< Luka 17 >

1 Jesu mah a hnukbang kaminawk khaeah, Kaminawk zaehaih sahsak hmuen to om tih: toe zaehaih omsak kami loe khosak bing!
彼は弟子たちに言った,「つまずきのもとがやって来ないということはあり得ないが,自分を通してそれらがやって来るその人は災いだ!
2 Hae ih nawktanawk thungah nawkta maeto zaehaih sahsak kami loe, tahnong ah cangkaehhaih thlung to a oihsak moe, tuipui thungah vah nahaeloe anih han hoi kue tih.
これら小さな者たちの一人をつまずかせるよりは,首に臼石をかけられて海に投げ込まれる方が,その者にとっては良いだろう。
3 Nangcae loe acoe oh: nam nawkamya mah na nuiah sethaih sah nahaeloe, anih to thuitaek ah; dawnpakhuem nahaeloe, anih to tahmen ah.
注意していなさい。あなたの兄弟があなたに対して罪を犯したなら,彼をとがめなさい。悔い改めたなら,許しなさい。
4 Anih mah nito naah na nuiah vai sarihto zaehaih sak, toe nito naah vai sarihto nangcae khaeah angzoh moe, Ka dawnpakhuem boeh, tiah thui nahaeloe, anih to tahmen ah, tiah a naa.
彼が一日に七回あなたに対して罪を犯し,七回戻って来て,『悔い改めます』と言ったとしても,彼を許さなければならない」 。
5 Patoeh ih kaminawk mah Angraeng khaeah, Kaicae tanghaih qoengsak ah, tiah a naa o.
使徒たちが主に言った,「わたしたちの信仰を増やしてください」。
6 Angraeng mah nihcae khaeah, Antam mu tetto mah tanghaih na tawnh o nahaeloe, hae thaiduet kung khaeah, Tangzuun hoi nawnto angphongh duk ah loe, tuipui ah angthling ah, tiah na naa o nahaeloe, na thuih o ih lok to tahngai tih.
主は言った,「もしあなた方に一粒のからしの種ほどの信仰があるなら,このイチジクグワの木に,『根こそぎにされて,海に植えられよ』と言えば,それはあなた方に従うだろう。
7 Nangcae thung ih kami maeto loe long atok tamna maw, to tih ai boeh loe maitaw toep tamna maeto a tawnh, tamna maeto lawk hoi amlaem naah, Caeh ah, anghnu ah loe, buh to caa ah, tiah na naa roep tih maw?
ところで,あなた方のうちのだれが,畑を耕すか羊の番をする召使いがいるとして,彼が畑から帰って来た時に,『すぐに来て食卓に着きなさい』と言うだろうか。
8 Tamna khaeah, Ka caak hanah buh na thoe paeh, kaengkaeh to angzaeng ah loe, ka caa boih ai karoek to na toep ah; to pacoengah na caa ueloe, na nae tih hmang, tiah na naa mak ai maw?
むしろ,『わたしの夕食を整えなさい。着替えて,わたしが食べたり飲んだりしている間,わたしの給仕をしなさい。その後で,食べたり飲んだりするがよい』と言うのではないか。
9 Na thuih ih sak han koi hmuen to a sak pongah, anih mah tamna khaeah kawnhaih lok thui tih maw? Thui tih, tiah ka poek ai.
その召使いが命じられたことを行なったからといって,主人は彼に感謝するだろうか。そうは思えない。
10 To baktih toengah nangcae mah, sak han ang thuih o ih lok baktih toengah hmuen na sak o boih pacoengah, Kaicae loe amekhaih pakrong tamna na ai ni: ka sak o han koi tok to ka sak o boih boeh, tiah thui oh, tiah a naa.
同じように,あなた方も,自分に命じられたことすべてを行なった時は,『わたしたちは取るに足りない召使いです。自分の義務を行なったまでです』と言いなさい」 。
11 Anih loe Samaria hoi Kalili prae thung hoiah Jerusalem ah caeh.
彼がエルサレムへの途上にあり,サマリアとガリラヤの境界を通り過ぎていたときのことである。
12 Anih avang maeto thungah akun naah, ngansae man kami hato anih khae angzoh hanah, kangthla ah angdoet o:
ある村に入った時,十人のらい病人たちが彼に出会ったが,彼らは遠くに立っていた。
13 nihcae mah, Jesu, Angraeng, kaicae nuiah palungnathaih tawn raeh, tiah tha hoi a hangh o.
彼らは声を上げて言った,「師イエスよ,わたしたちをあわれんでください!」
14 Nihcae to a hnuk naah, nihcae khaeah, Caeh oh loe qaima khaeah na takpum to patuek oh, tiah a naa. Nihcae caeh o naah, ngansae to ciim boih.
