Isaiah 53

1 Mamih kah olthang aka tangnah te unim? BOEIPA kah a ban u taengah nim a phoe.

Któż uwierzył naszemu głoszeniu, a komu jest objawione ramię PANA?

2 Tedae a mikhmuh ah cahni banglam khaw rhamrhae diklai lamkah thing yung bangla rhoeng. Anih te a suisak om pawt tih rhuepomnah om pawh. Anih te m'hmuh vaengah a mueimae a om pawt dongah nim anih te n'nai uh eh.

Wyrósł bowiem przed nim jak latorośl i jak korzeń z suchej ziemi. Nie miał kształtu ani urody; i gdy widzieliśmy go, nie było wyglądu, który by się nam podobał.

3 A hnaep uh tih hlang kah a hnawt a khoe la poeh. Nganboh aka yook hlang neh tloh aka ming la om. A maelhmai aka hlip bangla a hnaep dongah anih te n'nawtna uh pawh.

Wzgardzony i odrzucony przez ludzi; mąż boleści i doświadczony cierpieniem. I przed nim ukrywaliśmy jakby swoją twarz; wzgardzony tak, że mieliśmy go za nic.

4 Mamih kah tlohtat te amah loh a phueih tih mamih kah nganboh te khaw a tloeng thil. Tedae kaimih loh anih te Pathen kah a ben neh a ngawn tih a phaep la m'poek uh.

Zaprawdę on wziął na siebie nasze cierpienia i nosił naszą boleść. A my uważaliśmy, że jest zraniony, uderzony przez Boga i utrapiony.

5 Mamih boekoek dongah anih poeih uh. Mamih kah thaesainah kongah anih te a phop. Mamih kah rhoepnah ham thuituennah te anih dongla cul. A boengha loh mamih he n'hoeih sak.

Lecz on był zraniony za nasze występki, starty za nasze nieprawości. Kara dla naszego pokoju była na nim, a jego ranami zostaliśmy uzdrowieni.

6 Mamih boeih he tu bangla kho m'hmang uh. Hlang long he amah mah kah khosing la n'hooi uh coeng. Te dongah mamih boeih kah thaesainah te BOEIPA loh anih pum dongah a hong.

Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas zboczył na swą drogę, a PAN włożył na niego nieprawość nas wszystkich.

7 Anih a tueihno tih a phaep dae maeh la a khuen boiva bangla a ka ang pawh. Tumanu bangla a mul aka vok pah mikhmuh ah tum uh tih a ka ang pawh.

Uciśniony i gnębiony, ale nie otworzył swoich ust. Jak baranek na rzeź prowadzony i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust.

8 Thongtla neh laitloeknah dongah a khuen. A thawnpuei te unim aka lolmang eh? Ka pilnam kah boekoek neh amih kah tloh kongah anih vik te mulhing khohmuen lamloh a hlap.

Został zabrany z więzienia i z sądu. Kto wypowie jego pokolenie? Został bowiem wyrwany z ziemi żyjących i zraniony za przestępstwo mojego ludu.

9 Kuthlahnah te saii pawt tih a ka dongah thailatnah khaw om pawh. Te dae a phuel te halang rhoek taengla, a dueknah te hlanglen taengla a khueh pah.

I wyznaczono mu grób z niegodziwcami, a z bogaczami była jego śmierć, choć nieprawości nie uczynił ani nie znaleziono fałszu w jego ustach.

10 Anih loh a phop ham neh a nue ham khaw BOEIPA loh a ngaih. A hinglu he moeithennah la a khueh dongah a tiingan te khohnin a sen a hmuh ni. BOEIPA kah kutnaep vanbangla anih kut dongah a thaihtak sak ni.

Lecz spodobało się PANU zetrzeć go i zgnębić. A po złożeniu swojej duszy na ofiarę za grzech, ujrzy swoje potomstwo, przedłuży swoje dni i to, co się podoba PANU, przez jego rękę szczęśliwie się spełni.

11 A hinglu loh thakthaenah a hmuh vetih, a mingnah khaw cung ni. Ka sal kah duengnah loh muep a tang sak vetih, amih kah thaesainah khaw amah loh a phueih pah ni.

Z udręki swojej duszy ujrzy [owoc] i nasyci się. Mój sprawiedliwy sługa swoim poznaniem usprawiedliwi wielu, bo sam poniesie ich nieprawości.

12 Te dongah anih ham hlangping lakli ah boe ka soep pah vetih, kutbuem a len la ka hmoel pah ni. Anih long tah a hinglu te dueknah ham a kingling tih, boekoek rhoek neh a tae thil. Amah loh hlangping kah tholhnah te a phueih tih boekoek rhoek ham khaw a hloep pah.

Dlatego dam mu dział wśród wielkich, aby dzielił się zdobyczami z mocarzami, ponieważ wylał swoją duszę na śmierć. Został zaliczony do przestępców, sam poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami.