Mathai 18
1 To nathuem ah hnukbang kaminawk Jesu khaeah caeh o moe, siangpahrang mah uk ih van prae ah mi maw len koek tih? tiah a dueng o.
In illa hora accesserunt discipuli ad Jesum, dicentes: Quis, putas, major est in regno cælorum?
2 Jesu mah angmah khaeah nawkta ta to kawk moe, nihcae salakah ohsak.
Et advocans Jesus parvulum, statuit eum in medio eorum,
3 Nihcae khaeah, Loktang kang thuih o, poek nam khraih o moe, nawkta ta baktiah na om o ai nahaeloe, van prae thungah na kun o thai mak ai.
et dixit: Amen dico vobis, nisi conversi fueritis, et efficiamini sicut parvuli, non intrabitis in regnum cælorum.
4 To pongah mi kawbaktih doeh hae nawkta ta baktiah poek pahnaemhaih hoiah khosah kami loe, van prae ah kalen koek kami ah om tih.
Quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus iste, hic est major in regno cælorum.
5 Mi kawbaktih doeh nawkta to hae tiah ka hmin hoiah talawk kami loe kai talawk kami ah ni oh.
Et qui susceperit unum parvulum talem in nomine meo, me suscipit:
6 Toe kai tanghaih tawn hae nawktanawk thung ih kami maeto khaeah zaehaih sahsak kami loe, cangkaehhaih thlung tahnong ah a oihsak moe, kathuk tuipui thungah pakhrak nahaeloe anih han hoih kue tih.
qui autem scandalizaverit unum de pusillis istis, qui in me credunt, expedit ei ut suspendatur mola asinaria in collo ejus, et demergatur in profundum maris.
7 Sakpazaehaih hmuen pongah long loe khosak bing! To baktih hmuen sakpazaehaih loe kaom han ih roe ni; toe hmuen sakpazaehaih omsak kami loe khosak bing!
Væ mundo a scandalis! Necesse est enim ut veniant scandala: verumtamen væ homini illi, per quem scandalum venit.
8 Na ban mah maw, to tih ai boeh loe na khok mah maw hmuen sah pazae nahaeloe takroek pat ah loe, va ving ah: ban hnetto hoi khok hnetto akoep ah dungzan hmai thungah na krak pongah loe, takpum akoep ai ah hinghaih thungah akun to hoih kue. (aiōnios g166)
Si autem manus tua, vel pes tuus scandalizat te, abscide eum, et projice abs te: bonum tibi est ad vitam ingredi debilem, vel claudum, quam duas manus vel duos pedes habentem mitti in ignem æternum. (aiōnios g166)
9 Na mik mah hmuen sahpazae nahaeloe, taprok dok ah loe, va ving ah: mik hnetto hoi hell hmai thungah na krak pongah loe, mik maeto hoiah hinghaih thungah akun to hoih kue. (Geenna g1067)
Et si oculus tuus scandalizat te, erue eum, et projice abs te: bonum tibi est cum uno oculo in vitam intrare, quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis. (Geenna g1067)
10 Hae nawktanawk thung ih kami maeto doeh na hnap o han ai ah acoe oh; kang thuih o, nihcae ih van kaminawk mah loe van ah kaom kam Pa ih mikhmai to a hnuk o toepsoep.
Videte ne contemnatis unum ex his pusillis: dico enim vobis, quia angeli eorum in cælis semper vident faciem Patris mei, qui in cælis est.
11 Kami Capa loe kanghmaa kami pahlong han ih ni angzoh.
Venit enim Filius hominis salvare quod perierat.
12 Kawbangah maw na poek o? Kami maeto loe tuu cumvaito tawnh, tuu maeto loklam amkhraeng ving nahaeloe, anih mah qui takawt, takawtto tuu to caehtaak sut ueloe, mae nuiah a caeh pacoengah, lam amkhraeng ving tuu maeto to pakrong mak ai maw?
Quid vobis videtur? si fuerint alicui centum oves, et erravit una ex eis: nonne relinquit nonaginta novem in montibus, et vadit quærere eam quæ erravit?
13 Loktang kang thuih o, anih loe lam amkhraeng ai tuu qui takawt, takawtto pongah, a hnuk ih tuu anghmaa maeto nuiah palung anghoe kue.
Et si contigerit ut inveniat eam: amen dico vobis, quia gaudet super eam magis quam super nonaginta novem, quæ non erraverunt.
14 To baktih toengah van ah kaom nangcae Ampa loe, hae nawktanawk thung ih kami maeto mataeng doeh anghmatsak han koeh ai.
Sic non est voluntas ante Patrem vestrum, qui in cælis est, ut pereat unus de pusillis istis.
15 Nam nawkamya mah na nuiah hmuen sah pazae nahaeloe, caeh ah loe, a zaehaih to nangma hnik salak khue ah thui ah: na thuih ih lok to anih mah tahngai nahaeloe, anih to na pazawk.
Si autem peccaverit in te frater tuus, vade, et corripe eum inter te, et ipsum solum: si te audierit, lucratus eris fratrem tuum.
16 Toe anih mah na lok tahgai ai nahaeloe, kami hnetto maw, to tih ai boeh loe thumto hoiah maw caeh ah, hnukung kami hnetto maw, to tih ai boh loe thumto hoiah maw lokcaek ah.
Si autem te non audierit, adhibe tecum adhuc unum, vel duos, ut in ore duorum, vel trium testium stet omne verbum.
