< Palungha Lok 27 >

1 Khawnbang hanah amoek hmah, khawnbang ah timaw angzo tih, tito na panoek ai.
Nie chlub się dniem jutrzejszym, bo nie wiesz, co dzień przyniesie.
2 Na pakha hoi amkoeh hmah, minawk kalah mah pakoeh nasoe; na pahni hoiah amkoeh hmah, minawk kalah ih pahni mah pakoeh nasoe.
Niech inny cię chwali, a nie twoje usta; ktoś obcy, a nie twoje wargi.
3 Thlung loe azit moe, savuet doeh azit; toe kamthu palungphuihaih loe to hnik pongah doeh azit kue.
Ciężki jest kamień i piasek waży, ale gniew głupca cięższy od obu.
4 Palungphuihaih loe zit thoh; toe mi maw uthaih hmaa ah angdoe thai tih?
Okrutny jest gniew i straszliwa zapalczywość, lecz któż się ostoi przed zazdrością?
5 Tamquta hoiah amlung pongah loe kamtueng ah angzoeh to hoih kue.
Lepsza jest jawna nagana niż skryta miłość.
6 Ampui loe ahmaa caak naah doeh oepthoh; toe misa mah mok ih loe alinghaih ah ni oh.
Rany przyjaciela [są] wierne, ale pocałunki wroga [są] zwodnicze.
7 Zok amhah kami loe khoitui to panuet; toe zok amthlam kami hanah loe ka khaa doeh luep.
Dusza nasycona podepcze plaster miodu, a dla głodnej duszy wszystko, co gorzkie, jest słodkie.
8 Angmah ih im caehtaak kami loe, angmah ih tabu azawk taak tavaa hoiah anghmong.
Jak ptak odlatuje od swego gniazda, tak człowiek odchodzi od swego miejsca.
9 Hmuihoih hoi hmuihoih tui mah poekhaih to nawmsak; ampui kahoih mah loe anghoe koi kaom poekhaih to palung tang hoiah paek.
Maść i kadzidło radują serce, tak słodycz przyjaciela dzięki radzie od serca.
10 Nam pui hoi nam pa ih ampui to pahnawt hmah; raihaih tong naah nam nawkamya im ah caeh hmah; na imtaeng kami loe ahmuen kangthla ah kaom nam nawkamya pongah hoih kue.
Nie opuszczaj swego przyjaciela ani przyjaciela twego ojca, a w dniu twego nieszczęścia nie wchodź do domu twego brata, bo lepszy [jest] sąsiad bliski niż brat daleki.
11 Ka capa, palungha ah loe, ka palungthin hae anghoesak ah; to tiah ni kai hnaphnae kaminawk to ka pathim thai tih.
Bądź mądrym, synu mój, rozwesel moje serce, abym mógł odpowiedzieć temu, który mi urąga.
12 Khopoek thaih kami loe raihaih to hnukcoek moe, abuephaih to pakrong; toe poekhaih tawn ai kami loe muk rumram moe, patangkhanghaih to hnuk.
Roztropny dostrzega zło i ukrywa się, a prości idą dalej i ponoszą karę.
13 Kahni to na khring pae ai ah loe angvin hoi panoek ai ih nongpata khaeah lokkamhaih to sah hmah.
Zabierz szatę temu, kto [ręczył za] obcego, i od tego, który ręczył za cudzą kobietę, weź zastaw.
14 Khawnthaw ah angmah ih ampui hanah tha hoi tahamhoihaih paek kami loe, anih tangoenghaih baktiah ni oh.
Kto wczesnym rankiem błogosławi swemu przyjacielowi donośnym głosem, temu będzie to poczytane za przekleństwo.
15 Angzoeh koeh zu loe cawh tue ah, khotui kalong imphu hoiah anghmong.
Nieustające kapanie w dniu rzęsistego deszczu i kłótliwa żona są sobie podobne;
16 To baktih nongpata to hawk kami loe, takhi hawk kami hoiah anghmong, anih loe bantang ban ah bawh ih situi baktiah oh.
Kto ją ukrywa, ukrywa wiatr i w prawej ręce [wonny] olejek, który sam siebie wydaje.
17 Sum mah sum to noetsak baktih toengah, ampui mah angmah ih ampui mikhmai to pansak.
Żelazo ostrzy się żelazem, tak człowiek zaostrza oblicze swego przyjaciela.
18 Thaiduetkung toep kami loe thaiduet thaih to caa tih; to baktih toengah Angraeng khenzawn kami loe pakoehhaih to om tih.
Kto strzeże drzewa figowego, spożyje jego owoc; tak kto posługuje swemu panu, dozna czci.
19 Tui pongah krang amtueng baktih toengah, kami ih palungthin mah kami to amtuengsak.
Jak w wodzie odbija się twarz, tak w sercu człowieka – człowiek.
20 Hell hoi duekhaih loe natuek naah doeh koi thai ai; to baktih toengah kami mik mah hnukhaih to boep thai ai. (Sheol h7585)
Piekło i zatracenie są nienasycone, tak oczy człowieka są niesyte. (Sheol h7585)
21 Sumkanglung tui pacii hanah laom to oh, suitui pacii hanah kamngaeh hmai to oh; to baktih toengah kami doeh pakoehhaih hoiah tanoek thaih.
Czym dla srebra jest tygiel, a dla złota piec, tym dla człowieka pochwała.
22 Kamthu loe cang hoi nawnto suum pongah na daeng cadoeh, amthuhaih to anghmaa thai mak ai.
Choćbyś zmiażdżył głupca w moździerzu tłuczkiem razem z ziarnami, nie opuści go głupota.
23 Nangmah ih tuunawk to kahoih ah panoek ah loe, nangmah ih maehnawk to kahoih ah khenzawn ah.
Doglądaj pilnie swego dobytku [i] troszcz się o [swe] stada.
24 Angraenghaih loe dungzan ah cak poe ai; angraeng lumuek doeh caa nawktanawk khoek to cak poe ai.
Bo bogactwo nie [trwa] na wieki ani korona przez wszystkie pokolenia.
25 Phroh loe amprawk moe, phroh kangtha to tacawt, mae ah kaom lawk ih cang to aah o.
Trawa wyrasta, pojawia się zieleń, z gór zioła zbierają.
26 Tuu zawhhaih phoisa hoiah khukbuen to qan ah, maeh zawhhaih atho hoiah lawk to qan ah.
Owce są na twoje szaty, a kozły [są] zapłatą za pole.
27 Na caanawk hoi na tamna nongpatanawk pacah hanah, maeh tahnutui kapop ah na tawn tih. p
I dosyć mleka koziego na pokarm dla ciebie, na wyżywienie twego domu i na utrzymanie twoich służebnic.

< Palungha Lok 27 >