Tingtoeng 78
1 [Asaph kah Hlohlai] Ka pilnam aw ka olkhueng he hnatun uh lah. Ka ka lamkah olthui dongah na hna hooi uh lah.
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 Hlamat lamkah olkael te ka ka dongkah thuidoeknah neh ka ong vetih ka thaa dae ni.
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 Tekah te n'yaak uh tih m'ming uh vanbangla a pa rhoek loh mamih taengah han thui uh.
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 BOEIPA koehnah, a tlungalnah neh khobaerhambae a saii te, aka thui rhoek loh a ca rhoek lamkah hmailong cadilcahma taengah khaw phah uh boel sih.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 Jakob ham laipainah a khueng tih Israel dongah olkhueng la a ling te ni a ca rhoek taengah patoeng ming sak ham a pa rhoek a uen.
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 Te daengah ni cadilcahma loh a ming uh eh. Hmailong ah a cun camoe rhoek long khaw a thoh uh puei vetih a ca rhoek taengah a tae pa eh.
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 Te vaengah a uepnah khaw Pathen pum ah a khueh uh vetih Pathen kah khoboe te hnilh uh mahpawh. A olpaek khaw a kueinah uh.
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 A napa rhoek bangla thinthah neh hlang koek cadil, a lungbuei aka cikngae pawt tih a mueihla loh Pathen aka tangnah mueh cadil la om uh pawt sue.
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 Liva aka muk tih aka kaap Ephraim ca rhoek khaw caemrhal tue vaengah a hnuk la bung uh.
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 Pathen kah paipi te ngaithuen uh pawt tih a olkhueng neh pongpa ham khaw a aal uh.
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 Te dongah amah kah bibi neh khobaerhambae amih a tueng te a hnilh uh.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 Egypt kho Zoan hmuen kah a napa rhoek mikhmuh ah khobaerhambae a saii pah.
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 Tuitunli te a phih pah tih amih a kat puei vaengah tui khaw som bangla pai.
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 Te phoeiah amih te khothaih ah cingmai neh khoyin puet te hmai vang neh a mawt.
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 Khosoek ah lungpang rhoek te a hep pah tih tuidung bangla muep a tul.
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 Thaelpang khuikah tuicip a thoeng sak tih tuiva tui bangla a hlawn.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 Tedae rhamrhae ah Khohni te a koek uh tih a taengah tholh ham koep a koei uh.
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 Amih kah hinglu dongah caak a hoe uh te khaw a thinko neh Pathen ni a noemcai uh.
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 Pathen taengah khaw, “Khosoek khuiah caboei phaih ham Pathen te coeng thai aya?
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 Lungpang a boh tih tui a phuet vaengah soklong la long coeng ke. A pilnam ham buh khaw a paek thai vetih maeh a tael pah venim?” a ti uh tih a thui uh.
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 BOEIPA loh a yaak vaengah a paan tih Jakob te hmai neh a kolh. Israel taengah khaw thintoek a khuen bal.
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 Pathen te tangnah uh pawt tih Boeipa kah khangnah dongah a pangtung uh pawt dongah ni.
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 Tedae a sokah khomong te a uen tih vaan thohkhaih rhoi te a ong.
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 Te dongah amih kah a cak ham manna a tlan sak tih amih te vaan cangpai a paek.
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 Hlang loh rhaelnu buh a caak tih lampu khaw amih ham kodam la a thak pah.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 Vaan lamkah kanghawn a hlah tih a sarhi neh tuithim yilh khaw a thawn.
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 Te dongah maeh loh laipi bangla, vaa mul long khaw tuitunli kah laivin bangla amih soah tlan tih,
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 a dap kaepvai kah a lambong lakli ah a hlak pah.
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 Te dongah a caak uh tih muep cung uh. Amih kah ngaihlihnah vanbangla amih te a paek.
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 A ka dongah caak a paem uh pueng akhaw amamih kah hoehhamnah te kholong uh tak pawh.
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 Te dongah Pathen kah thintoek te amih taengla pai. Te vaengah amih khuikah thaomthathueng rhoek te a ngawn tih Israel tongpang rhoek te a tulh.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 Te boeih khui lamkah tholh uh bal pueng tih Boeipa kah khobaerhambae te tangnah uh pawh.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 Te dongah amih kah khohnin loh a honghi la, a kum khaw lungmitnah neh thok.
