< Luka 4 >

1 Jesu loe Kacai Muithla hoiah koi, Jordan vapui hoi Anih amlaem pacoengah, Kacai Muithla mah praezaek ah hoih,
En Jezus, vol des Heiligen Geestes, keerde wederom van de Jordaan, en werd door den Geest geleid in de woestijn;
2 ni quipalito thung taqawk mah pacuekhaih to tongh, anih loe pacuekhaih ni thungah tidoeh caa ai: hnukkhuem ah loe anih zok amthlam.
En werd veertig dagen verzocht van den duivel; en at gans niet in die dagen, en als dezelve geeindigd waren, zo hongerde Hem ten laatste.
3 To naah taqawk mah anih khaeah, Sithaw capa ah na oh nahaeloe, hae thlung hae takaw ah angcoengsak ah, tiah a naa.
En de duivel zeide tot Hem: Indien Gij Gods Zoon zijt, zeg tot dezen steen, dat hij brood worde.
4 Jesu mah anih khaeah, Kami loe takaw hoi khue hing mak ai, Sithaw ih loknawk hoiah ni hing tih, tiah tarik ih oh, tiah a naa.
En Jezus antwoordde hem, zeggende: Er is geschreven, dat de mens bij brood alleen niet zal leven, maar bij alle woord Gods.
5 Taqawk mah anih to maesang ah caeh haih moe, long nuiah kaom praenawk boih nawnetta thung anih hanah patuek.
En als Hem de duivel geleid had op een hogen berg, toonde hij Hem al de koninkrijken der wereld, in een ogenblik tijds.
6 Taqawk mah anih khaeah, Hae thacakhaih hoi lensawkhaihnawk hae kang paek boih han: to baktih hmuennawk loe kai hanah paek boih boeh; ka koeh ih kawbaktih kami hanah doeh ka paek thaih.
En de duivel zeide tot Hem: Ik zal U al deze macht, en de heerlijkheid derzelver koninkrijken geven; want zij is mij overgegeven, en ik geef ze, wien ik ook wil;
7 To pongah nang bok nahaeloe, hae hmuennawk loe nang ih hmuen ah ni om boih tih, tiah a naa.
Indien Gij dan mij zult aanbidden, zo zal het alles Uw zijn.
8 Jesu mah anih khaeah, Setan, ka hnuk bangah angnawn ah; Na Angraeng Sithaw to bok ah loe, a tok khue to sah ah, tiah tarik ih oh, tiah a naa.
En Jezus, antwoordende, zeide tot hem: Ga weg van Mij, satan, want er is geschreven: Gij zult den Heere, uw God, aanbidden, en Hem alleen dienen.
9 Taqawk mah anih to Jerusalem ah caeh haih moe, kasang koek tempul nuiah ohsak, anih khaeah, Sithaw capa ah na oh nahaeloe, hae ahmuen hoiah lungpung tathuk ah:
En hij leidde Hem naar Jeruzalem, en stelde Hem op de tinne des tempels, en zeide tot Hem: Indien Gij de Zoon Gods zijt, werp Uzelven van hier nederwaarts;
10 nang to khetzawn hanah, Anih mah angmah ih van kaminawk to patoeh tih;
Want er is geschreven, dat Hij Zijn engelen van U bevelen zal, dat zij U bewaren zullen;
11 thlung pongah na khok daeng han ai ah, nihcae mah ban hoiah na tapom o tih, tiah tarik ih oh bae, tiah a naa.
En dat zij U op de handen nemen zullen, opdat Gij Uw voet niet te eniger tijd aan een steen stoot.
12 Jesu mah anih khaeah, Na Angraeng Sithaw to tanoek hmah, tiah thuih ih lok to oh, tiah a naa.
En Jezus, antwoordende, zeide tot hem: Er is gezegd: Gij zult den Heere, uw God, niet verzoeken.
13 Taqawk pacuekhaih boeng boih pacoengah, taqawk mah atue setta thung anih to caeh taak.
En als de duivel alle verzoeking voleindigd had, week hij van Hem voor een tijd.
14 Jesu loe Muithla thacakhaih hoiah Kalili ah amlaem: anih ih tamthang loe a taeng ih ahmuennawk boih ah amthang.
En Jezus keerde wederom, door de kracht des Geestes, naar Galilea; en het gerucht van Hem ging uit door het gehele omliggende land.
15 To kaminawk ih Sineko ah anih mah patuk naah, kaminawk boih mah anih to saphaw o.
En Hij leerde in hun synagogen, en werd van allen geprezen.
16 Anih loe a qoenghaih, Nazareth vangpui ah caeh: Sabbath niah loe, a caeh zong ih baktih toengah, Sineko ah caeh moe, kaciim Cabu kroek hanah, angdoet tahang.
En Hij kwam te Nazareth, daar Hij opgevoed was, en ging, naar Zijn gewoonte, op den dag des sabbats in de synagoge; en stond op om te lezen.
