< Marku 1 >

1 Pathen Capa Jesuh Khrih kah olthangthen a tongnah.
O início da Boa Nova de Jesus Cristo, o Filho de Deus.
2 Tonghma Isaiah dongah a daek tangtae bangla, “Nang hmai ah kamah kah puencawn kan tueih ne, anih loh na longpuei te a rhoekbah ni.
Como está escrito nos profetas, “Eis que eu envio meu mensageiro diante de seu rosto”, que preparará seu caminho diante de você:
3 Khosoek ah pang ol loh, “Boeipa kah longpuei te rhoekbah uh'a caehlong te a dueng la saii uh,” a ti.
a voz de alguém que chora no deserto, “Preparai o caminho do Senhor! Faça seus caminhos retos!””
4 Johan tah khosoek ah aka nuem la om tih tholh khodawkngainah dongah yutnah baptisma a kawng thui.
João veio batizando no deserto e pregando o batismo de arrependimento para perdão dos pecados.
5 Te dongah Judah kho boeih neh Jerusalem pum loh anih taengla khong uh. Te vaengah a tholhnah te a phong uh tih Jordan tuiva ah Johan loh a nuem.
Todo o país da Judéia e todos os de Jerusalém saíram para ele. Eles foram batizados por ele no rio Jordão, confessando seus pecados.
6 Te vaengah aka om Johan loh kalauk mul a bai tih, a pumpu ah maehpho cihin a naak tih tangboeng neh kohong khoitui te a caak.
João estava vestido com cabelos de camelo e um cinto de couro ao redor de sua cintura. Ele comeu gafanhotos e mel silvestre.
7 A hoe vaengah, “Kai lakah aka len tah kai hnukah ha pawk. A taengah ka buluk tih a khokhom rhui hlam ham pataeng ka koih pawh.
Ele pregou, dizendo: “Depois de mim vem aquele que é mais poderoso do que eu, cuja correia das sandálias eu não sou digno de me abaixar e soltar”.
8 Kai loh nangmih te tui ah kan nuem, dae anih long tah nangmih te Mueihla Cim ah n'nuem ni,” a ti.
Eu te batizei na água, mas ele te batizará no Espírito Santo”.
9 Tekah khohnin a pha vaengah Jesuh khaw Galilee kah Nazareth lamkah halo tih, Jordan ah Johan loh a nuem.
Naqueles dias, Jesus veio de Nazaré da Galiléia, e foi batizado por João no Jordão.
10 Tui khui lamkah koe a thoh vaengah vaan te ong uh tih Mueihla te vahu bangla a soah a rhum te a hmuh.
Imediatamente saindo da água, ele viu os céus se separando e o Espírito descendo sobre ele como uma pomba.
11 Te vaengah vaan lamkah ol ha thoeng tih, “Nang tah Capa ka thintlola na om, nang taengah ka lungtlun,” a ti.
Uma voz saiu do céu: “Tu és meu Filho amado, em quem eu me comprazo”.
12 Te phoeiah anih te Mueihla loh khosoek la thaeng a khuen.
Imediatamente, o Espírito o expulsou para o deserto.
13 Khosoek ah khohnin sawmli a om vaengah Satan loh a cuek. Te vaengah satlung taengah khaw om dae anih te puencawn rhoek loh a khut uh.
Ele esteve lá no deserto por quarenta dias, tentado por Satanás. Ele estava com os animais selvagens; e os anjos estavam servindo a ele.
14 Tedae Johan te a voeih uh phoeiah Jesuh tah Galilee la pawk. Te vaengah Pathen kah olthangthen te a hoe.
Agora depois que João foi levado sob custódia, Jesus veio à Galiléia, pregando a Boa Nova do Reino de Deus,
15 Te vaengah, “A tue te soep coeng tih Pathen ram tah yoei coeng, yut uh lamtah olthangthen te tangnah uh laeh,” a ti.
e dizendo: “O tempo está cumprido, e o Reino de Deus está próximo! Arrependei-vos, e acreditai na Boa Nova”.
