< Lokphong 9 >

1 Pangato haih van kami mah mongkah ueng naah, van hoiah long ah krah tathuk cakaeh maeto ka hnuk: boeng thai ai kathuk akhaw ih cabi to anih hanah paek. (Abyssos g12)
E o quinto anjo tocou a sua trombeta, e vi uma estrella que do céu caiu na terra; e foi-lhe dada a chave do poço do abysmo. (Abyssos g12)
2 Anih mah boeng thai ai kathuk akhaw to paongh naah, kalen parai hmaipalai baktiah kaom hmaikhue to akhaw thung hoiah tacawt. Akhaw thung hoi tacawt hmaikhue mah ni hoi takhi to vingsak. (Abyssos g12)
E abriu o poço do abysmo, e subiu fumo do poço, como o fumo de uma grande fornalha, e com o fumo do poço escureceram-se o sol e o ar (Abyssos g12)
3 Hmaikhue thung hoiah pakhunawk long nuiah tacawt o: sataai mah long nuiah sakthaihaih tawnh baktih toengah, pakhunawk khaeah doeh sakthaihaih to paek toeng.
E do fumo sairam gafanhotos sobre a terra; e foi-lhes dado poder, como o poder que teem os escorpiões da terra.
4 Lu pataeh ah Sithaw ih catui daenghaih kaom ai kaminawk khue to pacaekthlaek moe, long ah kaom phrohnawk, kahing qamnawk hoi thingkungnawk amrosak han ai ah nihcae khaeah lokthuih pae.
E foi-lhes dito que não fizessem damno á herva da terra, nem a verdura alguma, nem a arvore alguma, senão sómente aos homens que não teem nas suas testas o signal de Deus
5 To baktih kaminawk hum thaihaih to pakhunawk khaeah paek ai, toe khrah pangato thung nihcae pacaekthlaek thaihaih akaa to paek: pakhunawk ih pacaekthlaekhaih loe sataai mah kami maeto ataep naah kana baktiah nat.
E foi-lhes dado, não que os matassem, mas que por cinco mezes os atormentassem; e o seu tormento era similhante ao tormento do escorpião, quando fere ao homem.
6 To na niah loe kaminawk mah duekhaih to pakrong o tih, toe hnu o mak ai; nihcae mah duek han koeh o tih, toe duekhaih mah nihcae to cawntaak ving tih.
E n'aquelles dias os homens buscarão a morte, e não a acharão; e desejarão morrer, e a morte fugirá d'elles.
7 To pakhunawk loe misatuk han amsakcoek hrang baktiah oh o; nihcae ih lu ah loe sui lumuek hoi kanghmong lumuek to angmuek o, nihcae ih krang loe kaminawk ih krang baktiah oh.
E o parecer dos gafanhotos era similhante ao de cavallos apparelhados para a guerra; e sobre as suas cabeças havia como corôas similhantes ao oiro; e os seus rostos eram como os rostos de homens.
8 Nihcae ih sam loe nongpata sam baktiah oh, nihcae ih haa loe kaipui haa baktiah oh.
E tinham cabellos como cabellos de mulheres, e os seus dentes eram como de leões.
9 Nihcae loe sum hoi sak ih saoek khukhaih hmuen baktiah saoek ah angkhuk o; nihcae ih pakhraeh tuen loe misatuk han kacawn pop parai hrang mawtakanawk ih atuen baktiah oh.
E tinham couraças como couraças de ferro; e o ruido das suas azas era como o ruido de carros, quando muitos cavallos correm ao combate.
10 Nihcae loe sataai baktiah tamaai tawnh o moe, ataephaih tamaai kamsum to tawn o: khrah pangato thung kaminawk pacaekthlaek thaihaih akaa to a tawnh o.
E tinham caudas similhantes ás dos escorpiões, e aguilhões nas suas caudas; e o seu poder era de damnificarem os homens por cinco mezes.
