Luka 10

1 To pacoengah Angraeng mah kalah kami quisarihtonawk doeh tok paek, a caeh han ih avang hoi ahmuen kruekah, nihcae to kami hnetto ah patoeh.

۱ و بعد از این امور، خداوند هفتاد نفر دیگر را نیز تعیین فرموده، ایشان را جفت جفت پیش روی خود به هر شهری و موضعی که خود عزیمت آن داشت، فرستاد.

2 Anih mah nihcae khaeah, Cang aah han pop parai, toe toksah kaminawk loe tamsi o: lawk tawnkung mah a lawk ah cang aat kaminawk patoeh thai hanah lawkthui oh.

۲ پس بدیشان گفت: «حصاد بسیار است و عمله کم. پس ازصاحب حصاد درخواست کنید تا عمله ها برای حصاد خود بیرون نماید.

3 Khenah, Na caeh o han ih loklam ah, tasuinawk salak ih tuu baktiah ni kang patoeh o.

۳ بروید، اینک من شما را چون بره‌ها در میان گرگان می‌فرستم.

4 Phiosa tabu, pasah hoi khokpanai doeh sin o hmah: loklam ah mi kawbaktih doeh lok tapring o hmah.

۴ وکیسه و توشه‌دان و کفشها با خود برمدارید وهیچ‌کس را در راه سلام منمایید،

5 Mi kawbaktih im ah doeh na kun o naah, hmaloe koekah hae imthung ah monghaih om nasoe, tiah thui oh.

۵ و در هرخانه‌ای که داخل شوید، اول گویید سلام بر این خانه باد.

6 To imthung ah monghaih koeh kami om nahaeloe, anih nuiah nangcae monghaih to om tih; om ai nahaeloe monghaih to nangmacae khaeah amlaem let tih.

۶ پس هرگاه ابن السلام در آن خانه باشد، سلام شما بر آن قرار گیرد والا به سوی شما راجع شود.

7 Natoem o ih im ah om o poe ah, ang paek o ih caaknaek to caa oh loe, nae oh: toksahkung loe toksakhaih atho hnuk han krak. Im maeto hoi maeto bangah angpuen o hmah.

۷ و در آن خانه توقف نمایید و از آنچه دارند بخورید و بیاشامید، زیرا که مزدور مستحق اجرت خود است و از خانه به خانه نقل مکنید.

8 Kawbaktih avang ah doeh na kun o naah, nihcae mah na toem o sak nahaeloe, nangcae hmaa ah patoem ih hmuennawk to caa oh.

۸ ودر هر شهری که رفتید و شما را پذیرفتند، از آنچه پیش شما گذارند بخورید.

9 To ah nganna kaminawk ngantui o sak ah loe, nihcae khaeah, Sithaw mah siangpahrang ah uk ih prae loe nangcae khaeah phak tom boeh, tiah thui oh.

۹ و مریضان آنجا راشفا دهید و بدیشان گویید ملکوت خدا به شمانزدیک شده است.

10 Toe vangpui maeto thungah na kun o naah, nangcae toem o sak ai nahaeloe, to vangpui ih lampuinawk thungah caeh oh loe,

۱۰ لیکن در هر شهری که رفتیدو شما را قبول نکردند، به کوچه های آن شهربیرون شده بگویید،

11 nangcae koeh ai ih amtuengsak hanah, kaicae khokpadae ah kakap, na vangpui thung ih maiphu hae kang takhoek o thuih boeh: toe hae hae kahoihah panoek oh, Sithaw ukhaih prae loe nangcae khaeah phak tom boeh, tiah thui pae oh.

۱۱ حتی خاکی که از شهرشما بر ما نشسته است، بر شما می‌افشانیم. لیکن این را بدانید که ملکوت خدا به شما نزدیک شده است.

12 Kang thuih o, to ni phak naah to vangpui loe, Sodom vangpui pongah kanung kue lokcaekhaih to tong tih.

۱۲ و به شما می‌گویم که حالت سدوم در آن روز، از حالت آن شهر سهل تر خواهد بود.