16 Tedae Galilee tuili kaengah a caeh vaengah, Simon neh Simon mana Andrew tah tuihoi la om rhoi tih tuili ah lawk ana voeih rhoi te a hmuh.
Passando junto ao mar da Galiléia, ele viu Simão e André, irmão de Simão, lançando uma rede ao mar, pois eram pescadores.
17 Te dongah Jesuh loh amih rhoi te, “Kai hnukah bang rhoi lamtah nangmih rhoi te hlang aka tu tuihoi la om ham kang khueh eh?,” a ti nah.
Jesus disse-lhes: “Vinde após mim, e eu vos transformarei em pescadores de homens”.
18 Te dongah lawk na te pak a hlah rhoi tih Jesuh te a vai rhoi.
Imediatamente eles deixaram suas redes, e o seguiram.
19 Tedae hawt a caeh vaengah Zebedee capa James neh a mana Johan te a hmuh. Te vaengah amih rhoi te lawng khuiah lawk a bo rhoi.
Indo um pouco mais longe dali, ele viu James, filho de Zebedeu, e John, seu irmão, que também estavam no barco consertando as redes.
20 Te dongah amih rhoi te pahoi a khue hatah a napa Zebedee neh lawng khuiah a kutloh rhoek te pak a hlah tih amah hnukah cet rhoi.
Imediatamente ele os chamou, e eles deixaram seu pai, Zebedee, no barco com os empregados contratados, e foram atrás dele.
21 Kapernaum la a kun uh vaengkah Sabbath ah tah tunim la tlek kun tih a thuituen.
Eles entraram em Cafarnaum e imediatamente no dia de sábado ele entrou na sinagoga e ensinou.
22 Te vaengah anih kah thuituennah soah let uh. Amih a thuituen te saithainah aka khueh la om tih cadaek rhoek bangla om pawh.
Ficaram surpresos com seu ensinamento, pois ele os ensinou como tendo autoridade, e não como os escribas.
23 Amih kah tunim ah hlang pakhat tah mueihla thae neh lawt om.
Imediatamente havia na sinagoga deles um homem com um espírito impuro, e ele gritou,
24 Te vaengah pang tih, “Nazareth Jesuh kaimih neh nang te mebang tloe lae? Kaimih he poci sak ham nim na pawk? Nang unim ti khaw kam ming ta, Pathen kah hlangcim la,” a ti nah.
dizendo: “Ha! O que temos a ver com você, Jesus, você Nazareno? Você veio para nos destruir? Eu sei quem você é: o Santo de Deus”!
25 Tedae Jesuh loh anih te a ho tih, “Paa lamtah anih lamloh cet laeh,” a ti nah.
Jesus o repreendeu, dizendo: “Cale-se, e saia dele”!
26 Te vaengah mueihla thae loh anih te a suvaih sak. Te phoeiah ol a len la pang tih anih lamloh coe.
O espírito impuro, convulsionando-o e chorando com voz alta, saiu dele.
27 Te vaengah boeih a ngaihmang uh. Te dongah amamih te oelh uh thae tih, “Metlam nim he? Saithainah neh thuituennah a thai loh, mueihla thae rhoek pataeng a tueih vaengah a ol a ngai uh,” a ti uh.
Ficaram todos espantados, de modo que questionaram entre si, dizendo: “O que é isto? Um novo ensinamento? Pois com autoridade ele comanda até mesmo os espíritos impuros, e eles o obedecem”!
28 Te dongah a olthang tah Galilee pingpang khotomrhali boeih ah cet khonghak.
O relatório dele saiu imediatamente por toda a região da Galiléia e arredores.
29 Te phoeiah tunim lamloh tlek cet uh tih James neh Johan khaw, Simon neh Andrew im la pawk uh.
Imediatamente, quando saíram da sinagoga, entraram na casa de Simon e Andrew, com James e John.
30 Tedae Simon masae tah tlo tih yalh. Te dongah anih ham te Jesuh taengah tlek a thui uh.
Agora a mãe da esposa de Simon estava doente de febre, e imediatamente lhe falaram dela.
