< Tingtoeng 147 >

1 BOEIPA te thangthen uh. Mamih kah Pathen tingtoeng he then tih koehnah neh naepnoi rhoeprhui pai.
Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
2 Jerusalem aka thoh BOEIPA loh a heh tih Israel te a calui.
PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
3 Lungbuei a rhek rhoek te a hoeih sak tih a hma te a poi pah.
On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
4 Aisi rhoek ke amah tarhing la a tae tih a ming te rhip a sui.
On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
5 Mamih kah Boeipa tah len tih a thadueng khaw yet. A lungcuei te tae lek pawh.
Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
6 Kodo rhoek aka tungaep BOEIPA loh halang rhoek te diklai la a kunyun sak.
PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
7 BOEIPA te uemonah neh doo lamtah mamih kah Pathen te rhotoeng neh tingtoeng uh.
Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
8 Vaan ke khomai neh a thing tih diklai ham khotlan a hmoel pah dongah tlang ah sulrham a poe sak.
Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
9 A pang uh vaengah rhamsa ham neh vangak ca ham a buh a khueh pah.
Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
10 Marhang kah thayung thamal neh hmae pawt tih, hlang kho dongah khaw aka ngaingaih pawh.
Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
11 Amah aka rhih so neh a sitlohnah dongah aka ngaiuep ni BOEIPA loh a ngaingaih.
PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
12 Aw Jerusalem BOEIPA taengah domyok ti lamtah, aw Zion na Pathen te thangthen laeh.
Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
13 Na vongka kah thohkalh te a caang sak tih na kotak kah na ca rhoek te yoethen a paek.
On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
14 Na khorhi ah rhoepnah a khueh tih cang tha te nang n'kum sak.
Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
15 A olthui te diklai la a tueih tih a ol loh leklek yong.
On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
16 Vuelsong te tumul bangla a haeh tih vueltling te hmaiphu bangla a yaal.
On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
17 A rhaelnu te a tham la a lun vaengah a khosik hmai ah unim aka pai thai?
Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
18 A ol a tueih vaengah te rhoek yut tih a hil neh a hmuh vaengah tui la cip.
Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
19 A ol te a ol bangla Jakob taengah, a oltlueh neh a laitloeknah Israel taengah a phoe sak.
Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
20 Te te namtom boeih taengah a saii pawt dongah ni laitloeknah te a ming uh pawh. BOEIPA te thangthen uh.
Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.

< Tingtoeng 147 >