17 Tahmaa Isaiah ih Cabu tangoengh to anih hanah paek o. Anih mah Cabu to paongh naah, to ahmuen ah,
En Hem werd gegeven het boek van den profeet Jesaja; en als Hij het boek opengedaan had, vond Hij de plaats, daar geschreven was;
18 amtang kaminawk khaeah kahoih tamthanglok thuih hanah situi ang bawh boeh pongah, ka nuiah Angraeng ih Muithla to oh; kamro palungthin to ngantuisak moe, misong ah naeh ih kaminawk khaeah kahoih tamthanglok thuih han ih, mikmaengnawk mik amtuengsak moe, pacaekthlaek ih kaminawk loihsak pacoengah,
De Geest des Heeren is op Mij, daarom heeft Hij Mij gezalfd; Hij heeft Mij gezonden, om den armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen, die gebroken zijn van hart;
19 Angraeng mah tapom ih kahoih saning to taphong hanah, ang patoeh boeh, tiah tarik ih kaom Cabu to a hnuk.
Om den gevangenen te prediken loslating, en den blinden het gezicht, om de verslagenen heen te zenden in vrijheid; om te prediken het aangename jaar des Heeren.
20 Anih mah Cabu tangoeng to ayaw moe, to ah toksah kami khaeah a paek pacoengah, anghnut. Sineko thungah kaom kaminawk boih mah anih to khet o.
En als Hij het boek toegedaan en den dienaar wedergegeven had, zat Hij neder; en de ogen van allen in de synagoge waren op Hem geslagen.
21 Anih mah nihcae khaeah, Na thaih o baktih toengah, hae Cabu lok loe vaihniah akoep boeh, tiah a naa.
En Hij begon tot hen te zeggen: Heden is deze Schrift in uw oren vervuld.
22 Kaminawk boih mah a thuih ih lok to thaih o, anih ih pakha thung hoi tacawt tahmenhaih lok pongah nihcae loe dawnrai o. Hae kami loe Joseph ih capa na ai maw? tiah a thuih o.
En zij gaven Hem allen getuigenis, en verwonderden zich over de aangename woorden, die uit Zijn mond voortkwamen; en zeiden: Is deze niet de Zoon van Jozef?
23 Jesu mah nihcae khaeah, Nangcae mah, Tuisi kop kami, nangmah hoi nangmah ngan angtuisak ah: ka thaih o ih Kapernuam vangpui ah na sak ih hmuennawk to nangmah ih avang ah doeh sah toeng ah, tiah thuih ih patahhaih lok to kai thuih haih ah na patoh o tih, tiah a naa.
En Hij zeide tot hen: Gij zult zonder twijfel tot Mij dit spreekwoord zeggen: Medicijnmeester, genees Uzelven; al wat wij gehoord hebben, dat in Kapernaum geschied is, doe dat ook hier in Uw vaderland.
24 Loktang kang thuih o, Kawbaktih tahmaa doeh angmah prae ah loe tapom o ai.
En Hij zeide: Voorwaar Ik zeg u, dat geen profeet aangenaam is in zijn vaderland.
25 Loktang kang thuih o, Elijah dung ah Israel prae thungah lamhmainawk oh o mangh, saning thumto hoi khrah tarukto thung van thok to khah moe, prae boih ah takang thoh;
Maar Ik zeg u in der waarheid: Er waren vele weduwen in Israel in de dagen van Elias, toen de hemel drie jaren en zes maanden gesloten was, zodat er grote hongersnood werd over het gehele land.
26 toe Elijah to minawk kalah khaeah patoeh ai, Sidon prae, Zaraphath vangpui ah kaom lamhmai maeto khae khue ah ni patoeh.
En tot geen van haar werd Elias gezonden, dan naar Sarepta Sidonis, tot een vrouw, die weduwe was.
27 Tahmaa Elijah dung ah Israel prae thungah ngansae man kaminawk oh o mangh; toe Syria kami Namaan khue ai ah loe, mi doeh ngantui o ai, tiah a naa.
En er waren vele melaatsen in Israel, ten tijde van den profeet Elisa; en geen van hen werd gereinigd, dan Naaman, de Syrier.
28 Sineko thungah kaom kaminawk boih mah, hae hmuen kawngnawk thaih o naah, nichae loe palungphui o,
En zij werden allen in de synagoge met toorn vervuld, als zij dit hoorden.
29 angthawk o moe, anih to vangpui tasa bangah nuih o; vangpui ohhaih mae nui hoiah nuih tathuk hanah anih to vangpui tasa bangah caeh o haih.
En opstaande, wierpen zij Hem uit, buiten de stad, en leidden Hem op den top des bergs, op denwelken hun stad gebouwd was, om Hem van de steilte af te werpen.
30 Toe anih loe paroeai kaminawk salak hoiah cawnh ving,
Maar Hij, door het midden van hen doorgegaan zijnde, ging weg.
