< Luka 17 >

1 Te phoeiah a hnukbang rhoek te, “Thangkui te a thoeng pawt ham om tloel coeng. Tedae anunae anih lamloh aka thoeng sak aih.
Ele disse aos discípulos: “É impossível que nenhuma ocasião de tropeço venha, mas ai daquele por quem eles vêm!
2 He camoe rhoek khuikah pakhat a khah ham lakah tah a rhawn ah lungto phaklung a oi tih tuili la voei koinih anih ham hoeikhang lah.
Seria melhor para ele se uma pedra de moinho fosse pendurada em seu pescoço, e ele fosse lançado ao mar, em vez de fazer tropeçar um desses pequenos.
3 Namamih te ngaithuen uh, na manuca loh a tholh atah amah te toel, a yut atah anih te hlah laeh.
Tenha cuidado. Se seu irmão pecar contra você, repreenda-o. Se ele se arrepender, perdoe-o.
4 Hnin at neh nang soah voei rhih tholh coeng dae namah taengla voei rhih ha bal tih, “Ka yut,” a ti coeng atah anih te hlah laeh,” a ti nah.
Se ele pecar contra você sete vezes no dia, e sete vezes voltar, dizendo: “Eu me arrependo”, você o perdoará”.
5 Caeltueih rhoek loh Boeipa taengah, “Kaimih ham tangnah han thap lah,” a ti uh.
Os apóstolos disseram ao Senhor: “Aumentai nossa fé”.
6 Tedae Boeipa loh, “Tangnah he mukang mu tet na khueh uh koinih, hekah thaihae kung he, ' Phong uh lamtah tuili ah phung,’ na ti uh mai cakhaw nangmih kah te a ngai ni.
O Senhor disse: “Se você tivesse fé como um grão de mostarda, diria a esta sicômoro: 'Seja arrancado e seja plantado no mar', e ela lhe obedeceria.
7 Nangmih khuiah sal aka khueh te tah lai a thol pah tih boiva a dawn pah. Lohma lamkah a paipaek vaengah anih te u long, ‘Ha kun lamtah cawt ngol dae,’ a ti na eh?
Mas quem está aí entre vós, tendo um servo lavrando ou criando ovelhas, que dirá quando vier do campo: 'Venha imediatamente e sente-se à mesa'?
8 Anih te, “Mebang khaw tawn lamtah ka ca eh?, te phoeiah cihnin vaep lamtah ka caak ka ok vaengah kai taengah thotat, te phoeiah ni na caak na ok eh?, ' ti na mahpawt nim?
Ele não preferiria dizer-lhe: 'Prepare meu jantar, vista-se bem e sirva-me enquanto eu como e bebo'? Depois você comerá e beberá'?
9 A uen te a saii dongah sal soah lungvatnah khueh mapawt nim?
Ele agradece àquele servo porque ele fez as coisas que lhe foram ordenadas? Eu acho que não.
10 Nangmih khaw, nangmih ng'uen te boeih na saii uh tangloeng dae, ' kaimih tah sal hlangkhue hlangvaih rhoek ni, saii ham a kuek te ni n'saii, ' ti uh mai,” a ti nah.
Mesmo assim, você também, quando tiver feito todas as coisas que lhe foram ordenadas, diga: 'Somos servos indignos'. Cumprimos nosso dever””.
11 Jerusalem la a caeh a om vaengah Jesuh tah Samaria neh Galilee laklo longah cet.
Quando ele estava a caminho de Jerusalém, ele estava passando pelas fronteiras de Samaria e da Galiléia.
12 Te vaengah vangca pakhat la a kun hatah hmaibae hlang parha loh Jesuh te a doe uh tih amamih tah soei pai uh.
Ao entrar numa certa aldeia, dez homens leprosos o conheceram, que estavam à distância.
13 Te phoeiah a ol a huel uh tih, “Boeipa Jesuh kaimih n'rhen lah,” a ti uh.
Eles levantaram suas vozes, dizendo: “Jesus, Mestre, tenha piedade de nós”!
14 Amih te a hmuh vaengah, “Cet uh lamtah namamih te khosoih rhoek taengah tueng uh,” a ti nah. Tedae a caeh uh li vaengah mah amih te boeih cim uh.
Quando os viu, disse-lhes: “Ide e mostrai-vos aos sacerdotes”. À medida que iam, eles eram limpos.
15 Tedae amih khuikah pakhat long tah a hoeih te a hmuh vaengah bal tih ol ue la Pathen te a thangpom.
Um deles, quando viu que estava curado, voltou para trás, glorificando a Deus com uma voz alta.
16 Te phoeiah anih tah Samaria dae ni a kho kung ah maelhmai a buluk thil tih Jesuh te a uem.
Ele caiu de cara nos pés de Jesus, dando-lhe graças; e era um samaritano.
17 Te dongah Jesuh loh a doo tih, “Parha la a cim uh moenih a? Pako rhoek ta melae?,”
Jesus respondeu: “Os dez não foram limpos? Mas onde estão os nove?
