Tingtoeng 106
1 BOEIPA te thangthen uh. Amah kah sitlohnah tah kumhal hil ham a then dongah BOEIPA te uem uh lah.
Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 BOEIPA kah thayung thamal te unim aka thui thai vetih amah koehnah te boeih aka yakming thai eh?
Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?
3 A tuetang boeih dongah tiktamnah aka ngaithuen tih duengnah aka saii tah a yoethen pai saeh.
Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.
4 Aw BOEIPA, na pilnam kah kolonah khuiah kai m'poek lamtah namah kah khangnah neh kai n'hip lah.
Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;
5 Na coelh rhoek kah hnothen te hmuh sak ham, na namtu kah kohoenah dongah kohoe sak ham, na rho neh thangthen ham ni.
Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.
6 A pa rhoek neh ka tholh uh dongah, paihaeh la ka boe uh.
Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.
7 A pa rhoek loh Egypt ah nang kah khobaerhambae bangla cangbam uh pawt tih, na sitlohnah cungkuem te a poek uh pawt dongah, tuitunli kah carhaek li ah a koek uh.
Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.
8 Tedae a ming neh a thayung thamal te ming sak hamla amih te a khang.
A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.
9 Carhaek li te a ho tih a kak sak phoeiah tuidung longah khosoek bangla amih te a caeh puei.
Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.
10 Te vaengah amih te a lunguet kut lamloh a khang tih thunkha kut lamkah a tlan.
Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.
11 A rhal rhoek te tui loh a khuk uh tih pakhat kangna khaw sueng uh pawh.
Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.
12 A olkhueh te a tangnah uh tih amah koehnah te a hlai uh.
Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.
13 A bibi te koeloe a hnilh uh tih a cilsuep te rhing uh pawh.
Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.
14 Te dongah khosoek ah hoehhamnah a pael uh tih khopong ah Pathen a noemcai uh.
Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.
15 Amih kah huithuinah te a paek ngawn dae a hinglu dongah pimyet a tueih pah.
I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.
16 Rhaehhmuen ah Moses taeng neh BOEIPA kah hlang cim Aaron taengah thatlai uh.
Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;
17 Diklai te ang tih Dathan te a dolh dongah Abiram hlangboel te khup a vuei.
Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;
18 A hlangboel lakliah hmai loh rhong tih halang rhoek te hmaisai loh a hlawp.
I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
19 Horeb ah vaitoca mueihlawn a saii uh tih a bawk uh.
Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;
20 Amih kah thangpomnah te rham aka ca vaitotal muei la a hoi uh.
I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.
21 Egypt ah hno len a saii tih amih aka khang Pathen,
Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;
22 Ham kho ah khobaerhambae aka saii, Carhaek li ah mueirhih aka saii te a hnilh uh.
Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
23 Amih te mitmoeng sak ham a ti vaengah a mikhmuh kah a puut ah a coelh Moses pai pawt koinih a kosi mael pawt vetih a phae pawn ni.
Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.
24 Sahnaih khohmuen te a hnawt uh dongah a olkhueh te tangnah uh pawh.
Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.
25 Amih kah dap khuiah cailak uh tih BOEIPA ol te hnatun uh pawh.
I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.
26 Te dongah amih te khosoek ah cungku sak ham,
Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;
27 Namtom taengah a tiingan cungku sak ham neh diklai ah thaekyak ham kut a thueng thil.
Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.
28 Te dongah Baalpeor neh sun uh tih aka duek kah hmueih te a caak uh.
Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.
29 A khoboe neh BOEIPA a veet uh dongah, amih taengah lucik a pung pah.
Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;
30 Tedae Phinekha te thoo tih a thangthui daengah lucik khaw cing.
Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.
31 Te vaengah anih te cadilcahma phoeikah cadilcahma ham kumhal hil duengnah la a nawt.
Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.
32 Meribah tui taengah a thintoek uh bal tih amih kongah Moses te a talh.
Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;
33 A mueihla te a koek uh dongah a ka nen khaw cal buengrhuet.
Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.
34 Amih taengkah BOEIPA loh a uen bangla pilnam rhoek mitmoeng sak uh pawh.
Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.
35 Tedae namtom rhoek neh pitpom uh hmaih tih amih kah bibi te a awt uh.
Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;
36 Te dongah amamih ham hlaeh la aka poeh muei taengah tho a thueng uh.
I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.
37 Te vaengah a ca huta khaw, tongpa khaw rhaithae taengla a nawn uh.
Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;
38 Kanaan muei taengah a nawn uh tih ommongsitoe thii, a ca tongpa neh a ca huta kah thii a long sak uh dongah thii loh diklai a poeih.
I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.
39 A bibi neh a poeih uh tih a khoboe neh cukhalh uh.
Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.
40 Te dongah a pilnam te BOEIPA kah thintoek loh sai coeng tih a rho te a tuei.
Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.
41 Te vaengah amih te namtom kut ah a paek tih a lunguet loh amih te rhep a buem.
I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
42 A thunkha rhoek loh amih a nen uh tih a kut hmuiah a kunyun sak uh.
I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.
43 Amih te koep koep puet a huul coeng dae amamih kah cilsuep neh a koek uh dongah amamih kah thaesainah neh tlumhmawn uh.
Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.
44 Tedae amih kah a tamlung te a yaak vaengah amih kah rhal te a hmuh pah.
A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.
45 Te vaengah a paipi te amih ham a poek pah tih a sitlohnah khuikah a sitlohnah cungkuem neh ko koep a hlawt.
Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.
46 Te dongah amih aka sol rhoek boeih loh amih taengah haidamnah ham a paek.
Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
47 Kaimih kah Pathen BOEIPA kaimih he n'khang lamtah na ming cim uem ham neh nang koehnah dongah ka domyok ham khaw, namtom rhoek kut lamkah kaimih n'coi lah.
Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
48 Israel Pathen, BOEIPA tah khosuen lamkah kumhal duela a yoethen pai tih pilnam boeih loh, “Amen, BOEIPA thangthen uh,” ti saeh.
Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.
