Luka 13
1 To naah thoemto kaminawk mah anih khaeah, Pilat mah Sithaw bokhaih moi hoiah thoemto Kalili kaminawk ih athii to abaeh, tiah thuih pae o.
Um þetta leyti frétti Jesús að Pílatus hefði látið drepa nokkra Galíleumenn, sem voru að bera fram fórnir í musterinu í Jerúsalem.
2 Jesu mah nihcae khaeah, To tiah raihaih a tongh o pongah, hae Kalili kaminawk loe kalah Kalili kaminawk boih pongah kanung kue zaehaih sah kami ah oh o, tiah na poek o maw?
„Haldið þið að þeir hafi verið meiri syndarar en Galíleumenn almennt?“spurði hann. „Er það ástæðan fyrir þjáningum þeirra?
3 Kang thuih o, to tiah na ai ni; na dawnpakhuem o ai nahaeloe, to tiah nam ro o boih tih.
Nei, alls ekki! Skiljið þið ekki að sjálfir munuð þið farast, nema þið snúið ykkur frá syndinni og til Guðs?
4 To tih ai boeh loe Siloam imsang amtimh naah taeh maat ih kami hatlai tazetto oh o, nihcae loe Jerusalem ah kaom kaminawk boih pongah kanung kue zaehaih sah kami ah oh o, tiah na poek o maw?
Hvað um mennina átján, sem dóu þegar Sílóamturninn hrundi? Voru þeir verstu syndarar í Jerúsalem?
5 Kang thuih o, to tiah na ai ni; na dawnpakhuem o ai nahaeloe, to tiah nam ro o boih tih, tiah a naa.
Nei, hreint ekki! Og þið munuð sjálfir týna lífi og glatast, ef þið gerið ekki iðrun.“
6 Anih mah hae patahhaih lok doeh a thuih pae: Kami maeto mah takha thungah thaiduet kung maeto tling; anih loe thaiduet thaih pakhrik hanah caeh, toe athaih tidoeh hnu ai.
Því næst sagði Jesús þeim þessa dæmisögu: „Maður nokkur gróðursetti fíkjutré í garði sínum. Oft leitaði hann ávaxta á því, en sér til mikilla vonbrigða fann hann enga.
7 To naah angmah ih takhatoep kami khaeah, Khenah, saning thumto thung hae thaiduet kung pong ih athaih pakhrik hanah kang zoh, toe athaih tidoeh ka hnu ai: pakhru ving halat ah; long amrosak han ih khue ni a oh, tiah a naa.
Að lokum skipaði hann garðyrkjumanni sínum að höggva tréð upp. „Ég hef beðið í þrjú ár og það hefur ekki borið eina einustu fíkju, “sagði hann. „Til hvers er að standa í þessu lengur? Það er bara fyrir.“
8 Takhatoep kami mah anih khaeah, Angraeng, vaining saning loe to tiah om na rae soe, akung taeng boih to ka takaeh moe, long kahoih ka paek noek han:
„Gefum því enn eitt tækifæri, “sagði garðyrkjumaðurinn. „Látum það standa eitt ár enn og við skulum hugsa sérstaklega vel um það og bera vel á.
9 athaih athai nahaeloe hoih: toe athai ai nahaeloe, to naah na pakruk han hmang, tiah a naa, tiah a thuih pae.
Ef við fáum fíkjur eftir árið, þá er allt í lagi. Ef það ber ekki ávöxt, þá fellum við það“.“
10 Anih loe Sabbath niah Sineko maeto thungah patuk.
Helgidag einn var Jesús að kenna í einu af samkomuhúsunum.
11 Khenah, to ah muithla sae mah saning hatlai tazetto angoisak ih nongpata maeto oh, nongpata loe kaengkuu moe, katoengah angdoe thai ai.
Tók hann þá eftir konu sem var illa bækluð. Hún hafði verið krypplingur í átján ár og gat ekki rétt úr sér.
12 Jesu mah to nongpata to hnuk naah, angmah khaeah a kawk moe, anih khaeah, Nongpata, na ngoihaih loe hoih boeh, tiah a naa.