18 Anih kholong hlang pawt atah Pathen te thangpomnah paek ham aka bal hmu uh boel saeh a?” a ti nah.
Não foi encontrado nenhum que voltou para dar glória a Deus, exceto este estrangeiro”?
19 Te phoeiah anih te, “Thoo, cet laeh, namah kah tangnah loh namah ng'khang coeng,” a ti nah.
Então ele lhe disse: “Levante-se, e siga seu caminho. Sua fé te curou”.
20 Pathen kah ram ha pawk vaengkah te Pharisee rhoek loh a dawt dongah amih te a doo tih, “Pathen kah ram tah hmuhnah neh ha pawk moenih.
Being perguntado pelos fariseus quando viria o Reino de Deus, ele lhes respondeu: “O Reino de Deus não vem com observação;
21 “' He la he, ke la ke, ' ti uh mahpawh. Pathen kah ram tah namamih khuiah ni a om te,” a ti nah.
nem eles dirão: 'Olha, aqui!' ou, 'Olha, lá!' pois eis que o Reino de Deus está dentro de ti”.
22 Te phoeiah hnukbang rhoek te, “Khohnin ha pawk vaengah hlang capa kah khohnin te hnin at hmuh ham na hue uh suidae na hmuh uh mahpawh.
Ele disse aos discípulos: “Chegarão os dias em que vocês desejarão ver um dos dias do Filho do Homem, e não o verão.
23 Nangmih taengah, ' Ke la ke, he la he,’ a ti uh akhaw cet uh boeh, hnuktlak uh boeh.
Eles lhe dirão: “Veja, aqui!” ou “Veja, ali! Não vá embora ou siga atrás deles,
24 Khophaa loh phaa tih vaan hmui pakhat lamkah loh vaan hmui pakhat la sae ni. Hlang capa tah amah tue vaengah ha om tangloeng bitni.
pois, como o relâmpago, quando brilha de uma parte sob o céu, brilha para outra parte sob o céu, assim será o Filho do Homem em seus dias.
25 Tedae lamhma la muep a patang ham neh tahae cadil loh a hnawt ham khaw a kuek.
Mas primeiro, ele deve sofrer muitas coisas e ser rejeitado por esta geração.
26 Noah tue vaengkah a om vanbangla, hlang capa kah a tue vaengah khaw om van ni.
Como foi nos dias de Noé, assim será também nos dias do Filho do Homem.
27 Noah lawng khuila a kun khohnin duela yuloh rhaihlan neh a caak a okuh. Te dongah tuliii ha pawk vaengah boeih poci.
Eles comeram, beberam, casaram-se e foram dados em casamento até o dia em que Noé entrou no navio, e a enchente veio e os destruiu a todos.
28 Lot kah khohnin vaengah khaw amah boeiloeih la om uh tih a caak uh, a ok uh, a lai uh, a yoih uh, a tawn uh, a sak uh.
Da mesma forma, como nos dias de Lote: comiam, bebiam, compravam, vendiam, plantavam, construíam;
29 Tedae Sodom lamkah loh Lot a caeh khohnin ah, vaan lamkah hmai neh kat a tlan pah tih boeih poci.
mas no dia em que Lote saiu de Sodoma, choveu fogo e enxofre do céu e os destruiu a todos.
30 Hlang capa a pumphoe tue vaengah amah boeiloeih la om ni.
Será da mesma forma no dia em que o Filho do Homem for revelado.
31 Te khohnin vaengah imphu ah aka om tah, im khuikah a hno te loh hamla suntla boel saeh. Lohma kah long khaw a hnuk la mael van boel saeh.
Naquele dia, aquele que estará no topo da casa e seus bens na casa, não o deixe descer para levá-los embora. Que aquele que está no campo também não volte atrás.
32 Lot yuu te poek uh.
Lembre-se da esposa de Lot!
33 A hinglu te kutloh ham aka toem long tah poci ni, tedae aka hlong long tah tekah a hing thil ni.
Quem procura salvar sua vida, perde-a, mas quem perde sua vida, preserva-a.
34 Nangmih taengah ka thui, tekah khoyin ah panit loh thingkong pakhat dongah om rhoi cakhaw, pakhat te a khuen vetih pakhat te a hlun ni.
Eu lhes digo, naquela noite haverá duas pessoas em uma cama. Uma será levada e a outra será deixada.
35 Amah nawn ah ah sum aka kuelh panit om ni. Pakhat te a khuen vetih, pakhat a hlun ni,” a ti nah.
Haverá dois grãos de moagem juntos. Uma será levada e a outra será deixada”.
36 Te dongah amah te a doo uh tih, “Melae Boeipa,” a ti nauh.
37 Tedae amih te, “Rhok te tah langta loh pahoi a bo van ni,” a ti nah.
Eles, respondendo, perguntaram-lhe: “Onde, Senhor?”. Ele lhes disse: “Onde o corpo estiver, lá os abutres também serão reunidos”.

< Luka 17 >