2 Khokhuen 35

1 Josiah loh Jerusalem ah BOEIPA kah Yoom te a saii tih hla khat hnin hlai li vaengah Yoom te a ngawn uh.

Potem Jozjasz obchodził w Jerozolimie święto Paschy dla PANA. I zabito baranka paschalnego czternastego [dnia] pierwszego miesiąca.

2 Khosoih rhoek khaw amamih kah hutnah dongah a khueh tih BOEIPA im kah thothuengnah dongah amih te a duel.

Ustanowił też kapłanów na swoich urzędach i zachęcił ich do służby w domu PANA.

3 BOEIPA ham aka cim Israel pum taengah aka yakming tih aka sim Levi rhoek taengah, “Thingkawng cim te Israel manghai David capa Solomon loh a sak im khuiah khueh uh. Laengpang dongkah hnophueih te nangmih ham moenih. Nangmih kah Pathen BOEIPA neh a pilnam Israel taengah thotat uh laeh.

I powiedział Lewitom, którzy nauczali całego Izraela i byli poświęceni PANU: Ustawcie świętą arkę w domu, który zbudował syn Dawida Salomon, król Izraela. Nie będziecie już jej dźwigać na swoich ramionach. Teraz służcie PANU, swojemu Bogu, i jego ludowi Izraela;

4 Israel manghai David kah ca neh a capa Solomon ca bangla na pa rhoek imkhui ah namamih kah boelnah neh soepsoei uh lamtah sikim uh laeh.

Przygotujcie się według waszych rodów i według waszych zmian, jak napisał Dawid, król Izraela, i jak napisał jego syn Salomon;

5 Pilnam paca rhoek te na manuca kah a napa imkhui te khaw, Levi imkhui paca phung khaw aitlaeng la hmuencim ah pai uh saeh.

I stójcie w świątyni według podziału na rody waszych braci, którzy są z ludu, i według podziału na rody Lewitów.

6 Yoom te ngawn uh lamtah ciim uh laeh. Na manuca ham khaw Moses kut dongkah BOEIPA ol bangla vai sak ham sikim uh laeh,” a ti nah.

Wtedy zabijcie baranka paschalnego, poświęćcie się i przygotujcie waszych braci, by wszystko czynić według słowa PANA [przekazanego] przez Mojżesza.

7 Josiah loh pilnam paca ham boiva la tu neh maae ca boeih a tawn tih Yoom kah aka mop boeih ham a pum la thawng sawmthum neh saelhung thawng thum lo. He rhoek he manghai kah khuehtawn lamkah ni.

Potem Jozjasz dał ludowi jagnięta i koźlęta z trzody, wszystkie na ofiary święta Paschy dla wszystkich obecnych w liczbie trzydziestu tysięcy, oraz trzy tysiące wołów. To [wszystko] pochodziło z dóbr króla.

8 A mangpa rhoek long khaw pilnam ham, khosoih rhoek ham neh Levi rhoek ham kothoh neh a tloeng uh. Pathen im kah rhaengsang Hilkiah, Zekhariah neh Jehiel long khaw Yoom hamla thawng hnih ya rhuk neh saelhung ya thum te khosoih rhoek taengla a paek uh.

Jego książęta złożyli dobrowolne dary ludowi, kapłanom i Lewitom: Chilkiasz, Zachariasz, Jechiel, przełożeni domu Bożego, dali kapłanom na ofiary święta Paschy dwa tysiące sześćset [jagniąt] i trzysta wołów.

9 Kohnaniah neh Kohnaniah phoeikah a mana rhoi Shemaiah neh Nethanel long khaw, Hashabiah neh Jeiel long khaw, Levi mangpa Jozabad long khaw Levi ham Yoom thawng nga neh saelhung ya nga a tloeng uh.

Ponadto Konaniasz i jego bracia Szemejasz i Netaneel oraz Chaszabiasz, Jejel i Jozabad, naczelnicy z Lewitów, dali [innym] Lewitom na ofiary święta Paschy pięć tysięcy [jagniąt] i pięćset wołów.

