Joba 39
1 Thaelpang kah sathai a piil tue na ming tih sayuk a rhai na dawn a?
Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
2 Hla a cup la na tae tih a piil tue na ming a?
Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
3 A ca rhoek loh a koisu uh tih a huel daengah a bungtloh loh a hlah.
Incurvantur ad foetum, et pariunt, et rugitus emittunt.
4 A ca a man uh te cangpai neh rhoeng tih a caeh uh phoeiah tah amih taengla mael uh pawh.
Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
5 Sayalh la kohong marhang aka hlah te unim? Laak lueng kah kuelrhui aka hlam te unim?
Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?
6 A im te kolken la, a dungtlungim te lungkaehlai la ka khueh.
Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.
7 Khorha kah hlangping te a lawn tih aka tueihno kah pang ol hnatun pawh.
Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
8 A luemnah tlang te a cawt tih sulhing boeih te a yoep.
Circumspicit montes pascuae suae, et virentia quaeque perquirit.
9 Cung loh nang taengah a thohtat hamla a huem vetih na kongduk dongah rhaeh aya?
Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad praesepe tuum?
10 Cung te a rhuivaeh kong ah na pael vetih nang hnukah tuikol te a thoe aya?
Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?
11 A thadueng a len dongah a soah na pangtung vetih na thaphu te a taengah na hnoo aya?
Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?
12 Na cangti te a khuen, a khuen vetih na cangtilhmuen a coi ni tila te te na tangnah a?
Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
13 Kalaukva kah phae loh yoka cakhaw bungrho phaemul neh a dii aih nim.
Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.
14 A duei te diklai dongah a hnoo tih laipi khuiah a awp.
Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
15 A kho loh a hep te a hnilh tih kohong mulhing long khaw te te a til.
Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
16 A ca rhoek te amah kah pawt bangla a hit sak tih a poeyoek la a thaphu te birhihnah pawh.
Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.
17 Pathen loh anih te cueihnah a hnilh sak tih a taengah yakmingnah tael pah pawh.
Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
18 Hmuensang la a phuel uh tue vaegah tah marhang neh a sokah aka ngol te a nueih thil.
Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.
19 Marhang taengah thayung thamal na paek a? A rhawn te a hnoo neh na thing pah a?
Numquid praebebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?
20 Anih te kaisih bangla na pet sak a? A phit vaengkah mueithennah khaw mueirhih la poeh.
Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.
21 Tuikol te a phuet uh vaengah thadueng neh a ngaingaih lungpok haica doe hamla pawk.
Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
22 Rhihnah te a nueih thil tih a rhihyawp pawt dongah cunghang ha lamloh a mael moenih.
Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
23 A taengah liva a khoek tih caai neh soe kaw hmaihluei la om.
Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.
24 Hinghuen neh khoponah neh diklai a coih tih tuki ol te tangnah pawh.
Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubae sonare clangorem.
25 Tuki te a rhoeh la, “Ahuei,” a ti nah tih caemtloek vaengkah mangpa khohum neh tamlung te a hla lamloh a huep.
Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
26 Nang kah yakmingnah dongah nim mutlo loh a phae a phuel tih a ding, a phae te tuithim la a phuel?
Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?
27 Nang kah ka dongah atha te sang hang tih a bu a pomsang a?
Numquid ad praeceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
28 Thaelpang ah kho a sak tih thaelpang hmuisum neh rhalvong ah khaw rhaeh ta.
In petris manet, et in praeruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
29 Te lamloh caak a thaih tih a hla lamkah te a mik loh a paelki.
Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,
30 Te vaengah a vapuel, a vapuel loh thii a caep uh tih rhok om nah ah hnap om,” a ti nah.
Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
