man Khawsa taw am lungna tikaw.

Jeśli ktoś mówi: Miłuję Boga, a nienawidzi swego brata, jest kłamcą. Kto bowiem nie miłuje swego brata, którego widzi, jak może miłować Boga, którego nie widzi?

21 Anih ing ningnih a ven awhkaw awipeek ve ni pehy: U awm Khawsa ak lungnaak thlang ingtaw a koeinaa ce a lungnaak aham awm hy.

A takie przykazanie mamy od niego, aby ten, kto miłuje Boga, miłował też swego brata.