Luka 4
1 Jesu loe Kacai Muithla hoiah koi, Jordan vapui hoi Anih amlaem pacoengah, Kacai Muithla mah praezaek ah hoih,
Toen verliet Jesus, vervuld van den Heiligen Geest, de Jordaan, en werd door den Geest naar de woestijn gevoerd,
2 ni quipalito thung taqawk mah pacuekhaih to tongh, anih loe pacuekhaih ni thungah tidoeh caa ai: hnukkhuem ah loe anih zok amthlam.
veertig dagen lang; en Hij werd door den duivel bekoord. In al die dagen at Hij niets; en toen ze ten einde waren, kreeg Hij honger.
3 To naah taqawk mah anih khaeah, Sithaw capa ah na oh nahaeloe, hae thlung hae takaw ah angcoengsak ah, tiah a naa.
Nu sprak de duivel tot hem: Indien Gij Gods Zoon zijt, zeg tot die steen, dat hij brood moet worden.
4 Jesu mah anih khaeah, Kami loe takaw hoi khue hing mak ai, Sithaw ih loknawk hoiah ni hing tih, tiah tarik ih oh, tiah a naa.
Jesus antwoordde hem: Er staat geschreven: "De mens zal niet leven van brood alleen".
5 Taqawk mah anih to maesang ah caeh haih moe, long nuiah kaom praenawk boih nawnetta thung anih hanah patuek.
Daarna voerde hij Hem naar een hoger punt, en toonde Hem in een enkel ogenblik al de koninkrijken der wereld.
6 Taqawk mah anih khaeah, Hae thacakhaih hoi lensawkhaihnawk hae kang paek boih han: to baktih hmuennawk loe kai hanah paek boih boeh; ka koeh ih kawbaktih kami hanah doeh ka paek thaih.
En de duivel zeide Hem: Ik zal U al die macht en de heerlijkheid daarvan geven; want mij zijn ze geschonken, en ik geef ze, wien ik wil.
7 To pongah nang bok nahaeloe, hae hmuennawk loe nang ih hmuen ah ni om boih tih, tiah a naa.
Wanneer Gij mij aanbidt, zal dit alles het uwe zijn.
8 Jesu mah anih khaeah, Setan, ka hnuk bangah angnawn ah; Na Angraeng Sithaw to bok ah loe, a tok khue to sah ah, tiah tarik ih oh, tiah a naa.
Jesus antwoordde hem: Er staat geschreven: "Ge zult den Heer uw God aanbidden, en Hem alleen dienen".
9 Taqawk mah anih to Jerusalem ah caeh haih moe, kasang koek tempul nuiah ohsak, anih khaeah, Sithaw capa ah na oh nahaeloe, hae ahmuen hoiah lungpung tathuk ah:
Nu voerde hij Hem naar Jerusalem en plaatste Hem op het dakterras van de tempel. En hij zei Hem: Indien Gij Gods Zoon zijt, werp U dan van hier naar beneden.
10 nang to khetzawn hanah, Anih mah angmah ih van kaminawk to patoeh tih;
Want er staat geschreven: Zijn engelen zal Hij over U bevelen, om U te behoeden;
11 thlung pongah na khok daeng han ai ah, nihcae mah ban hoiah na tapom o tih, tiah tarik ih oh bae, tiah a naa.
en ze zullen U op de handen dragen, opdat Gij aan geen steen uw voet zoudt stoten.
12 Jesu mah anih khaeah, Na Angraeng Sithaw to tanoek hmah, tiah thuih ih lok to oh, tiah a naa.
Jesus antwoordde hem: Er is gezegd: "Ge zult den Heer uw God niet beproeven".
13 Taqawk pacuekhaih boeng boih pacoengah, taqawk mah atue setta thung anih to caeh taak.
Nadat de duivel al zijn bekoringen had uitgeput, verliet hij Hem voor een tijd.
14 Jesu loe Muithla thacakhaih hoiah Kalili ah amlaem: anih ih tamthang loe a taeng ih ahmuennawk boih ah amthang.
Toen keerde Jesus in de kracht van den Geest naar Galilea terug. En zijn faam drong heel de omtrek door.
15 To kaminawk ih Sineko ah anih mah patuk naah, kaminawk boih mah anih to saphaw o.
Hij gaf onderricht in hun synagogen, en werd door allen geëerd.
16 Anih loe a qoenghaih, Nazareth vangpui ah caeh: Sabbath niah loe, a caeh zong ih baktih toengah, Sineko ah caeh moe, kaciim Cabu kroek hanah, angdoet tahang.