31 To pacoengah Kalili prae, Kapernuam vangpui ah caeh tathuk, Sabbath niah kaminawk to patuk.
En Hij kwam af te Kapernaum, een stad van Galilea, en leerde hen op de sabbatdagen.
32 A thuih ih lok loe thacak pongah, anih patukhaih lok pongah kaminawk dawnrai o.
En zij versloegen zich over Zijn leer, want Zijn woord was met macht.
33 Sineko thungah, taqawk sae tawn kami maeto oh, anih loe kaciim ai muithla to tawnh,
En in de synagoge was een mens, hebbende een geest eens onreinen duivels; en hij riep uit met grote stemme,
34 kaicae loe kaimacae hmawk ah om o ue; nang Nazareth Jesu, nang hoi kaicae timaw asaenghaih oh, kaicae amrosak han ih maw nang zoh? Nang loe mi maw tito kang panoek o; Nang loe Kaciim Sithaw Capa ni, tiah tha hoi a hangh.
Zeggende: Laat af, wat hebben wij met U te doen, Gij Jezus Nazarener? Zijt Gij gekomen, om ons te verderven? Ik ken U, wie Gij zijt, namelijk de Heilige Gods.
35 Jesu mah anih khaeah, Anghngai duem ah, anih takoh thung hoiah tacawt ah, tiah a zoeh. Taqawk sae mah kaminawk hma ah to kami to long ah amtimsak pacoengah, anih takoh thung hoiah tacawt, anih to nganbawh kana paek ai.
En Jezus bestrafte hem, zeggende: Zwijg stil, en ga van hem uit. En de duivel, hem in het midden geworpen hebbende, voer van hem uit, zonder hem iets te beschadigen.
36 Kaminawk boih dawnrai o moe, Hae loe kawbaktih lok maw vai! Kaciim ai muithla khaeah sakthaihaih hoi thacakhaih hoiah lokpaek naah, taqawk sae mataeng doeh tacawtsak thaih! tiah maeto hoi maeto ang thuih o.
En er kwam een verbaasdheid over allen; en zij spraken samen tot elkander, zeggende: Wat woord is dit, dat Hij met macht en kracht den onreinen geesten gebiedt, en zij varen uit?
37 Anih ih ahmin loe a taengah kaom prae thung boih ah amthang.
En het gerucht van Hem ging uit in alle plaatsen des omliggenden lands.
38 Anih loe Sineko hoiah tacawt moe, Simon im ah akunh. To nathuem ah Simon zu ih amno loe ngannat nung parai; to pongah anih khaeah tahmenhaih hnik pae o.
En Jezus, opgestaan zijnde uit de synagoge, ging in het huis van Simon; en Simons vrouws moeder was met een grote koorts bevangen, en zij baden Hem voor haar.
39 Anih loe nongpata taengah angdoet moe, nathaih to zoeh pae; to naah ngan kana to prak pae: akra ai ah nongpata to angthawk moe, nihcae khetzawnhaih tok to a sak pae.
En staande boven haar, bestrafte Hij de koorts, en de koorts verliet haar; en zij van stonde aan opstaande, diende henlieden.
40 Ni duem naah loe, congca nathaih tawn kaminawk anih khaeah angzoh o haih; to kaminawk boih nuiah a ban to koeng pae moe, nihcae to ngantuisak.
En als de zon onderging, brachten allen, die kranken hadden, met verscheidenen ziekten bevangen, die tot Hem, en Hij legde een iegelijk van hen de handen op, en genas dezelve.
41 Paroeai kaminawk ih takoh thung hoiah taqawknawk tacawt o moe, Nang loe Sithaw Capa Kri ni, tiah hang o. Anih loe Kri ni, tito nihcae mah panoek o: to pongah Jesu mah lok apaeh han ai ah nihcae to zoeh.
En er voeren ook duivelen uit van velen, roepende en zeggende: Gij zijt de Christus, de Zone Gods! En hen bestraffende, liet Hij die niet spreken, omdat zij wisten, dat Hij de Christus was.
42 Khodai naah anih loe angthawk moe, praezaek ah caeh: kaminawk mah anih to pakrong o, anih khae phak o naah loe, om raeh, kaicae hae na caehtaak hmah, tiah a naa o.
En als het dag werd, ging Hij uit, en trok naar een woeste plaats; en de scharen zochten Hem, en kwamen tot bij Hem, en hielden Hem op, dat Hij van hen niet zou weggaan.
43 Toe anih mah nihcae khaeah, Kalah vangpuinawk ah doeh Sithaw mah siangpahrang ah ukhaih prae kawng to ka thuih han oh vop: to tiah thuih han ih ni kai hae ang patoeh, tiah a naa.
Maar Hij zeide tot hen: Ik moet ook anderen steden het Evangelie van het Koninkrijk Gods verkondigen; want daartoe ben Ik uitgezonden.
44 Anih loe Kalili prae ih Sineko thungah tamthanglok to taphong.
En Hij predikte in de synagogen van Galilea.

< Luka 4 >