Olcueih 20

1 Misurtui tah hmuiyoi la om tih yu long khaw hue a sak. Te dongah anih loh a palang sak hlang boeih tah cueih voel pawh.

Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.

2 Manghai kah a mueirhih tah sathueng kah a kawk bangla om tih, anih aka paan ngawn tah a hinglu ni a phai coeng.

Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.

3 Tuituknah lamloh aka hoep uh hlang ham thangpomnah la om tih, aka ang boeih long tah tohhaemnah a puek sak.

Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.

4 Kolhnaw loh sikca ah pataeng caai voel pawh. Te dongah cangah ah a dawt tah a dawt dae dang voel pawh.

Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.

5 Hlang lungbuei kah cilsuep tah tui aka dung bangla om tih, hlang lungcuei loh a dueh.

Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.

6 Hlang pilnu amah kah sitlohnah te boeih a doek dae, oltak hlang te u long a hmuh?

Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?

7 A thincaknah neh aka cet hlang dueng tah amah hnukah a ca rhoek khaw a yoethen.

Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.

8 Manghai tah laitloeknah ngolkhoel dongah ngol tih, boethae boeih te a mik neh a thaek.

Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.

9 “Ka lungbuei ka saelh tih ka tholh lamloh ka caihcil,” tila ulong a ti thai.

Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?

10 Lungto neh lungto khaw, cangnoek neh cangnoek khaw BOEIPA ham a boktlap la tueilaehkoi ni.

Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.

11 A khoboe dongah camoe pataeng khaw loha coeng. A bisai loh cil tih a thuem atah.

Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.

12 Hna loh yaak tih mik loh a hmuh he khaw a boktlap la BOEIPA long ni a saii.

Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.

13 Ih he lungnah boeh na khodaeng na pang ve. Na mik a tueng daengah ni buh na cung eh.

Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.

14 Hno aka lai loh a thae, a thae la a thui tih amah a khawk vaengah tah lat thangthen bal.

Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.

15 Sui neh lungvang he khawk mai dae, mingnah hmuilai he tah umponah hnopai bangla kuel.

Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.

16 Kholong ham rhi a khang pah vaengkah a himbai neh kholong nu, kholong nu ham a laikoi pah te khaw lo laeh.

Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.

17 Laithae buh he hlang hamla tui dae, a hnukah a ka dongah lungcang muep baetawt.

Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.

18 Kopoek he cilsuep neh cikngae sak lamtah, caemtloek khaw a niing khueh lah.

Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.

19 Baecenol he caemtuh loh a hliphen tih a caeh puei. Te dongah a ka neh aka hloih te rhikhang pah boeh.

Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.

20 A manu neh a napa aka hnaep tah a hmaithoi a thih pah vetih, yinthuem kah yinthuem ah hmaisuep la om ni.

Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.

21 Rho he khaw a lamhma lah banlak a kawt dae, a hmailong ah a yoethen mahpawh.

Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.

22 A thae te, “Ka thuung van ni,” ti nah boeh. BOEIPA mah lamtawn lamtah namah te ng'khang bitni.

Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.

23 Coilung neh coilung khaw BOEIPA kah a tueilaehkoi ni. Te dongah hlangthai palat kah cooi tah a then moenih.

Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.

24 Hlang kah a khokan he BOEIPA taeng lamkah ni. Te dongah hlang loh a longpuei te metlam a yakming eh?

Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?

25 Hmuencim te a cukhat thil tih olcaeng hnukah a hnukdawn te hlang ham hlaeh la om.

Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.

26 Manghai aka cueih loh halang rhoek te a thaek tih, amih te lengkho neh a paluet thil.

Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.

27 BOEIPA kah hmaithoi long tah hlang kah a hiil neh a bungko kah a khui khaw boeih a thaih.

Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.

28 Sitlohnah neh oltak loh manghai te a kueinah tih, sitlohnah loh a ngolkhoel a duel pah.

Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.

29 Tongpang rhoek kah a thadueng tah amamih kah a boei a mang la om tih, sampok he khaw patong rhoek kah rhuepomnah ni.

Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.

30 Tloh kah a hma a met vanbangla, bungko khui kah hmasoe loh a thae a cing sak.

Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.