Tingtoeng 66
1 Aka mawt ham laa neh Tingtoenglung Diklai boeih loh Pathen taengah yuhui uh lah.
Allur heimurinn gleðjist með Guði!
2 Amah kah thangpomnah ming te tingtoeng uh lamtah amah kah thangpomnah te koehnah khueh pauh.
Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
3 Pathen taengah, “Na bibi he a rhih bahoeng om pai. Na sarhi a tak dongah na thunkha rhoek loh nang hmaiah a mai a tumuh.
Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
4 Diklai boeih loh nang taengah bakop uh tih nang te n'tingtoeng uh. Na ming khaw a tingtoeng uh,” ti uh. (Selah)
Lofaður sért þú um víða veröld!
5 Halo uh lamtah Pathen kah bitat he hmu uh lah. Hlang capa rhoek taengkah a bibi te a rhih om pai.
Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
6 Tuitunli te laiphuei la a poeh sak tih tuiva khaw a kho neh a kat uh dongah BOEIPA ah kohoe sak uh sih.
Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
7 A thayung thamal neh kumhal ah a taemrhai tih a mik neh namtom rhoek te a tawt dongah thinthah rhoek te pomsang rhoela pomsang boel saeh. (Selah)
Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
8 Pilnam rhoek loh mamih kah Pathen he uem uh saeh lamtah amah koehnah ol te ya uh saeh.
Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
9 Mulhing khui lamkah mamih kah hinglu a hoeptlang dongah mamih kah khokan he paloe sak ham ngaih mahpawh.
Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
10 Pathen aw kaimih he nan loep nan dak tih cak rhoh bangla kaimih nan rhoh.
Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
11 Rhalvong khuila kaimih nan khuen tih ka cinghen ah hnorhih nan tloeng.
Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
12 Kaimih kah lu soah hlanghing na ngol sak tih tui, hmai te ka poeng uh daengah coihdanah la kaimih nan khuen.
Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
13 Hmueihhlutnah neh na im la ka kun vetih ka olcaeng rhoek te nang taengah kan thuung ni.
Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
14 Ka rhal lakliah ka hmui ka lai ang tih ka ka loh a thui vanbangla,
Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
15 hmueihhlutnah ham boiva aka thuem tutal bo-ul te nang taengah kan nawn vetih saelhung kikong rhoek neh ka saii ni. (Selah)
Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
16 Halo uh lah, Pathen aka rhih rhoek boeih hnatun uh lamtah BOEIPA loh ka hinglu ham a saii te ka thui lah eh.
Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
17 Amah te ka ka neh ka khue tih ka lai dongah koehnah ka khueh.
Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
18 Ka lungbuei neh boethae te ka so koinih ka Boeipa loh ya mahpawt.
En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
19 Tedae ka thangthuinah ol te Pathen loh a hnatung tih a yaak.
En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
20 Ka thangthuinah neh a sitlohnah kai taeang lamkah aka khoe pawh Pathen amah he a yoethen pai saeh.
Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.