31 Te dongah a paan tih a kut te a tuuk pah. Anih te a thoh vaengah anih te satloh loh a hlah tih amih te a kok.
Ele veio, pegou-a pela mão e a levantou. A febre a deixou imediatamente, e ela os serviu.
32 Hlaem a pha tih khomik a tlak vaengah tloh aka khueh rhoek neh rhaithae aka kaem boeih te Jesuh taengla a khuen uh.
À noite, quando o sol se pôs, trouxeram a ele todos os doentes e os possuídos por demônios.
33 Te vaengah kho pum ah aka om te thohka ah tingtun uh.
Toda a cidade estava reunida à porta.
34 Te phoeiah tlohtat soeprhep aka khueh hlangtlo muep a hoeih sak. Rhaithae khaw muep a haek. Tedae amah te aming uh dongah rhaithae rhoek te cal sak pawh.
Ele curou muitos doentes com várias doenças e expulsou muitos demônios. Ele não permitiu que os demônios falassem, porque eles o conheciam.
35 Tedae khohmuep aih. ah yueya thoo tih aka nong te khosoek hmuen la cet tih thangthui.
De manhã cedo, enquanto ainda estava escuro, ele se levantou e saiu, partiu para um lugar deserto, e rezou lá.
36 Te vaengah Simon neh a taengkah rhoek loh Jesuh hnuk a dawn uh.
Simon e aqueles que estavam com ele procuraram por ele.
37 Tedae Jesuh te a hmuh uh vaengah a taengah, “Nang te boeih n'toem,” a ti nauh.
Eles o encontraram e lhe disseram: “Todos estão à sua procura”.
38 Te vaengah amih te, “Kho om nah takuem ah cet uh sih lamtah, teah khawka hoeeh. Te hamni ka lo rhoe,” a ti nah.
Ele disse a eles: “Vamos para outras cidades, para que eu possa pregar lá também, porque eu saí por esta razão”.
39 Te dongah Galilee pum ah cet tih amih kah tunim ah olthangthen a hoe phoeiah rhaithae te a vai.
Ele foi às sinagogas deles por toda a Galiléia, pregando e expulsando demônios.
40 Te vaengah, hmaibae pakhat tah anih taengah pawk tih a hloep phoeiah a cungkueng thil. Te phoeiah Jesuh te, “Boeipa na ngaih koinih kai he nan cim sak thai ni,” a ti nah.
Um leproso veio até ele, implorando-lhe, ajoelhando-se diante dele e dizendo-lhe: “Se você quiser, você pode me fazer limpo”.
41 Te vaengah a thinphat tih a kut te a yueng. Anih te a taek tih, “Ka ngaih ta, cim saeh,” a ti nah.
Being moveu-se com compaixão, estendeu sua mão, tocou-o e disse-lhe: “Eu quero. Ser limpo”.
42 Te vaengah hmaibae tah anih lamloh pahoi nong tih cim.
Quando ele disse isto, imediatamente a lepra se afastou dele e ele ficou limpo.
43 Te phoeiah thanueih ah anih te tlek a tueih.
Ele o advertiu rigorosamente e imediatamente o enviou,
44 Tedae anih te, “Na thui loeng loeng pawt ham ngaithuen. Namah cet lamtah khosoih na tueng phoeiah na cimcaihnah dongah Moses loh a uen te tah nawn pah. Te tew amih taengah paipueinah la om saeh,” a ti nah.
e lhe disse: “Vê se não dizes nada a ninguém, mas vai te mostrar ao sacerdote e oferece por tua purificação as coisas que Moisés ordenou, para um testemunho a eles”.
45 Tedae a caeh neh a tong tih pung a hoe dongah ol te yilhcet. Te dongah Jesuh tah kho khuiah loloh kun thai voel pawh. Te phoeiah tah khosoek hmuen ah vawl om dae anih te a taengvai lamloh a paan uh.
Mas ele saiu, e começou a proclamá-lo muito, e a se espalhar sobre o assunto, para que Jesus não pudesse mais entrar abertamente em uma cidade, mas estivesse do lado de fora em lugares desérticos. As pessoas vinham até ele de todos os lugares.

< Marku 1 >