10 Thothuengnah a sikim phoeiah tah khosoih rhoek khaw amah paihmuen ah, Levi rhoek khaw manghai olpaek bangla amamih kah boelnah neh pai uh.

Wszystko więc zostało przygotowane do służby, kapłani stanęli na swoich miejscach, a Lewici w swoich zmianach według rozkazu króla.

11 Yoom te a ngawn uh tih khosoih rhoek loh a kut neh a haeh uh phoeiah tah Levi rhoek loh a hlaih uh.

I zabili baranki paschalne, kapłani kropili [ich] krwią, a Lewici obdzierali [je] ze skóry.

12 Moses cabu khuikah a daek bangla pilnam paca kah a napa imkhui pacaphung taengah a paek ham khaw, BOEIPA taengah a nawn ham khaw hmueihhlutnah te a rhoe uh. Saelhung khaw te tlam te a saii.

Następnie oddzielili [część] z nich na całopalenie, aby dać [je] ludowi według podziału na rody jako ofiarę dla PANA, tak jak jest napisane w księdze Mojżesza. Podobnie też [uczyniono] z wołami.

13 Khosing bangla Yoom te hmai neh a hmin sakuh. Buhcim te am dongah a thong uh tih voh dongah khaw, bael dongah khaw, pilnam paca boeih taengla a yong puei uh.

I piekli baranki paschalne na ogniu według zwyczaju, inne zaś [ofiary] święte gotowali w garnkach, kotłach i rondlach, po czym rozdawali szybko całemu ludowi.

14 A hnukah tah amamih ham neh khosoih rhoek ham khaw a soepsoei uh. Aaron koca khosoih rhoek long hmueihhlutnah neh maehtha te kholaeh hil a nawn uh. Te dongah ni Levi rhoek loh amamih ham neh Aaron koca khosoih rhoek ham khaw a soepsoei pauh.

Potem też przygotowali [posiłek] dla siebie i kapłanów. Kapłani bowiem, synowie Aarona, byli [zajęci] składaniem całopaleń i tłuszczu aż do nocy. Lewici więc przygotowali [posiłek] dla siebie i dla kapłanów, synów Aarona.

15 Asaph koca rhoek long tah David neh Asaph, Heman neh manghai kah khohmu Jeduthun kah olpaek bangla amamih ngolhmuen ah a hlai uh. Vongka, vongka kah thoh tawt rhoek khaw om tih amih te amamih kah thohtatnah kung lamloh nong pawh. Amih ham te a manuca Levi rhoek loh a soepsoei pah coeng.

Śpiewacy, synowie Asafa, [stali] na swoich stanowiskach według rozkazu Dawida, Asafa, Hemana i Jedutuna, widzącego króla. Odźwierni też [stali] przy każdej bramie. Nie musieli opuszczać swojej służby, ponieważ ich bracia Lewici przygotowywali dla nich [posiłki].

16 Te khohnin ah BOEIPA kah thothuengnah cungkuem loh sikim tangloeng coeng. Manghai Josiah kah olpaek bangla Yoom saii ham neh BOEIPA kah hmueihtuk dongah hmueihhlutnah nawn hamla om coeng.

Tak więc cała służba została przygotowana w tym dniu, aby obchodzić święto Paschy i składać całopalenia na ołtarzu PANA według rozkazu króla Jozjasza.

17 Te vaeng tue kah Yoom ah aka mop Israel ca rhoek loh vaidamding khotue te khaw hnin rhih khuiah a bul uh.

Synowie Izraela, którzy tam się znajdowali, obchodzili w tym czasie święto Paschy, a Święto Przaśników przez siedem dni.

18 Tonghma Samuel tue lamloh Israel khuiah te tlam te Yoom ana saii moenih. Israel manghai boeih long pataeng Josiah neh khosoih rhoek, Levi rhoek, Judah pum neh Israel kah aka mop rhoek, Jerusalem khosa boeih kah a saii bangla Yoom te a saii uh moenih.

Żadne święto Paschy podobne do tego nie było obchodzone w Izraelu od czasów proroka Samuela i żaden z królów Izraela nie obchodził tak święta Paschy, jak obchodzili [je] Jozjasz, kapłani, Lewici, cały lud Judy i Izraela, który się tam znajdował, oraz mieszkańcy Jerozolimy.

