< Olcueih 20 >

1 Misurtui tah hmuiyoi la om tih yu long khaw hue a sak. Te dongah anih loh a palang sak hlang boeih tah cueih voel pawh.
Wino [jest] szydercą, mocny trunek – wrzaskliwy, a każdy, kto zostaje zwiedziony przez nie, jest niemądry.
2 Manghai kah a mueirhih tah sathueng kah a kawk bangla om tih, anih aka paan ngawn tah a hinglu ni a phai coeng.
Strach, [który budzi] król, jest jak ryk lwa; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko swojej duszy.
3 Tuituknah lamloh aka hoep uh hlang ham thangpomnah la om tih, aka ang boeih long tah tohhaemnah a puek sak.
Zaprzestać sporu jest zaszczytem dla człowieka, ale [każdy] głupiec się w niego wdaje.
4 Kolhnaw loh sikca ah pataeng caai voel pawh. Te dongah cangah ah a dawt tah a dawt dae dang voel pawh.
Leniwy nie orze z powodu zimna; dlatego będzie żebrać we żniwa, ale nic nie [otrzyma].
5 Hlang lungbuei kah cilsuep tah tui aka dung bangla om tih, hlang lungcuei loh a dueh.
Rada w sercu człowieka jest jak głęboka woda, lecz człowiek roztropny zaczerpnie jej.
6 Hlang pilnu amah kah sitlohnah te boeih a doek dae, oltak hlang te u long a hmuh?
Większość ludzi przechwala się swoją dobrocią, ale wiernego człowieka któż znajdzie?
7 A thincaknah neh aka cet hlang dueng tah amah hnukah a ca rhoek khaw a yoethen.
Sprawiedliwy postępuje uczciwie, błogosławione [są] po nim jego dzieci.
8 Manghai tah laitloeknah ngolkhoel dongah ngol tih, boethae boeih te a mik neh a thaek.
Król siedzący na swoim sędziowskim tronie rozprasza swoimi oczami wszelkie zło.
9 “Ka lungbuei ka saelh tih ka tholh lamloh ka caihcil,” tila ulong a ti thai.
Któż może powiedzieć: Oczyściłem swoje serce, jestem czysty od swego grzechu?
10 Lungto neh lungto khaw, cangnoek neh cangnoek khaw BOEIPA ham a boktlap la tueilaehkoi ni.
Dwojakie odważniki i dwojaka miara – obydwa budzą odrazę w PANU.
11 A khoboe dongah camoe pataeng khaw loha coeng. A bisai loh cil tih a thuem atah.
Nawet dziecko poznaje się po uczynkach, czy jego czyn jest czysty i prawy.
12 Hna loh yaak tih mik loh a hmuh he khaw a boktlap la BOEIPA long ni a saii.
Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, oba uczynił PAN.
13 Ih he lungnah boeh na khodaeng na pang ve. Na mik a tueng daengah ni buh na cung eh.
Nie kochaj spania, byś nie zubożał; otwórz oczy, a nasycisz się chlebem.
14 Hno aka lai loh a thae, a thae la a thui tih amah a khawk vaengah tah lat thangthen bal.
[To] liche, [to] liche, mówi kupujący, ale chwali się, gdy odchodzi.
15 Sui neh lungvang he khawk mai dae, mingnah hmuilai he tah umponah hnopai bangla kuel.
Istnieje złoto i obfitość pereł, ale wargi rozumne są kosztownym klejnotem.
16 Kholong ham rhi a khang pah vaengkah a himbai neh kholong nu, kholong nu ham a laikoi pah te khaw lo laeh.
Zabierz szatę tego, [który ręczył] za obcego, a od tego, [który ręczył] za cudzą kobietę, zabierz zastaw.
17 Laithae buh he hlang hamla tui dae, a hnukah a ka dongah lungcang muep baetawt.
Chleb oszustwa smakuje człowiekowi, ale potem jego usta będą napełnione piaskiem.
18 Kopoek he cilsuep neh cikngae sak lamtah, caemtloek khaw a niing khueh lah.
Zamysły są utwierdzone dzięki radzie, a wojnę prowadź z rozwagą.
19 Baecenol he caemtuh loh a hliphen tih a caeh puei. Te dongah a ka neh aka hloih te rhikhang pah boeh.
Plotkarz zdradza tajemnice; dlatego nie zadawaj się z tym, który pochlebia wargami.
20 A manu neh a napa aka hnaep tah a hmaithoi a thih pah vetih, yinthuem kah yinthuem ah hmaisuep la om ni.
Kto złorzeczy swemu ojcu albo matce, tego pochodnia zgaśnie w gęstych ciemnościach.
21 Rho he khaw a lamhma lah banlak a kawt dae, a hmailong ah a yoethen mahpawh.
Dziedzictwo prędko nabyte na początku nie będzie błogosławione na końcu.
22 A thae te, “Ka thuung van ni,” ti nah boeh. BOEIPA mah lamtawn lamtah namah te ng'khang bitni.
Nie mów: Odpłacę złem. Czekaj na PANA, a wybawi cię.
23 Coilung neh coilung khaw BOEIPA kah a tueilaehkoi ni. Te dongah hlangthai palat kah cooi tah a then moenih.
Dwojakie odważniki budzą odrazę w PANU, a fałszywa waga nie jest dobra.
24 Hlang kah a khokan he BOEIPA taeng lamkah ni. Te dongah hlang loh a longpuei te metlam a yakming eh?
Od PANA pochodzą drogi człowieka; jakże może człowiek zrozumieć własną drogę?
25 Hmuencim te a cukhat thil tih olcaeng hnukah a hnukdawn te hlang ham hlaeh la om.
Sidłem dla człowieka jest pożreć to, co święte, i zastanowić się dopiero po złożeniu ślubów.
26 Manghai aka cueih loh halang rhoek te a thaek tih, amih te lengkho neh a paluet thil.
Mądry król rozprasza niegodziwych i wywiera na nich zemstę.
27 BOEIPA kah hmaithoi long tah hlang kah a hiil neh a bungko kah a khui khaw boeih a thaih.
Duch człowieka [jest] pochodnią PANA, [która] bada wszystkie skrytości wnętrza.
28 Sitlohnah neh oltak loh manghai te a kueinah tih, sitlohnah loh a ngolkhoel a duel pah.
Miłosierdzie i prawda strzegą króla, a jego tron oparty jest na miłosierdziu.
29 Tongpang rhoek kah a thadueng tah amamih kah a boei a mang la om tih, sampok he khaw patong rhoek kah rhuepomnah ni.
Chlubą młodzieńców jest ich siła, a ozdobą starców – sędziwość.
30 Tloh kah a hma a met vanbangla, bungko khui kah hmasoe loh a thae a cing sak.
Siność ran oczyszcza zło, a razy – głębię wnętrza.

< Olcueih 20 >