Tingtoeng 38

1 David kah ngaidamnah Tingtoenglung Aw BOEIPA, na thinhul neh kai n'tluung boel lamtah na kosi neh kai n'toel boeh.

Psalmus David, in rememorationem de sabbato. [Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:

2 Na thaltang loh kai dongah sap ha tlaeh tih na kut loh kai n'nan.

quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.

3 Nang kah kosi dongah ka pum he hlang la om voelpawh. Ka tholh dongah ka rhuh a sading pawh.

Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:

4 Kai kathaesainah loh ka lu hang khuk tih, kai ham hnophueih bangla a rhih loh n'nan.

quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.

5 Ka anglat dongah, ka boengha rhong tih rhim coeng.

Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.

6 Ka ngam paihaeh tangkik hil khohnin yungah kopang neh ka van.

Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.

7 Ka uen khaw boeih duih tih, ka pum he hlang la om voelpaawh.

Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.

8 Ka lungmit tih ka paep dongah, lungbuei phoenanah neh mat ka kawk.

Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.

9 Ka ngaihlihnah boeih he, ka Boeipa namah taengah ka hal tih, ka hueinah he namah taeng lamloh a thuh moenih.

Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.

10 Ka lungbuei a thimpom tih ka thadueng hnoeng. Te dongah ka mik khaw tueng pawh.

Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.

11 Ka tlohtat dongah ka lungnah ka paya rhoek loh saisai m'pai tak tih ka huiko khaw a hla lam ni a pai uh coeng.

Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.

12 Ka hinglu aka mae rhoek loh n'hlaeh tih, kai yoethae puei ham aka tlap rhoek loh a talnah te a thui uh. Te dongah hlangthai palat rhoek loh hnin at puet n'taeng uh.

Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.

13 Tedae kai tah hnapang bangla ka ya voelpawt tih olmueh loh a ka a ang pawt bangla ka om.

Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.

14 Te dongah aka ya thai pawt tih a ka ah toelthamnah aka om pawt hlang bangla ka om.

Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.

15 BOEIPA nang dongah ka hangdang tih nang loh nan doo bitni ka Boeipa ka Pathen aw

Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.

16 Te dongah, “Ka kho he a paloe vaengah kai n'kohah thil uh tih kai soah pomsang uh ve,” ka ti.

Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.

17 Cungdonah ham ka tawn uh tih ka nganboh loh kamah taengah om taitu.

Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.

18 Te dongah kai kathaesainah te ka doek. Kamah kah tholhnah dongah ka mawn.

Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.

19 Tedae ka thunkha rhoek kah hingnah tah ting tih a honghi dongah ka lunguet loh pungtai.

Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.

20 Te dongah a then te a thae neh aka thuung rhoek loh kai n'khingkhoek vaengah a then te kamah loh ka vai rhoela ka vai.

Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.

21 Ka BOEIPA Pathen aw, kai n'hno boel lamtah kai taeng lamkah n'lakhla tak boeh.

Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.

22 Kai bomkung la ha tawn uh laeh ka loeihnah Boeipa.

Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.]