17 Anih mah nihcae ih lok tahgai ai bae nahaeloe, kricabu khaeah thui ah: kricabu mah thuih ih lok doeh tahngai ai vop nahaeloe, anih to taksa kami hoi tamut cong kami baktiah poek oh.
Quod si non audierit eos: dic ecclesiæ. Si autem ecclesiam non audierit, sit tibi sicut ethnicus et publicanus.
18 Loktang kang thuih o, Long nuiah na taoengh o ih hmuen boih van ah taoeng ueloe, long nuiah na khram o ih hmuen boih van ah khram tih.
Amen dico vobis, quæcumque alligaveritis super terram, erunt ligata et in cælo: et quæcumque solveritis super terram, erunt soluta et in cælo.
19 Kang thui o let bae, Long nuiah kami hnetto mah poek anghmonghaih hoiah kawbaktih hmuen doeh hnih nahaeloe, van ah kaom kam Pa mah nihnik hanah sah pae tih.
Iterum dico vobis, quia si duo ex vobis consenserint super terram, de omni re quamcumque petierint, fiet illis a Patre meo, qui in cælis est.
20 Kai ih ahmin hoiah kami hnetto maw, thumto maw angpophaih ahmuen ah, nihcae salakah kai ka oh, tiah a naa.
Ubi enim sunt duo vel tres congregati in nomine meo, ibi sum in medio eorum.
21 To naah Piter to Jesu khaeah caeh moe, Angraeng kam nawkamya mah ka nuiah hmuen sak pazae naah, vai nazetto maw ka tahmen han? Vai sarihto maw? tiah a naa.
Tunc accedens Petrus ad eum, dixit: Domine, quoties peccabit in me frater meus, et dimittam ei? usque septies?
22 Jesu mah anih khaeah, Kang thuih, vai sarihto khue na ai: qui sarih, alet sarih karoek to, tiah a naa.
Dicit illi Jesus: Non dico tibi usque septies: sed usque septuagies septies.
23 To pongah van prae loe siangpahrang maeto mah, a tamnanawk khaeah laiba sukhaih hoiah anghmong.
Ideo assimilatum est regnum cælorum homini regi, qui voluit rationem ponere cum servis suis.
24 Anih mah laiba phoisa kroek amtong naah, phoisa sang hato laiba tawn kami maeto, anih khaeah hoih o.
Et cum cœpisset rationem ponere, oblatus est ei unus, qui debebat ei decem millia talenta.
25 Anih loe laiba pathok thai ai pongah, phoisa coisakkung mah, a zu a caa hoi a tawnh ih hmuenmae boih zawh pacoengah, laiba pathok hanah lok a thuih pae.
Cum autem non haberet unde redderet, jussit eum dominus ejus venundari, et uxorem ejus, et filios, et omnia quæ habebat, et reddi.
26 To naah tamna loe anih hma ah tabok moe, tahmenhaih hnik, Angraeng, na tahmen raeh, kang pathok boih han hmang, tiah a naa.
Procidens autem servus ille, orabat eum, dicens: Patientiam habe in me, et omnia reddam tibi.
27 Tamna ih angraeng mah anih to tahmen moe, laiba to loihsak boih.
Misertus autem dominus servi illius, dimisit eum, et debitum dimisit ei.
28 Toe to tamna loe tasa bangah tacawt naah, anih khaeah phoisa cumvaito kacoi, tamnanawk thungah kaom angmah ih ampui maeto a hnuk: anih to tahnong ah patawnh moe, laiba na pathok lai ah, tiah a naa.
Egressus autem servus ille invenit unum de conservis suis, qui debebat ei centum denarios: et tenens suffocavit eum, dicens: Redde quod debes.
29 Angmah ih ampui tamna loe anih khokkung ah tabok moe, na tahmen raeh, kang pathok boih han hmang, tiah tahmenhaih hnik.
Et procidens conservus ejus, rogabat eum, dicens: Patientiam habe in me, et omnia reddam tibi.
30 Toe anih to prawt ai: laiba pathok boih ai karoek to anih to thongim thungah pakhrak.
Ille autem noluit: sed abiit, et misit eum in carcerem donec redderet debitum.
31 Angmah ih ampui tamnanawk mah to tiah sak ih hmuen to hnuk o naah, paroeai palung set o, nihcae loe caeh o moe, anih mah sak ih hmuennawk to angmacae ih angraeng khaeah a thuih pae o.
Videntes autem conservi ejus quæ fiebant, contristati sunt valde: et venerunt, et narraverunt domino suo omnia quæ facta fuerant.
32 To naah angmah ih angraeng mah, anih to kawk moe, anih khaeah, Aw kahoih ai kami tamna nang, kai khaeah tahmenhaih nang hnik pongah nang baa ih laiba to kang tahmen boih moe, kang loihsak:
Tunc vocavit illum dominus suus: et ait illi: Serve nequam, omne debitum dimisi tibi quoniam rogasti me:
33 na nuiah tahmenhaih ka tawnh baktih toengah, nam puinawk nuiah tahmenhaih na tawn toeng han oh bae? tiah a naa.
nonne ergo oportuit et te misereri conservi tui, sicut et ego tui misertus sum?
34 Anih ih angraeng loe palungphui moe, laiba pathok boih ai karoek to tamna to thongim pakhrah kaminawk khaeah a paek.
Et iratus dominus ejus tradidit eum tortoribus, quoadusque redderet universum debitum.
35 Nangcae doeh nam nawkamya zaehaih tahmen han na koeh o ai nahaeloe, van ah kaom kam Pa mah nangcae nuiah to tiah sah toeng tih, tiah a naa.
Sic et Pater meus cælestis faciet vobis, si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris.