13 Korazin, khosak na bing! Bethsaida, khosak na bing! Nanghnik khaeah thacakhaih hoiah sak ih tok baktih toengah Tura hoi Sidon vangpui ah sak nahaeloe, canghnii ah ni buri kahni to angkhuk o ueloe, maiphu pong anghnut hoiah dawnpakhuem o tih boeh.

۱۳ وای بر تو‌ای خورزین؛ وای بر تو‌ای بیت صیدا، زیرا اگر معجزاتی که در شما ظاهر شددر صور و صیدون ظاهر می‌شد، هرآینه مدتی درپلاس و خاکستر نشسته، توبه می‌کردند.

14 Lokcaekhaih niah nanghnik loe, Tura hoi Sidon vangpui pongah kanung kue lokcaekhaih to na tong hoi tih.

۱۴ لیکن حالت صور و صیدون در روز جزا، از حال شماآسانتر خواهد بود.

15 Nang, Kapernuam, van khoek to nam koeh langlacadoeh, hell thungah ni na khrah tathuk tih. (Hadēs g86)

۱۵ و تو‌ای کفرناحوم که سر به آسمان افراشته‌ای، تا به حهنم سرنگون خواهی شد. (Hadēs g86)

16 Nangcae ih lok tahngai kami loe, kai ih lok tahngai kami ah ni oh o; nangcae patoek kami loe kai patoek kami ah ni oh o; kai patoek kami loe kai patoehkung patoek kami ah oh o, tiah a naa.

۱۶ آنکه شما را شنود، مرا شنیده و کسی‌که شما را حقیر شمارد مرا حقیر شمرده و هر‌که مراحقیر شمارد فرستنده مرا حقیر شمرده باشد.»

17 Quisarihto kaminawk loe anghoehaih hoiah amlaem o moe, Angraeng, taqawknawk mataeng doeh nang ih ahmin hoiah ka pazawk o, tiah a naa o.

۱۷ پس آن هفتاد نفر با خرمی برگشته گفتند: «ای خداوند، دیوها هم به اسم تو اطاعت مامی کنند.»

18 Anih mah nihcae khaeah, Tangphrapuek baktiah van bang hoiah krah tathuk Setan to ka hnuk.

۱۸ بدیشان گفت: «من شیطان را دیدم که چون برق از آسمان می‌افتد.

19 Khenah, Pahui, sataai atit thaihaih hoi thacak misa pazawk thaihaih to kang paek o boeh: tih hmuen mah doeh nganbawh kana na paek o mak ai.

۱۹ اینک شما راقوت می‌بخشم که ماران و عقربها و تمامی قوت دشمن را پایمال کنید و چیزی به شما ضرر هرگزنخواهد رسانید.

20 Kahoih ai muithlanawk na pazawk o pongah, anghoe o hmah, van prae ah nangcae ih ahmin tarik boeh pongah anghoe oh, tiah a naa.

۲۰ ولی از این شادی مکنید که ارواح اطاعت شما می‌کنند بلکه بیشتر شاد باشیدکه نامهای شما در آسمان مرقوم است.»

21 To nathuem ah Jesu loe Muithla ah anghoe moe, Aw Pa, long hoi van Angraeng, palungha kami hoi panoekhaih tawn kaminawk khae hoiah hae hmuennawk hae na hawk moe, nawktanawk khaeah nam tuengsak boeh: Ue, Pa, hae loe na mikhnuk ah kahoih hmuen ah oh.

۲۱ در همان ساعت، عیسی در روح وجدنموده گفت: «ای پدر مالک آسمان و زمین، تو راسپاس می‌کنم که این امور را از دانایان وخردمندان مخفی داشتی و بر کودکان مکشوف ساختی. بلی‌ای پدر، چونکه همچنین منظور نظرتو افتاد.»

22 Kam Pa mah hmuennawk boih ang paek boeh: Ampa ai ah loe, mi kawbaktih mah doeh Capa loe mi maw, tito panoek ai; Capa mah ai ah loe, Ampa loe mi maw, tito mi mah doeh panoek ai, Capa mah Anih amtuengsak han koeh ih kami khue mah ai ah loe, mi mah doeh Ampa to panoek ai, tiah a naa.

