Rom 4

1 To tih nahaeloe hae hmuen pongah aicae ampa Abraham mah taksa ah tih atho maw hnuk?

ועתה מה נאמר על אברהם אבינו מה זה השיג לפי הבשר׃

2 Abraham mah toksakhaih hoiah toenghaih hnu nahaeloe, anih amoek hanah hmuen maeto oh; toe Sithaw hmaa ah loe amoek thai mak ai.

כי אם נצדק אברהם מתוך המעשים לו התהלה אך לא לפני האלהים׃

3 Cabu mah timaw thuih? Abraham mah Sithaw to tang pongah, to tanghaih to toenghaih ah tapom pae, tiah oh.

כי הכתוב מה הוא אמר והאמן אברהם ביהוה ויחשבה לו צדקה׃

4 Toksahkung mah a toksakhaih atho hnuk naah, tahmenhaih hoiah hnuk ih tangqum ah om ai, a hnuk han koi a tok sakhaih atho to ni a hnuk.

הנה הפעל לא יחשב לו שכרו על פי החסד כי אם על פי החוב׃

5 Toe toksakhaih tawn ai kami loe Anih tanghaih tawn kami hanah toenghaih Paekkung to tang nahaeloe, a tanghaih rang hoiah katoeng kami ah oh.

אבל לאשר איננו פעל כי אם מאמין במצדיק את הרשע אמונתו תחשב לו לצדקה׃

6 To baktih toengah toksakhaih om ai ah, Sithaw mah paek ih toenghaih hnu kami ih tahamhoihaih to David mah,

כאשר גם דוד מאשר את האדם אשר האלהים יחשב לו צדקה בלא מעשים באמרו׃

7 sakpazaehaihnawk tahmen pae moe, zaehaihnawk khuk pae ah kaom kaminawk loe tahamhoih o.

אשרי נשוי פשע כסוי חטאה׃

8 Angraeng zae nethaih thung hoi loih kami loe tahamhoih, tiah thuih.

אשרי אדם לא יחשב יהוה לו עון׃

9 Abraham tanghaih loe toenghaih ah tapom pae, tiah a thuih o boeh. To tiah nahaeloe hae tahamhoihhaih loe tangyat hin aat kami han khue maw oh, tangyat hin aat ai kaminawk han doeh oh toeng maw?

ועתה האשור הזה העל המילה הוא אם גם על הערלה הלא אמרנו כי לאברהם נחשבה אמונתו לצדקה׃

10 Kawbangah oh naah maw to tiah tapom pae? Tangyat hin a aah pacoengah maw? To tih ai boeh loe aat ai na ah? Aah pacoengah na ai, aat ai na ah ni toenghaih to hnuk boeh.

ואין נחשבה לו אם בהיותו מהול או בעודנו ערל הן לא בהיותו מהול כי אם בערלתו׃

11 Anih loe tangyat hin aat o ai, toe to toenghaih to nihcae mah hnuk o toeng, tangcaanawk boih ih ampa ah a oh hanah, Abraham loe tangyat hin aat ai naah ni, tanghaih hoiah kaom toenghaih tacik tangyat hin aah angmathaih to hnuk boeh.

ואות המילה קבל לחותם צדקת האמונה אשר היתה לו בערלתו להיות לאב לכל המאמינים והם ערלים למען אף להם תחשב הצדקה׃

12 Abraham loe tangyat hin aat kaminawk ih ampa khue na ai ni, tangyat hin aat ai naah Abraham tanghaih khokkong pazui kaminawk boih ih ampa ah doeh oh.

ולהיות לאב גם למולים אך לא לאשר הם נמולים לבד כי אם גם הלכים בעקבות האמונה שהיתה לו לאברהם בעודנו בערלתו׃

13 Abraham loe long qawktoepkung ah om tih, tiah lokkamhaih to oh: to lokkamhaih loe Abraham mah kaalok pazui pongah na ai ni, tanghaih rang hoiah kaom toenghaih hoiah ni oh.

