Olcueih 7
1 Ka ca ka olthui he ngaithuen lamtah ka olpaek he na taengah khoem ne.
Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
2 Ka olpaek he ngaithuen lamtah hing puei. Ka olkhueng he na mikhmuh ah thenhnaih la om saeh.
Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
3 Te te na kutdawn dongah hlaengtang lamtah na lungbuei cabael dongah daek lah.
Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
4 Cueihnah te, “Ka ngannu nang tah,” ti nah lamtah yakmingnah te pacaboeina la khue.
Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
5 Rhalawt nu taeng lamkah khaw, kholong nu kah hoem ol lamkah khaw namah aka ngaithuen ham ni.
Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
6 Ka im bangbuet kah thohhuel long ka dan.
Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
7 Te vaengah hlangyoe rhoek te ka hmuh tih cadong ca rhoek khuiah a lungbuei aka talh khaw ka yakming.
I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
8 Huta imdak kah bangkil te a paan tih huta im kah longpuei la luei.
Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
9 Hlaemhmah ah, khothun kholaeh ah, khoyin yinthuem neh khohmuep ah khaw, cet.
O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
10 Anih aka doe ham huta ngawn tah pumyoi hnisui neh a lungbuei a uep coeng ke.
A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
11 Tekah huta tah hue a sak tih a im ah khaw a thinthah. A khopha khaw duem pawh.
Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
12 Tahae nawn ah imkawt ah, tahae ah toltung neh bangkil takuem ah rhongngol coeng.
Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
13 Tekah cadong te a sol tih a mok, a maelhmai khaw a cadong ham a tanglue pah tih cadong te,
Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
14 Kamah taengkah rhoepnah hmueih neh tihnin ah tah ka olcaeng te ka thuung coeng.
U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
15 Te dongah nang doe ham neh na mikhmuh ah toem hamla ka mop tih nang kam hmuh tangloeng.
Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
16 Ka soengca te Egypt hnitang, cenlang, hniphaih neh ka phaih coeng.
Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
17 Ka thingkong dongah murrah, thingul, thingsa ka khueh thil coeng.
Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
18 Halo lah a hlo neh mincang duela hmilhmal sih lamtah, pumnai neh yoka sih.
Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
19 Tongpa loh a im ah om pawt tih khohla ah yiin la cet coeng.
Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
20 A kut dongah tangka cun a khuen tih hlalum hnin ah ni a im la ha pawk eh?,” a ti.
Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
21 Anih te a rhingtuknah cungkuem neh a yoek tih a hmuilai kah hamsum neh a heh.
Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
22 Te dongah huta hnukah maeh la aka poeh vaito bangla, aka ang thuituennah dongkah khocin rhui bangla cet.
Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
23 Vaa loh pael khuila a kun paitok bangla a thin te thaltang loh a khoh pah duela a hinglu te ming pawh.
Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
24 Te dongah ca rhoek loh kai ol he hnatun uh lamtah ka ka dongkah olthui he hnatung uh laeh.
Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
25 Anih kah longpuei la mael boeh, na lungbuei te anih kah a hawn la khohmang sak boeh.
Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
26 Anih loh hmalaem la muep a cungku sak tih aka tlung rhoek khaw boeih a ngawn coeng.
Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