۲۲ و به سوی شاگردان خود توجه نموده گفت: «همه‌چیز را پدر به من سپرده است. وهیچ‌کس نمی شناسد که پسر کیست، جز پدر و نه که پدر کیست، غیر از پسر و هر‌که پسر بخواهدبرای او مکشوف سازد.»

23 Anih a hnukbang kaminawk khaeah angqoi moe, Na hnuk o ih hmuennawk kahnu mik loe tahamhoih:

۲۳ و در خلوت به شاگردان خود التفات فرموده گفت: «خوشابحال چشمانی که آنچه شما می‌بینید، می‌بینند.

24 kang thuih o, pop parai tahmaa hoi siangpahrangnawk mah na hnuk o ih hmuennawk to hnuk hanah koeh o, toe hnu o thai ai; na thaih o ih hmuennawk thaih hanah a koeh o, toe thaih o thai ai, tiah a naa.

۲۴ زیرابه شما می‌گویم بسا انبیا و پادشاهان می‌خواستندآنچه شما می‌بینید، بنگرند و ندیدند و آنچه شمامی شنوید، بشنوند و نشنیدند.»

25 Khenah, daan kop kami maeto loe anih to tanoek hanah angdoet moe, Patukkung, dungzan hinghaih ka hnuk hanah timaw ka sak han? tiah a naa. (aiōnios g166)

۲۵ ناگاه یکی از فقها برخاسته از روی امتحان به وی گفت: «ای استاد چه کنم تا وارث حیات جاودانی گردم؟» (aiōnios g166)

26 Anih mah to kami khaeah, Kaalok thungah timaw tarik? Kawbangah maw na thaih? tiah a naa.

۲۶ به وی گفت: «در تورات چه نوشته شده است و چگونه می‌خوانی؟»

27 To kami mah, Na Angraeng Sithaw to palungthin boih, na hinghaih pakhra boih, na thacakhaih boih, na poekhaih boih hoiah palung ah; to pacoengah na imtaeng kami to nangmah ih takpum baktih toengah palung ah, tiah thuih, tiah pathim pae.

۲۷ جواب داده، گفت: «اینکه خداوند خدای خود را به تمام دل و تمام نفس و تمام توانایی و تمام فکر خودمحبت نما و همسایه خود را مثل نفس خود.»

28 Jesu mah to kami khaeah, Nang pathim ih lok loe amsoem: to tiah sah ah, na hing tih, tiah a naa.

۲۸ گفت: «نیکو جواب گفتی. چنین بکن که خواهی زیست.»

29 Toe to kami loe angmah hoi angmah to katoeng kami ah oh han koeh pongah, Jesu khaeah, Ka imtaeng kami loe mi maw? tiah a naa.

۲۹ لیکن او چون خواست خودرا عادل نماید، به عیسی گفت: «و همسایه من کیست؟»

30 Jesu mah, Kami maeto loe Jerusalem hoiah Jeriko ah caeh tathuk, to naah kamqunawk hoiah angqum, nihcae mah to kami ih khukbuen to khring pae o moe, anih to kadueh duih khoek to boh o pacoengah, caeh o taak.

۳۰ عیسی در جواب وی گفت: «مردی که ازاورشلیم به سوی اریحا می‌رفت، به‌دستهای دزدان افتاد و او را برهنه کرده مجروح ساختند واو را نیم مرده واگذارده برفتند.

31 To naah qaima maeto loe poek ai pui hoiah to loklam ah caeh tathuk: anih mah to kami to hnuk naah, kalah bangah ayae taak.

۳۱ اتفاق کاهنی ازآن راه می‌آمد، چون او را بدید از کناره دیگررفت.

32 To baktih toengah, Levi kami maeto doeh to loklam ah caeh toeng, anih mah to kami to hnuk naah, kalah bangah a caeh taak ving.

