1 Korin 3
1 Koeinaakhqi, myihlak thlangkhqi venawh awikqawn amyihna nami venawh ap kqawn nyng, cehlai pumsak thlangkhqi venawh kqawn amyih nani kak kqawn hy, Khrih-awh nasen thlangkhqi venna kqawn amyih na.
I ja, bracia, nie mogłem do was mówić jak do [ludzi] duchowych, ale jak do cielesnych, jak do niemowląt w Chrystusie.
2 Buh am nawh, suktui ing ni ka ni cawm khqi hun, buh nami ai thai hlan adawngawh; tuhawm am ai thai hlan uhyk ti.
Karmiłem was mlekiem, a nie [stałym] pokarmem, bo jeszcze nie mogliście go [przyjąć], a nawet teraz jeszcze nie możecie;
3 Pumsak thlangna awm hun uhyk ti. Naming lakawh yytnaak ingkaw oelh qunaak a awm adawngawh pumsak thlangna awm unawh khawmdek thlangna am nami awm nawh nu?
Gdyż jeszcze jesteście cieleśni. Skoro bowiem [jest] między wami zazdrość, kłótnie i podziały, to czyż nie jesteście cieleśni i nie postępujecie na sposób ludzki?
4 Pynoet ing, “Kai taw Paul a bawng ni,” pynoet bai ing, “Kai taw Apollo a bawng ni,” nami ti khui pumsak thlangna am nami awm nawh nu?
Skoro ktoś mówi: Ja jestem Pawła, a inny: Ja Apollosa, to czyż nie jesteście cieleśni?
5 Apollo ce a u nu? Paul taw a u bai nu? Nangmih ing namik cangnaak thai aham Bawipa ing bibi a peek qip tyihzawihkhqi boeih ni.
Kim bowiem jest Paweł? Kim Apollos? Tylko sługami, przez których uwierzyliście, a to tak, jak każdemu dał Pan.
6 Kai ing saw nyng, Apollo ing tui syp hy, cehlai ak tai sakkung taw Khawsa ni.
Ja siałem, Apollos podlewał, ale Bóg dał wzrost.
7 Cedawngawh ak sawkung ingkaw ak sypkung ce ikawna am awm hy, Khawsa doeng ing ni, a cawt sak.
Tak więc ani ten, który sieje, ani ten, który podlewa, nic nie znaczą, tylko Bóg, który daje wzrost.
8 Ak sawkung ingkaw ak sypkung ang cainaak taw pynoet ni, a ni bibinaak amyihna cekqawi ing zoepeek kutdo ce hu bit kawm nih.
Ten zaś, który sieje, i ten, który podlewa, stanowią jedno, a każdy otrzyma swoją zapłatę stosownie do swojej pracy.
9 Ikawtih kaimih taw Khawsa bibi pyikung na awm unyng saw; nangmih taw Khawsa lo na, Khawsa im na awm uhyk ti.
Jesteśmy bowiem współpracownikami Bożymi; wy jesteście Bożą rolą i Bożą budowlą.
10 Khawsam qeennaak ka venawh a ni peeknaak amyihna, im ak sa thai amyihna kai ing lung im khoeng nyng, thlak chang ing ce lungkhoeng awh im sa hy. Cehlai im ak sakung ing ikawmyihna im a sak tice ngaihta seh.
Według łaski Boga, która została mi dana, jak mądry budowniczy położyłem fundament, a inny na nim buduje. Jednak każdy niech uważa, jak na nim buduje.
11 Ikawtih thlang pynoet ing lung a khoeng coeng awhtaw thlak chang ing ce ak khanawh lung ak chang am khoeng thai voel hy, cawhkaw lungkhoeng cetaw Jesu Khrih ni.
Nikt bowiem nie może położyć innego fundamentu niż ten, który jest położony, którym jest Jezus Chrystus.
12 Ce lungkhoeng ak khanawh u ingawm sui, ngun, lung a phuktlo, thing, cangzing ing im a sak awhtaw,
A czy ktoś na tym fundamencie buduje [ze] złota, srebra, z drogich kamieni, drewna, siana [czy ze] słomy;
13 thlang boeih a bibi ce dang kaw. Khawnghi ing dang law sak kaw. Maina dang law sak nawh; ce a mai ing thlang boeih a bibi ce ikawmyih bibi aw tice dang law sak kaw.
Dzieło każdego będzie jawne. Dzień [ten] bowiem to pokaże, gdyż przez ogień zostanie objawione i ogień wypróbuje, jakie jest dzieło każdego.
14 U myih awm cawhkaw a im sak ce ang dyih poe awhtaw, zoepeek kutdo ce hu kaw.
Jeśli czyjeś dzieło budowane na tym [fundamencie] przetrwa, ten otrzyma zapłatę.
15 Cehlai im ce a uih boeih awhtaw hlawng boeih kaw, amah taw loet hly hlai hy, mai kqawng anglakawhkawng ak loet amyihna awm kaw.
Jeśli [zaś] czyjeś dzieło spłonie, [ten] poniesie szkodę. Lecz on sam będzie zbawiony, tak jednak, jak przez ogień.
16 Khawsang Myihla nangmih ak khuiawh a awm adawngawh, nangmih taw Khawsa a bawkim na awm uhyk ti, tice am nami sim nawh nu?
Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka?
17 U ingawm Khawsa a bawkim ce a hqe awhtaw, Khawsa ing anih ce hqe lawt kaw; kawtih Khawsa a bawkim taw ciimcaih hy, cawhkaw bawkim taw nangmih ni.
A jeśli ktoś niszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg, bo świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.
18 Na mimah ingkaw na mimah koeh thai qu na uh. Nangmih anglakawh u ingawm tuh tloek awhkaw cyihnaak awh amah ingkaw amah ce thlakcyi na ang ngai qu awhtaw, thlakcyi na a awmnaak aham “thlakqaw” na awm seh. (aiōn g165)
Niech nikt nie oszukuje samego siebie. Jeśli komuś spośród was wydaje się, że jest mądry na tym świecie, niech się stanie głupim, aby stał się mądrym. (aiōn g165)
19 Ikawtih ve khawmdek cyihnaak ve Khawsa mik huh awhtaw qawnaak nani a awm. “Thlakcyikhqi ce a mimah a thainaak awh aawk sak khqi hy,” tinawh qee amyihna,
Mądrość bowiem tego świata jest głupstwem u Boga. Bo jest napisane: On chwyta mądrych w ich przebiegłości.
20 cekcoengawh, Bawipa ing thlakcyikhqi ak poeknaak ve a hqawng a h qap nani a awm hy tice sim hy,” tinawh awm bai hy.
I znowu: Pan zna myśli mądrych [i wie], że są marnością.
21 Cedawngawh, thlanghqing awh ve ikaw awm oek qu aham am awm hy! Ik-oeih boeih ve nangmih aham ni,
Niech się więc nikt nie chlubi ludźmi. Wszystko bowiem jest wasze:
22 Paul awm Apollo awm am awhtaw Cepha awm, khawmdek awm hqingnaak awm thihnaak awm tuh kawkkhqi awm haiben awhkawk khqi awm – nangmih boeih aham ni,
Czy Paweł, czy Apollos, czy Kefas, czy świat, czy życie, czy śmierć, czy [to, co] teraźniejsze, czy [to, co] przyszłe – wszystko [jest] wasze;
23 nangmih awm Khrih a koena awm u tiksaw Khrih taw Khawsa koena awm hy.
Wy zaś jesteście Chrystusa, a Chrystus Boga.