11 Kathuk longkhaw thung ih vankami loe nihcae ukkung siangpahrang ah oh. Anih ih ahmuin loe Hebru lok ah Abaddon, Grik lok ah Apollyon, tiah oh. (Abyssos g12)
E tinham sobre si um rei, o anjo do abysmo; em hebreo era o seu nome Abaddon, e em grego tinha por nome Apollyon. (Abyssos g12)
12 Khosak binghaih maeto loe laemh boeh; toe khenah, hae pacoengah khosak binghaih hnetto angzo vop tih.
Passado é já um ai; eis que depois d'isso veem ainda dois ais.
13 Tarukto haih vankami mah mongkah ueng naah, Sithaw hmaa ah kaom, sui hmaicam hmuen ih takii palito khae hoiah tacawt lok to ka thaih.
E tocou o sexto anjo a sua trombeta, e ouvi uma voz dos quatro cornos do altar de oiro, que estava diante de Deus,
14 Anih mah mongkah sin tarukto haih vankami khaeah, Kalen Euphrates vapui taengah taoengh ih vankami palitonawk to khram ah, tiah thuih ih lok to ka thaih.
A qual dizia ao sexto anjo, que tinha a trombeta: Solta os quatro anjos, que estão presos junto ao grande rio Euphrates.
15 To pongah hae atue, ni, khrah, saning thungah ahmuen thumto thungah ahmuen maeto kami hum hanah kamsak, vankami palitonawk to loihsak.
E foram soltos os quatro anjos, que estavam prestes para a hora, e dia, e mez, e anno, para matarem a terça parte dos homens.
16 Hrang angthueng kaminawk loe sang cumvai hnet, sangto oh o: nihcae nazetto maw oh o, tiah kroekhaih lok to ka thaih.
E o numero dos exercitos dos cavalleiros era de duzentos milhões; e ouvi o numero d'elles.
17 Hnuksakhaih hoiah hrangnawk to ka hnuk, hrang nui angthueng kaminawk loe hmai kamngaeh baktiah kathim, jacinth thlung baktiah kamiing, kaat baktiah amsen saoek khukhaih to a tawnh o boih: hrang ih lu loe kaipui lu baktiah oh o; nihcae ih pakha thung hoiah hmai, hmaikhue hoi kaat hmai to tacawt.
E vi assim os cavallos n'esta visão; e os que sobre elles cavalgavam tinham couraças de fogo, e de jacintho, e de enxofre; e as cabeças dos cavallos eram como cabeças de leões; e de suas boccas sahia fogo e fumo e enxofre.
18 Nihcae ih pakha thung hoi tacawt, raihaih paek thaih hmai, hmaikhue hoi kaat hmai mah ahmuen thumto thungah ahmuen maeto kaminawk to dueksak.
Por estes tres foi morta a terça parte dos homens, pelo fogo, pelo fumo, e pelo enxofre, que sahia das suas boccas.
19 Nihcae sakthaihaih tha loe pakha hoi tamaai ah oh: nihcae ih tamaai loe pahui baktiah lu oh moe, tamaai hoiah nganbawh kana paek thaih.
Porque o seu poder está na sua bocca e nas suas caudas. Porque as suas caudas são similhantes a serpentes, e teem cabeças, e com ellas damnificam.
20 Hae nathaih mah paduek ai ih kanghmat kaminawk loe angmacae ban hoi sak o ih kahoih ai hmuen hoiah dawnpakhuemhaih to tawn o ai, taqawk bokhaih doeh caeh o taak ai: nihcae loe sui hoi sak ih krang, sum hoi sak ih krang, sumkamling hoi sak ih krang, thlung hoi sak ih krang, thing hoi sak ih krangnawk to bok o; to krangnawk loe hnu o thai ai, thaih o thai ai moe, caeh o thai ai.
E os outros homens, que não foram mortos por estas pragas, não se arrependeram das obras de suas mãos, para não adorarem os demonios, e os idolos d'oiro, e de prata, e de bronze, e de pedra, e de madeira, que nem podem ver, nem ouvir, nem andar.
21 Nihcae loe kami humhaih, miklet khethaih, nongpa nongpata zae sakhaih, paqukhaihnawk thung hoiah dawnpakhuem o ai.
E não se arrependeram de seus homicidios, nem de suas feiticerias, nem de sua fornicação, nem de suas ladroices.

< Lokphong 9 >