彼はそれを見ると,彼らに言った,「行って,自分を祭司たちに見せなさい」 。出かけて行く途中で,彼らは清められた。
15 Nihcae thung ih maeto mah ngansae ciim boeh, tiah a hnuk naah, amlaem let moe, tha hoi Sithaw to pakoeh,
彼らのうちの一人は,自分がいやされたのを見て,大声で神に栄光をささげながら戻って来た。
16 Jesu khokkung ah tabok moe, kawnhaih lok a thuih: anih loe Samaritan kami ah oh.
イエスの足もとにひれ伏して,彼に感謝をささげた。しかも,それはサマリア人であった。
17 Jesu mah kami hato ngantui o boih na ai maw? Takawtto kaminawk loe naa ah maw oh o?
イエスは答えた,「十人が清められたのではなかったか。それなら,九人はどこにいるのか。
18 Hae acaeng kalah kami khue ai ah loe, Sithaw pakoeh han amlaem let kami om o ai maw? tiah a naa.
神に栄光をささげるために戻って来たのは,この他国人のほかには見いだせないのか」 。
19 Anih mah to kami khaeah, Angthawk ah loe, caeh laih: na tanghaih mah ang hoisak boeh, tiah a naa.
それからイエスは彼に言った,「立ち上がって,行きなさい。あなたの信仰があなたをいやした」 。
20 Farasi kaminawk angzoh o moe, anih khaeah Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae loe natuek naah maw angzo tih, tiah a dueng o; anih mah nihcae khaeah, Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae loe nangcae mikhnuk ah angzo mak ai:
神の王国はいつ来るのかとファリサイ人たちに尋ねられて,彼は彼らに言った,「神の王国は人目につくようにして来ることはなく,
21 khenah, Haeah khen oh, to tih ai boeh loe hoah khen oh, tiah mi mah doeh thui thai mak ai, tahngai oh, Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae loe nangcae palung thungah ni oh, tiah a naa.
人々が,『見よ,ここだ!』とか,『見よ,あそこだ!』などと言うこともない。というのは,見よ,神の王国はあなた方の中にあるのだ」 。
22 Anih mah a hnukbang kaminawk khaeah, Kami Capa ih ni hnuk koehhaih ani to pha tih, toe na hnu o mak ai.
彼は弟子たちに言った,「あなた方が人の子の日々を一日でも見たいと望みながら,それを見ることのできない日々が来るだろう。
23 Kaminawk mah nangcae khaeah, Haeah khen oh, to tih ai boeh loe hoah khen oh, tiah na naa o tih; to naah nihcae hnukah caeh o hmah, nihcae hnukah doeh bang o hmah.
人々はあなた方に,『見よ,ここだ!』とか,『見よ,あそこだ!』などと言うだろう。出かけて行って,彼らの後に従ってはいけない。
24 Aanghaih mah, van maeto bang hoi van maeto bang khoek to toeh phaeng baktih toengah, Kami capa doeh Angmah ih niah loe to tiah om tih.
いなずまが天の下の一方の端からひらめき出て,天の下の他方の端にまで輝きわたるように,人の子も自分の日にはそのようだからだ。
25 Toe anih loe paroeai patangkhang hmaloe tih, hae dung ih kaminawk mah anih to pahnawt o tih.
だが,彼はまず多くの苦しみを受け,この世代から退けられなければならない。
26 Noah dung ah kaom hmuen baktih toengah, Kami Capa ih niah doeh om tih.
ノアの日々に起きたとおり,人の子の日々においてもそのようになるだろう。
27 Noah palong thungah akun karoek to, kaminawk loe naek caak o, zu lak o moe, imthong krak o, to naah tui kalen phak thuih moe, kaminawk to uem king.
ノアが箱船に入るその日まで,人々は食べたり飲んだり,めとったり嫁いだりしていたが,洪水が来て,彼らすべてを滅ぼしてしまった。
28 Lot dung naah doeh to tiah oh; kaminawk loe caak o, naek o, hmuenmae qan o moe, a zawh o, patit o moe, im doeh a sak o;
同じように,ロトの日々に起きたとおりになるだろう。人々は食べたり飲んだり,買ったり売ったり,植えたり建てたりしていたが,
29 toe Lot mah Sodom vangpui tacawt taak ni roe ah van bang hoiah kaat hmai hoi kangbaeh kho to angzoh moe, kaminawk to amrosak boih.
ロトがソドムから出て行ったその日に,火と硫黄が天から降ってきて,彼らすべてを滅ぼしてしまった。
30 Kami Capa angphonghaih niah doeh to tiah om tih.
人の子が現わされる日にも,同じようになるだろう。
31 To na ni phak naah, imphu ah kaom kami mah angmah ih hmuen lak hanah, imthung ah anghum tathuk hmah nasoe: lawk ah kaom kami doeh hmuen lak hanah im ah amlaem hmah nasoe.
その日には,屋上にいる者は,家の中に自分の家財があっても,それらを取り出そうとして降りてはいけない。畑にいる者も同じように,後ろを振り向いてはいけない。
32 Lot ih zu to poek oh.
ロトの妻のことを思い出しなさい!
33 Mi kawbaktih doeh a hinghaih pahlong han pakrong kami loe, a hinghaih to pathlong tih; mi kawbaktih doeh a hinghaih pathlong kami loe, hinghaih to hnu tih.
自分の命を救おうと努める者はそれを失い,自分の命を失う者はそれを保つのだ。
34 Kang thuih o, to naduem ah loe iihkhun maeto nuiah kami hnetto om hoi tih; maeto loe la ving ueloe, maeto loe caehtaak sut tih.
あなた方に告げるが,その夜,二人の人が一つの寝床にいるだろう。一方は取り去られ,他方は残される。
35 Nongpata hnik loe nawnto cang daeng hoi tih; maeto loe la ving ueloe, kalah maeto loe caehtaak sut tih.
二人の女が粉をひいているだろう。一人は取り去られ,一人は残される」 。
36 Lawk ah kami hnetto om hoi tih; maeto loe la ving ueloe, kalah maeto loe caehtaak sut tih, tiah a naa.
37 Nihcae mah Anih khaeah, Angraeng, to hmuen loe naa ah maw om tih? tiah a dueng o. To pongah anih mah nihcae khaeah, Kadueh qok ohhaih ahmuen ah tahmu prawnnawk nawnto angpop o tih, tiah a naa.
彼らは答えて彼に言った,「主よ,どこでですか」。 彼は彼らに言った,「どこでも死体のあるところ,そこにハゲワシたちも集まって来るだろう」 。

< Luka 17 >