Zo kwam Hij ook te Názaret, waar Hij was groot gebracht, en ging naar gewoonte op de sabbat naar de synagoge. Toen Hij opstond, om de voorlezing te houden,
17 Tahmaa Isaiah ih Cabu tangoengh to anih hanah paek o. Anih mah Cabu to paongh naah, to ahmuen ah,
reikte men Hem het boek van den profeet Isaias over. Hij rolde het boek open, en trof de plaats, waar geschreven staat:
18 amtang kaminawk khaeah kahoih tamthanglok thuih hanah situi ang bawh boeh pongah, ka nuiah Angraeng ih Muithla to oh; kamro palungthin to ngantuisak moe, misong ah naeh ih kaminawk khaeah kahoih tamthanglok thuih han ih, mikmaengnawk mik amtuengsak moe, pacaekthlaek ih kaminawk loihsak pacoengah,
De Geest des Heren rust op Mij; Want Hij heeft Mij gezalfd, Om aan armen de blijde boodschap te brengen.
19 Angraeng mah tapom ih kahoih saning to taphong hanah, ang patoeh boeh, tiah tarik ih kaom Cabu to a hnuk.
Hij heeft Mij gezonden, Om aan gevangenen verlossing, Aan blinden genezing te verkondigen; Om verdrukten in vrijheid te stellen, Om aan te kondigen het genadejaar van den Heer.
20 Anih mah Cabu tangoeng to ayaw moe, to ah toksah kami khaeah a paek pacoengah, anghnut. Sineko thungah kaom kaminawk boih mah anih to khet o.
Toen rolde Hij het boek dicht, gaf het aan den beambte terug, en zette Zich neer. Aller ogen waren in de synagoge op Hem gevestigd.
21 Anih mah nihcae khaeah, Na thaih o baktih toengah, hae Cabu lok loe vaihniah akoep boeh, tiah a naa.
Nu ving Hij aan, en sprak tot hen: Heden is het Schriftwoord, dat gij gehoord hebt, vervuld.
22 Kaminawk boih mah a thuih ih lok to thaih o, anih ih pakha thung hoi tacawt tahmenhaih lok pongah nihcae loe dawnrai o. Hae kami loe Joseph ih capa na ai maw? tiah a thuih o.
Allen betuigden Hem bijval, en stonden verbaasd over de lieflijke woorden, die er vloeiden uit zijn mond. En ze zeiden: Is dit niet de zoon van Josef?
23 Jesu mah nihcae khaeah, Nangcae mah, Tuisi kop kami, nangmah hoi nangmah ngan angtuisak ah: ka thaih o ih Kapernuam vangpui ah na sak ih hmuennawk to nangmah ih avang ah doeh sah toeng ah, tiah thuih ih patahhaih lok to kai thuih haih ah na patoh o tih, tiah a naa.
Hij sprak tot hen: Gij zult Mij zeker dit spreekwoord doen horen: Geneesheer, genees uzelf. Doe ook hier in uw vaderstad, wat, naar we vernamen, in Kafárnaum is geschied.
24 Loktang kang thuih o, Kawbaktih tahmaa doeh angmah prae ah loe tapom o ai.
Hij ging voort: Voorwaar, Ik zeg u: geen profeet wordt in zijn eigen geboortestad erkend.
25 Loktang kang thuih o, Elijah dung ah Israel prae thungah lamhmainawk oh o mangh, saning thumto hoi khrah tarukto thung van thok to khah moe, prae boih ah takang thoh;
Voorwaar, Ik zeg u: Er waren veel weduwen in Israël in de dagen van Elias, toen de hemel drie jaar en zes maanden gesloten bleef, zodat er over heel het land grote hongersnood heerste;
26 toe Elijah to minawk kalah khaeah patoeh ai, Sidon prae, Zaraphath vangpui ah kaom lamhmai maeto khae khue ah ni patoeh.
en toch, tot niemand van haar werd Elias gezonden. maar wel tot een weduwe te Sarepta van Sidónië.
27 Tahmaa Elijah dung ah Israel prae thungah ngansae man kaminawk oh o mangh; toe Syria kami Namaan khue ai ah loe, mi doeh ngantui o ai, tiah a naa.
Ook waren er veel melaatsen in Israël in de tijd van den profeet Eliseüs; en toch, niemand van hen werd gereinigd, maar wel Naämán, de Syriër.
28 Sineko thungah kaom kaminawk boih mah, hae hmuen kawngnawk thaih o naah, nichae loe palungphui o,
Toen ze dit hoorden, werden allen in de synagoge woedend;
29 angthawk o moe, anih to vangpui tasa bangah nuih o; vangpui ohhaih mae nui hoiah nuih tathuk hanah anih to vangpui tasa bangah caeh o haih.
ze sprongen op, wierpen Hem de stad uit, voerden Hem naar de rand van de berg, waarop hun stad was gebouwd, om Hem naar beneden te storten.
30 Toe anih loe paroeai kaminawk salak hoiah cawnh ving,
Maar Hij ging midden door hen heen, en vertrok.