כי לא על ידי תורה באה ההבטחה לאברהם ולזרעו להיותו ירש העולם כי אם על ידי צדקת האמונה׃

14 Kaalok hoiah hing kaminawk mah qawk to toep o nahaeloe, tanghaih loe avanghaih tidoeh om mak ai ueloe, lokkamhaih doeh azom pui ah ni om tih boeh:

כי אלו לבני התורה הירשה האמונה לריק תהיה וההבטחה בטלה׃

15 Kaalok mah palungphuihaih to ohsak: kaalok om ai ahmuen ah loe zaehaih doeh om ai.

כי התורה מביאה קצף כי באשר אין תורה גם אין שם עברה׃

16 Abraham ih caanawk boih khaeah tahmenhaih rang hoiah kaom lokkamhaih to caaksak hanah, tanghaih loe lokpui koekah oh; lokkamhaih loe kaalok thungah kaom kaminawk han khue na ai ni, kaminawk boih ih ampa ah kaom, Abraham tanghaih tawn kaminawk boih khaeah doeh om tih,

על כן מתוך אמונה למען לפי חסד למען תחיה ההבטחה קימת לכל זרעו לא לבני התורה לבדם כי גם לבני אמונת אברהם אשר הוא אב לכלנו׃

17 Abraham loe kadueh kaminawk hinghaih paekkung, kaom ai hmuennawk omsakkung hoi a tang ih Sithaw hmaa ah, (Nang loe acaeng kaminawk boih ih ampa ah kang sak boeh, ) tiah tarik ih lok to oh.

ככתוב כי אב המון גוים נתתיך והוא האמין בהביט אל אל המחיה את המתים והקורא את אשר לא היה כמו הוה׃

18 Na caanawk loe to tiah om o nasoe, tiah anih khaeah thuih ih lok baktih toengah, Abraham mah kai loe acaengnawk ih ampa ah ka om tih, tiah oephaih to tawn ai, toe tanghaih rang hoiah oephaih a tawnh pongah ni, anih loe acaengnawk boih ih ampa ah oh.

באשר אין תקוה קוה ויאמן למען אשר יהיה לאב המון גוים כמו שנאמר כה יהיה זרעך׃

19 Abraham loe (saning cumvaito thuemtham oh boeh, ) Sarah doeh caa kak, toe tanghaih thazok ai, kadueh baktiah kaom a takpum doeh poek khing ai.

ולא רפתה אמונתו ולא התבונן אל גופו שכבר נפוג בהיותו כבן מאת שנה ואל בלות רחם שרה׃

20 Anih loe Sithaw lokkamhaih nuiah palunghaenghaih tawn ai, tanghaih bangah thacak moe, Sithaw to pakoeh;

ולא חלק לבו בהבטחת האלהים כחסר האמונה כי אם התחזק באמונתו ויתן כבוד לאלהים׃

21 lokkamhaih sah Sithaw loe lokkam ih baktiah sak thaih, tiah kacaak tanghaih to a tawnh.

וידע בלבב שלם כי את אשר הבטיח גם יכל לעשותו׃

22 To pongah, anih to kami katoeng ah tapom.

על כן גם נחשבה לו לצדקה׃

23 Anih to katoeng kami ah tapom, tiah tarik ih lok loe anih han khue tarik ai;

ולא לבד למענו כתובה זאת שנחשבה לו׃

24 aicae han doeh tarik ah oh toeng, aicae Angraeng Jesu duekhaih thung hoi pathawkkung Anih to a tang o nahaeloe, to tiah tanghaih to aicae toenghaih ah tapom pae toeng tih;

כי אם גם למעננו אשר עתידה להחשב לנו המאמינים במי שהעיר את ישוע אדנינו מן המתים׃

25 Jesu loe aicae zaehaih pongah duek hanah angpaek moe, aicae toenghaih hnuk hanah duekhaih thung hoi angthawk let boeh.

אשר נמסר בעבור פשעינו ונעור לבעבור צדקנו׃