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 Amih te a ngawn van daengah ni Boeipa te a tlap uh. Mael uh tih Pathen a toem uh.
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 Te daengah amih kah lungpang Pathen neh amih aka tlan Khohni Pathen te a ngaidam uh.
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 Tedae amah te a ka neh a hloih uh tih a lai neh a taengah laithae uh.
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 Amih kah lungbuei te khaw Boeipa taengah hong pawt tih a paipi te tangnah uh pawh.
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 A thinphoei nen ni thaesainah khaw a dawth tih phae pawh. Te dongah a thintoek khaw puet a hnop tih a kosi khaw boeih sah pawh.
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 Amih te pumsa lah om tih yilh loh a khum phoeiah ha mael pawt te khaw a poek.
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 Khosoek ah Boeipa mat a koek uh vanbangla khopong ah Boeipa te a noih uh.
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 Te dongah Pathen te koekthoek a noemcai uh tih Israel kah hlang Cim te a phen uh.
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 Rhal khui lamkah Boeipa kut loh amih a lat khohnin te poek uh pawh.
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 Amah kah miknoek te Egypt ah, kopoekrhai hno khaw Zoan hmuen ah a tueng sak.
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 A sokko khaw thii la a poeh sak tih tuicip kangna khaw o uh thai pawh.
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 Amih aka yok ham pil neh amih aka phae ham bukak khaw a hlah pah.
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 A cangthaih te phol taengla, a thaphu khaw kaisih taengla a paek pah.
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 Amih kah misur te rhael neh, a thaihae khaw tlansing neh a ngawn pah.
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 A rhamsa te rhael taengla, a boiva khaw rhaekhmai taengla a uup pah.
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 A thintoek thinsa kah a thinpom khaw, yoethae puencawn rhoi at kah kosi neh citcai te khaw amih taengah a sah.
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 A thintoek ham a hawn a saelh coeng. Amih kah hinglu te dueknah lamkah khaw hnaih pawh. Te dongah a hingnah te duektahaw taengla a paek pah.
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 Egypt kah caming boeih neh Ham dap kah thahuem tanglue te a ngawn pah.
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 Tedae a pilnam te boiva bangla a khuen tih khosoek khuiah tuping bangla a hmaithawn.
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 Amih te ngaikhuek la a mawt tih rhih uh pawt dae a thunkha rhoek te tuitunli loh a khuk.
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 Te dongah amah kah bantang kut neh a men tlang cim khorhi la amih te a khuen.
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 Namtom rhoek te amih hmai lamkah a haek pah tih rho la rhilong te a suem pah. Te dongah Israel koca loh amih kah dap ah kho a sak uh.
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 Tedae Khohni Pathen te a noemcai uh tih a koek uh, a olphong khaw khoem uh pawh.
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 A napa rhoek bangla balkhong uh tih hnukpoh uh. Lii a pawl la poeh uh.
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 A hmuensang neh Boeipa a veet uh tih a mueidaep neh a thatlai sak uh.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 Pathen loh a yaak vaengah lungoe tih Israel te rhep a hnawt.
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 Te dongah Shiloh pohmuen neh hlang lakli kah a khueh dap te a phap sut.
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 A sarhi te tamna la, a boeimangnah khaw rhal kut khuila a paek pah.
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 A pilnam te cunghang taengla a tloeng tih a rho taengah khaw lungoe.
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 Tongpang rhoek te hmai loh a hlawp dongah oila rhoek thangthen uh pawh.
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 A khosoih rhoek te cunghang dongah cungku uh tih a nuhmai rhoek khaw rhap uh pawh.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 Te vaengah Boeipa loh aka ip muelh bangla, misurtui neh aka tamhoe hlangrhalh bangla haenghang.
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 A rhal rhoek te tloep a tloek tih amih te kumhal kokhahnah la a khueh.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 Joseph kah dap khaw a hnawt tih Ephraim kah mancai te a tuek tloe moenih.
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 Tedae a lungnah Zion tlang kah Judah mancai te a tuek.
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 Te dongah a rhokso te a sang la a sak tih kumhal due diklai bangla a suen.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 A sal David te a tuek dongah boiva vongup lamkah a loh.
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 A pilnam Jakob neh a rho Israel te luem puei ham ni anih te cacun hnuk lamkah a khuen.
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 Te dongah a thinko neh amih te a luem puei tih, a kut kah a lungcuei neh a mawt.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