31 To pacoengah Kalili prae, Kapernuam vangpui ah caeh tathuk, Sabbath niah kaminawk to patuk.
Nu daalde Hij naar Kafárnaum af, een stad van Galilea, en trad op sabbat als leraar voor hen op.
32 A thuih ih lok loe thacak pongah, anih patukhaih lok pongah kaminawk dawnrai o.
Men stond verbaasd over zijn leer; want Hij sprak met gezag.
33 Sineko thungah, taqawk sae tawn kami maeto oh, anih loe kaciim ai muithla to tawnh,
Eens was er in de synagoge een man, met een onreinen, duivelsen geest. Hij riep met luider stem:
34 kaicae loe kaimacae hmawk ah om o ue; nang Nazareth Jesu, nang hoi kaicae timaw asaenghaih oh, kaicae amrosak han ih maw nang zoh? Nang loe mi maw tito kang panoek o; Nang loe Kaciim Sithaw Capa ni, tiah tha hoi a hangh.
Wel, wat hebt Gij met ons te maken, Jesus van Názaret? Zijt Gij gekomen, om ons in het verderf te storten? Ik weet, wie Gij zijt: de Heilige Gods.
35 Jesu mah anih khaeah, Anghngai duem ah, anih takoh thung hoiah tacawt ah, tiah a zoeh. Taqawk sae mah kaminawk hma ah to kami to long ah amtimsak pacoengah, anih takoh thung hoiah tacawt, anih to nganbawh kana paek ai.
Maar Jesus gebood hem: Zwijg, en ga van hem uit. De geest slingerde hem tussen de omstanders in, en ging van hem uit, zonder hem enig letsel te doen.
36 Kaminawk boih dawnrai o moe, Hae loe kawbaktih lok maw vai! Kaciim ai muithla khaeah sakthaihaih hoi thacakhaih hoiah lokpaek naah, taqawk sae mataeng doeh tacawtsak thaih! tiah maeto hoi maeto ang thuih o.
Allen waren verbaasd, en zeiden tot elkander: Wat mag dat toch zijn? Want met gezag en macht gebiedt Hij de onreine geesten, en ze gaan uit.
37 Anih ih ahmin loe a taengah kaom prae thung boih ah amthang.
En zijn faam ging overal in de omtrek rond.
38 Anih loe Sineko hoiah tacawt moe, Simon im ah akunh. To nathuem ah Simon zu ih amno loe ngannat nung parai; to pongah anih khaeah tahmenhaih hnik pae o.
Toen Hij de synagoge had verlaten, begaf Hij Zich naar het huis van Simon. De schoonmoeder van Simon lag ziek aan zware koorts; en men vroeg Hem haar te helpen.
39 Anih loe nongpata taengah angdoet moe, nathaih to zoeh pae; to naah ngan kana to prak pae: akra ai ah nongpata to angthawk moe, nihcae khetzawnhaih tok to a sak pae.
Hij boog Zich over haar heen, gebood de koorts, en deze verliet haar. Onmiddellijk stond ze op, en bediende Hem.
40 Ni duem naah loe, congca nathaih tawn kaminawk anih khaeah angzoh o haih; to kaminawk boih nuiah a ban to koeng pae moe, nihcae to ngantuisak.
Na zonsondergang brachten allen hun zieken, aan welke kwaal ze ook leden, naar Hem toe; Hij legde hun één voor één de handen op, en genas ze.
41 Paroeai kaminawk ih takoh thung hoiah taqawknawk tacawt o moe, Nang loe Sithaw Capa Kri ni, tiah hang o. Anih loe Kri ni, tito nihcae mah panoek o: to pongah Jesu mah lok apaeh han ai ah nihcae to zoeh.
Ook gingen van velen de boze geesten uit, terwijl ze riepen: Gij zijt de Zoon van God. Maar ten strengste verbood Hij hun te spreken, omdat ze wisten, dat Hij de Christus was.
42 Khodai naah anih loe angthawk moe, praezaek ah caeh: kaminawk mah anih to pakrong o, anih khae phak o naah loe, om raeh, kaicae hae na caehtaak hmah, tiah a naa o.
Toen het dag was geworden, ging Hij heen, en begaf Hij Zich naar een eenzame plaats. De scharen zochten naar Hem; en toen ze Hem hadden bereikt, trachtten ze Hem te beletten, van hen heen te gaan.
43 Toe anih mah nihcae khaeah, Kalah vangpuinawk ah doeh Sithaw mah siangpahrang ah ukhaih prae kawng to ka thuih han oh vop: to tiah thuih han ih ni kai hae ang patoeh, tiah a naa.
Maar Hij zeide hun: Ook aan andere steden moet Ik de blijde boodschap van het koninkrijk Gods gaan verkondigen; want daartoe ben Ik gezonden.
44 Anih loe Kalili prae ih Sineko thungah tamthanglok to taphong.
En Hij preekte in de synagogen van Judea.