۳۲ همچنین شخصی لاوی نیز از آنجا عبورکرده نزدیک آمد و بر او نگریسته از کناره دیگربرفت.

33 Toe Samaria kami maeto loe, to kami ohhaih ahmuen ah caeh: to kami to a hnuk naah, anih nuiah tahmenhaih to tawnh,

۳۳ «لیکن شخصی سامری که مسافر بود نزدوی آمده چون او را بدید، دلش بر وی بسوخت.

34 anih khaeah caeh moe, situi hoi misurtui to a nok pae, anih ih ahmaanawk to komh pae pacoengah, anih to angmah ih laa hrang nuiah angthuengsak, to kami to angvin toemhaih im ah caeh haih moe, anih to a khetzawn.

۳۴ پس پیش آمده بر زخمهای او روغن و شراب ریخته آنها را بست واو را بر مرکب خود سوارکرده به‌کاروانسرای رسانید و خدمت او کرد.

35 Khawnbang ah to im hoi tacawt naah loe, anih mah phoisa hnetto lak moe, angvin im toepkung hanah a paek, anih khaeah, Hae kami hae kahoihah khen ah, kang zoh let naah, na pasaeng ih phoisa to kang paek boih let han hmang, tiah a naa.

۳۵ بامدادان چون روانه می‌شد، دو دینار درآورده به‌سرایدار داد و بدو گفت این شخص را متوجه باش و آنچه بیش از این خرج کنی، در حین مراجعت به تو دهم.

36 To tih nahaeloe poek oh, to kami thumto thungah, kawbaktih kami maw kamqunawk mah boh pak palak pongah, angsong sut kami ih imtaeng kami ah om tih, tiah a naa.

۳۶ «پس به نظر تو کدام‌یک از این سه نفرهمسایه بود با آن شخص که به‌دست دزدان افتاد؟»

37 Daan kop kami mah, Boh pakpalak ih kami nuiah tahmenhaih tawn kami, tiah a naa. Jesu mah anih khaeah, Caeh ah loe, to tiah sah ah, tiah a naa.

۳۷ گفت: «آنکه بر او رحمت کرد.» عیسی وی را گفت: «برو و تو نیز همچنان کن.»

38 Nihcae caeh o li naah, avang maeto thungah akun o: Martha, tiah ahmin kaom nongpata maeto mah anih to angmah im ah toemsak.

۳۸ و هنگامی که می‌رفتند او وارد بلدی شد وزنی که مرتاه نام داشت، او را به خانه خودپذیرفت.

39 Nongpata loe Meri, tiah kawk ih amnawk nongpata maeto tawnh, anih loe Jesu ih lok tahngai hanah, Jesu khokkung ah anghnut.

۳۹ و او را خواهری مریم نام بود که نزدپایهای عیسی نشسته کلام او را می‌شنید.

40 Toe Martha loe caaknaek to thongh pongah tok kong ai, anih khaeah Martha angzoh moe, Angraeng, kam nawk mah kaimah buengah tok ang saksak, anih to na khet sut han maw? Kai ang bomh hanah na thui pae ah, tiah a naa.

۴۰ امامرتاه بجهت زیادتی خدمت مضطرب می‌بود. پس نزدیک آمده، گفت: «ای خداوند آیا تو راباکی نیست که خواهرم مرا واگذارد که تنهاخدمت کنم، او را بفرما تا مرا یاری کند.»

41 Jesu mah nongpata khaeah, Martha, Martha, paroeai hmuenmae nuiah mawnhaih na tawnh:

۴۱ عیسی در جواب وی گفت: «ای مرتاه، ای مرتاه تو در چیزهای بسیار اندیشه و اضطراب داری.

42 angaihaih hmuen maeto oh vop: Meri mah loe kahoih hmuen to qoih boeh, to hmuen loe anih khae hoiah la ving thai mak ai, tiah a naa.

۴۲ لیکن یک چیز لازم است و مریم آن نصیب خوب را اختیار کرده است که از او گرفته نخواهد شد.»

The Parable of the Good Samaritan