19 Josiah kah ram kum hlai rhet vaengah Yoom he a saii.

Paschę tę obchodzono w osiemnastym roku panowania Jozjasza.

20 Josiah loh im te boeih a cikngae sak hnukah tah Egypt manghai Neko tah Perath kah Karkhemish ah vathoh hamla pawk. Te dongah Josiah khaw anih mah hamla cet.

Po tym wszystkim, gdy Jozjasz naprawił dom [Boży], nadciągnął Necho, król Egiptu, aby walczyć przeciw Karkemisz nad [rzeką] Eufrat, a Jozjasz wyruszył mu naprzeciw.

21 Tedae a taengla puencawn a tueih pah tih, “Kai laklo neh Judah manghai nang laklo ah balae aka om? Tahae khohnin ah he nang, namah taengah bueng pawt tih kamah caemtloek imkhui taengah khaw ka pawk. Pathen loh kamah teangah hlawt a thui. Nang te paa palueng, Pathen he kai taengah om tih nang te m'phae mahpawt nim?” a ti nah.

Ale on posłał do niego swoich posłańców ze słowami: Co ja mam z tobą, królu Judy? Nie przeciw tobie [ciągnę] dzisiaj, lecz przeciwko domowi, który ze mną walczy. I Bóg nakazał mi, abym się pospieszył. Przestań walczyć z Bogiem, który [jest] ze mną, aby cię nie zniszczył.

22 Tedae Josiah tah anih taeng lamloh a maelhmai hooi pawh. Anih taengah vathoh ham te sa uh. Pathen ka lamkah Neko ol te hnatun pawt tih Megiddo kolbawn ah vathoh hamla cet.

Ale Jozjasz nie odwrócił się od niego, lecz zmienił swoje szaty, aby z nim walczyć, i nie posłuchał słów Necho, [które pochodziły] z ust Boga. Tak więc wyruszył, aby walczyć na równinie Megiddo.

23 Tedae aka nuen rhoek loh manghai Josiah te a kah uh. Te dongah manghai loh a sal rhoek taengah, “Kai he n'khuen uh laeh, bahoeng tlo coeng,” a ti nah.

A łucznicy ugodzili króla Jozjasza i wtedy król powiedział do swoich sług: Wyprowadźcie mnie, bo jestem ciężko ranny.

24 Te dongah anih te a sal rhoek loh leng dong lamkah a hal uh tih a hmatoeng kah leng dongah a tloeng uh. Te phoeiah anih te Jerusalem la a khuen uh dae duek tih a napa rhoek kah phuel ah a up uh. Te vaengah Judah pum neh Jerusalem loh Josiah hamla nguekcoi uh.

Jego słudzy więc wyciągnęli go z rydwanu i wsadzili na inny rydwan, który należał do niego: zawieźli go do Jerozolimy i tam umarł. Potem pogrzebali go w grobach jego ojców, a cały lud Judy i Jerozolimy opłakiwał Jozjasza.

25 Jeremiah khaw Josiah ham rhaengsae tih tihnin duela laa sa nu, laa sa pa loh amamih kah rhahlung dongah Josiah te boeih a thui uh. Te te Israel khuiah khaw oltlueh la a khueh uh tih rhahlung dongah a daek uh coeng he.

Jeremiasz też lamentował nad Jozjaszem, a wszyscy śpiewacy i śpiewaczki wspominają Jozjasza w swoich lamentacjach aż do dziś, i uczynili z tego zwyczaj w Izraelu. Oto są zapisane w lamentacjach.

26 Josiah kah ol noi neh BOEIPA olkhueng dongah a daek bangla a sitlohnah khaw,

A pozostałe dzieje Jozjasza, jego życzliwość według tego, co jest napisane w Prawie PANA;

27 a olka a kung neh a dong khaw Israel neh Judah manghai rhoek cabu dongah a daek coeng ke.

I jego czyny pierwsze i ostatnie są zapisane w księdze królów Izraela i Judy.