Jesús kallaði hana til sín og sagði: „Kona, þú ert læknuð af sjúkdómi þínum.“
13 Jesu mah a nuiah bankoeng pae; to naah nongpata loe katoengah angdoet thai roep, to pacoengah Sithaw to pakoeh.
Og um leið og hann snerti hana rétti hún úr sér og lofaði Guð!
14 Jesu mah Sabbath niah ngantuisak pongah, Sineko ukkung loe palungphui moe, kaminawk khaeah, Toksak hanah ni tarukto oh: to na atue ah angzo o ah loe ngantui o sak ah, Sabbath niah na ai, tiah a naa.
En forstöðumaður samkomuhússins varð mjög reiður vegna þess að Jesús skyldi hafa læknað hana á helgidegi og hrópaði: „Við höfum sex daga til að vinna í viku hverri! Komið þá og látið lækna ykkur, en ekki á hvíldardögum.“
15 Angraeng mah to kami khaeah, Nangcae angsah thaih kaminawk! Sabbath niah maitaw maw, to tih ai boeh loe laa hrang maw tui naeksak hanah na hoi o ai maw?
„Hræsnarar, “svaraði Jesús, „þið vinnið á helgidögum. Leysið þið ekki nautgripina af stalli til að brynna þeim jafnt á helgidögum sem aðra daga?
16 Khenah, Abraham ih canu ah kaom, hae nongpata loe muithla sae mah saning hatlai tazetto thung taoengh boeh, anih to Sabbath niah khramh pae hanah hoih ai maw? tiah a naa.
Er þá rangt af mér að leysa þessa konu úr fjötrum, sem Satan hefur haldið henni í, í átján ár, aðeins vegna þess að það er hvíldardagur?“
17 Anih mah hae loknawk thuih naah, anih ih misanawk boih azathaih tongh o: anih mah sak ih kalen hmuennawk nuiah kaminawk boih anghoe o.
Óvinir hans urðu skömmustulegir við þessi orð, en fólkið gladdist vegna dásemdarverkanna sem hann vann.
18 Anih mah, Sithaw prae loe tih hoiah maw anghmong? Tih hoiah maw ka patah han? tiah a naa.
Jesús tók á ný að ræða við fólkið um guðsríki og spurði: „Hverju líkist guðsríki? Við hvað á ég að líkja því?
19 Sithaw prae loe kami maeto mah, antam mu to lak moe, angmah ih takha thungah haeh ih hoiah anghmong; to antam mu loe amprawk moe, kalen pui thingkung ah angcoeng; van ih tavaanawk loe tanghang nuiah acuk o, tiah a naa.
Það er líkt örsmáu sinnepsfræi, sem sáð er í mold. Áður en langt um líður er það orðið að hávöxnum runna, þar sem fuglarnir byggja hreiður sín.
20 Anih mah, Sithaw prae loe tih hoiah maw ka patah han?
Því má einnig líkja við ger sem hnoðað hefur verið saman við deig, svo það hverfur í deigið, en samt lyftir það öllu deiginu.“
21 Van prae loe nongpata maeto mah taeh to lak moe, tui noekhaih boengloeng thumto kaom takaw thungah taeh phuih naah, taeh mah uengh ih takaw hoiah anghmong, tiah a thui pae.
22 Anih Jerusalem ah caeh naah, vangpui hoi vangtanawk ah, kaminawk to patuk.
Eftir þetta lagði Jesús af stað til Jerúsalem og kom við í mörgum bæjum og þorpum á leiðinni.
23 Kami maeto mah anih khaeah, Angraeng, kami zetta mah maw pahlonghaih hnu tih, tiah a naa. Anih mah nichae khaeah,
Eitt sinn var hann spurður þessarar spurningar: „Verða þeir fáir sem frelsast?“
24 loklam tamcaek khongkha thungah akun hanah tha pathok oh: kang thuih o, a thungah akun hanah pop parai kaminawk loe azom o tih, toe akun o thai mak ai.
„Reynið að komast inn um þröngu dyrnar, “svaraði Jesús, „því að margir munu reyna að komast þangað inn án árangurs, og þegar húsbóndinn hefur læst dyrunum verður það ekki lengur hægt. Ef þið standið þá fyrir utan, berjið og hrópið: „Drottinn, opnaðu fyrir okkur, “mun hann svara: „Ég þekki ykkur ekki.“
25 Im tawnkung mah angthawk moe, thok khah naah loe, tasa bangah nang doe o sut ueloe, thok to na takhuek o tih, Angraeng, Angraeng, thok na paong pae raeh, tiah na thui o tih; anih mah nangcae khaeah, Naa hoiah maw nang zoh o, kang panoek o ai, tiah na naa o tih:
26 to naah nangcae mah, Kaicae loe Na hmaa ah buh ka caak o moe, ka naek o boeh, Nang mah kaicae hae patuk vai boeh, tiah na thui o tih.
