< Lokphong 17 >

1 Vankami sarihtonawk thungah sarihto haih boengloeng kasin, vankami maeto angzoh moe, kai khaeah, Angzo ah, pop parai tuinawk nuiah kanghnu, tangzat zaw nongpata lokcaekhaih to kang patuek han:
E veiu um dos sete anjos que tinham as sete taças, e fallou comigo, dizendo-me: Vem, mostrar-te-hei a condemnação da grande prostituta que está assentada sobre muitas aguas;
2 long siangpahrangnawk loe anih hoiah zaehaih sak o, anih zae sakhaih misurtui mah long kaminawk to paquisak boih boeh, tiah ang naa.
Com a qual fornicaram os reis da terra; e os que habitam na terra se embebedaram com o vinho da sua fornicação.
3 To pacoengah anih mah praezaek ah Muithla hoi nawnto ang caeh haih: to naah Sithaw ih ahmin kasae thui kaminawk ih ahmin hoiah kakoi lu sarihto hoi takii hato katawn, rong kamling moisan nuiah anghnu nongpata maeto ka hnuk.
E levou-me em espirito a um deserto, e vi uma mulher assentada sobre uma besta de côr de escarlata, que estava cheia de nomes de blasphemia, e tinha sete cabeças e dez cornos.
4 To nongpata loe rong kamling hup hoi kathim kahni to angkhuk moe, sui, atho kana thlung, palenawk hoiah amthoep. A ban ah kamhnong hmuen, panuet thok nongpa nonpata zae sakhaih hoiah kakoi sui boengloeng to a sinh.
E a mulher estava vestida de purpura e de escarlata, e adornada com oiro, e pedras preciosas e perolas; e tinha na sua mão um calix de oiro cheio das abominações e da immundicia da sua fornicação;
5 Anih ih lu pataeh ah, KATHUK HMUEN, KALEN BABYLON VANGPUI, LONG AMHNONGHAIH HOI TANGZATZAW KAMINAWK IH AMNO, tiah tarik.
E na sua testa escripto o nome: Mysterio: A grande Babylonia, a mãe das fornicações e abominações da terra.
6 Kaciim kaminawk ih athii, Jesu hanah lu angpaek kaminawk ih athii hoiah paquih nongpata to ka hnuk: anih to ka hnuk naah, thuilaek ai dawnraihaih hoiah ka oh.
E vi que a mulher estava embriagada do sangue dos sanctos, e do sangue das testemunhas de Jesus. E, vendo-a eu, maravilhei-me com grande admiração.
7 Toe vankami mah, Tipongah dawn na rai loe? Lu sarihto hoi takii hato katawn, nongpata hoi moisan thuikoehhaih tamqulok to kang thuih han, tiah ang naa.
E o anjo me disse: Porque te admiras? Eu te direi o mysterio da mulher, e da besta que a traz, a qual tem sete cabeças e dez cornos.
8 Canghni ah loe na hnuk ih moi kasan to oh, toe vaihi loe om ai boeh; to moi kasan loe anghmat angtaa hanah, kaboeng thai ai kathuk longkhaw thung hoiah tacawt tahang tih: long oh tangsuek nathuem hoi hinghaih cabu thungah ahmin tarik ai ih, long nuiah kaom kaminawk mah kaom tangcae, vaihi kaom ai, angzo hankoi moi kasan to hnuk o naah dawnrai o tih. (Abyssos g12)
A besta que viste foi e já não é, e ha de subir do abysmo, e ir-se á perdição; e os que habitam na terra (cujos nomes não estão escriptos no livro da vida, desde a fundação do mundo) se admirarão vendo a besta que era e já não é, ainda que é. (Abyssos g12)
9 Haeah palunghahaih tawnh han angaih. Sarihto lu loe nongpata anghnuthaih mae sarihto thuih koehhaih ih ni.
Aqui ha sentido, que tem sabedoria. As sete cabeças são sete montes, sobre os quaes a mulher está assentada.
10 Siangpahrang sarihto thuih koehhaih ah doeh oh: siangpahrang pangato loe duek o boeh, vaihi maeto hing vop, kalah maeto loe angzo ai vop, anih angzoh naah loe, nawnetta thungah ni om tih.
E são tambem sete reis; os cinco são caidos; e um já é, outro ainda não é vindo; e, quando vier, convem que dure um pouco de tempo
11 Canghni ah kaom, vaihi kaom ai moisan loe, sarihto haih siangpahrang thungah athum boeh, anih loe tazetto haih siangpahrang ah angzo let tih, toe anih loe anghmaa angtaa tih.
E a besta que era e já não é, esta é tambem o oitavo, e é dos sete, e vae-se á perdição.
12 Na hnuk ih takii hato loe, prae ukthaihaih akaa tawn o ai vop siangpahrang hato thuih koehhaih ih ni; nihcae loe atue maeto thungah moisan hoi nawnto siangpahrang ah ukthaihaih akaa to hnu o tih.
E os dez cornos que viste são dez reis, que ainda não receberam o reino, porém receberão poder como reis por uma hora, juntamente com a besta.
13 Nihcae loe poekhaih maeto tawnh o, angmacae thacakhaih hoi ukthaihaih akaa to moisan hanah paek o tih.
Estes teem um mesmo intento, e entregarão o seu poder e auctoridade á besta.
14 Nihcae loe Tuucaa hoi misa angtuh o tih, toe Anih loe angraengnawk ih Angraeng, siangpahrangnawk ih Siangpahrang ah oh pongah, Tuucaa mah nihcae to pazawk tih: Anih hoi nawnto om kaminawk loe kawk ih kami, qoih ih kami hoi oepthok kami ah oh o.
Estes combaterão contra o Cordeiro, e o Cordeiro os vencerá (porque é o Senhor dos senhores e o Rei dos reis), e os que estão com elle são os chamados, e eleitos, e fieis.
15 To naah anih mah kai khaeah, Na hnuk ih tangzat zaw anghnuthaih tuinawk loe kaminawk, pop parai kaminawk, prae kaminawk hoi lok congca apae kaminawk thuih koehhaih ih ni.
E disse-me: As aguas que viste, onde se assenta a prostituta, são povos, e multidões, e nações, e linguas.
16 Moisan nuiah kaom na hnuk ih takii hato mah tangzat zaw nongpata to hnuma tih, anih to angmabueng omsak ueloe, bangkrai ah omsak tih, anih ih ngan to caa o ueloe, hmai hoiah qoeng o tih.
E os dez cornos que viste na besta são os que aborrecerão a prostituta, e a farão assolada e núa, e comerão a sua carne, e a queimarão com fogo.
17 Sithaw atimhaih akoep hanah, Anih mah siangpahrangnawk poekhaih maeto ah amhongsak moe, angmacae ukthaihaih akaa doeh moisan khaeah a paeksak; Sithaw ih lok akoep ai karoek to nihcae mah to tiah sak o.
Porque Deus deu-lhes em seus corações que cumpram o seu intento, e que tenham um mesmo intento, e que deem á besta o seu reino, até que se cumpram as palavras de Deus.
18 Na hnuk ih nongpata loe long nui siangpahrangnawk ukkung kalen vangpui to ni, tiah ang naa.
E a mulher que viste é a grande cidade que reina sobre os reis da terra.

< Lokphong 17 >