„Já, en… við átum og drukkum með þér og þú kenndir í þorpinu okkar, “segið þið.
27 Toe anih mah, Naa hoiah maw nang zoh o, kang panoek o ai; nangcae zaehaih sah kaminawk boih, kai khae hoi tacawt oh, tiah naa tih.
En ég svara: „Ég segi ykkur satt: Ég þekki ykkur ekki. Þið getið ekki komist hingað inn, því að þið eruð sekir. Burt með ykkur.“
28 Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae ah Abraham, Isak, Jakob hoi tahmaanawk boih na hnuk o naah, nangcae loe tasa bangah va o tih, to ah qahhaih hoi haakaekhaih to om tih.
Þið munuð gráta og kveina þegar þið standið fyrir utan og sjáið Abraham, Ísak, Jakob og alla spámennina í guðsríki.
29 To naah ni angzae, niduem, aluek, aloih bang hoiah kaminawk angzo o ueloe, Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae thungah anghnu o tih.
Því þangað mun fólk streyma hvaðanæva, úr öllum heiminum, og taka þar sæti sín.
30 Khenah, hnukkhuem kaminawk hmahmaan o ueloe, hmahmaan kaminawk hnukkhuem o tih, tiah a naa.
Takið eftir: Sumir sem nú eru fyrirlitnir, munu þá hljóta heiður, en aðrir sem nú eru í hávegum hafðir, verða þá taldir sístir allra.“
31 To na niah thoemto Farasinawk angzoh o moe, anih khaeah, Hae ahmuen hoiah tacawt ah loe, caeh lai ah: Herod mah na hum tih boeh, tiah a thuih pae o.
Í sama bili komu nokkrir farísear til hans og sögðu: „Ef þú vilt sleppa lifandi, komdu þér þá héðan sem fyrst, því Heródes konungur situr um líf þitt.“
32 Anih mah nihcae khaeah, Caeh oh loe, to tasui khaeah thui pae oh, Khenah, vaihni hoi khawnbangah taqawknawk to ka haek moe, nganna kaminawk ngan ka tuisak han, thumto niah loe akoep ah ka oh han boeh, tiah a thuih, tiah thui pae oh.
„Farið og segið þeim ref, “svaraði Jesús, „að ég muni halda áfram að reka út illa anda og lækna í dag og á morgun, en þriðja daginn lýk ég mér af.
33 Kawbangah doeh vaihni, khawnbang, omvaih khoek to kholong ka caeh han vop: tahmaa maeto loe Jerusalem tasa bangah dueh thai ai.
Jafnframt þessu mun ég halda áfram ferð minni til Jerúsalem, því ekki hæfir að spámaður láti lífið annars staðar en þar.
34 Aw Jerusalem, Jerusalem, tahmaanawk humkung, nang khaeah patoeh ih kaminawk thlung hoiah vakung; aapui mah a caanawk pakhraeh tlim ah taboksak baktih toengah, vai nazetto maw na caanawk nawnto pakhueng hanah koehhaih ka tawnh, toe na koeh ai!
Ó, Jerúsalem, Jerúsalem! Borgin, sem líflætur spámennina og grýtir þá sem sendir eru henni til hjálpar. Oft hef ég viljað safna börnum þínum saman, rétt eins og hæna verndar unga sína undir vængjum sér, en þið hafið ekki viljað það.
35 Khenah, na im to caeh o taak ving boeh pongah, angqai krang boeh: loktang kang thuih o, Angraeng ih ahmin hoi angzo kami loe tahamhoih, tiah na thui o ai karoek to, kai nang hnu o mak ai boeh, tiah a naa.
Hús ykkar skulu verða skilin eftir í eyði og þið munuð ekki sjá mig aftur fyrr en þið segið: „Blessaður sé sá sem kemur í nafni Drottins.““
